เจียงใหม่ที่ ตาอยากเห็น
“เจียงใหม่ที่ ตาอยากเห็น ”
บ่ายโมงวันหนึ่ง ขณะที่กำลังรีบไปประชุมกรรมการบริหารในโรงพยาบาล กำลังเก็บเอกสาร เพื่อจะเดินออกจากห้องพักทันตบุคลากร คุณหมอน้ำ ทันตแพทย์รุ่นน้อง วิ่งเข้ามาในห้องพักทันตบุคลากร ทั้งที่ใส่เสื้อคลุมปฏิบัติงาน
“ พี่คะ พี่มีหนังสือเกี่ยวกับเมืองเชียงใหม่มั้ยคะ ” หมอน้ำถาม
“ มีอะไรหรือจ๊ะ หนูจะเอาไปทำอะไรล่ะคะ ” ถามแทนตอบ
“ หนูรับปากกับคุณตา ซึ่งเป็นคนไข้ของหนูว่า จะหาหนังสือเกี่ยวกับเชียงใหม่มาให้ตา แต่วันนี้หนูลืม ” คุณตาเป็นคนไข้มารับบริการใส่ฟันปลอมพระราชทานตามโครงการ โดยคุณตาบ้านอยู่บนดอย( ต.สกาด ห่างจากโรงพยาบาลของเราประมาณ 20 กว่า กิโลเมตร ) การรับบริการใส่ฟันปลอมต้องมารับบริการหลายครั้ง ตั้งแต่การเตรียมช่องปาก การพิมพ์ปาก การวัดขนาด ลองแบบจำลองขี้ผึ้ง การใส่ฟันปลอม และการตรวจเช็คหลังใส่ โดยทุกครั้งที่มารับบริการ คุณหมอน้ำคนสวยของเราก็จะชวนคุณตาคุยจนคุณตาสนิทสนม ถามว่าบ้านคุณหมออยู่ที่ไหน
“ หมอเป็นคนเชียงใหม่ จบมาแล้วมาอยู่รพ.ปัวเลย ” คุณตาเล่าว่าไม่เคยไปไหนเลย นอกจากลงมาจากดอยมารพ.นี่แหละ
“ ตาอยากเห็นรูปเมืองเจียงใหม่แต้ เห็นเปิ้นเล่าว่าสวยนัก ” คุณหมอน้ำเลยรับปากว่าจะหาหนังสือที่มีรูปเมืองเชียงใหม่มาให้คุณตาดู จึงเกิดเหตุการณ์วันนี้ขึ้น
ด้วยความรีบที่จะต้องไปประชุม เลยบอกน้องไปว่า
“ เอาอย่างนี้ หนูวานผู้ช่วย ช่วย search หาใน Internet และ print ให้คุณตาดีมั้ยคะ ”
ตกเย็น เมื่อกลับถึงบ้าน ที่โต๊ะอาหาร พ่อ แม่ ลูก เหมือนเช่นเคย ว่าวันนี้ใครเจอเรื่องอะไรดีๆมาเล่าสู่กันฟัง เลยเริ่มเล่าเรื่องคุณตาให้ทุกคนฟังก่อน พอเล่าจบ ลูกสาวคนเดียวของเรา อายุ 12 ปีรีบพูดว่า
“ แม่คะ งานนี้น่าสนใจ หนูอาสาทำเองค่ะแม่ ”
พอทานอาหารเสร็จ ลูกก็ขอตัวเข้าค้นข้อมูลทาง Internet และเลือกรูปเชียงใหม่สวยๆ พิมพ์ออกมา เช่น รูปพระธาตุดอยสุเทพ รูปภูเขา รูปดอกไม้สวยๆ รูปวัด และรูปบ้านเมืองเชียงใหม่ ทั้งกลางวัน และกลางคืน
“ แม่คะ หนูฝากไปให้คุณตานะคะ ”
พอวันจันทร์ เมื่อไปทำงาน ก็เลยถามคุณหมอน้ำคนสวยว่า
“ ได้เอารูปให้คุณตาหรือยัง ”
“ ยังเลยพี่ เพราะห้องเรามีแต่เครื่อง print ขาว-ดำ ไม่สวยเลยยังไม่ได้ให้ แต่วันนี้คุณตาจะลงมาลองแบบฟันนะคะ.”
“ ดีเลยค่ะ เพราะลูกสาวพี่ฝากรูปมาให้คุณตาพอดีเลย ”
พอถึงเวลานัด 10.30 น. คุณตายิ้มฟันหลอมาแต่ไกล พร้อมกับของฝากจากบนดอยเหมือนเช่นทุกครั้ง (ทุกครั้งที่คุณตาลงมาจากดอย มาหาหมอ ตาจะนำของมาฝาก เช่น แตงกวาลูกใหญ่ๆ เผือก มัน ถั่วฯลฯ จากบนดอยมาฝากพวกเรา สมาชิกห้องฟันทุกครั้งไป )
เมื่อคุณตาขึ้นนอนบนยูนิตทำฟัน
“ ลูกสาวหมอฝากมาให้คุณตานะคะ รูปเมืองเจียงใหม่”
“ โอ๊ะ สวยแต้ ตาจะเอาไปติดฝาบ้าน ” ตากล่าว พร้อมยิ้มฟันหลอ แต่ดวงตาสดใส
“ ตายแล้ว ตาจะเอาไปติดฝาบ้านเลยหรือคะ งั้นรอเดี๋ยวนะคะ ”
พี่ผู้ช่วยเลยอาสาเอารูปที่ print มาติดบน future board และเคลือบพลาสติกให้ เพื่อคุณตาจะได้ไปติดฝาบ้านได้ง่ายขึ้น
เมื่อออกจากห้องฟัน ตาเลยเดินยิ้มออกไป พร้อมกับกอดรูปเมืองเชียงใหม่แนบออก อย่างหวงแหน
พวกเราทันตบุคลากรทุกคน มองคุณตาแล้วหันมาสบตากัน ยิ้มให้กันอย่างมีความสุข ก่อนไปทานอาหารกลางวันวันนั้น
ขอขอบคุณเจ้าของเรื่องเล่า;ทันตแพทย์หญิงมยุเรศ เกษตรสินสมบัติ และคุณตา ที่ให้โอกาสพวกเราได้สัมผัสกับความรู้สึกดีๆในชีวิต...
ความเห็น (1)
อ่านแล้ว..อดยิ้มไปด้วยไม่ได้ครับ ^_________^
ดีใจกับคุณตาด้วยนะครับ