เหตุการณ์เดียวกัน.. ต่างคิดกันไปคนละมุม

           วันนี้ตอนเช้าดิฉันขับรถมาทำงาน  ระหว่างขับรถออกมาจากปากซอยจะเลี้ยวซ้ายเข้าถนนใหญ่ มีผู้หญิงคนหนึ่ง (อายุน่าจะประมาณ ๔๐ ปี) จะข้ามถนนแต่ก็ยืนด้อมๆ มองๆ แล้วก็ยืนเฉยๆ อยู่หน้ารถไม่ข้ามถนนสักที   ดิฉันก็เลยบีบแตร ผู้หญิงคนนั้นจึงข้ามถนนไป   ดิฉันจึงขับรถเลี้ยวซ้ายออกถนนใหญ่แต่ระหว่างนั้นก็มีมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งขับรถประชิดรถดิฉันทางขวา (ฝั่งคนขับ) แล้วก็ขับปาดหน้ารถดิฉันเข้าทางซ้ายมือพร้อมกับโบกมือ ประมาณว่าให้สัญญาณว่าให้หยุดรถหรืออะไรทำนองนั้น     ตอนนั้นดิฉันก็คิดว่าเอ๊ะ  หรือว่าตอนขับรถออกมาเบียดมอเตอร์ไซค์หรือเปล่า  หรือว่าเค้าไม่พอใจที่เราบีบแตรรถใส่ผู้หญิงคนนั้น   ดิฉันก็เลยก้มหัวประมาณว่าขอโทษที่ทำผิดแต่ก็เลยไม่ได้หยุดรถ (เพราะคิดว่าไม่ได้ทำอะไรผิดร้ายแรงเพราะตอนนั้นขับรถช้าอยู่แล้วเนื่องจากทางแคบ รถและคนเยอะ)   

            ดิฉันก็ขับรถไปต่อเรื่อยๆ (รถค่อนข้างติดจึงขับแบบ หยุดเป็นระยะๆ) ก็ได้ยินรถคันหลังบีบแตรอีก  เราก็เริ่มคิดว่า รถเรามีปัญหาอะไรหรือเปล่า  ประตูปิดไม่สนิทหรือเปล่า สังเกตดูก็ไม่มีอะไรผิดปกตินี่นา    และแล้วก็มีมอเตอร์ไซค์อีกคันหนึ่งขับรถมาข้างรถ (ฝั่งที่นั่งคู่คนขับ) ให้สัญญาณมือประมาณว่ากระโปร่งรถมีปัญหาอะไรสักอย่าง  ดิฉันก็เลยเปิดกระจกลงเพื่อถามคนขับมอเตอร์ไซค์ว่า  "มีอะไรหรือคะ"   เค้าก็บอกว่า  "คุณลืมเอกสารไว้ที่ท้ายรถ"  ดิฉันก็ งง เพราะจะมีเอกสารได้อย่างไรเนื่องจากปกติแล้วจะเก็บไว้ในตัวรถเสมอไม่เคยเก็บท้ายรถเลย... แล้วเขาก็หยิบเอกสารนั้นส่งมาให้ ... ดิฉันก็ตอบขอบคุณแล้วก็ขับบรถไปต่อ   จริงๆ แล้วเอกสารนี้เป็นของใครก็ไม่รู้ ไม่ใช่ของดิฉันหรอก  แต่คิดว่าคงมีคนคุยกันแล้วมาวางไว้ท้ายรถดิฉัน

              เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ได้เรียนรู้ว่า "จริงๆ แล้วตัวเองก็มองโลกในแง่ร้ายเหมือนกันนะ"  เพราะระหว่างที่ดิฉันขับรถแล้วมี มอเตอร์ไซค์มาปาดหน้า  มีรถคันหลังบีบแตรใส่  ดิฉันก็คิดว่า

              ๑. ทำอะไรผิดหรือเปล่า  

              ๒. มอเตอร์ไซค์ที่ปาดหน้านี้น่ากลัวจังทำผิดนิดหน่อยก็เหมือนจะเอาเรื่องแล้ว  

              ๓. วันนี้เราคงขับรถไม่ดีมีแต่คนบีบแตรใส่       

              และเรียนรู้ว่า "ยังมีความห่วงใยจากเพื่อนร่วมทาง  ไม่ว่าจะคนขับมอเตอร์ไซค์หรือคนขับรถอื่นๆ"    

             สุดท้ายนี้... ถ้าคิดแทนคนเหล่านั้นเขาก็คงคิดในอีกมุมว่า คนขับรถคันนี้ขี้ลืมจริงๆ, พยายามจะบอกแล้วก็ยังไม่ใส่ใจอีก ฯลฯ

URAImAN

[preechaprathaen]

คนไทยห่วงใยกันเสมอมาครับ อยากให้คนในสังคมมีความหวังดีและห่วงใยต่อกันต่อกัน..เช่นนี้..เช่นนี้เรื่อยไป