Amazing lovely story (แตกต่างแต่ไม่แตกแยก) : นี่แหละความรัก
นี่แหละความรัก
ฮิปโปน้อยมีชื่อเล่นว่า " โอแวน" หนักประมาณ 300 กิโลกรัม ถูกคลื่นซัดเข้ามาทางแม่น้ำสบากี (Sabaki River) แล้วเข้าสู่ฝั่งมหาสมุทรอินเดีย ตอนที่ฝั่งทะเลของประเทศเคนยาถูกคลื่นสินามิถล่มเมื่อวันที่ 26 เดือนธันวาคม ปี 2004
ก่อนที่หน่วยกู้ภัยสัตว์ป่าจะไปช่วยชีวิตมันไว้ นักวิเวศวิทยาพอลล่า กาฮัมบู (ecologist PaulaKahumbu) ผู้ดูแลอุทยานลาฟาร์จี (Lafarge Park) เล่าว่า " ไม่น่าเชื่อที่ ฮิปโปอายุไม่ถึง 1 ปีรับเอาเต่าเฒ่าตัวผู้อายุร้อยปีมาเป็นแม่" และเต่าดูเหมือนจะมีความสุขที่จะเป็นแม่ของเจ้าฮิปโปด้วย
หลังจากเจ้าฮิปโปถูกคลื่นซัดพลัดพรากจากแม่ของมันแล้ว มันก็เสียขวัญ จำเป็นที่ต้องหาแม่บุญธรรมคุ้มครองดูแล ช่างโชคดีที่มันมาพบเต่าตัวนี้เข้า แล้วสร้างสานความรักที่มั่นคงระหว่างกัน ทั้งสองว่ายน้ำ กินอยู่หลับนอนด้วยกัน
ฮิปโปติดตามเต่าเช่นเดียวกับที่มันติดตามแม่ของมันไม่มีผิด ถ้าใครเข้าใกล้เต่ามันจะแสดงอาการท่าทีรุกรานเฉกเช่นที่จะปกป้องแม่แท้ๆของมันเอง ฮิปโปเป็นเพียงทารกน้อย พลัดพรากจากแม่ตั้งแต่วัยอ่อนเยาว์ โดยธรรมชาติแล้วฮิปโปเป็นสัตว์ที่อยู่เป็นกลุ่ม ชอบที่จะอยู่กับแม่ของมันอย่างน้อยถึงอายุ 4 ปี"
นี่เป็นเรื่องจริงแสดงให้เห็นว่า ความแตกต่างระหว่างชาติพันธ์นั้นไร้สาระเมื่อต่างต้องการความอบอุ่นจากกันและกัน เราสามารถเรียนรู้จากสัตว์ 2 ตัวนี้ .... ที่มองข้ามความแตกต่างของมันและหาทางที่จะเดินร่วมทางกัน
ไม่ว่าจะแตกต่างกันแค่ไหนก็ไม่ได้หมายความว่าอยู่ร่วมกันไม่ได้ ทุกสิ่งมีชีวิตต่างก็มีหัวใจและยังต้องการความรักความอบอุ่น
เรามีแม่อยู่แล้วใกล้ตัวทุกเวลา ก็ยิ่งต้องถนอมความรักของแม่ให้มากๆ
*_*
"เรื่องดีๆ ที่มีมาเล่าต่อก็เป็นเช่นนี้ คิดถึงแม่จังเลยคะ...แต่ว่าตอนนี้ดึกแล้ว คงจะโทรหาท่านไม่เหมาะนัก...ไว้พรุ่งนี้ละกัน"...แล้วคุณละคะ อ่านเรื่องนี้แล้วเป็นไงบ้าง...เล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ
ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะ คุณitom
มาอ่านแล้วค่ะ
แตกต่างแต่ไม่แตกแยก
โชคดี มีสุขค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณนะคะที่ไปเยี่ยมชมนะคะ
ภาพที่ส่งให้สวยและถูกใจมากๆค่ะ
โอ้นั้นมันลูกแรดกับเต่าชรานี่