เป็นเรื่องเล่าการทำงานครับ
เมื่อวานนี้ที่คลินิกหลังเลิกงาน...
ได้พบกับผู้ป่วยหญิง ที่มาด้วย panic disorder
จำได้ว่าเคยพบกันหลายครั้ง รักษามาประมาณ 1 ปี
วันนี้ผู้ป่วยบอกไม่ดีขึ้น....
พบว่าผู้ป่วยไม่ได้มาคนเดียวแต่มากับคู่ชีวิต...ดูท่าทางแปลกๆเล็กน้อย
....คิดว่าจะให้ยากลับ้านก็พอแล้ว....
แต่ใจก็ฉุกคิดว่า..คุยกับเขาสุกหน่อยนะ...
จึงเริ่มพูดคุยกัน โดยขอพูดคุยกับฝ่ายชายก่อน....
เริ่มต้นด้วยการฟังเรื่องราว ข้อมูล ชีวิตตั้งแต่เริ่มต้น ปัญหาในความคิดเขา
พูดถึงเรื่องเป้าหมายชีวิต ทัศนคติต่างๆ โดยเฉพาะความรัก..ชีวิตคู่
ก็ได้เรื่องราวและเข้าใจหลายๆอย่าง ใช้เวลา 30 นาที .ได้ปมที่อาจจะเป็นสาเหตุบ้าง
ได้บทสรุปที่ได้สะท้อนให้เขากลับไป.....พยามพูดคุยให้ผ่อนคลาย
ต่อมาก็พูดคุยกับฝ่ายหญิง...
เริ่มต้นด้วยการรับฟังเรื่องราว..
เป็นเรื่องราวชีวิตคู่ที่ Suffer อย่างมากในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง
ฟังหลายเรื่องก็อึ้งๆไปเล็กน้อยเหมือนกัน
รู้สึกถึงความดีงามภายในและความอดทนเพื่อครอบครัว คนอื่น และลูก
ก้ได้ข้อมูลที่เป็นบทสรุป...
ให้ข้อมูลสะท้อนกลับว่า ใหโอกาสกัน และเริ่มต้นกันอีกครั้ง ด้วยความอดทน.........
และขอให้เขาบอกสิ่งที่อยากจะขอต่อสามี 5 ข้อ...
และเชื้อเชิญทั้งสองท่านมาพูดคุย
ถามฝ่ายชายต่อว่าจะขออะไรคุณผู้หญิง 5 ข้อบ้าง
จากนั้นก็แบ่งปันสิ่งที่แต่ละคนขอให้อีกฝ่ายปรับปรุง เปลี่ยนแปลง
ดูเหมือนไม่ใช่สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ต่างฝ่ายเข้าใจและรับข้อเสนอ
เพราะ 2 ฝ่ายต่างมีเป้าหมายเดียวกันคือ ชีวิตคู่ที่ดีตลอดไป
เพียงแต่ความหมายและวิธีปฏิบัติพื่อให้เกิดผลตามเป้าหมายแต่ละคนนั้น โดยเฉพาะฝ่ายชาย
เป็นสิ่งที่ตรงข้ามและขัดเเย้งต่อเป้าหมายอย่างมาก...แต่ก็เป็นทัศนคติที่เกิดขึ้นโดยที่เขาไม่รู้..
เขาเชื่อว่าที่เขา ทำ เป็น อยู่ คือนั้นดีที่สุดแล้ว.....
ใช้เวลาประมาณ1.30 ชม เพื่อชีวิตของคนทั้งคู่
เพียงเพราะเห็นแววตาแห่งความซื่อตรง มั่งมัน จริงใจ ที่จะเปลี่ยนแปลงให้ชีวิตดีขึ้น
แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นเปลี่ยนแปลงอย่างไร...ถึงจะดีที่สุด
มีสิ่งที่ผมเข้าไปเเทรกขอเพิ่มจากคณผู้ชายคือ...
การไม่ทำร้ายกัน ไม่ลงไม้ลงมือ อีกต่อไป..........
ไม่รู้ว่าสิ่งสุดท้ายที่เห็น จะเป็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นตลอดไปหรือไม่
นั่นคือ -รอยยิ้มของคนทั้งคู่.....
- การแสดงความขอโทษและขอบคุณกันและกัน
- และการสวมกอดกันด้วยความรู้สึกที่ต้องการทิ้งเรื่องราวที่ผ่านมาที่ไม่ดี
แต่เริ่มต้นใหม่.....
เป็นการเรียนรู้ที่ยิ่งใหญ่ครับ เหมือนได้เดินทางไปกับเรื่องเล่าของคนสองคน
และไม่ใช่การเดินทางที่สูญเปล่า.... เป็นการเดินทางที่ได้ทำให้เกิดการเติบโตทางความคิด
ของผู้ฟัง และผู้พูดทั้ง 3 คน ผ่านกระบวนการสุนทรียสนทนา...
ใช้พลังและความตั้งใจไปมากเหมื่อนกันครับ เพื่อ HOLD SPACE เรื่องราวนี้
เพียงเพราะรู้สึกว่า... สายสัมพันธ์ของคนทั้งสองนั้นเหลือน้อยและเส้นบางๆ
แต่น่าจะสามารถเริ่มต้นกันกอบกู้ สร้างมันขึ้นมาใหม่ แทนที่จะตัดให้มันขาด หรือปล่อย
ให้มันเล็กลงเรื่อยๆ
แทรกธรรมะแบบโลกๆ ไปหลายจุด...
เป็นการฝึกนำมาใช้ดูครับ
สวัสดีค่ะ
- ตามมาเรียนรู้ด้วยคนค่ะ
- ลิ้นกับฟันกระทบกระทั่งกันบ้างเป็นธรรมดา แต่หากผ่อนสั้นผ่อนยาวบ้างก็ดีค่ะ
- หยุดทำร้ายเด็กและสตรี กันเถอะค่ะ
- ระลึกถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ ตามมาด้วยความสนใจ ในการดูแลผู้ป่วยด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์จริงๆ น่าชื่นและเป็นแบบอย่างค่ะ
ตามมาให้กำลังใจเจ้า