รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)
รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์) ครูตาล วงษ์ชื่น

๓. ปีกบางระหว่างไพร


 

          ปีกบางระหว่างไพร

        8โบยบินถิ่นไพรปีกไกวกวัด

                                  ร่อนลัดชัฏพุ่มโกสุมหอม
                                  ปีกน้อยโบกพลิ้วเข้าลิ่วดอม
                                  แนบถนอมห้อมหาแต่ผาณิต

        8ปีกงามลายรงค์บรรจงแต้ม
                                 กลางแย้มสูรย์ร้อนขึ้นย้อนสิทธิ์
                                 เหลื่อมเรื่อเจือสีแห่งชีวิต
                                 วิจิตรในบทกำหนดนั้น

        8โบกปีกหลีกหนาม-บางงามริ้ว
                                 ลมพลิ้วปลิวพรากต้องบากบั่น
                                 โต้ลมข่มอยากลำบากครัน
                                 เกินกลั้นกลิ่นหวานเมื่อซ่านมา

        8เกลือกลิ้มยั่วเย้าเสาวรส
                                 ฤๅจะหมดเขมบรรลุหรรษา
                                 แต่ละลิ้มอิ่มล้วนยวนอุรา
                                 กับบ่าอภิรมย์ที่พรมพาน

        8ละกิ่งทิ้งเก่าให้เศร้าสร้อย
                                 เหลือน้อยรอยในรสไม่หวาน
                                 โกสุมพุ่มพฤกษ์พันลึกบาน
                                 รอผ่านภุมรินให้บินกราย

        8อันหวานผ่านไปก็ใฝ่หวัง
                                 สักครั้งจะหวนกลับไม่ลับหาย
                                 หวานพิษจิตประทับไม่กลับกลาย
                                 จะวางวายก็แต่วอดถอดชีวิต

        8รอยล่วงหน่วงคำนึงอาจซึ้งบ้าง
                                 ระหว่างชัง-ชอบเมื่อกอปรกิจ
                                 เพียงบ้างอาจบางครั้งเมื่อยั้งคิด
                                 ถูก-ผิด-เก่า-ใหม่อย่าได้ย้อน

        8ปีกบางอาจละร่างเป็นบางครั้ง
                                 หนามเหนี่ยวเกี่ยวรั้งไม่ยั้งผ่อน
                                 บินผ่านบางครั้งปีกยังร้อน
                                 ใช่จะช้อนแต่ชื่น-อาจขื่นช้ำ

        8ลดเลี้ยวเลาะไปกับไพรกว้าง
                                ระหว่างอาจระแวงมาแว้งกล้ำ
                                ทางทิศบิดเบือนอาจเลื่อนตำ
                                แลจะนำสู่หนามเพียงข้ามคืน

        8สีสวยด้วยสรรค์ตะวันส่อง
                                จึงผ่องกลางพนากลางฟ้าผืน
                                สดสวยสร้างหวังให้ยั่งยืน
                                เหมือนรื่นจักโชยไม่โรยรา

        8โบยบินถิ่นหอมพะยอมแย้ม
                                ตอมแต้มเกษรเข้าชอนหา
                                ละอองหวานซ่านมีไม่ลี้ลา
                                มอบชีวาเอาวางกับบางใบ.

             ขอบคุณบทกลอนจาก สดายุ   http://www.bloggang.com/

                                  

หมายเลขบันทึก: 269135เขียนเมื่อ 18 มิถุนายน 2009 23:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม 2013 05:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

อยากเก่งแบบครูอิงจันทร์จัง บล็อกสวย เพลงเพราะ กำลังปรับปรุงผลงานค่ะ

ติดตามอ่านกลอนของคุณมานาน

ขออีกระยะหนึ่งขอมาประชันฝีมือหวังว่าคงไม่ขัดข้องนะครับ

กุหลาบม่วงบอกค่าว่า...จริงแท้ 

มิผันแปรหนึ่งใจรักภักดีเสมอ

เพียงหนึ่งเดียวเกลียวสัมพันธ์มั่นเพียงเธอ

เพียงแรกเจอ  คือใช่  ในความจริง

กุหลาบขาวคือนิยามของความฝัน

บริสุทธิ์สัมพันธ์นิรันดร์ยิ่ง

เพียงหนึ่งใจ  หนึ่งรักภักดิ์ประวิง

ทุกทุกสิ่งสดใสในความรัก

 

สวัสดีค่ะ

  • ไม่ได้ไปออกกำลังกายเพราะฝนตกค่ะ
  • หันรีหันขวาง..หันมาดูข่าวเคเบิ้ล..ไม่ชอบ
  • เข้ามาเยี่ยมบล็อก..ดีกว่า
  • เพลงเพราะมากค่ะ  ไม่เคยได้ยินเลยนะคะ
  • วันนี้มี....โทรศัพท์ไปถามเกี่ยวกับการลาออกมากมายค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท