มุมคิด...ชีวิตเล็ก เล็ก
“นี่แนะ เจ้ามด ตายซะเถอะ”
“ฆ่ามันทำไม มันไปทำอะไรให้”
“ก็เดี๋ยวมันจะกัดฉันนี่นา”
“กัดแล้วตายไหม”
“ไม่ตาย แต่มันคันนะ”
“ก็แค่คัน ไม่ตายสักหน่อย แต่บี้มันซะตายเลย”
“ก็ฉัน....”
---------------------
ปัง
วี่ วี่ วี่
“นี่แนะ...”
“พิมพ์ ไปตบมันทำไม สัตว์เลี้ยงในรถ เดี๋ยวมันก็ไปเองแหละ”
“เออ....”
--------------------
ในหลายครั้งที่พฤติกรรมการปกป้องตัวเอง ถูกทำเป็นวิสัยจนรู้สึกว่าเป็นเรื่องปกติ
แต่ไม่ทุกคนที่คิดเหมือนฉันหรอก และมันก็ไม่ได้เป็นความคิดที่ถูกเสียด้วยสิ...
เราปกป้องตัวเองจากเจ้าสัตว์ตัวเล็ก ทั้งๆ ที่รู้ว่าสิ่งที่จะได้รับจากมันไม่ได้ใหญ่โตเท่าไร
เรายังกลัว เรายังปกป้อง แล้วเจ้าสัตว์เล็กๆ พวกนั้นละ ก็คงคิดไม่ต่างกับเรา...
ฉันได้กลับมานั่งคิดถึงมุมมองการเห็นค่าของชีวิตเล็กๆ แล้วฉันก็ได้ข้อสรุปของตัวเองเล็กๆ ว่า
เจ้ามดตัวน้อย ไม่จำเป็นต้องตาย เพียงเพราะเดินมาไต่ฉัน
เจ้ายุงไม่จำเป็นต้องตายเพียงเพรามันบินอยู่ในรถ
เจ้ามดตัวน้อยจะจากเราไปเพียงแค่เป่าลม
เจ้ายุงจะหายจากรถไปเพียงสักพักที่รถแล่น
เจ้ามดจะไม่อยู่ใกล้เราถ้าเราไม่กินอะไรเลอะเทอะ
เจ้ายุงจะไม่ป่วนเปี้ยนในห้องถ้าเราไม่เปิดประตูทิ้งไว้
ทุกอย่างอยู่ที่เรา...
ต่างคนต่างใช้ชีวิตอย่างมีสติ เห็นค่าของทุกชีวิตและความเป็นไป ไม่มีเหตุจำเป็นใดส่งเสริมให้ต้องฆ่ากัน
ฉันคงไม่คิดมากไปนะ
---^.^---
ความเห็น (13)
ดีจังเลยครับ สัตว์เล็กๆๆก็รักชีวิตครับ ที่บ้านไม่ตีงู ไม่ฆ่าสัตว์ที่อยู่แถวบ้านเลยมีนก หมาแมว แย้ และสัตว์แปลกๆๆเต็มเลย สบายดีไหม หายไปนานมากๆๆๆๆๆ
สวัสดีคะ พี่ชาย อ.ขจิต
ขอบคุณนะคะ ขนาดหายไปนาย พี่ชายยังเข้ามาทักทายเป็นคนแรกเหมือนเดิมเลย...
หายไปนานเพราะงานยุ่งๆ แต่ก็ยังแวบๆ เวียนๆ แถวๆ นี้อยู่แหละคะ แบบไม่แสดงตัวเท่าไร...
ทุกชีวิตมีคุณค่า ควรตายเท่าที่จำเป็น...
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ พี่ชาย
---^.^---
"สิ่งมีชีวิตทุกชนิดรักชีวิตเหมือนมนุษย์ครับ"
สัพเพ สัพตา จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
;)
น้องพิมพ์ สบายดีนะคะ
งานยุ่ง ก็ให้ รู้เพียร รู้พัก นะน้องนะ ยิ้มๆ
สวัสดีน้องพิมพ์...
ไม่ได้อ่านบันทึกน้องพิมพ์นานมากแล้วจ้า....กลับจากเชียงใหม่มาถึงก็ได้อ่านเลย...ดีใจจัง...อย่าหวานนักมดจะขึ้น...อย่าขี้เหนียวแอร์นักยุงจะบินเข้าไปในรถ....นี่คือต้นตอที่พาเขามาจ้า...อิอิ
โชคดีนะน้อง
สวัสดีคะ อาจารย์ Wasawat
อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย...
รักกันเถอะ..ประเทศชาติจะได้ผาสุขร่มเย็น
ขอบคุณที่แวะมาอ่านบันทึกนะคะ
---^.^---
สวัสดีคะ พี่ใบบุญ
พิมพ์สบายดีคะ และหวังว่าพี่คงสบายดีเช่นกันนะคะ
ขอบคุณสำหรับคำเตือนเรื่องดูแลตัวเอง...
ตอนนี้ร่างกายเริ่มประท้วงด้วยอาการประจำตัวที่ออกอาการทุกครั้งที่เหนื่อย เครียด นอนไม่พอ นี่แหละหนอชีวิต...
---^.^---
สวัสดีคะ นายช่างใหญ่
ถูกนายช่างทักแทบทุกครั้งที่เขียนบันทึกเลยว่าหายไปนาน...เป็นพวกผลุบๆ โผล่ๆ แล้วแต่เรื่องราวที่คิดได้ เล่าได้ และแบ่งได้ เลยไปๆ มาๆ ตามโอกาสจะอำนวยนี่แหละคะ แต่ถึงยังไงก็ต้องขอบคุณนายช่างที่ตามมาอ่านและให้กำลังใจกันเสมอนะคะ
ความหวานนี่ท่าทางจะลดยากนะคะ อิอิ
ส่วนเรื่องงกแอร์นี่ก็ แหม...รู้ได้ไงคะเนี้ยะ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
---^.^---
ชีวิตกำหนดได้...
เปิดใจ...ใส่สติ...
...
ขอบคุณครับ
งานเยอะไหมหนูพิมพ์ หยุดยาวไปเที่ยวไหนรึเปล่า
แวะมาเยี่ยมน้องพมพ์ค่ะ สบายดีไหม รักษสุขภาพ ขอให้มีความสุขทุกวันค่ะ
- น้องพิมพ์
- มาสวัสดีปีใหม่
- ขอให้มีความสุขมากๆๆครับ