เมื่อผู้ดูแลสูขภาพ..ต้องพากันล้มป่วย

สวัสดีครับ

เกิดข้อสังเกต และสิ่งที่เห็นในช่วงนี้...

เป็นเรื่องของบุคลากรทางสุขภาพ ในองค์กรที่ทำงานอยู่

มีคนที่ล้มป่วยทุกๆวัน เป็นการเจ็บป่วยที่เมื่อมองย้อนไปหาสาเหตุแล้ว

ปัจจัยที่สำคัญอย่างหนึ่งคือ

เรื่องของภาระงานที่หนัก และเพิ่มขึ้น

เช่นที่หอผู้ป่วย มีเรื่องราวที่เปลี่ยนแปลงไปคือ

ก่อนหน้านี้เราจะมีผู้ป่วยที่เข้ารักษาตัวเฉลี่ย 30-40 คน

แต่ตอนนี้ ยอดผู้ป่วยเฉลี่ยจะอยู่ที่ 50-60 คน

เป็นปริมาณที่เพิ่มขึ้น แบบไม่สามารถลงมาได้อีกเลย...

วันก่อนมีน้องพยาบาลท่านหนึ่งเป็น typhoid ต้อง admit ไป 3 วัน

ต่อมาก็เป็นพยาบาลอีกท่าน ...ต้องนอนไป 4 วัน

มีผู้ที่ตั้งครรภ์อ่อนๆ กลาง แก่ ตั้งขึ้นทำงาน แบบไม่มีวันหยุด

เป็นความจำเป็น ที่ไม่สามารถพักได้ เพราะว่ายอดที่มาก ไม่มีใครแล้ว...

วันก่อนขึ้นมาทำงานตอนเช้า พบน้องพยาบาลท่านหนึ่ง ต้องใส่เข็มฉีดยาไว้

เพื่อฉีดยาโรคกระเพาะอาหารที่กำเริบ...

ได้ขอเก็บภาพไว้...

เมื่อเห็นภาพที่เกิดขึ้นก็เกิดความรู้สึกหลายๆอย่างขึ้นมา...

เป็นความรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย... กับความเจ็บป่วยของผู้คน แม้กระทั่งผู้ดูแล

และก็มีหลายๆกรณี อย่างองค์กรแพทย์ ของเราที่มี 4 คน

ทุกๆเดือนจะต้องมีคนล้มป่วย โดยเฉพาะคืนที่เราอยู่เวรแล้วต้องต่อเช้าเลย

บางครั้งก็ไม่ไหว... ต้องมาต่อตอนเช้า

จึงมีหลายครั้งที่พี่ๆ น้องๆ ต้องลากันครึ่งวัน หรือว่าลาป่วยไป1 วัน

เพราะถ้าใครอยู่เวร...ก็หมายถึงการอยู่ 24 ชม และต้องมาต่อเช้าโดยที่ไม่ได้พัก

การอยู่ 24 ชม นั้นต้องรับผิดชอบ ER ทุกๆ case และรับผิดชอบห้องคลอด รับผิดชอบหอผู้ป่วยใน40-60 คน

สรุปแล้วคือการรับผิดชอบทั้งโรงพยาบาล.........

แต่ทุกๆคนก็ทำมาเช่นนี้ 2 ปีแล้ว เหมือนทุกอย่างจะกลายเป็นเรื่องที่ธรรมดาไป

ยกเว้นเวลาที่เริ่มเจ็บป่วย...

ช่วงก่อนที่ผมเองได้ป่วยไป

เป็นการป่วยทางกาย ที่ไม่ได้นอนต่อกัน2-3 คืน

ทำให้ร่างกายอ่อนล้า...อยู่ๆก็ความดันต่ำ หัวใจเต้นช้า....

รู้สึกสัมผัสถึงความเจ็บป่วยที่รุนแรง

และรู้ว่าความตายอยู่ใกล้เราเข้ามาทุกที....

อย่างเช่น 2 วันนี้ที่ทำงาน 2 คนสำหรับหมอ

ก็สัมผัสได้ถึงความเจ็บป่วยที่อาจจะเริ่มเข้ามาเยือน

เป็นความรู้สึกว่า Viral กำลัง attack เรา

คือการมีอาการ ร้อนๆ หนาวๆ ปวดตามตัว ไข้ต่ำๆ

จึงเริ่มพยามใช้จิตกำหนดไปที่กาย ความรู้สึกที่เจ็บป่วย

และอธิฐานจิตว่า ขออย่างเป็นอะไรมากกว่านี้เลย เพราะไม่เช่นนนั้นวันนี้อาจจะมีหมอคนเดียว

เพราะท่านหนึ่งลาไปประชุม ท่านผอ ต้องไปรับรถส่งต่คันใหม่

ก็ได้ผลครับ

แปลกมากที่ความป่วยดูเหมือนเขาจะหายไปจากเรา แต่ก็เป็นชั่วคราว เหมือนเขาให้เวลาเรา

เพราะว่าพอทำงานเสร็จแล้ว...อาการร้อนๆ หนาวๆ ปวดตามตัวก็เริ่มมาอีกครับ

คงต้องไปพัก ลองดูว่าเขาจะหาย หรือว่าเราจะต้องโดนตรวจเลือดและฉีดยา...

^_^........

เขียนใน GotoKnow โดย kmsabai
ใน ชีวิตเป็นธรรมะ ธรรมะเป็นอนัตตา

คำสำคัญ (Tags): #สุขภาพ

หมายเลขบันทึก: 270416เขียนเมื่อ 23 มิถุนายน 2009 17:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 07:29 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน