คำสรรพนามที่ใช้เรียกขานกันในภาษาเขมร มีดังต่อไปนี้
ดีมาก
พวกเขา
พวกเธอ
เรียกไงครับ
ใช้คำว่า ពួកគេ (ป็วกเก) ค่ะ
ភាសាសុរិន្ទ្រប្រើពាក្សថា អញុ ឯង ហង ហង់ ហែង ហាង
- ខ្ញុំ ឈ្មោះ ជ័យមង្គល។ / ขะยม ชะมั๊วะ เจ็ยมงกล
- อาจารย์อักษรา ทำแบบเรียนได้ดีและเข้าใจง่ายมาก / เขมรสุรินทร์ หลายอำเภอ เช่น อ.ท่าตูม หลายพื้นที่ปะปนกับหลายภาษา เช่น หมู่บ้านซ้ายเป็นลาว กลางเป็นเขมร ขวาเป็นส่วย ข้างหน้าเป็นลาวครึ่งเขมรครึ่ง ข้างหลังไทยปนลาว ทำนองนี้ เด็กรุ่นหลังก็จะใช้ภาษาพูดเขมรปนไทยบ้าง เดี๋ยวนี้ติดจานดาวเทียมดูช่องกัมพูชาได้ แต่เด็กก็ไม่เข้าใจภาษากัมพูชาในทีวี
- ต่างจากกลุ่มเขมรแถบชายแดน ซึ่งมีการใช้ภาษาเขมรที่ใกล้เคียงกันและจะเรียนรู้ได้ง่าย
- อย่าง เช่น ขะยะ ชะมั๊วะ เจ็ยมงกล นั้น ถ้าเขมรท่าตูม ก็จะใช้คำว่า ขะยม ชะเม๊าะ เจ็ยมงก็วล
- แม้จะไม่ตรงกับภาษากัมพูชา แต่ต้องการใช้ภาษาให้ใกล้เคียงกับที่เขาพูดในชีวิตประจำวันก่อน
- ถ้าอาจารย์อักษรา เอาพจนานุกรมมาลงด้วยก็จะดีมากๆ
- คนสุรินทร์ ได้รู้ว่าอาจารย์เป็นคนลำปาง อ่าน เขียน สอน ภาษาเขมรได้ ต้องดีใจอย่างน้อยมีสะใภ้สุรินทร์ที่เก่งอย่างอาจารย์
- อย่าง เช่น ขะยะ ชะมั๊วะ เจ็ยมงกล นั้น ถ้าเขมรท่าตูม ก็จะใช้คำว่า ขะยม ชะเม๊าะ เจ็ยมงก็วล
- แก้ไข ขะยะ ชะมั๊วะ เจ็ยมงกล เป็น ขะยม ชะมั๊วะ เจ็ยมงกล (ลืมตรวจก่อน)