เที่ยวเวียดนาม ไม่ไป ไม่รู้
เมื่อปลายเดือนพฤศจิกายนต่อต้นเดือนธันวาคมของปี 2550 มะลิ มาพา ได้มีโอกาสไปเที่ยวฮานอย ฮาลองเบย์ 3 วัน 2 คืน ไปกันเอง 2 คนกับคุณน้องค่ะ แลกไมล์สะสมของการบินไทยกันไป มะลิ มาพา มีชอตเด็ดสุดแสบจากการไปเที่ยวฮาลองเบย์ มาเล่าให้ท่านผู้อ่านฟัง หากใครไปเที่ยวก็จะได้ระวังไม่โดนเหมือน มะลิ มาพา ในครั้งนั้น
เรื่องมีอยู่ว่า วันที่สองที่เราจองทัวร์ไปเที่ยวฮาลองเบย์กัน เดินทางไปอยู่เหมือนกัน นั่งรถตู้ทัวร์ไปประมาณ 3 ชั่วโมงกว่าจะถึงฮาลองเบย์ สวยงามมากค่ะ เหมือนรูปวาดเลย ล่องเรือ อากาศก็เย็น ๆ ลมพัดแรงพอหนาว ๆ แต่ที่ทำให้รู้สึกร้อน ๆ ควันออกหู ขำก็ขำ สงสารตัวเองก็น่าสงสาร มันหลายความรู้สึกที่ปะปนกันตอนนั้น มันเกิดขึ้นตอนขากลับค่ะ ตอนล่องเรือกลับมายังฝั่งเพื่อต่อรถตู้ทัวร์กลับฮานอย มะลิ มาพา กับคุณน้อง กำลังเดินขึ้นจากเรือแล้วเดินไปตามทางเดินเพื่อไปขึ้นรถตู้ทัวร์ ปรากฏว่า พบพอดีกับคนขายแผ่นซีดีรูปภาพฮาลองเบย์ เค้าพูดไทยได้ด้วย พยายามคะยั้นคะยอขายแผ่นซีดีให้เรา 4 แผ่น 100 บาท พอเราส่ายหน้าแสดงเจตนาว่าไม่ซื้อ เขาก็บอกว่า 5 แผ่น 100 บาท เราก็ส่ายหน้าอีก เราก็เดินกันไป เขาก็เดินตามตื๊อไปด้วย และแล้วคุณน้องก็ถามขึ้นมาเล่น ๆ ว่า มีซีดีแบบอื่นมั๊ย ประมาณว่าไม่เอาซีดีฮาลองเบย์หรือสถานที่ท่องเที่ยวอื่นใดทั้งสิ้น เขาก็รู้ความหมายเลยนะ ประมาณว่าซีดีหนังนางเอกนางแบบเวียดนาม เขาก็บอกว่ามีทันทีเลย แล้วก็หยิบมาให้เลือก หน้าปกซีดีมีหลายรูปหลายภาพหลายแบบ คุณน้องก็รีบ ๆ หยิบมา 5 แผ่นและจ่ายเงินไป 100 บาท เสร็จโรงเรียนเวียดนามไป แล้วก็รีบวิ่งกันมาให้ทันคนอื่นขึ้นรถตู้ทัวร์กลับฮานอย ได้มาแล้วซีดีที่อยากได้โดยไม่ตั้งใจ ก็คุยกันใหญ่เลยว่าได้ราคาถูกมาก แผ่นละ 20 บาทเอง จะไร้ท์แจกเพื่อน ๆ ที่ทำงานของทั้ง 2 คน แจกเป็นของขวัญปีใหม่กันเลย รับรองเพื่อนต้องชอบใจแน่ ๆ ของนอก นะ ของนอก หาไม่ได้หรอกในเมืองไทย วาดฝันคิดกันไปใหญ่เลย แถมลิสต์รายชื่อเพื่อนไว้ในใจเพียบว่าจะให้ใครบ้าง
มะลิ มาพา ขอบอกข้อมูลเพิ่มอีกนิดหนึ่ง คือ การไปท่องเที่ยวครั้งนี้ คุณน้องได้นำโน้ตบุ้คติดตัวมาด้วย ไม่ใช่อะไรหรอก เวลาถ่ายรูปดิจิทัลแล้วเมมโมรีเต็มจะได้เก็บรูปใส่โน้ตบุ้คไว้วันต่อวัน และผลพลอยได้คือ ได้ใช้เปิดแผ่นซีดีที่ซื้อมา ไม่ใช่ซิ จะได้ไว้ติดต่อเมล์หรือใช้อินเทอร์เน็ตที่โรงแรมที่พักได้สะดวกไงล่ะ เพราะภาระงานยังมีติดตัวติดตามเราไปเที่ยวด้วยเสมอ พกงานมาด้วยหรือนี่ พกงานมาด้วย ทีนี้ ผลพลอยได้สุดท้ายก็คือได้ใช้เปิดแผ่นซีดีที่ซื้อมาไงล่ะคะ ตอนที่ไปเที่ยวฮาลองเบย์ คุณน้องก็สะพายโน้ตบุ้คติดตัวไปด้วยนะ เพราะกลัวไว้ที่โรงแรมแล้วอาจไม่ปลอดภัย อาจหนีไปอยู่ที่ไหนสักแห่งในเวียดนามที่เราจะตามหาไม่เจอ
ทีนี้เรามาดูกันว่าเกิดอะไรขึ้น กว่ารถตู้ทัวร์จะพาพวกเรากลับมาถึงโรงแรมที่พักก็เย็นค่ำแล้ว สิ่งแรกเราก็รีบเอาแผ่นซีดีออกมาเปิดเลย ผิดหวังอย่างแรง มันไม่ใช่แผ่นซีดีหนังที่ต้องการ มันไม่ใช่แผ่นซีดีหนังทั่วไปและมันก็ไม่ใช่แผ่นซีดีเปล่าที่เราจะเอามาใช้ต่อได้ ซึ่งก็ยังดี แต่มันเป็นแผ่นซีดีที่เสียแล้ว แผ่นเปิดไม่ได้เลย ไม่มีอะไรทั้งสิ้นในนั้น แถมเป็นแผ่นที่ผ่านการไร้ท์มาแล้วหลายครั้งหลายหน จะกลับไปว่ากล่าว คืนแผ่น ทวงเงินก็ไม่ได้ ไม่ใช่ใกล้ ๆ แหม ใครจะไปนึกว่าคนเวียดนามจะต้มตุ๋นกันขนาดนี้ ยิ่งกว่าต้มจับฉ่ายหลาย ๆ วันซะอีก โดนเข้าแล้ว รู้อย่างนี้ตอนซื้อควักโน้ตบุ้คออกมาทดสอบเปิดแผ่นซีดีกันตรงนั้นเลยก็ดีเน๊อะ แต่ใครจะไปคิดว่าจะทำกันขนาดนี้ ในเมืองไทยเรา เรายังไม่เคยโดนแบบนี้เลย ไม่มีแผ่นหลอกขายกันแบบนี้ ถึงแม้เป็นแผ่นซีดีที่ไม่ถูกลิขสิทธิ์ก็ยังเป็นแผ่นซีดีจริงที่เปิดดูได้
เลยเป็นภาระของ มะลิ มาพา ที่ต้องไปหาซื้อของขวัญปีใหม่อย่างอื่นให้เพื่อน ๆ ในปีใหม่ปีนั้น แต่ก็ยังดีที่มีประสบการณ์มาเล่าให้เพื่อน ๆ ท่านผู้อ่านฟังและรับรู้เรื่องราวในต่างแดน
ความเห็น (3)
เคยไปเที่ยวฮาลองเบย์ เมื่อ 5 ปีที่แล้ว สวยงามประทับมาก แต่เป็นการซื้อทัวร์
เลยไม่ได้ผญภัยอย่างว่า ก็มีรสชาดไปอีกแบบนะคะ
โดนมาแล้วเหมือนกันครับ อย่าซื้ออะไรทั้งสสิ้น
ประเทศเขากดหมายแรงแต่ไม่สอนให้คนทำถูกกฎหมาย หลอกได้กูเป็นหลอก เคยลองถามซื้อของที่ไกร์พาไป ราคาจริง 1800ไกร์บอกให้ต่อราคา 1000 เราก็ยังไม่ซื้อ มาถาร้านข้างๆ เราเป็นคนชอบเดินเล่นถามร้านข้าง ๆ ราคา 300 เราก็ไม่ซื้อ เขาพามาเดินที่ตลาดติดริมแม่น้ำ เจอสินค้าแบบเดียวกัน เหมือนกันทุกอย่าง ราคา 150 บาทครับพี่นอ้ง ไม่จำเป็นอย่าใช้เงิน ดองค์ ให้ใฃ้เงินบาทแทนได้