กราบนมัสการท่านพระปลัดค่ะ
เมื่อวันที่ 11 มิถุนายน 2552 ครูแจ๋วไปพบแพทย์ตามนัด เพื่อทำแมมโมแกรม อัลตร้าซาวนด์เต้านมที่ศูนย์ ฯ มะเร็งลพบุรี
“พี่วรางค์ภรณ์ พี่ไปกินอะไรมาหรือเปล่า” น้องพยาบาลคนสวยถาม
“กินค่ะ...พี่เพิ่งกินข้าวมาค่ะ”
“ม่ายช่ายยยย...พวกฮอร์โมนหรือยาคุมน่ะพี่”
อึ๋ยยย...ห้าสิบกว่าอย่างพี่เนี่ยะนะ...กินยาคุม
“ไม่นะ...ถามผิดคนอ่ะป่ะ”
“งั้นพี่ขึ้นนอนบนเตียงเลย...”
อ๋อได้ค่ะ...ชินแล้ว...คล่องแคล่วอีกต่างหาก กะว่าระหว่างคุณหมอทำอัลตร้าซาวนด์ จะงีบเอาแรงสักงีบ..อิ อิ...แอร์เย็นแถมคุณหมอคุณพยาบาลก็เปิดเพลง...เอ๊ะ...ไม่ใช่สิ...ทุกครั้งที่ไปจะเปิดเพลงเก่า ๆ เบา ๆ เพราะ ๆ...แต่วันนั้นเปิดซีดีบทสวดมนต์...อะจึ๋ยยย...จะบอกความนัยอะไรเราหรือเปล่านะ...แต่ก็ดีเหมือนกัน ทำให้หลับไวดี...อิ อิ
กำลังเคลิ้ม ๆ เสียงนุ่ม ๆ ของคุณหมอหนุ่มก็ดังทำลายขวัญ เอ๊ย...ทำลายความเงียบขึ้น
“มันมีก้อนผิดปกติอยู่นะ”…
ตกใจแทบลุกขึ้นนั่งเลย...อยากถามคุณหมอว่าก้อนอะไรเหรอคะ แต่..ไม่ถามดีกว่า เผื่อคุณหมอไม่ได้พูดกับเรา....เอ....หรือเราจะฝันไป...ใช่...เราต้องฝันไปแน่เลย...อิ อิ
“เอางี้...เดี๋ยวหมอนัดมาเจาะชิ้นเนื้อส่งพิสูจน์ดีกว่า...”
นัดใครคะ คุณหมอ...อู๊ยยย...ถ้านัดอย่างนี้กับครูวรางค์ภรณ์ คุณหมอคิดผิดแล้วค่ะ คนสวยอย่างครูวรางค์ภรณ์ไม่รับนัดด้วยหรอก...แล้วคุณหมอจะต้องมานั่งผิดหวังเสียใจ ที่ครูวรางค์ภรณ์ไม่ยอมรับนัด ไม่รู้ด้วยนะเอ้า...อิ อิ...
“เดี๋ยวพี่วรางค์ภรณ์รับใบนัดหน้าห้องนะคะ”
น้องคนสวยบอก....เอ้า....เราเองหรือนี่....เวลาซื้อหวยทำไมมันไม่แม่นอย่างนี้หนอ..รับใบนัดมาอย่างงง ๆ 15 มิ.ย.2552 เจาะชิ้นเนื้อพิสูจน์ 9 ก.ค.2552 ฟังผลชิ้นเนื้อ....มันมาอีกแล้วหรือ.....เครียดจิ๊ดขึ้นสมองเลย....
“พี่แจ๋ว วันพฤหัสนี้ไปงานไหว้ครูบ้านผมนะ”
น้องวิทยากรท้องถิ่นสอนดนตรีไทยของโรงเรียนมาบอกงานในบ่ายวันหนึ่ง
“แล้วที่พ่อปู่บอก พี่ทำหรือยัง”
น้องเป็นร่างทรงของพ่อปู่ฤาษีตาไฟ เคยทักครูวรางค์ภรณ์ว่ามีองค์เป็นเจ้าแม่คอยติดตามอยู่ ให้บูชารูปหรือรับขันธุ์ห้า สิ่งร้าย ๆ ที่คอยรบกวนจะได้ไม่มี
“ยังอ่ะ...พี่กลัว”
ตอบน้องไปเหมือนที่เคยตอบ เพราะน้องทักทุกครั้งที่เจอกัน
“กลัวอะไร ท่านมาดี ท่านมาคุ้มครองพี่ แต่พี่ไม่บูชาท่าน”
นั่นแหละที่พี่กลัว กลัวทำไม่ดี ไม่ถูกต้องและไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไร อย่างไร
“พี่ไม่ค่อยดีอีกแล้วใช่ไหมล่ะ”
เอ...สงสัยจะมีกุมารทองบอก....รู้ได้ไงหว่า....ก่อนจากกันวันนั้น น้องยังสำทับอีกว่า
“ทำได้ก็ทำซะนะ พี่จะได้ดีขึ้น”
วันนั้นกลับบ้าน เล่าให้คนที่บ้านฟัง แล้ววันเสาร์ต่อมา ที่บ้านก็มีหิ้งเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งหิ้ง บูชารูปเจ้าแม่ที่น้องกำชับว่าต้องนุ่งน้ำเงินขลิบทอง
ทุกอย่างเกิดขึ้นด้วยฝีมือของพ่อบ้าน ผู้ซึ่งไม่เคยสนใจในเรื่องอย่างนี้เลย แต่ที่ทำนั้น บอกเพียงว่า “อยากให้เราอยู่ด้วยกันไปนาน ๆ” ...โห ซึ้งจริง ๆ....
เมื่อคืน มีเสียงเตือนให้เข้านอนแต่หัวค่ำเพราะเช้าวันนี้จะต้องไปพบแพทย์เพื่อฟังผลชิ้นเนื้อ คิดว่าอาบน้ำแต่งตัวเสร็จจะไหว้เจ้าแม่ขอพรสักหน่อย แต่ในที่สุดก็ลืม
ถึงศูนย์มะเร็งหกโมงเช้ากว่า ๆ เพราะถ้ามาสายกว่านี้ จะไม่สะดวกหลายอย่างเช่นไม่มีที่จอดรถ ได้รับการตรวจตามลำดับที่ช้าออกไป ดีใจจังพอประตูใหญ่เปิด ผู้คนก็กรูกันเข้าไปกดบัตรคิว แต่ของเราไม่ต้อง เอาใบนัดไปวางได้เลย
นึกขึ้นมาได้ว่าลืมไหว้เจ้าแม่ เลยบอกท่านอยู่ในใจว่า ถ้าลูกยังมีประโยชน์ต่อทุกคนที่เกี่ยวข้อง ต่อครอบครัว ต่อประเทศชาติไม่มากก็น้อย ขอให้ผลที่ออกมาแคล้วคลาดจากสิ่งที่ลูกหวาดกลัวด้วยเถิด แล้วก็มานั่ง (หลับ) รอ ใกล้ ๆ สองโมง เจ้าหน้าที่มา เรียกเราคนที่หนึ่งเลย...เย้ เย้...
“พี่วรางค์ภรณ์” นี่...ให้รู้ซะบ้างใครเป็นใคร เด็กเส้นนะเนียะ...
“พี่ยื่นบัตรผิดห้องค่ะ พี่ต้องไปยื่นห้องโน้นค่ะ ไม่ใช่ห้องนี้”
แป่วววว..ไปถึงห้องที่ว่า ได้รับบัตรคิวลำดับที่ 32 เอิ๊กกก จะเป็นลม.......
นั่ง (หลับ) รอไปหลายตื่น จนในที่สุด “คุณวรางค์ภรณ์...เชิญค่ะ” เปิดประตูเข้าไป โห...คุณหมอ ทั้งหนุ่ม ทั้งหล่อ ทั้งเท่...แต่...พูดเหมือนคุณหมอวันก่อนเลย
“ก้อนที่เราเห็นไม่น่าไว้ใจนะ แต่ผลอ่านไม่ได้ ก้อนมันคงเล็กเกินไป ผลชี้ได้ไม่ชัดเจน แต่หมอว่าผ่าออกดีกว่าทิ้งไว้นะ เอางี้..หมอว่างวันที่ 21 นี้ คุณพร้อมไหม ถ้าพร้อมก็ลงนัดเลย ถ้าผ่าแล้วพิสูจน์แล้วว่ามันเป็นเนื้อร้าย เราก็เริ่มแผนการรักษาเลย ผ่าตัด ให้เคมีและฉายแสง”
เอ้อ...นับหนึ่งกันใหม่ใช่ไหมคะ...คนสวยอยากไปกระโดดน้ำตายจริง ๆ แต่...เอ้อ...ค่ะ ผ่าก็ผ่า ผ่าเล็กหรือใหญ่คะ มาคนเดียวได้ไหมคะ
“แผลเท่าครั้งแรก แต่อาจจะยากกว่า เพราะเนื้อเราถูกฉายแสงมาแล้ว พาญาติมาด้วยนะ คงต้องนอนโรงพยาบาล”
โอ๊ยโย้....ไหนบอกว่าก้อนจิ๊ดเดียวเองไงเล่า ทำไมแผลใหญ่เท่าครั้งที่แล้วเลย ฮือ ๆๆ กลัวนะคะนี่....
ผ่าวันที่ 21 ผ่าใหญ่ พาญาติมาด้วย ต้องนอนโรงพยาบาล...ฮู้ยยยย...แล้วที่ศูนย์มะเร็ง คนตายเยอะมาก ผีก็คงเยอะด้วย แง ๆๆ กลัวผีเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งกลัว เอ...อย่างนี้ ต้องนิมนต์หลวงพ่อมาคุ้มครองด้วย...เอ...ว่าแต่จะนิมนต์หลวงพ่อวัดไหนดีนะ....เพราะมีเป็นถาดเลยที่บ้าน....
“เดี๋ยวพี่ถือแฟ้มไปลงนัดกับห้องเอกซเรย์ด้วยนะ เคสพี่นี่ต้องใช้ทีมแพทย์สองทีม” น้องพยาบาลบอก
อื้อฮื้อ....อะไรมันจะยิ่งใหญ่ขนาดนั้น ว่าแต่ จะภูมิใจดีไหมเนี่ยะ เอ...หรือเขากลัวเราจะไม่ฟื้นมาดูโลกอันสวยงามนี่อีก เพราะเห็นเราสูงวัยแล้ว แหะ แหะ ถ้างั้น พี่ขอสัก 3 ชุด 4 ชุด เลยเป็นไง กันพลาดอ่ะ แบบว่ากำลังทำผลงานขอเลื่อนขั้นเลื่อนซีอยู่ เดี๋ยวเกิดได้ขึ้นมา สงสารรัฐบาลแย่เลย ไม่รู้จะส่งตังค์ไปให้ใคร อิ....อิ
ได้จ๊ะ ว่าแล้วก็ถือแฟ้มไปห้องเอกซเรย์ สักพักเล็ก ๆ น้องพยาบาลคนสวยออกมาบอกว่า
“พี่วรางค์ภรณ์ เดี๋ยวพี่ถือแฟ้มกลับไปนะ ไม่มีการผ่าอะไรทั้งนั้น ผลของพี่มันเป็นเพียงถุงน้ำเล็ก ๆ เท่านั้น ไม่มีอันตรายอะไร แต่ต้องมาตรวจเป็นระยะ ๆ ดูการเปลี่ยนแปลงของมัน”
อ่ะ...เดี๋ยวค่ะคนสวย พูดอะไรผิดหรือเปล่า คราวก่อนก็ถามว่าพี่กินยาคุมหรือเปล่า คราวนี้เขานัดวันผ่ากันเรียบร้อยแล้ว กลับมาบอกว่าไม่มีการผ่าอะไรทั้งสิ้น ไม่ผิดหรอกพี่ พี่กลับไปเรียนคุณหมอผ่าตัดก็แล้วกัน ว่าแล้วก็ยื่นกระดาษโน้ตเล็ก ๆ ให้ไปให้คุณหมอด้วย คุณหมอผ่าตัดอ่านโน้ตแล้วบอกว่าให้เป็นไปตามที่คุณหมอทางเอกซเรย์วินิจฉัยเพราะท่านเป็นอาจารย์หมอ มีความเชี่ยวชาญทางการอ่านผลอัลตร้าซาวนด์ เป็นอันว่ายกเลิกการผ่าตัด ก้อนเกิ้นอะไรก็ให้มันอยู่ตามที่ตามทางของมันไป..ซะงั้น...
“โห...คุณหมอพูดง่ายนะคะนี่...แต่พี่จะนอนไม่หลับเอานะ”
ก็อีกท่านจะผ่า อีกท่านบอกไม่ต้องผ่า...เลยไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจกันดี...เอ...หรือเจ้าแม่ท่านเห็นว่าเรายังมีประโยชน์อยู่ จึงบันดาลให้เกิดผลที่เราไม่ได้คาดคิดไว้
วันนี้เลยเดินวุ่นอยู่ศูนย์มะเร็งทั้งวัน ข้าวกลางวันก็ไม่ได้กิน เปลี่ยนชุดเข้าเปลี่ยนชุดออกอยู่นั่นแล้ว เข้าห้องโน้น ออกห้องนี้ ตรวจเสร็จเป็นคนสุดท้าย พอเราออกจากห้อง ทั้งคุณหมอและคุณน้องพยาบาลก็เก็บของ ปิดไฟ ปิดห้องเช่นกัน
วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน 9 / กรกฎาคม / 2552
ดีใจมากค่ะ
ไม่เป็นอะไรแล้ว
พี่ครูต้อยภาวนา ...ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองน้อง
ต่อไปต้องดูแลตัวเองดีๆนะคะ และทำตามที่ใครๆแนะนำ
เจริญสติด้วยดีที่สุดค่ะ อย่าลืมแผ่เมตตาให้เขาด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะครูแจ๋ว
สวัสดีครับคุณครู วรางคภรณ์ ลุ้นแทบแย่ มาให้กำลังใจครับ และเทพแห่งกำลังใจรออยู่ที่บ้านครับครู
ชีวิตเปลี่ยนได้เสมอๆ...
วันหนึ่งย่อมเจอะเจอสิ่งหลากหลาย
สุขบ้าง ทุกข์บ้างประปราย
แต่ชีวิตก็เปลี่ยนได้ไม่เว้นวัน
.....
สวัสดีครับอาจารย์ มาให้กำลังใจ ครับ
ยอดเยี่ยมมาก ครับ ขอบพระคุณ
คิดถึงจึงมาหา
อยากรู้ว่าสบายไหม
มีสุขหรือทุกข์ใจ
เป็นอย่างไรส่งข่าวที
ถ้าสุขให้สุขยิ่ง
พบทุกสิ่งทับทวี
ถ้าทุกข์ให้ทุกข์หนี
ร้างหลีกลี้ไกลแสนไกล
คิดถึงจึงมาหา
ขอชีวาสุขสดใส
เริงรื่นแสนชื่นใจ
คนรักใคร่นับอนันต์
จาก...ครูแจ๋วค่ะ
เจริญพร โยมครูวรางค์ภรณ์
เพราะการกระทำความเคารพ ซึ่งพระพุทธรัตนะ พระธรรมรัตนะ พระสังฆรัตนะ
อันเป็นดังโอสถอันประเสริฐสุด เกื้อกูลแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
ขออุปัทวะทั้งหลายจงหายไป ขอทุกข์ทั้งหลายของท่านจงสงบไปด้วยดี
ด้วยพระเดชแห่งพระพุทธเจ้า ด้วยเดชแห่งพระธรรม ด้วยเดชแห่งพระสงฆ์เทอญ.
เจริญพร
ขอขอบคุณ ที่คิดถึง คะนึงหา ขอบอกว่า สบายดี มีสุขและสดใส
คิดถึงคน ชื่อแจ๋ว เช่นกัน ด้วยดวงใจ ขอขอบคุณ ที่ถามไถ่ ตลอดเวลา
ครูแจ๋ว เป็นคนดี ที่สุรัก ด้วยใจภักดิ์ มีให้ ใช่ ใครอื่น
มีน้ำคำ ด้วยจริงใจ ที่ยั่งยืน จงเริงรื่น แสนชื่นใจ คนรักใคร่นับอนันต์
ขอขอบคุณครูแจ๋วที่เข้ามาทักทายคะ วันสุนทรภู่ก็ผ่านไปแล้ว ก็ถือว่าเป็นควันหลงจากวันสุนทรภู่ก็แล้วกัน มีการแต่งกลอนสดหากันด้วย สงสัยสุนทรภู่กลับชาติมาเกิดเป็นครูแจ๋วแล้วละซีนี่ คริ คริ ตะแนว
โล่งอกโล่งใจ คะที่ครูแจ๋วแคล้วคลาด หรือเจ้าแม่เห็นใจว่าครูแจ๋วยังมีประโยชน์อยู่ จึงบันดาลให้เกิดผล ที่ไม่คาดคิดไว้
ครูแจ๋ว อารมณ์ดี แต่เป็นคนสวยใจดำ หรือใจร้ายน้อ ขอให้คนรักมากๆเช่นกันนะคะ อย่าได้ ผ่า หรือให้ผ่าอีกเลย แค่นี้ครูแจ๋ว ก็ทำใจลำบากแล้ว คริ คริ
คนอะไรเล่าเรื่องร้ายๆ ให้ตลกก็เป็น สุ คนเม้นท์ก็ทำใจลำบากเหมือนกันนะนี่
รักนะ จุ๊บ จุ๊บ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ครูแจ๋ว
คิดถึงพี่ครูแจ๋ว เช่นเดียวกันค่ะ
ขอบคุณเรื่องเล่าที่ได้สาระ เพื่อการพัฒนา อิอิ
รักษาสุขภาพ
มีสิ่งดีๆ ในทุกๆวันนะคะ
เคารพเสมอค่ะ
แวะมาทักทาย ^-^
กราบนมัสการท่านพระปลัดค่ะ
ขอกราบนมัสการด้วยความขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ
ครูวรางค์ภรณ์ซาบซึ้งใจต่อธรรมะและความปรารถนาดีของท่าน ที่กรุณาต่อครูวรางค์ภรณ์
เป็นโอสถทิพย์สำหรับครูวรางค์ภรณ์ในวันนี้เลยทีเดียวค่ะ
แต่งกลอนน่ารักมากค่ะ..อิอิ
แวะมาเยี่ยมเวลาเหงา
แวะมาเอาความคิดถึง..อิอิ
สวัสดีค่ะพี่แจ๋ว....
ทั้งที่กำลังทุกข์ใจแต่พี่ก็เขียนออกมาได้น่าอ่าน...
มองให้เป็นเรื่องตลกๆไป....
ขอให้โชคดีนะคะ...คิดว่าหลายๆคนคงส่งกำลังใจให้พี่....
สวัสดีค่ะพี่แจ๋ว...ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ...รพ...ไม่เคยชอบเลยค่ะ...
ยิ่งการตรวจหลายๆอย่าง...หมอก็ตรวจไป คำพูดบางที่เขาก็ไม่ระวัง...
ขอให้พี่เจอแต่หมอ พยาบาลที่ใจดี...มีเมตตา...
อย่าได้เจออุปสรรคใดๆเลยนะคะ
การสวดมนต์ การทำสมาธิค่ะ...แผ่เมตตาค่ะพี่แจ๋ว...
พี่แจ๋วคะ ดร. ทอมอู๋ ของไต้หวันที่หายจากโรค มีคำแนะนำดีๆนะคะ
1 ออกกำลังกายกลางแจ้งวันละ 30 นาที
2 ดื่มน้ำไม่เย็น ดื่มช้าๆ
3 รัประทานอาหารตามกรุ๊ปเลือด
4 ถ่ายอุจจาระให้ได้วันละ 3 ครั้ง
5 ทานผลไม้ ผัก...
รายละเอียด search ใน google...นะคะ
ขอส่งกำลังใจ และสิ่งที่ทำดีๆ ขอมอบให้พี่แจ๋วด้วย...
เอื้องนางชีนะคะ ตอนนี้ใกล้จะบานเต็มทนแล้วค่ะ
อดใจรอนะคะ...จะส่งให้พี่เลย...
วันนี้ก็มีมาฝากค่ะ บานจนโรยแล้ว บานทนมากค่ะ...
สวยไหมคะพี่...หน้าบ้านแดงเองค่ะ รอช่อใหม่นะคะ ดอกดกสวยมากค่ะ...
หวัดดียามดึกครับ เอามะเขือเชียงใหม่มาฝากด้วยครับ หน้าตาแปลก ๆ ดี หลับฝันดีครับ
มะเขือจริง ๆ ครับ ผมเคยเห็นต้นเป็น ๆ เอ๊ย...ต้นจริง ๆ ผลจริง ๆ ของมันมาแล้ว หน้าตาน่ารักดีนะครับ ผมเคยเอามาปลูกครับแต่มันเป็นมะเขือรักบ้านเกิด มาอยู่ต่างถิ่นบ้านผมเลยตายเรียบ
คิดถึงจึงมาหาค่ะพี่..
โถๆๆๆๆๆๆๆๆๆแค่ถุงน้ำพี่..ของน้องก็มี..อยากให้มีเยอะๆด้วยซ้ำมันจะได้โตๆกะเขาบ้าง..เอิ๊กกๆๆๆ
จิตใจดีมัชัยไปกว่าครึ่งนะคะพี่..คิดเอาว่า บางคนเป็นแค่ไข้หวัด 3 วันยังตายเลยค่ะ
มีความสุขนะคะ
+ มาส่งกำลังใจให้ครูป้าแจ๋วค่ะ....
+ อ่านไปลุ้นไป...ส่งแรงใจไป...มาถึงตอนจบ...โอ้ละหนอจริง ๆ ...
+ ถือว่าดีเป็นที่สุดค่ะ...ไม่ต้องผ่าตัด...ว่าไปหมอกับหมอเค้าน่าจะคุยกันก่อนนะค่ะ....นี่ทำเอาเรานอนไม่หลับไปหลายวัน....
+ ด้วยความคิดถึงค่ะ
น่ารัก ไม่สู้คนสวยใจดำหรอกคะ ตามมา
สวัสดีค่ะ
มาให้กำลังใจพี่ให้ปลอดภัยจากโรค ขอให้มีร่างกายที่แข็งแรง จะได้มีคนเขียนเรื่องให้ผมอ่านบ่อยๆๆครับ เย้ๆๆๆ
สวัสดีค่ะพี่แจ๋ว
ขอชีวาสุขสดใส
เริงรื่นแสนชื่นใจ
คนรักใคร่นับอนันต์
ผู้ให้ย่อมได้รับนะคะ ณ วันนี้พี่สาวคงทราบผลตรวจแล้ว ประการใด โปรดไขขานค่ะ
ครูพี่แจ๋วจ๋า...
แวะมาให้กำลังใจค่ะ
อ่านไป ลุ้นไป พี่แจ๋วสุดยอดจริงๆ เขียนเรื่องน่ากังวลให้คนอ่านขำได้..
ให้กำลังใจพี่แจ๋วสู้ๆนะคะ ..^__^..
..คุณพระคุ้มครองค่ะ..
สวัสดีค่ะพี่แจ๋ว
อ่านแล้ว จะยิ้มก็ไม่ค่อยกล้า อ่านไปลุ้นไปค่ะ....
จนท้ายที่สุด ...ค่อยโล่งใจ...เฮ้อ...ดีใจ ๆ ๆ ๆ ๆ
คนดี สิ่งศักดิ์สิทธิ์ย่อมคุ้มครองค่ะ
รักษาสุขภาพให้ดีนะคะ น้องคิดว่าพี่แจ๋วยังคงจะมีประโยชน์ให้แก่สังคมได้อีกมากมายเลยค่ะ
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ที่ไม่เป็นอะไรรุนแรง
ความเจ็บไข้ ได้ป่วย ทำให้เราระวังกับการใช้ชีวิตมากขึ้นนะคะ
ระลึกถึงพี่ค่ะ
(^___^)
มาชม
เป็นเรื่องเล่าน่าสนใจนะครับ
สวัสดียามดึกครับคุณครูวรางค์ภรณ์ ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนกันนะครับ แต่ผมคงต้อง ราตรีสว้สดิ์แล้วละ เพราะแอบนอนที่โรงเรียนไม่ได้ครับ งานรอเพียบ ฝันดีครับ
มาด้วยความระลึกถึง ครับ
อ่านแล้วลุ้นแทบตาย โล่งใจที่ไม่เป็นอะไรร้ายแรง อยากให้คุณครูแจ๋วหันมาดูแลสุขภาพด้วยวิธีธรรมชาติบำบัด ดูแลกายเรื่องอาหารการกินให้ร่างกายได้รับแต่ของที่เข้าไปช่วยบำบัด และเรื่องจิตใจคงไม่ยากเพราะคุณครูแจ๋วเป็นคนอารมณ์ดีอยู่แล้วนะคะ
ต้นกระดังงาสงขลาอยู่ข้างหน้าต่างห้องทำงาน กำลังฟื้นตัวจากการถูกย้ายมา ได้ฝนเข้าก็มีดอกเต็มต้น ส่งมาให้ชื่นใจค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ครูแจ๋ว
ต้องมีหลายมุมค่ะ ถึงจะ balance.... สุขและทุกข์คละเคล้ากัน...
ดูดอกไม้...สดชื่นเบิกบานใจ...ค่ะ
แวะมาเยี่ยม
มหา บอก สว.สุ. ว่า คุณผู้หญิงที่บ้าน มหา เป็นคนบ้านเดียวกับคุณ
นิสสัยนักเลงเหมือนกันด้วย ( สงสัยเรียน วค.รุ่นเดียวกัน )
ตอนที่ มะปรางเป็นกำลังสุกเหลืองเต็มต้น เพี้ยนักเรียนลงวันเดียวหมดต้น
ขอให้มีความสุขกับการทำงาน
สวัสดีค่ะ พี่แจ๋ว สบายดีนะคะ ดุแลสุขภาพด้วยนะจ๊ะ
ผมว่าคนอย่างพี่พระคุ้มครองไม่ต้องกลัวอะไร คนเราทุกคนอย่างดีก็แค่ตาย ผมว่าพี่โชคดีมากกว่าครับ
สวัสดีค่ะพี่แจ๋ว
ขอบคุณนะคะ...ที่ไปให้กำลังใจ มีข่าวว่าหมอติดไข้หวัด จากการที่ต้องดูแล ...
แดงก็ต้องไปอยู่เวรคัดกรอง...สาธุเนาะพี่...ปลอดไข้หวัด....
พี่แจ๋วใช้บวบถูตัว ขับสารพิษนะคะ...ลดอาการเมื่อยล้าดีนักแล....
แดงใช้ได้ผลค่ะพี่....
รักและเคารพค่ะ....
โปรดมารับดอกไม้แห่งมิตรภาพครับคุณครูแจ๋ว ขอบคุณที่เข้าไปทักทายครับ
สวัสดีค่ะ พี่แจ๋ว ไปไหนหรือเปล่าคะวันอาทิตย์ ที่โรงเรียนปิดหรือเปล่าคะ
สวัสดีครับ
☺ แวะมาอ่าน...พลอยตื่นเต้นไปด้วย ครับ
☺ สุดท้าย..โล่งใจที่ไม่ต้องผ่า/ไม่ต้องตัด...โชคดีนะครับ
☺ ขอบคุณที่แวะไปทักทาย ครับผม
มาชม
ทายทัก
แบบสบาย ๆ นะครับ
มีคนคิดถึง พามาเยี่ยมครับ
สวัสดีค่ะพี่แจ๋ว
แง ๆ ๆ พิมพ์แล้วโพตส์ไม่ได้ค่ะ
พิมพ์ใหม่ก็ได้ค่ะ....^_^....
พักผ่อนมาก ๆ ออกกำลังกายทุกวัน ทานผักผลไม้ อย่าเครียด หัวเราะดัง ๆ ยิ้มบ่อย ๆ จะทำให้สุขภาพแข็งแรงค่ะ
รักและห่วงใยพี่แจ๋วค่ะ
(^___^)
แวะมาอ่านบทความของแจ๋ว
สวัสดีค่ะ
มาเยี่ยมพี่ค่ะ...มาพร้อมดอกไม้สวยๆ...สุขกายสุขใจนะคะ...
เพิ่งได้มาอ่านมาลุ้นเรื่องของครูพี่แจ๋วค่ะ (มาช้าไปมากเลยค่ะเนี่ย) ดีใจด้วยค่ะที่เป็นเพียงถุงน้ำเล็กๆ ไม่ได้สังเกตพี่ครูแจ๋วเปลี่ยนรูปตอนไหนคะ ดูเท่ห์เป็นทอมบอยจัง
ขอให้สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงนะครับ
สวัสดีค่ะพี่แจ๋ว
สวัสดีค่ะ มาด้วยความคิดถึงจ๊ะ