ในวันที่ฉันต้องการจะหลีกหนีความวุ่นวายจากการงาน ฉันเลือกวันพฤหัสบดีเป็นฤกษ์งามยามดีนัดเพื่อนสาว แน่ะ..ไม่ได้อู้งานค่ะ ก็บอกแล้วไงว่า “ลา” อย่าลืมสิว่าฉันไม่ได้มีวันหยุดเหมือนคุณๆ หรือใครๆ ส่วนเพื่อนสาวน่ะรึ..พอดีเธอ(หาเรื่อง)ออกมาตรวจไซด์งานข้างนอก ^^
ฉันเข้าไปในเมืองก็เวลาจะสิบเอ็ดนาฬิกาแล้ว เพื่อนสาวมารับเหมือนเคยแล้วทวงถามสัญญาร้านนกอีมู (พี่จ๊ะเรียกร้านนกยักษ์—แต่จริงๆ แล้วเขามีชื่อเรียกออกจะสวยคือ Big Bird kitchen) เพราะฉันเคยสัญญาว่าจะพาเธอไปที่นี่ในวันแรกที่ได้เจอกัน แต่บังเอิญเราสองคนมัวแต่ตะลอนทานบุฟเฟ่ต์กันหนักไปหน่อยก็เลยพลาดจากร้านนี้ ขณะที่นั่งอยู่ในรถแล้วยังไงก็ไม่รู้ฉันนึกสนุกหยิบมือถือออกมากดหาพี่จ๊ะ เธอก็รับสายอย่างรวดเร็ว (ไม่ทันจะได้สักสามตื้ด..ด..ด เลย ฮือๆๆ) พอเธอรับสายเข้าจริงๆ ฉันไม่รู้จะพูดอะไรก็ถามออกไปว่า “เข้าเมืองมาแล้วค่ะ จะไปทานมื้อกลางวันที่ Big Bird kitchen พี่จ๊ะสนใจไปด้วยกันไหม.........อย่างโน้น.........อย่างนี้.......น้องจ๊ะมีผู้ติดตามมาด้วยอีกหนึ่งนะคะ.........อย่างโน้น.........อย่างนี้.........” ตอนพูดๆ ชวนไปนั้นก็คิดเอาเองว่าเวลานี้พี่จ๊ะต้องยุ่งขิงแน่ๆ กับงานกองโต เธอจะต้องไม่มีเวลาออกมาเจอเรา แต่แล้วปลายสายก็บอกมาว่า.. “ตกลงค่ะ งั้นพี่ก็มีผู้ติดตามมาด้วยอีกหนึ่งคนนะคะ แล้วโทรหาน้าอึ่งหรือยัง?” กรี๊ด..ด..ด ไม่จริงใช่ไหม นี่ตกลงฉันจะได้เจอพี่จ๊ะจริงๆ หรือนี่ เริ่มกลัวและนึกว่าครั้งแรกที่ได้เจอกับพี่จ๊ะนี่นานมาแล้วใช่ไหม ตั้งแต่ปีที่แล้ว..ที่เธอบุกมาหาถึงออฟฟิศทั้งๆ ที่ฉันก็บอกแล้วว่า “ห้ามมานะ..อย่ามานะ..” นัยว่าเป็นพี่จ๊ะที่รักกันเสียจริงๆ เชื่อฟังกันมากเลยนะเนี่ย ฮึ! กรณีนี้อา(จารย์)จ๊ะ อย่าเลียนแบบเชียวนะเนี่ย
จริงแล้วสัญญากับเจ้คนสวยว่าจะหาโอกาสไปแวะชิมเมนูอาหารเพื่อนสุขภาพจากไก่งวงและนกกระจอกเทศของร้าน Big Bird kitchen ให้ได้ จากวันที่ร้านเปิดจนถึงเดือนนี้ก็ไม่เคยจะได้มีโอกาสไปเยือนกันเสียที แต่ถึงจะไม่เคยไปทานที่ร้าน เจ้คนสวยก็มักจะหอบหิ้วพายไก่งวงหรือเมนูอะไรต่อมิอะไรมาฝากฉันเสมอ ส่วนใหญ่เป็นเมนูที่ไม่ได้เป็นของทางร้านแต่ก็มาจากฝีมือของเจ้าของร้านโดยตรง เช่น กะหรี่ปั๊บ(ไม่ทอด-ใช้วิธีอบแทน)ที่อร่อยมากๆ สตรอเบอรี่ชีสพายที่แสนอร่อย ที่ทำขึ้นมาเป็นการเฉพาะกิจแต่เพียงเท่านั้น ฉันแน่ใจว่าเจ้คนสวยมีวิธีบังคับให้ได้ทานของอร่อยๆ กันจากพี่เจ้าของร้านที่เป็นนักเขียนหลากหลายแนวอันเป็นเพื่อนสนิท ที่น่าสนใจคือ เมนูอาหาร และเมนูเครื่องดื่มเพื่อสุขภาพ
ขออนุญาตฉกรูปรายการอาหารจากหน้าเวบมาให้ได้ชมกันให้เต็มตา..
ฉันกับเพื่อนสาวไปถึงที่ร้านก่อนพี่จ๊ะ แล้วสั่งน้ำสองแก้ว มีน้องพนักงานมาแนะนำเมนูที่น่าสนใจ เพื่อนสาวเลือกสั่งทาร์โก้ ฉันสั่งพายไก่งวงกับขนมจีบ สำหรับใครที่ต้องการใช้งานอินเตอร์เน็ตก็มีสัญญาน wireless lan ให้ถามพาสเวิร์ดกับน้องพนักงานได้เลย ซึ่งดูเหมือนจะเป็นธรรมเนียมของฉันกับเพื่อนสาวที่มักจะเสิร์ชหาร้านต่อไปสำหรับมื้อต่อไปอยู่เสมอ
สักพักพี่จ๊ะกับผู้ติดตามก็เดินทางมาถึง ฉันแอบสั่นนะเนี่ย..เมื่อได้เจอกับพี่จ๊ะตัวเป็นๆ อีกครั้ง พี่จ๊ะกับคุณคนโสตเคยพาสาวน้อยมาทานพายไก่งวงที่นี่ก่อนหน้าแล้วด้วย แต่เราก็นัดเจอกันที่นี่อีกครั้งตามสัญญาที่เคยมีให้กับเจ้ (เจ้มาเกี่ยวอะไรด้วยอีกล่ะเนี่ย อิอิ ก็ฉันบอกพี่จ๊ะว่าจะเก็บร้านนี้ไว้มาทานกับเธอ ) เธอกับคุณคนโสตสั่งข้าวซอยนกกระจอกเทศค่ะ น่าอร่อยชะมัด..แต่เนื่องจากที่ฉันเป็นคนไม่ทานเนื้อวัว และเนื้อนกกระจอกเทศมีสีออกแดงๆ คล้ายเนื้อวัว ก็เลยอดชิม แต่เพื่อนสาวที่สั่งทาโก้นกกระจอกเทศก็บังคับให้ชิมจนได้ แล้วน้าแห่งชาติก็มาถึง ฉันโทรหาน้าอึ่งไม่ได้นี่แล้วใครชวนน้าอึ่งมา..พี่จ๊ะแน่ๆ น้าอึ่งมาถึงไม่พูดพล่ามทำเพลงหันซ้ายหันขวาดูจานของใครๆ ที่เกลี้ยงหมดแล้วก็สั่งข้าวซอยมาทานแถมยังสั่ง “น้ำดำ” เออ..ในร้านมีน้ำสีเขียว สีแดง น้ำบ๊วย ผสมโซดา น้ำเปล่า ไม่มีน้ำดำ แต่น้องดาวที่ร้านน่ารักนะคะออกไปยืมเป๊บซี่จากร้านข้างๆ มาให้จนได้..สมใจน้าอึ่งล่ะ (แต่ทำไมน้าไม่แบ่งหนูหง่ะ หนูน่ะสาวกน้ำดำ ฮือๆๆ)
ขอขอบพระคุณรูปหน้าร้าน(นี้)จากพี่จ๊ะ (ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี)
วงสนทนาคุยกันหลายเรื่อง แล้วทันใดนั้นพี่จ๊ะก็เปรยขึ้นมาว่าถ้าอา(จารย์)จ๊ะรู้ว่าฉันออกมาเจอใครๆ ต้องมีงอนแน่ๆ อุ๊บ..งั้นให้น้าอึ่งรีบโทรหาอา(จารย์)จ๊ะเลย พอน้าอึ่งส่งมือถือให้ฉันคุยด้วยกับปลายสาย ฉันได้ยินแต่เสียงบ่น....@%^&#!* ก็เลยส่งไม้ต่อไปยังพี่จ๊ะให้รับช่วง(ฟังเสียงบ่น—หรือเปล่าก็ไม่รู้)แทน ได้ยินแต่เสียงพี่จ๊ะบอกว่า.. “คนนี้ได้ทีมีโอกาสต้องรีบตะครุบค่ะ” โห....ไม่ได้ขนาดนั้นสักหน่อย เอ๊ะ..หรือว่าจะเป็นแบบนั้นจริงๆ ฉันได้ทีหันไปยักคิ้วให้เพื่อนสาวแล้วยั่วเธอว่า “เห็นไหมคุณว่าเค้าคิวทอง อิอิ” แต่เพื่อนสาวรีบบอกพี่ๆ ในวงว่า.. “หนูรู้วิธีล่อให้คนนี้ลงจากดอยค่ะ ไม่เห็นยากก็แค่เอาของกินมาล่อ” แน่ะ...เสียหายหลายแสนเลยล่ะทีนี้ ใครๆ รู้แกวหมดเลย แต่ที่ทำให้พี่จ๊ะอึ้งก็สงสัยจะประโยคที่ว่า.. “หนูกับเขาคนไหนสวยกว่ากันคะพี่?” เหอ..เหอ..มุขเธอ o_O
ในร้าน Big Bird kitchen มีเมนูของหวานด้วย นั่นคือ สตรอเบอรี่ลอยแก้วกับกล้วยหอมราดซอสสตรอเบอรี่ แต่ไม่มีใครสังเกตแน่ๆ เพราะมัวแต่คุยกัน แถมฉันยังหยิบบลูเบอรี่ชีสพายฝีมือเพื่อนสาวออกมาประกอบการสนทนา จริงๆ แล้วมีรสชาติอร่อยแต่ฉันแกล้งบอกว่า “รสชาติไม่ได้เรื่อง” ฉันเลยเป็นแกะดำในวงเพราะใครๆ บอกว่าอร่อยดี แถมยังทำให้พี่จ๊ะนึกอยากจะหวนอดีตกลับไปทำเจ้าของหวานชนิดนี้ดูมั่ง..ดูเหมือนจะเป็นเมนูเดียวที่ทำเป็นล่ะมั้ง อุ๊บ! แซวจ๊ะ แซว (พี่จ๊ะ..จ๊ะ ทำวันไหนก็ส่งมาให้คนทางหลังเขานี่ชิมด้วยนะจ๊ะ ฝากรถโดยสารสีเหลืองมา 30 บาทเอง อิอิ ไม่เชื่อลองถามเพื่อนสาวของน้องจ๊ะดูสิ)
และแล้วก็ได้เวลาพี่ๆ กลับไปทำงาน แต่ก่อนลุกจากโต๊ะก็สงสัยกันว่าทำไมไม่มีการถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐานว่ามาเจอกันในวันนี้ ฉันบอกว่าถ่ายได้แต่ขอใช้สแตนด์อิน (โบ๊ยไปทางเพื่อนสาว) แต่เพื่อนสาวของฉันก็ยังยืนยันว่า “ยังไงก็ไม่มีใครเชื่อแน่ๆ เพราะหนูสวยกว่าใช่ไหมคะ?” งั้นก็ไม่ต้องถ่าย....แหม
เพื่อนสาวพาฉันไปเดินโรบินสันจนถึงบ่ายสามโมงแล้วก็บ่นหิว (ยังหิวได้อีกนะเนี่ย) เรามีแพลนไปหาบุฟเฟต์อาหารญี่ปุ่น+ซูชิที่โลตัสสาขาคำเที่ยงทานกัน นัยว่าน่าจะราคาถูกกว่าชาบูชิที่ยังไงๆ ก็ดูเหมือนจะกดดันกับเวลาจำกัดและราคาสองร้อยกว่าบาทเนี่ย เธอพาฉันออกจากโรบินสันและก่อนที่จะเลี้ยวเข้าโลตัสฉันก็พึมพำบอกออกมาว่า “เอ..แต่เห็นมีคนมาตั้งกระทู้บอกว่าอาหารไม่ค่อยสดนะคุณ” เราเลยขับรถไปหาร้านสุกี้ฮอนฮอนที่เคยเล็งๆ กันเอาไว้ เอ๊ะ แต่ร้านเขาเปิดเวลา 16.00 น. นี่นา ยังเหลือเวลาอีกตั้งครึ่งชั่วโมง..ไม่เป็นไร โทรเข้าไปถามเลยขอเข้าไปนั่งรอในร้านก่อน ทางร้านก็ใจดีเปิดประตูให้เราสองคนเข้าไปและรีบจัดของ เพื่อนบอกว่าของสดดีค่ะ ส่วนฉันไม่รู้..เพราะหลักๆ คือขอให้มีน้ำจิ้ม อิอิ หม่ำจนพุงกาง..เพื่อนก็พาไปซื้อน้ำสลัดที่ฝายหินในมช. ต่อ ก่อนพาไปตะลอนดูของน่ารักๆ แล้วซื้อออมสินหมูน้อยให้ เฮ้อ!.... ให้หยอดกระปุกเก็บตังค์ไว้ไปปายกัน ในที่สุดฉันก็เกือบตกรถคันสุดท้ายที่มีกลับบ้านในคืนนั้น
สุกี้ฮอนฮอน
ป.ล. 1 พี่จ๊ะ..ขอยืมรูปจากร้านนกยักษ์ของพี่จ๊ะมาเพิ่มเติมหน่อยสิจ๊ะ ที่สวยๆ น่ะจ๊ะ แบบว่าน้องจ๊ะมัวแต่แกล้งเถียงเพื่อนสาวจนลืมถ่ายรูป อิอิ และเพื่อนสาวอ้อนว่ากระเป๋าพี่จ๊ะที่บอกว่าซื้อจากบ้านถวายน่ะ..ขอพิกัดหน่อย อุ๊บ!
ป.ล. 2 อา(จารย์)จ๊ะ..เอาหน่า ไว้ต้อมมีโอกาสจะไปหื้อเลี้ยงสปายถึงตี้เลยนะเจ้า หยอดกระปุกไว้เต๊อะ..หน้าหนาวนี้คงจะบ่พลาดเหมือนปี๋แล้วแล้วเนอะเจ้า
ป.ล. 3 ขอขอบพระคุณมื้อกลางวันที่มีพี่จ๊ะ (ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี) คุณผมคนโสตฯครับ และน้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ เป็นเจ้ามือค่ะ