สวัสดีค่ะทุกท่าน
ห่างหายไปนานกับการเขียนบันทึก พอดีเจอพี่กะปุ๋มทักมาว่าหายไปเลยจาก G2K จริงๆไม่ได้ไปไหนไกลค่ะ เพียงแค่เปลี่ยนหน้าที่ อะไรที่เคยทำบางอย่างจึงเปลี่ยนไปด้วยนิดหน่อยค่ะ แต่ยังเข้ามาอ่านอยู่นะคะ อิอิ
บันทึกนี้คงมาเล่าเกี่ยวกับภาระกิจการออกบูธเพื่อประชาสัมพันธ์โครงการระบบออนไลน์เพื่อการจัดการความรู้สุขภาวะ (DigitalKM) ค่ะ ซึ่งภาระกิจนี้ไปออกบูธที่งานประชุมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ R2R ครั้งที่ 2 จัดขึ้นระหว่างวันที่ 16-17 ก.ค. 52 ณ โรงแรม Richmond นนทบุรี ค่ะ เก๋และกุ้งจึงได้รับหน้าที่ในภาระกิจนี้มา ลองตามมาอ่านดูว่าจะเป็นอย่างไรกันบ้างนะคะสองสาวนี้
สองสาวจากเมืองสองทะเลได้เดินทางด้วยเครื่องบินนกเขียวมายังเมืองหลวง ด้วยข้าวของที่พะรุงพะรังกัน กระเป๋าดันมาพังเอาตอนก่อนขึ้นเครื่องด้วย เซ็งมากมายเพราะกระเป๋าเก๋เองค่ะ ทำให้การขนกระเป๋าหนังสือเที่ยวนี้ทั้งหนักทั้งลำบากกว่าเดิม และตอนที่ทางสนามบินตรวจของที่จะเอาขึ้นเครื่องรอบที่สอง กุ้งเต้นของเราก็ต้องเสียหลอดยาสีฟันหลอดใหญ่ไปอีกหนึ่งหลอด เพราะมันเกินขนาดครับพี่น้อง T-T"
พอขึ้นเครื่องจำได้ว่านั่งแถวท้ายลำ ทำเอารู้สึกเสียวๆ เวลาที่เครื่องขึ้นยังงัยไม่รู้ (เพิ่งเคยขึ้นเครื่องเป็นครั้งที่ 3 ค่ะ) เลยชิงรีบๆหลับดีกว่า ฮาๆ
แต่ก็หลับไม่สนิทมากค่ะ พอลืมตาตื่นขึ้นมาก็เห็นก้อนเมฆดังรูปค่ะ เลยหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายเก็บไว้ ก่ะว่าจะเอาไปฝากพี่ชิวในชมรมคนรักมวลเมฆกับเขาบ้างค่ะ แต่ไม่รู้ตั้งชื่อภาพว่าไรดี มันเหมือนเราอยู่บนพื้นน้ำแข็งยังงัยก็ไม่รู้
พอมาถึงเมืองหลวง เครื่องกำลังจะลง ตอนนี้เองที่ทำให้รู้ว่า พี่ๆ เคยพูดกันว่าเจ็บหูๆ อ๋อมันทรมานอย่างนี้นี่เอง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรและมีวิธีแก้ยังงัยใครพอทราบไหมเนี่ย เผื่อโอกาสหน้าจะได้ทำตัวถูกเวลาเจ็บหูบนเครื่องขึ้นมา แต่พอเครื่องลงพื้นแล้วก็หายเป็นปกติ เห้อ ค่อยยังชั่ว
แล้วสองสาวก็ออกจากสนามบินดอนเมืองตรงเข้าโรงแรมเลย หลังจากพักผ่อนเล็กน้อย เราสองคนก็เริ่มท้องร้องและออกเดินสำรวจพื้นที่ จึงแวะไปกินข้าวที่ห้างฯ แถวๆ นั้นแล้วก็ซื้อของใช้เล็กๆน้อยๆ กลับโรงแรม (แน่นอนว่ากุ้งเต้นของเราต้องซื้อยาสีฟันกลับมา ยี่ห้อเดิมและหลอดใหญ่เหมือนเดิม)
พอบ่ายสี่เราสองคนก็ลงมาดูพื้นที่ที่จะจัดบูธ ซึ่งบูธของเราจะอยู่ใกล้ทางขึ้นลงบันได เป็นทำเลที่ดีมากในความคิดเก๋ตอนนั้น แล้วเราก็ออกไปเดินตากแอร์ที่ห้างฯ เดอะมอลล์ งามฯ กุ้งเต้นแนะนำร้านอาหารญึ่ปุ่นที่เธอชอบมากๆ บ่นว่าที่หาดใหญ่ไม่มี เลยไปลองกินดู
และนี่ค่ะเมนูสุดโปรดของกุ้งเต้นที่แนะนำ เก๋เลยขอลองบ้างอร่อยจริงๆค่ะ แต่เก๋ไม่ค่อยชอบซุปมัน งานนี้กุ้งเต้นเราเลยกินไม่เหลือเลยค่ะ หมดทุกอย่าง ท่าทางจะหายอยากกินอีกสักพัก
จากนั้นเราสองคนก็เดินเล่นอีกสักพักได้ต่างหูกลับมาปิดท้ายมื้อเย็นวันนี้ค่ะ
หลังจากนั้นเราก็กลับมาจัดบูธเตรียมไว้สำหรับวันพรุ่งนี้ เพราะจะได้ไม่ต้องรีบตื่นเช้ามากในวันพรุ่งนี้ หมดไปอีกวันแล้ว ^__^
สวัสดีเช้าหกโมง แล้วลงมาทานอาหารเช้าของโรงแรม กินหลายอย่างอยู่เหมือนกัน อย่างละนิดละหน่อย แล้วก็ลงมาที่บูธ บรรยากาศในตอนเช้าก็เริ่มมีผู้คนเข้ามาลงทะเบียนกันอยู่เรื่อยๆ แล้วก็แวะขึ้นมาดูชั้นสอง สามและสี่ อ่อ!ลืมบอกว่าบูธของเราอยู่ชั้นสองค่ะ ดังนั้น ถ้าไม่ขึ้นลิฟท์ยังงัยก็ต้องเจอบูธ GotoKnow ก่อนแน่ๆ เลยค่ะ และด้วยความที่มันอยู่ใกล้ทางขึ้น เพราะอย่างนั้น จึงทำให้หลายคนมักเข้าใจผิดว่าเราเป็นประชาสัมพันธ์ของงานอยู่เรื่อยเลยค่ะ ก็มีที่เข้ามาถามทาง ถามว่าตรงโน้นตรงนี้อยู่ที่ไหน ฮาๆ งานนี้เจอบล็อกเกอร์ของเราด้วยค่ะ ก็แวะเวียนมาหาที่บูธเราด้วย ภายในงานนี้บูธของเราก็ได้รับการตอบรับดีจากผู้เข้าร่วมงานค่ะ ถือว่าระดับความพอใจค่อนข้างสูงค่ะ ส่วนรูปบรรยากาศในงานเดี๋ยวจะนำมาให้ดูภายหลังนะคะ ตอนนี้กระซิบนิดนึงพอดีแบตฯ โน็ตบุ๊คใกล้หมดแล้ว ต้องรีบปิดเครื่องแล้วค่ะ ถ้าอย่างไรจะมาเล่าบรรยากาศและภาพประกอบภายหลังนะคะ
.... รอติดตามภาพบรรยากาศภายในงานต่อไปคะ ตอนนี้ตามไปอ่านและดูภาพบรรยากาศจากกุ้งเต้นกันไปก่อนนะคะ ที่ http://gotoknow.org/blog/forpr/277180 ค่ะ.....
ขยันดีครับ มาเยี่ยม
พยายามกลืนน้ำลาย เวลาที่เครื่องกำลังทะยานขึ้น และ Landing ลงจอดค่ะ วิธีการนี้จะช่วยให้ปรับความดันภายในหูได้ หรืออีกทางหนึ่งซื้อหมากฝรั่งติดตัวไว้ (งานนี้ไม่ใช่ของเหลว นำขึ้นเครื่องได้) และเคี้ยวหมากฝรั่งในช่วงเวลาที่เครื่องขึ้น - ลง ดังกล่าว ก็ช่วยได้เช่นกันค่ะ
ถ้าเจ็บมากควรพบแพทย์เพื่อตรวจวินิจฉัยอย่างละเอียดจะดีกว่าค่ะ
เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพนะคะ
สวัสดีค่ะทุกท่านวันนี้เป็นวันสุดท้ายของงานแล้วค่ะ จะได้กลับหาดใหญ่แล้ว(แต่เก๋น้อยยังตะลอนในเมืองหลวงจนวันอาทิตย์ก่อน)
ขอบคุณพี่เกตมากค่ะสำหรับคำแนะนำเรื่องการเจ็บหูบนเครื่องค่ะ ^__^
แวะมาเยี่ยมชมครับ เดี๋ยวนี้เที่ยวในกทม. ระวังไข้หวัด 09 ด้วย
กินร้อน ช้อนกลาง หมั่นล้างมือบ่อยๆ
เวลาว่างรีบกอบโกยเอาไว้......มิฉะนั้นจะเสียเปล่าไป
งานควบคู่กับกาลเวลาหากไม่มีเวลาเป็นส่วนประกอบของชีวิตก็
จะทำให้งานนั้นออกมาในทางที่ไม่สมบูรณ์เท่าไหร่นัก
งานออกมาดีหรือไม่ดีโดยส่วนใดก็ตาม อยู่กับการให้เวลากับตัวเองเป็นการดีที่สุดนะคร๊าบ....นายโต้งครับ
สวัสดีค่ะ
น้องเก๋ พี่นำภาพมาให้ชมค่ะ
นำภาพมาฝากค่ะ น้องเก๋
ใครเก๋ ใครกุ้ง คะเนี่ย อิอิอิ
แวะมาให้กำลังใจ คนขยันๆๆๆๆค่ะ
มีความสุขกับงานนะคะ
สวัสดีครับ น้องเก๋น้อย
สวัสดีค่ะทุกท่าน ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ เดินทางกลับมาโดยปลอดภัยค่ะ
ตามมาดู เย้ๆๆ มีคนใช้เสื้อแบบเดียวกันด้วย โอโห ได้พบพี่แก้วด้วยดีจังเลย
สวัสดีค่ะอาจารย์ขจิต สบายดีนะคะ ^__^
ขอโทษนะคะ ..หนูว่าเราควรรณรงค์การใช้คำศัพท์ภาษาไทยให้ถูกต้องค่ะ
พะรุงพะรัง ค่ะ ไม่ใช่พะลุงพะลัง
สนิท ค่ะ ไม่ใช่ สนิจ
สู้ๆ นะคะ
ขอบคุณค่ะน้องเปิ้ล
เรื่องการใช้คำนั้นพี่เองก็ระมัดระวังทุกครั้งที่เขียนค่ะ
พี่เองก็ไม่แน่ใจตอนนั้นเลยลองค้นหาโดย google แล้วค่ะ มันเขียนว่า พะลุงพะลัง เลยเขียนตามว่าอย่างนั้น แต่วันนี้พอน้องทักขึ้นมาเลยลองตรวจสอบให้แน่ชัดอีกครั้งทั้งดูจากบนเว็บฯ และถามจากผู้รู้ก็แน่ใจแล้วค่ะว่าเป็น พะรุงพะรัง ตามที่บอกมาจริงๆ
แก้ไขแล้วนะคะ ^__^
สวัสดีครับ เก๋
รร.ริชมอนด์ บนถนนรัตนาธิเบศร์ ใช่ไหมครับเนี่ย...ถ้าใช่...ใกล้บ้านพี่มากๆ ขับรถแค่ 5 นาที แต่ดันไม่รู้เลยว่ามีงานของ GotoKnow มาอยู่ใกล้ๆ ด้วย น่าเขกหัวตัวเองครับ
เห็นพาดพิงถึงในบันทึกด้วย เกี่ยวกับภาพเมฆภาพนี้
ก็เลยมาขออนุญาตนำไปใช้นะครับ (ถ้ามีภาพความละเอียดสูงยิ่งดี) พี่จะนำไปรวมฮิต ทะเลเมฆ ครับ [ชมตัวอย่างบันทึก 080 : ทะเลเมฆ ]
ขอบคุณอีกครั้งครับที่มาช่วยดูแล เว็บชมรมคนรักมวลเมฆ ในช่วงเริ่มต้นนี้