บันทึก(เรื่องราว)..จากสุนัข


รู้จักอดออม เก็บหอมรอมริบ เพื่อวันข้างหน้า

            สวัสดีครับ วันนี้มาเล่าเรื่องเกี่ยวกับหมา....... หลายวันก่อนเห็นพฤติกรรมของสุนัข ในเรื่องของการเก็บออม เลยนึกย้อนไปเมื่อครั้งอดีต ประมาณ 20 ปี ที่บ้านจะเลี้ยงสุนัขมาตลอด ส่วนใหญ่จะเป็นสุนัขไทย จนปัจจุบันเลิ้ยงพุดเดิ้ล ซึ่งเป็นหมาปากจัดเห่าไม่เลิก .........ที่นี้จะกลับไปที่สุนัขพื้นบ้าน เพศผู้สีน้ำตาล ตัวไม่โตขนาดปานกลาง สุนัขตัวนี้ซื่อสัตย์และรักเจ้าของ เฝ้าบ้าน เจอสิ่งแปลกปลอม จะเห่าคลอดเวลา โดยเฉพาะงู เจ้าตัวนี้จับมาเล่นเสียมาต่อมาก  อีกอย่างเจ้าตังนี้จะจำ ใครเคยไล่ เคยแหย่ มัน ถ้าผ่านมาหน้าบ้านมันก็จะเห่าและไล่กัด ข้อเสียอีกอย่างคือมันชอบตาม เวลาที่ผมจะออกจากบ้านไปไหนมาไหนมันจะชอบวิ่งไล่ตาม บางครั้งไปไกลมาก บางครั้งวิ่งบนถนนลาดยางที่ร้อนจนเท้า  พอมหนังหลุด

เวลามันเป็นสัดฤดูผสมพันธุ์ มันจะหายไปหลายๆวัน กลับมาพร้อมรอยแผลทั้งตัว เดินมามั่งคลานมั่ง จนมาถึงบ้าน มันเป็นสุนัขที่ไม่มีเพื่อน ถูกเลี้ยงไว่ตัวเดียว แต่ในช่วงผสมพันธ์ สุนัขทุกคัวยอมถวายชีวิต00มันคงโดยพวกหมาหมู่รุมทำร้าย ผมจำไม่ได้ว่ามันตายด้วยสาเหตุใด..และ

ที่สำคัญสุนัขคัวนี้แปลกกว่าตัวอื่นที่เตยพบเจอ ..เรื่องของการกินอาหาร หลังจากที่ผมให้อาหารนอกจากอาหารประจำแล้วถ้าเป็นพวกกระดูก หรือเนื้อไก่ มันจะเอาไปฝังซ่อนไว้ แล้วจะกลับมาขอใหม่เมื่อให้จะทำท่าอมเคี้ยว   พอเพลอมันจะแอบเอาไปฝังซ่อนไว้อีก ผมแอบดูพฤติกรรมอยู่หลายครั้ง จนบางครั้งในบางวันยังนึกว่าเจ้าโกโก้ไปทำอะไรแถวนั้น..ออเพิ่งจะนึกออกว่าตรงนั้คือที่ซ่อนอาหารของมัน มันคงจะหิวหรือว่าอยากจะกินจึงไปขุดออกมากิน....สุนัขแท้ๆ  ยังรู้จักอดออม รุ้จักเก็บไว้กินในวันข้างหน้า เก็บไว้กินในเมื่อหิว หรือเมื่อเจ้าของลืมหรือไม่มีอาหารให้กิน...เราเป็นตน การกินการอยู่ ควรจะตั้งมั่นอยู่ในความพอดี 

 

และเมื่อไม่กี่วันมานี้ผมมาเจอ หมาดำหมาจรจัด ที่มาอาศัยอยู่ที่สำนักงานเป็นสุนัขเพศเมีย อายุประมาณ ปีเศษๆ อยู่ที่นี้อาหารค่อนข้างจะสมบูรณ์ พอคุณสุภาพสตรี เอาข้าวมารับประทานตอนเที่ยงที่เหลือก็เป็นของเจ้าดำ และที่สำคัญวันหนี่งมันคาบกล่องโฟมจากถังขยะเดินผ่านหน้าผมไปที่ต้นมะขามหาที่ที่ดินชื้นๆใช้เท้าหน้าเขี่ยดินพอเป็นหลุ่มแล้ววางกล่องโฟมลงใช้จมูก..เขี่ยดินรอบๆกลบกล่องโฟม ทั้งๆที่โผล่อยู่กลางอากาศเป็นคืบแล้วไปก็มาประจบคนแถวนั้นต่อ..และอีกครั้ง(ตามรูป)มันได้ซาลาเปา มันก็เอาไปฝังเก็บไว้เช่นเดียวกัน..............สวัสดีครับ

หมายเลขบันทึก: 279861เขียนเมื่อ 24 กรกฎาคม 2009 21:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:08 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)
  • สวัสดีค่ะ
  • ที่บ้านก็เหมือนกันค่ะคุณหมาที่บ้านเวลาให้กระดูกปลอมที่เราซื้อจากร้านขายของสุนัขเขาก็จะแอบเอาไปซ่อนแล้วก็มาขอใหม่ค่ะ อิอิ... ถ้ามีเวลาสังเกตพวกเขาจะเห็นพฤติกรรมน่ารักๆและเจ้าเล่ห์ของพวกนี้เยอะเลยนะคะ

สวัสดีครับ

ตอนเด็กๆ ไปเลี้ยงวัวที่โคกท้ายบ้าน  มีสุนัขตัวโปรดตามไปด้วยเสมอ  บางครั้งให้ข้าวมันกิน  - มันก็คาบไปฝังไว้เหมือนเดิม  จนอดสงสัยไม่ได้ว่า มันจะจำได้หรือเปล่าว่า ฝังไว้ตรงนี้ ...

สวัสดีครับ อ.ลูกหว้า

P

 

  • สบายดีนะครับ
  • หรือจะเป็นพฤติกรรมส่วนใหญ่ของสุนัข
  • หรือว่าผมไม่ได้สังเกตเลยเก็บมาเล่า
  • ขอบคูณมากครับ

สวัสดีครับ อ.แผ่นดิน

P

 

  • ใช่แล้วครับ มันไม่น่าจะไปเก็บมากิน
  • เพราะว่าบางครั้งมันก็จะเน่าเปื่อยไปเสียก่อน
  • แต่ก็มีบางครั้งมันไปคุ้ยๆดู แต่ไม่มีเสียแล้ว
  • ขอบคุณมากครับ

สวัสดีค่ะ

.หมาที่โรงเรียน 2 ตัวก็มีพฤติกรรมเหมือนกัน จะเอาอาหารไปฝังเก็บไว้ก่อน แล้วค่อยมาขุดกินทีหลัง

.โดยเฉพาะหมาที่ไม่มีเจ้าของ มันไม่ทราบว่าจะได้อาหารเมื่อใดอีกจึงต้องเก็บไว้ก่อน

.แต่หมาที่เคยเลี้ยงที่บ้าน มันยังไม่หิวเราเอาข้าวให้มัน มันเอาเท้าเขี่ยเอาทราบกลบข้าวทั้งหมด และไม่เก็ไปกินอีก น่าจะหวงไม่อยากให้หมาตัวไหนกิน ลักษณะหมาหวงก้างค่ะ

.ขอบคุณมากค่ะที่นำมาให้ดูกัน

สวัสดีครับครู

P

 

สัตว์บางชนิด มีสัณชาติญาน ในหลายๆเรื่อง

บางชนิดก็แจ้งเหต ให้คนรู้ก็มีครับ

ขอบคุณมากครับ

หวัดดีครับพี่บ่าว

บายดีน่ะครับ เห็นพูดถึงเรื่องหมา ก็เลยขอแจมหน่อยนึงครับ

1. ที่บ้าน (ที่นครฯ )พ่อเลี้ยงหมาไว้ตัวนึง เป็นหมาไทยเหมือนกัน อายุประมาณ 15 ปี พอ ๆ กับ อายุที่ผมมาอยู่ จ.อุบลฯ ครับ พ่อตั้งชื่อให้มันว่า ไอ้หมานิ้ง

2. ไอ้หมานิ้งเป็นหมานักสู้ หมาหรือคนผ่านมาหน้าบ้านจะไล่เห่าจนคนผ่านไป บ้างครั้งก็ไล่รถไปไกลๆ เหมือนกัน แต่มันไม่เคยกัดคน

3. ไอ้หมานิ้งเป็นหมาพิการทางเพศ เนื่องจากหมาของน้าบ่าว 2 ตัวรุมกัน อวัยวะเพศขาดตั้งแต่ไอ้หมานิ้งอายุประมาณ 3 ปี

4. บ้านผมที่ นครฯ งูเห่า เย่อะมากๆ ก็ ได้ไอ้หมานิ้งนี่แหละคอยคุ้มครองพ่อ-แม่ ของผมที่อายุค่อนข้างมากแล้ว ไอ้หมานิ้งกัดงูเน่าตายไปมากต่อมากแล้ว

5. ตอนมันอายุประมาณ 5 ปี เคยพลาดท่าโดนงูเห่ากัด ไอ้หมานิ้งเลือดออกตามรูขน ทางจมูกก็ออก ไม่กินข้าวประมาณ 1 อาทิตย์ พ่อคิดว่าไอ้หมานิ้งต้องตายแล้วแน่ๆ แต่มันคงทำบุญไว้มาก ไอ้หมานิ้งรอดตายราวปฏิหารย์

6. จากนั้นเป็นต้นมาไอ้หมานิ้งเป็นนักล่างูเห่ามาโดยตลอด

7. ผมกลับไปบ้านเมื่อต้นเดือน ก.ค. ที่ผ่านมา พ่อบอกว่า ไอ้หมานิ้ง แก่มากแล้ว ฟันก็หักไปมาก ตาก็เป็นฝ้าคงมองไม่ค่อยเห็นแล้ว วันก่อนเกือบโดนงูเห่ากัด เพราะไม่ว่องไวเหมือนเก่า ตาก็มองไม่ค่อยเห็น พ่อกับแม่ก็แก่มากแล้วหูก็ไม่ค่อยได้ยิน ตาก็มองไม่ค่อยเห็นเหมือนกัน (พ่อผม 88 แม่ 83) นี่ถ้าไอ้หมานิ้งเป็นไรไปไม่รู้จะอย่างไรจะมีใครช่วยคอยสอดส่องสังเกตุงูให้ (บ้านผมงูเห่า เย่อะจริงๆ)

8. ผมก็เที่ยวตะเวนหาลูกหมากะว่าจะไว้ทดแทนไอ้หมานิ้ง โดยเฉพาะไว้สู้กับงู แต่ยังหาไม่ได้จนกระทั่งกลับมา อุบลฯ

9. ตอนนี้เพิ่งไปได้ลูกหมาพันธุ์บางแก้วมาคู่หนึ่ง กะว่าเอาไปให้พ่อ ทดแทนไอ้หมานิ้ง ถึงแม้นว่าในระยะแรกๆ จะทำหน้าที่ได้ไม่ดีเท่าไอ้หมานิ้งก็ตาม

10. ที่เล่ามานี่ก็เพื่อขอแจมเรืองความเก่งกาจ ฉลาด แสนรู้ของหมาไทยเราครับ

หวัดดีน้องแดง

P

 

พูดถึงหมาแล้ว ตัวไหนดีประทับใจไม่ลืม

ทั้งฉลาดทั้งขี้อ้อน

บางแก้วต้องระวังให้ดี..ดุไม่มีเหตุผลในบางครั้ง

คนอายุมากๆ บางครั้งดูแลไม่ทัน

ขอบคุณมากครับ

หวัดดีค่ะ P  เกษตรยะลา

  • ด้วยความที่ชอบหมามาตั้งแต่เด็กๆ และที่บ้านก็เลี้ยงหมามาตลอด ไม่ต่ำกว่า 2 ตัว
  • ตอนนี้ที่บ้านก็ยังเลี้ยงหมาอยู่ 2 ตัว เป็นหมาพันธุ์ไทย มันก็น่ารักตามประสาหมานะค่ะ
  • แต่จะเลี้ยงลำบากหน่อยตรงที่มีพื้นที่ในการเลี้ยงจำกัด (จะเอามันไปให้คนอื่นก็สงสารค่ะ)
  • ถ้าเป็นไปได้อยากเลี้ยงหลายๆ ตัว (อิอิ)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท