ค้ายา วิสามัญ และหนึ่งชีวิตมนุษย์
มีข่าวของการวิสามัญ....
ในหน้าหนังสือพิมพ์ยักใหญ่ 2-3 วันก่อน
เป็นเรื่องราวที่ผู้เขียนได้เข้าไปมีส่วนร่วมกับเหตุการณ์
ในฐานะของแพทย์ผู้ชัณสูตรศพ....
หลังเลิกงานตอนเย็น ได้รับแจ้งจากทีมว่า หมอต้องขึ้นไปชัณสูตร..นะ เพราะเป็นการตายจากวิสามัญ...
การเดินทางนั้นเข้าไปในป่าลึก 1 ชม เมื่อถึงก็พลบค่ำพอดี มีเจ้าหน้าที่หลายส่วนรออยู่....
ภาพที่เห็นคือหนึ่งชีวิต ในชุดของชาวบ้านที่เราคุ้นเคย นอนจมกองเลือด มีห่อถุงบางอย่างข้างๆ มือยังถืออาวุธคู่กาย เป็นหนึ่งชีวิตที่ตอนนี้ไร้ชีวิต ........
ผู้คน เจ้าหน้าที่กำลังกุลีกุจอกับการจัดการกับเรื่องราวที่ต้องจัดการ เป็นหน้าที่ๆ ต้องทำ ก่อนที่จะมืดค่ำ
ผมเฝ้ามองและสังเกตุ เหตการณ์ ผู้คน เรื่องราวต่างๆ
ภาพที่เห็นทำให้รู้สึกหลายอย่าง แต่เป็นความรู้สึกภายในรู้สึกในใจคนเดียวว่า ร่างที่เห็นนี้ก็คือคนธรรมดาคนหนึ่ง เหมือนเรา มีชีวิตเพื่อความอยู่รอด ทำมาเลี้ยงชีพตนเอง เลี้ยงพ่อแม่ ลูก ครอบครัว
วันนี้เขาต้องจากไป เพราะการทำหน้าที่หนึ่ง เพื่อคนที่อยู่ข้างหลัง แม้ว่าหน้าที่นี้จะเป็นสิ่งที่ถูกตัดสินว่าเลวร้ายก็ตาม
ตอนเเรกความรู้สึกนี้ก็แค่อยู่ลึกๆ และใคร่ครวญภายในระหว่างที่ยืนอยู่ข้างๆร่างนี้ (คิดไป ดูไป ทำงานไปด้วย)
พลันที่เจ้าหน้าที่ติดต่อญาติของร่างนี้ เพราะเหตุที่อยู่ไกล้ๆ ก็ได้ยินเสียงการสนทนา ของเจ้าหน้าที่..กัฐญาติคนหนึ่งของเขา เรื่องราว ภาษาที่เราได้ยินนั้น
เกิดความรู้สึกที่ปรากฏชัดในใจเข้าไปอีกว่า สงสารเขา เห็นใจเขา โดยเฉพาะน้ำเสียงของญาติ ที่ดูเหมือนจะงงๆ และตกใจ ไม่รู้จะรู้สึกอย่างไรดี เพราะภาษาที่เขาฟังนั้นตรงๆ ไม่ได้อ้อมค้อม
เป็นการได้ยินทั้งข่าวร้ายทั้งสองปนกัน คือการจากไป ด้วยเหตุของการขนสิ่งของบางอย่าง...
เจ้าหน้าที่เกือบ 30 คน กับร่างมนุษย์ 1 คน
คงมีความรู้สึกที่หลากหลาย ในแต่ละผู้คนในเหตุการณ์นี้.......
แต่ผมกับน้อง จนท.สารถีของ รพ. เรามีความเห็นและความรู้สึกเดียวกัน.... ว่าชีวิตนั้น...น่าเห็นใจ และช่างไม่แน่นอน ชีวิตของทุกๆคน นั้นเปราะบาง อ่อนไหว...
ไม่แน่ใจว่าเป็นอิทธิพลจากความรู้สึกที่กำลังฝึกเรียนรู้ หลังจากท่านอาจารย์ กะปุ๋มมาคลี่คลายสภาวะธรรมที่ติดขัด หรือไม่
เพราะวาระนี้ของท่าน......ได้กล่าวแนะนำและสอนเกี่ยวกับเมตตาภาวนาไหวหลายครั้งหลายครา ระหว่างการแบ่งปัน...
เมตตาภาวนา...
เป็นสิ่งหนึ่งที่สำคัญที่อาจารย์ฝากไว้....
ความเห็น (3)
ต่างคนต่างทำหน้าที่ตามวิถีชีวิต
ทุกหน้าที่มีถูกและผิดในตัวเสมอ
เอวํ โหตุ ขอรับคุณหมอ...
สาธุครับพระอาจารย์
สวัสดีคะ คุณหมอ
ทุกคนล้วนมีหน้าที่ ที่แตกต่างกัน บนพื้นแผ่นดินไทย ซึ่งเราไม่รู้ว่ามันหมายรวมถึงใคร อีกส่วนหนึ่ง
ที่กำลังทำ ในสิ่งที่สังคม ชี้ว่าไม่ถูกต้อง หรือไม่ หากว่าใช่
ก็ให้พวกเขา พบแต่ความสุข ความเจริญในชีวิต และจงเลือกทำในสิ่งดีๆ
ให้กับ ผืนแผ่นดินไทย ที่ให้ความรักความสุข แก่พวกเขา มาหลายชั่วอายุคน