36 ปี คณะแพทยศาสตร์ มอ. เราจะไปทางไหน

วันที่ 5-7 สิงหาคม เป็นวันประชุมวิชาการคณะแพทยศาสตร์ มอ. ในปี 2552 นี้ค่ะ  ปีนี้ จัดอลังการเป็นพิเศษเพื่อฉลองในวาระครบ 3 รอบ หรือ 36 ปีของการก่อตั้งคณะแพทย์ มอ. พิธีเปิด จึงจัดอย่างยิ่งใหญ่น่าประทับใจ กรอปกับห้องประชุมต่างๆ ที่เพิ่งปรับปรุงเสร็จหมาดๆ ( 1 วันก่อนประชุม) ก็หรูหราอลังการงานสร้างมากๆ  ทำให้งานดูยิ่งใหญ่สมกับความยาวนานของคณะฯ

ชื่องานประชุมปีนี้คือ “36 ปี บทเส้นทางคุณภาพและความเป็นเลิศ”  มีองค์ปาฐก 2 ท่านคือ ศ.นพ จรัส สุวรรณเวลา และ ศ.นพ.ธาดา ยิบอินซอย ร่วมกันปาฐกถาในหัวข้อ “36 ปี คณะแพทยศาสตร์ มอ. เราจะไปทางไหน”

ทั้งสองท่าน ไม่ได้บอกชี้ชัดว่า เราควรไปทางนี้ ทางนั้น แต่ท่านให้ข้อมูลที่เราควรจะนำไปพิจารณา เพื่อเลือกทางเดินของเราเอง

ท่านอาจารย์จรัส บอกว่าเราจะไปทางไหนนั้น ให้ดูสภาพแวดล้อมต่างๆ ที่กำลังเข้ามากระทบ  ส่วนใหญ่ก็คือกระแสอันเป็นผลพวงจากความก้าวหน้าทางเทคโนโยลี และ โลกาภิวัฒน์ ....

กระแสความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์เทคโนโยลี  มีความรู้ใหม่ๆ เกิดขึ้นอย่างมากมายและรวดเร็ว  ต้องการกระบวนการต่างๆ เพื่อนำความรู้ไปใช้ประโยชน์ได้อย่างแท้จริง  ทั้งการ validation, valuation, optimization, dissemination  ดังนั้นเราต้องใฝ่รู้ให้เป็นนิสัย รู้จักเรียนรู้ด้วยตนเอง รวมไปถึงการวิจัย   อีกมุมหนึ่งในเรื่องความก้าวหน้าทางการแพทย์ ทำให้เกิดความรู้ลึกถึงระดับแต่ละบุคคล การรักษาที่ได้ผลนั้น แตกต่างไปในแต่ละบุคคล ซึ่งแพทย์จะต้องใช้ทั้งความรู้ และประสบการณ์ เพื่อการดูแลรักษาให้เหมาะสมแต่ละบุคคล  

การใช้ความรู้ในศตวรรษที่ 21 นั้น ท่านสรุปว่า.....

1.       การหาความรู้เพิ่ม สำคัญกว่า การสะสมความรู้

2.       สภาพความเป็นอกาลิโอของความรู้หายไป กลายเป็น Just in time knowledge

3.       คุณภาพของความรู้ สำคัญมากขึ้น

4.       ความเชี่ยวชาญเฉพาะจำเป็นมากขึ้น

5.       การตัดสินใจเป็นทีม จำเป็นมากขึ้น

6.     .....  (จดไม่ทัน)

นอกจากนี้ ยังมีกระแสอื่นๆ ที่อาจารย์พูดถึง ทั้ง กระแสข้อมูลข่าวสาร  กระแสทุนนิยม   กระแสประชาธิปไตย (ซึ่งทำให้การเข้าถึงสุขภาพเป็นสิทธิ)  และอำนาจของผู้กำความรู้ (เช่นเรื่องของสิทธิบัตรยา)

บทสรุปข้องการตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมดังกล่าวมา อาจารย์บอกว่า สิ่งที่เราต้องทำคือ แยก “สิ่งที่มิอาจเลี่ยงได้” จาก “สิ่งอันไม่พึงประสงค์”   

“สิ่งที่มิอาจเลี่ยงได้”  เราต้องปรับตัว และใช้ประโยชน์จากสิ่งนั้น

“สิ่งอันไม่พึงประสงค์”   เราต้องสร้างภูมิคุ้มกัน ต้านกระแส

ปัญหาก็คือ ทั้งสองสิ่งมีส่วนซ้อนทับกัน เราจะแยก 2 สิ่งนี้ออกจากกันได้อย่างไร ??

เป็นประเด็นท้าทายที่อาจารย์ทิ้งไว้ให้พวกเราคิดค่ะ