เครือข่าย...เราเป็นเครือข่ายกันจริงหรือเปล่า??

          วันนี้ดิฉันไม่ได้เข้าร่วมงาน UKM ครั้งที่ 15 "KM in HRD ตามตัวบ่งชี้ของ กพร." ทั้งที่ คราวนี้ มน. เป็นเจ้าภาพเอง  งานจัดวันนี้เป็นวันแรก 7 ส.ค. 52  และพรุ่งนี้ 8 ส.ค. 52  อีกครึ่งวัน ณ ห้องพระราชทานปริญญาบัตร อาคารเอนกประสงค์ ม.นเรศวร พิษณุโลก

          รู้สึกผิดนิด นิ๊ด (ไม่มากเท่าไหร่) เพราะคราวนี้เบี้ยว ไม่สมกับเป็นแฟนพันธุ์แท้มาโดยตลอด  จนกระทั่งตอนโทรไปหาน้องตูน (คุณเจนจิต  รังคะอุไร : ผอ.กองประกันคุณภาพการศึกษา) และได้ยินเสียงแปลกๆ ตอบกลับมา 

          ร้ายไปกว่านั้น  ตอนบ่ายๆ  มีคนหอบขนมถุงเบ้อเริ่มที่สืบทราบภายหลังว่า เป็นของ น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ   หิ้วมาฝากจากเชียงใหม่ คราวนี้ ต่อมสำนึกผิดแตกกระจุยกระจาย  ไม่รู้จะทำตัวยังงัยดี       ได้แต่แอบถามคุณบอย (คุณอนุวัทย์  เรืองจันทร์ : เลขาคนสนิท) ที่เสมือนเป็นผู้แทนส่งไปเป็นตัวช่วยในงานนี้ ว่า "เป็นอย่างไรบ้าง?"

          ขอสารภาพผิดค่ะ....ว่า ดิฉันป่วย(การเมือง) เมื่อใดก็ตามที่ดิฉันต้องเดินทางไปกับเรือที่ไม่มีกัปตัน ดิฉันขอโดดลงน้ำว่ายกลับเข้าหาฝั่งเองดีกว่า (จริงๆ แล้ว ว่ายน้ำไม่เป็นหรอกค่ะ  คงจมน้ำตายไปเลย) และหากจำต้องฝืนใจเดินหน้า ผลที่ได้รับคือความห่วยแตก หรือหน้าแตก แบกกันไม่ไหวอย่างแน่นอน  อีกนัยหนึ่งก็คือ  จะเป็นผลดีกับทุกๆ คนมากกว่าหากปล่อยดิฉันไปตามยถากรรม         

          ขอยกย่องสรรเสริญ นัองตูนและน้องๆ กองประกันฯ ทุกคน โอ  พัช  อ้อย และกอล์ฟ ที่มีความสามารถและเข้มแข็ง จัดงานยิ่งใหญ่คราวนี้ได้อย่างสมศักดิ์ศรี และอย่างยากที่จะหาหน่วยงาน back office ใดในสำนักงานอธิการบดีเทียบเคียงได้

          ขอขอบคุณกัลยาณมิตรทุกๆ ท่าน ทั้งที่เป็นแควน UKM และแควน Blog G2K อย่างเช่น น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ   ที่เป็นผู้มีน้ำใจใสสะอาด เป็นมิตรแท้ที่หาได้ยากยิ่ง เป็นผู้เจือจานความรักและความห่วงใยแก่ทุกๆ คนอย่างเสมอต้นเสมอปลาย

          จริงๆ แล้ว........เราเป็นเครือข่ายกันจริงๆ  เป็นเครือข่ายกันตลอดมาและตลอดไป  ไม่ใช่ปีละครั้ง