แปลกที่มีความรู้สึกไม่ดีเอาซะเลย เมื่อเวลาจะดมยาสลบให้คนไข้แล้วต้องหยิบหน้ากากที่คนไข้ผูกมาเพื่อป้องกันหวัด2009 ออกจากหน้าคนไข้ แล้วเอาหน้ากากดมยาแทน
“หน้ากากนี้ รพ.เค้าแจกหรือซื้อคะ”
“ซื้อครับ”
“เหรอ...ป่วยอยู่ใน รพ.เนี่ยเหรอ ต้องซื้อเหรอ...อันละเท่าไหร่คะเนี่ย”
“แม่ซื้อครับ สองอัน15 บาท”
“หา...อันละตั้ง 7-8บาทเลยเหรอ แล้วต้องใช้วันละกี่อัน”
ความรู้สึกสูญเสียเกิดทันทีที่หยิบหน้ากากจากหน้าคนไข้หย่อนลงถังขยะ (รู้สึกเสมือนโยนเงิน 7-8 บาทของคนไข้ลงถังขยะ) ทำไมแพงจัง คนในห้องผ่าตัดหยิบใช้กันโครมๆ
...ปวดใจก็ตรงนี้แหละ...
หน้ากากที่รพ.ซื้อให้เราใช้ในห้องผ่าตัดแล้วถอดทิ้งเมื่อเลิกใช้นั่นราคาสูงถึงอันละ 7-8 บาท (...อย่างที่คนไข้ควักกระเป๋าสตางค์ซื้อ) จริงๆหรือ
หรือรพ.ซื้อให้เราใช้อันละ 1-2 บาท (3-4 บาท) แล้วคนไข้ซื้อแพงกว่าเรา (จริงๆ...)
“ประชาชน(แม้เมื่อเข้าโรงพยาบาลของรัฐ)ยังต้องช่วยตนเองกันขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย...สาธารณสุขเมืองไทย...” พูดจบ คนไข้มองหน้าผู้พูด แววตาน่าสงสาร
ผู้พูดก็ถอนใจ กลืนน้ำลายลงคอ แล้วเงียบไป...นึกในใจ...พอๆๆ แก่แล้วอย่าขี้บ่น
...ก็ไม่อยากพูดต่อให้เกิดอารมณ์จี๊ดดดดด.....
ก้อยซื้อที่เป็นแบบผ้า อันละ 10 บาทคะ...^^
สวัสดีคะ พี่กฤษณา
ขอเล่าเบื้องหน้าเบื้องหลังให้ฟังนะคะ จะได้เข้าใจกันมากขึ้นนะคะ