วันนี้ มัคคุเทศก์น้อย จำนวน 10 คน ได้ต้อนรับนักท่องเที่ยวที่พิพิธภัณฑ์สิรินธร อ.สหัสัขันธ์ จ.กาฬสินธุ์ ซึ่งเป็นนักเรียนชมรมรักการอ่าน จาก ร.ร.สารคามพิทยาคม จำนวน 200 คน พร้อมด้วยคุณครูและพี่เลี้ยง ประมาณ 20 คน รวม 220 คน
ยุวมัคคุเทศก์ โรงเรียนสหัสขันธ์ศึกษา พร้อมเต็มที่ มีน้องซันเป็นลีดเดอร์ทัวร์ (ถือโทรโข่ง)
มัคคุเทศก์น้อยแต่ละคนรับผิดชอบ 1 : 20 มีสัญญลักษณ์แต่ละกลุ่มแตกต่างกันไป
น้องๆ จากโรงเรียนสารคามพิทยาคม จ.มหาสารคาม ตั้งใจมาก
พี่เก่ง ทัศนีวงศ์ เจียรัมย์ นำชมโดยใช้ภาษาอังกฤษกับนักเรียนแลกเปลี่ยน
ส่วนคุณครูก็โชคดีที่ได้พบกับท่าน ดร.วราวุธ สุธีธร ผู้เชี่ยวชาญและนักวิจัยฟอสซิลไดโนเสาร์ของเมืองไทย จากกรมทรัพยากรธรณี ท่านมาประชุมพอดี ก็เลยได้ทักทายและถ่ายภาพร่วมกัน
หลังจากนั้น ก็พาไปเที่ยววัดพุทธนิมิตร ต่อค่ะ ในขณะนั่งรถมา ก็มีการถามคำถามชิงรางวัล เป็นพวงกุญแจไดโนเสาร์เรืองแสง เพื่อความสนุกสนานและทบทวนความรู้
ครูอรวรรณ สังเกตว่า ทุกๆคน ทำหน้าที่อย่างมีความสุข และกระตือรือร้นมาก
แต่พอจะส่งนักท่องเที่ยวกลับ ปรากฎว่าฝนตกหนักมาก ทุกคนเลยเปียกปอนกัน
ก่อนกลับบบ้านเรากลับมาที่พิพิธภัณฑ์สิรินธรอีกครั้ง เพื่อมาเอาพาหนะคู่ใจของแต่ละคน
จากการสรุปงานในวันนี้ ครูอรวรรณตั้งประเด็นให้มัคคุเทศก์น้อยได้วิเคราะห์ผลการทำงานของตนเอง และภาพรวมของกลุ่ม
ปรากฎว่า
ทุกคน ประเมินตนเองว่า พอใจมาก สามารถนำชมสมาชิกในกลุ่มได้ดี 80 %
มีน้องเป่ากับน้องปลาใน ที่มีปัญหาสมาชิกในกลุ่มไม่ค่อยเดินตาม หรือเดินช้า ถ่ายรูปมาก
แต่ภาพรวมวันนี้ ทุกคนมองตนเองไม่ออก เพราะเป็นผู้แสดงเองทั้งหมด
คุณครูจึงสะท้อนให้ฟังว่า ครูให้คะแนนน้อยมาก ประมาณ 50 % เพราะ
1. นำเที่ยวออกนอกเส้นทาง มีบางกลุ่มพานักท่องเที่ยวขึ้นเขา (ภูกุ้มข้าว) ทำให้กลุ่มอื่นๆ อยากขึ้นบ้าง
2. การเกริ่นนำเพื่อแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวก่อนเข้าชมหรือแยกย้าย ยังไม่ละเอียดและชัดเจนพอ ทำให้นักท่องเที่ยวไม่เข้าใจหรือเข้าใจน้อย
3. การบริหารเวลาผิดพลาด การสลับกลุ่มเข้าชม ชนกัน ทำให้เกิดความสับสน
มัคคุเทศก์น้อย จึงเสนอแนวทางแก้ไขร่วมกันดังนี้
1. ควรฝึกการเกริ่นนำใหม่เพิ่มเติม และปรับเปลี่ยนวิธีการรวมนักท่องเที่ยวใหม่ เช่นใช้ห้องโถง หรือห้องประชุม
2. ลีดเดอร์ทัวร์ควรให้มีทั้ง 2 กลุ่มใหญ่ กรณีที่แยกชมภายพิพิธภัณฑ์และหลุมขุดค้น และไม่ต้องประจำกลุ่มย่อย เพื่อคอย Control เวลา และการนัดหมายให้ชัดเจน ในกรณีนักท่องเที่ยวกลุ่มใหญ่
แต่อย่างไรก็ตาม
ในวันนี้...สิ่งที่มัคคุเทศก์น้อยได้รับจากประสบการณ์การทำงานนั้นมีคุณค่าอันยิ่งใหญ่
เรียนรู้จากข้อผิดพลาด น่าจะเป็นการเรียนรู้ที่ดี
วันนี้ครูอรวรรณ อิ่มเอมใจ เพราะถึงทุกคนจะเปียกปอนแต่ใบหน้าของทุกคนก็เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม
เบิกบานเพราะเป็นผู้ให้....ให้โดยไม่หวังผลตอบแทนใดๆ
ขอเพียงให้ผู้รับเกิดความพึงพอใจ...เท่านั้นก็เพียงพอแล้วจริงๆ
อย่างน้อย...จิตวิญญาณของความรักท้องถิ่นบ้านเกิด ก็ได้ก่อให้เกิดเป็นจิตอาสา...ขึ้นมา
แล้วเราก็กลับถึงบ้านด้วยความเบิกบานใจ
15 ส.ค. 52
สวัสดีค่ะ
เด็กๆเก่งมากนะคะที่นำชมและต้อนรับด้วยหัวใจที่กระตือรือร้น
แต่ทำไมครูให้ลูกศิษย์แค่ 50 เปอร์เซ็นต์....
ดีจังเลยนะคะ มีการประเมินหลังการจัดกิจกรรม....
ขอให้สุข สดใส ตลอดไปนะคะ....
นี่คือการนำคุณภาพการศึกษาที่ได้เรียนรู้มาบูรณาการ เยี่ยมมาก
ทำงานด้วยหัวใจเบิกบาน จากจิตวิญญาณของผู้รักถิ่นฐานบ้านเกิด น่ายกย่องมาก ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณแดง
สวัสดีค่ะ ท่านผ.อ.ประจักษ์~natadee
สวัสดีค่ะ น้อง Sila Phu-Chaya
มาชื่นชมการทำงานของมัคคุเทศก์ค่ะ
ไปด้วยรถคันนี้ไหมคะ
เป็นแบบอย่างที่ดีของการเรียนรู้จากโลกกว้าง แล้วกลับมาพัฒนาตนเองและจากการพัฒนาตนเอง นำความรู้ออกไปปฏิบัติจริงในโลกนอกห้องเรียน โลกแห่งความเป็นจริง
โชคดีของนักเรียนที่มีคุณครูเข้าใจปรัชญานี้ค่ะ
ขอบคุณคะ
สวัสดีค่ะ พี่ krutoi
สวัสดีค่ะ คุณธนิตย์ สุวรรณเจริญ
สวัสดีครับครู นอนดึกเหมือนกันน่ะครับ มาชื่นชมมัคคุเทศน์น้อย เติ่มต้นแต่เยาวัยไกไรครับ
สวัสดีค่ะ คุณวอญ่า
สวัสดีค่ะ KRUPOM