ก่อนเลิกงานเย็นวันหนึ่งฉันได้เดินสวนกับ น้องคำมาย หมอนวดแผนไทย งานแพทย์แผนไทย โรงพยาบาล “สวัสดีค่ะพี่ตี้” “สวัสดีค่ะน้องคำมาย” เรายกมือไหว้และยิ้มทักทายกัน เป็นธรรมเนียมที่ถือปฏิบัติกันมานานในโรงพยาบาลสอง “เออ...เจอหน้าพี่นึกได้ว่าหลายวันมาแล้ว มีคนฝากมาบอกว่าประทับใจการบริการของพี่ตี้มาก มาโรงพยาบาลทีไร พูดจา อัธยาศัยดีมากเลย...จริงๆนะเขาบอกมาอย่างนี้” “ขอบคุณค่ะน้องคำมาย ฝากขอบคุณคนที่ฝากมาชมด้วยนะคะ” ฉันอมยิ้มที่ใบหน้า แต่ในใจฉันรู้สึกพองโต เบิกบาน และไม่ได้อยากรู้หรอกว่า “ใครพูด” กลับถึงบ้านแล้วเสียงที่ฝากชมมายังก้องหู คิดถึงตอนไหนก็อดปิติไม่ได้ แม้จะหลายวันมาแล้ว นึกถึงวันนี้ก็ปิติเช่นกัน อยากเก็บความรู้สึกนี้ไว้กับตัวเองนานแสนนานค่ะ
Patty (NCD)
มาฟังเรื่องเล่าจากโรงพยาบาลครับผม
ยินดีด้วยครับกับคนชมหมอตี้ คนอารมณ์ดีก็อย่างนี้แหละครับ พอดีผมเปิดดูรุ้จักหมอเขาใจดีอยู่แล้ว ไม่เชื่อลองถามอาจารย์มนู โชคดีครับุคุณหมอ จาก คนซอย 13
นี่คือผลลัพธ์ ของการทำดี มันมีค่ายิ่งกว่าสิ่งใด.. ว่ามั๊ย../juey
แรงใจรายวันจากการทำงานหนักในโรงพยาบาล พี่ตี๊สู้ สู้ค่ะ / พัชรินทร์
ขอบคุณค่ะ คุณ Juey , คุณพัชรินทร์
Patty.
การทำตัวเป็นกันเองกับคนทั่วไป และคนอยู่ใกล้สบายใจ เป็นเอกลักษณ์ ของเขาครับ คอนเฟิร์ม
สวัสดีค่ะ มาเชียร์ พี่ตี้ค่ะ
รพ.สอง สู้ๆๆ ค่ะ
ขอบคุณค่ะ อ.พอลล่า /พี่ตี้
แรงใจ แรงเชียร์ ส่งพลังอันยิ่งใหญ่ถึงผู้รับ ขอบคุณเจ้า....