โอกาสดี ดี ในภาวะวิกฤติ


การปรับปรุงพัฒนาย่อมเป็นสิ่งท้าทายที่รอให้เราพิสูจน์ตนเองอยู่ตลอดเวลา

โอกาสดี ดี ในภาวะวิกฤติ

                                                                                                       โดย คุณสมจิตร

                                                                                         พยาบาลวิชาชีพชำนาญการ (OPD)

 

โบราณว่า  ความวัวไม่ทันหาย  ความควายเข้ามาแทรก  เอ๊ะ! มันจะเข้ากันได้หรือเปล่ากับสภาพของพวกเราในตอนนี้  พวกเราชาวโรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชเวียงสระ รบกับยุงลายที่พาไข้เลือดออก และพกพาโรคชิคุนกุนยามาจากแดนใต้โน้น  ยังไม่ทันเสร็จศึกเลย  (อันนี้ไม่รวมงานประจำที่รับผู้ป่วยนอกเฉลี่ย  350  คน/วัน)  ศึกใหม่บินตรงมาจากทวีปอเมริกาเหนือคนละซีกโลกทุกข์โศกก็มาถึงกัน... ถึงประเทศไทยเพียงไม่กี่วันต่อมา  ชั่วพริบตา!  มันมาถึง อำเภอเวียงสระของเราซะแล้ว...ไข้หวัดใหญ่สายพันธ์ใหม่  2009  H1N1

            ไข้หวัดใหญ่สายพันธ์ใหม่  2009   H1N1   ไม่ต้องอาศัยยุงหรือพาหะอื่น ๆ ให้รำคาญใจ  ติดต่อได้อย่างรวดเร็วทันใจ  จากคนสู่คนนี่แหละ  จากการสูดอากาศเอาเชื้อโรคเข้าไปแทนโอโซน  เขาว่าการไอหรือจามโดยไม่มีการปิดปากปิดจมูก  มันสามารถทำให้เชื้อกระจายได้ถึง 5 เมตร นึกถึงแหล่งชุมนุมของคนเยอะๆ ไม่ว่าจะเป็นคอนเสิร์ต ตลาดนัด  หอพักนักเรียนประจำ ฯลฯ  (คิดเอาเองละกัน)  ถ้าไม่มีการควบคุมและป้องกันที่ดี  อะไรจะเกิดขึ้น  ยิ่งโรคนี้เป็นโรคอุบัติใหม่  ทุกคนมีสิทธิติดเชื้อเท่าเทียมกัน  เพราะต่างก็ไม่มีภูมิคุ้มกันเหมือน ๆ กัน แต่โชคดีหน่อยที่มีอัตราการเสียชีวิตต่ำกว่า SARS และ ไข้หวัดนก       (แต่ไม่มีใครอยากจะเป็นหรอกท่าน !)   ทีนี้ ..... มาดูการรับมือของพวกเราชาว รพร.เวียงสระเถอะ  โชคดีที่ตึกผู้ป่วยนอกเรามีห้องแยกโรคสำหรับผู้ป่วยกลุ่มAirborneแdroplet  จึงเป็นการง่ายในการดูแล เมื่อเราคัดกรองผู้ป่วยแล้วจึงส่งต่อห้องแยกโรค แต่ที่ไหนได้  พวกเรายิ้มกันได้ไม่ถึงสัปดาห์  ฝันร้ายก็มาเยือนเมื่อเราพบผู้ป่วย Caseแรกกลางเดือน  ก.ค. 2552  และพบมากขึ้นเรื่อย ๆ จนห้องแยกโรคแทบปริ......จึงมีการประชุมวางแผนกันใหม่โดยมีการจัดเต๊นท์บริการ  นอกอาคารผู้ป่วยนอก  กลางลานจอดรถ  บรรยากาศค่อนข้างโหดหน่อย  (อันนี้ความเห็นดิฉันคนเดียวค่ะ) บางวันฝนตกน้ำก็นองเต็มพื้นไปหมด  ต้องหอบหิ้วผู้ป่วยหนีน้ำกันชุลมุนวุ่นวาย   วันใหนฝนไม่ตก เต็นท์ของเราก็เหมือนห้องอบเซาว์น่า  ดี ดีนี่เอง  คิดดูว่า ผู้ให้และผู้บริการหน้าตาจะเป็นอย่างไร  เราจึงมาประชุมการตั้งรับกันใหม่  ทีนี้ดูดีและมีสกุลขึ้นมาหน่อย  เราใช้เต็นท์สีขาวสะอาดตา  ตั้งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่  ซึ่งมีอาการถ่ายเทสะดวก  ลมพัดเย็นสบายจัดระบบการควบคุมการแพร่กระจายเชื้อโดยมีอ่างล้างมือ  น้ำยาล้างมือ  แจกผ้าปิดปาก ปิดจมูก  สำหรับผู้ป่วยและญาติ จัดห้องซักประวัติ  ห้องตรวจโรคเป็นสัดเป็นส่วน  มีการให้ความรู้แก่ผู้ป่วยและทั้งรายกลุ่มและรายบุคคล  มีการคัดกรองผู้ป่วยทั่วไปและผู้ป่วยจากคลินิกเรื้อรัง เราให้บริการแบบ ONE STOP SERVICE โดยทีมสหวิชาชีพ  ซึ่งผู้ป่วยและญาติในเต็นท์ไม่ต้องขึ้นมาปะปนกับผู้ป่วยทั่วไปบนตึกผู้ป่วยนอกตั้งแต่เริ่มเข้ามารับบริการจนถึงรับยากลับบ้าน  เพื่อป้องกันการแพร่กระจายของโรค  ก็ได้รับเสียงตอบรับที่ดีจากผู้รับบริการ  สร้างขวัญและกำลังใจให้กับเจ้าหน้าที่เป็นอย่างมาก  งานนี้ต้องยกนิ้วให้ท่านผู้อำนวยการโรงพยาบาลที่ให้การสนับสนุนในการปฏิบัติงานและลงตรวจผู้ป่วยด้วยตัวท่านเอง (ไม่ทิ้งน้อง ๆ ) 

              อย่างไรก็ตามถนนสายนี้ย่อมต้องมีการปรับปรุงพัฒนาไปเรื่อยๆ ไม่มีวันสิ้นสุด....การปรับปรุงพัฒนาเป็นสิ่งท้าทายที่รอให้เราพิสูจน์ตนเองอยู่ตลอดเวลา วันใดเราหยุดคิดหากลวิธีในการปรับปรุงระบบงานบริการให้ดีขึ้น    อย่าหวังว่า จะช่วยใครได้เลย   แม้แต่ตัวเองก็คง  BOBBAB (บอบแบบ)!!                           

               ขอบคุณไข้หวัดใหญ่สายพันธ์ใหม่  2009   H1N1  ที่สอนให้เราก้าวไปอีก Step หนึ่ง  โอกาสดี ดีในภาวะวิกฤติ

หมายเลขบันทึก: 292071เขียนเมื่อ 29 สิงหาคม 2009 07:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 09:04 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ห่างหายมานาน วันนี้ รพร.เวียงสระนำเรื่องใหม่ให้อ่าน คิคถึงเพื่อนๆทุกคน

ทุกข์ได้แต่อย่าท้อนะ ทำต่อไปนะคะ เป็นตัวอย่างที่ดีมากเลย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท