หนานเกียรติ
เกียรติศักดิ์ หนานเกียรติ ม่วงมิตร

ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านหนองนกปีกกา : บทเรียนการสร้างการมีส่วนร่วมในงานพัฒนาชุมชนของ อบต. (ตอนที่ ๑)


สถานการณ์ครอบครัวของชาวบ้านหนองนกปีกกา ก็เป็นเช่นเดียวกันกับสภาพทั่วไปของชุมชนชนบท ที่ครอบครัวมีแนวโน้มเป็นครอบครัวเดี่ยวมากขึ้นเรื่อย ๆ จากในอดีตเด็ก ๆ จะเติบโตอยู่ในครอบครัวขยาย ที่มีทั้งปู่ ย่า (ตา ยาย) พ่อ แม่ (ลุง ป้า น้า อา) ที่คอยช่วยอบรมสั่งสอนขัดเกลาให้เป็นคนดี กลับกลายมาอยู่ลำพังกับพ่อแม่และพี่น้องเท่านั้น การดูแลอบรมสั่งสอนจากเครือญาติในครอบครัวขยายก็ลดลง


 

ที่มาที่ไป

     องค์การบริหารส่วนตำบลโป่งแดง เป็น อปท.เล็ก ๆ ที่มีรายได้ไม่มากนัก มีหมู่บ้านที่อยู่ในการดูแลกว่า ๑๐ แห่ง แต่ถึงแม้ว่าจะเป็น อปท.เล็ก ๆ แต่ก็มีงบประมาณสำหรับการพัฒนาท้องถิ่นปีละหลายสิบล้านบาท

     วันชัย  ทุ่มสอน ปลัดองค์การบริหารส่วนตำบลโป่งแดง มาดำรงตำแหน่งปลัด อบต. ที่นี่เป็นแห่งที่สอง มีชื่อเสียงว่าเป็นปลัด อบต.น้ำดี มีอัธยาศัยดีไม่ถือตัว เข้าถึงชาวบ้านได้ทุกระดับ จึงเป็นที่รักชอบพอของชาวบ้านทั่วทั้งตำบล เป็นเพราะประกาศตัวว่าไม่รับเงินใต้โต๊ะ ไม่กินเงินเปอร์เซ็นต์ จึงไม่ค่อยจะเป็นที่ชอบพอของบรรดาผู้รับเหมาที่ชอบวิ่งเต้นเท่าไรนัก

     วันชัย  ทุ่มสอน หันเหชีวิตมารับราชการเมื่ออายุเริ่มเข้าสู่วัยกลางคน ตามคำขอร้องของมารดา ซึ่งก่อนหน้านั้นดำรงชีพด้วยการเป็น NGO ทำงานมาแล้วหลายองค์กร อุดมคติตั้งแต่สมัยเป็นนักศึกษารามคำแหงยังไม่เหือดหายไปจากชีวิต รักความเป็นธรรม เห็นใจคนยากไร้ ไม่เอาเปรียบสังคม

     แม้ว่าเจ้าตัวจะสนใจงานด้านพัฒนาคุณภาพชีวิต แต่ก็ไม่มีปัจจัยเอื้อ บรรดาข้าราชการฝ่ายการเมืองก็มักจะสนใจเพียงการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน สร้างจนไม่มีอะไรจะสร้าง ส่วนบรรดาลูกน้องข้าราชการประจำก็ติดอยู่ในกรอบ ความคิดเดิม ๆ ทำงานตามคำสั่ง  ส่วนตัวเองลำพังการจัดการเอกสารในแต่ละวัน เวลาก็หมด จะปลีกตัวไปทำงานที่ถนัดดังที่เคยทำเมื่อครั้งเป็น NGO ก็แสนลำบาก

     ความเป็นคนมีน้ำใจ เป็นที่รักใคร่ของเพื่อนฝูง จึงมีบรรดาเพื่อน ๆ NGO แวะเวียนไปเยี่ยมเป็นครั้งคราว บางครั้งบางช่วงจังหวะเหมาะ มีกิจกรรมพัฒนาในพื้นที่ ผู้มาเยี่ยมก็มักจะถูกชักชวนให้เข้าไปทำงานด้วยกัน ซึ่งโดยมากมักจะเป็นงานฝึกอบรมระยะสั้น ๆ บางคราวก็โยกงบประมาณของ อบต. มาจัดกิจกรรมสร้างการเรียนรู้ให้กับบรรดาเด็กและเยาวชนในพื้นที่

     วันหนึ่งสำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดตาก จัดประชุมเพื่อชี้แจงการจัดทำโครงการคาราวานเสริมสร้างเด็ก ซึ่งรับผิดชอบโดยกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ เป็นการดำเนินงานเพื่อเสริมสร้างเด็กเพื่อให้เกิดการเรียนรู้ตลอดชีวิต โดยการพัฒนาให้มีความรู้ และจริยธรรม เริ่มตั้งแต่เด็กแรกเกิดและให้ความสำคัญกับสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสม  ครอบครัวที่อบอุ่น ปลูกฝังความรู้ให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคม ซึ่งจัดทำโครงการทั่วประเทศ สำหรับจังหวัดตากมีพื้นที่ดำเนินงาน ๑๒ หมู่บ้าน โดยที่ อบต.โป่งแดง ได้รับการเสนอชื่อให้คัดเลือกหมู่บ้านในพื้นที่เข้าร่วมโครงการด้วย

     วันชัย  ทุ่มสอน ตัดสินใจเลือกเอาหมู่บ้านหนองนกปีกกาเข้าร่วมโครงการดังกล่าว และได้เชิญ ผู้อำนวยการโรงเรียน ผู้ใหญ่บ้าน และตัวแทนเยาวชนไปเข้าร่วมประชุม ดังกล่าวด้วย

.....

 

บ้านหนองนกปีกกา : พื้นที่ทำงาน

     บ้านหนองนกปีกกา ต.โป่งแดง อ.เมือง จ.ตาก เป็นหมู่บ้านชนบท อยู่ห่างจากจังหวัดตากราว ๔๐ ก.ม. ชาวบ้านส่วนใหญ่มีฐานะยากจน ประกอบอาชีพทำนา ทำไร่ และรับจ้าง และมีชาวบ้านที่เป็นหัวหน้าครอบครัวจำนวนไม่น้อยที่ออกไปทำงานนอกหมู่บ้าน

     แม้ว่าชาวบ้านหนองนกปีกกาจะย้ายมาจากหลายแห่ง และตั้งหลักแหล่งเป็น ๓ กลุ่มใหญ่ คือ กลุ่มชาวอีสาน กลุ่มไทยเหนือ และกลุ่มดั้งเดิม แต่ความร่วมไม้ร่วมมือความสามัคคีในการทำกิจกรรมส่วนรวมค่อนข้างเหนียวแน่น กิจกรรมพัฒนาของชุมชนที่โดดเด่น ได้แก่ ร้านค้าสหกรณ์ของชุมชน

     สถานการณ์ครอบครัวของชาวบ้านหนองนกปีกกา ก็เป็นเช่นเดียวกันกับสภาพทั่วไปของชุมชนชนบท ที่ครอบครัวมีแนวโน้มเป็นครอบครัวเดี่ยวมากขึ้นเรื่อย ๆ จากในอดีตเด็ก ๆ จะเติบโตอยู่ในครอบครัวขยาย ที่มีทั้งปู่ ย่า (ตา ยาย) พ่อ แม่ (ลุง ป้า น้า อา) ที่คอยช่วยอบรมสั่งสอนขัดเกลาให้เป็นคนดี กลับกลายมาอยู่ลำพังกับพ่อแม่และพี่น้องเท่านั้น การดูแลอบรมสั่งสอนจากเครือญาติในครอบครัวขยายก็ลดลง

     สำหรับวิถีการผลิตของครอบครัวในปัจจุบัน แม้ว่าชาวบ้านส่วนใหญ่ยังคงประกอบอาชีพเกษตรกรรม ทำนา ทำไร่และสวน แต่การผลิตก็เป็นไปเพื่อการพาณิชย์เป็นส่วนใหญ่ การพึ่งพาภายนอกมากขึ้นในขณะที่ความสามารถในการพึ่งตนเองลดน้อยลง มีภาระความจำเป็นที่ต้องใช้เงินในการจับจ่ายใช้สอยมากขึ้น ในทุกด้านของปัจจัย ๔ ค่าใช้จ่ายในการส่งบุตรหลานเล่าเรียนหนังสือ รวมทั้งค่าใช้จ่ายในการจับจ่ายสิ่งของอำนวยความสะดวกต่าง ๆ เป็นเหตุผลสำคัญในการเปลี่ยนแปลงวิถีการผลิตไปเป็นเชิงพาณิชย์ ที่นับวันจะพึ่งพาปัจจัยการผลิตภายนอกมากขึ้นเรื่อย ๆ

     ความจำเป็นในการใช้เงินทอง เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ชาวบ้านจำนวนหนึ่งทั้งวัยรุ่นรวมทั้งพ่อแม่เด็ก ๆ ต้องเดินทางเข้าเมืองเพื่อรับจ้างแรงงาน รวมทั้งการเดินทางไปทำงานต่างประเทศ การณ์ดังกล่าวมีผลต่อพัฒนาการและการเลี้ยงดูเด็กและเยาวชนให้มีคุณภาพอย่างยิ่ง บรรดาเด็ก ๆ ที่ไม่ได้อยู่พร้อมหน้าพ่อแม่มักจะมีปัญหา มีพฤติกรรมไม่พึงประสงค์มากกว่าเด็กที่อยู่พร้อมหน้าพ่อแม่ลูก

     บ้านหนองนกปีกกาถือเป็นชุมชนที่ค่อนข้างเข้มแข็งเมื่อเปรียบเทียบกับหมู่บ้านอื่น ๆ ในตำบลเดียวกัน มีการจัดตั้งกลุ่ม/องค์กรชุมชน เพื่อจัดการกับปัญหาต่าง ๆ ในชุมชน รวมถึงงานด้านเด็กและเยาวชน ซึ่งในส่วนของกลุ่มเยาวชนนั้น แม้มิได้มีการจัดตั้งเป็นองค์กรแบบทางการ แต่ก็มีการรวมตัวทำกิจกรรมแบบธรรมชาติ มีกิจกรรมกลุ่มร่วมกันค่อนข้างบ่อย

     ประธานกลุ่มเยาวชนบ้านหนองนกปีกกา คือ นายณรงค์ฤทธิ์  ใจสา เป็นเยาวชนรุ่นแรก ๆ ที่ชักชวนเพื่อนเยาวชนในหมู่บ้านทำกิจกรรมต่าง ๆ ต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน ช่วงหนึ่งเคยออกไปทำงานนอกหมู่บ้านเก็บเงินจนสามารถสร้างบ้านด้วยตนเองได้ ปัจจุบันทำนาทำไร่อยู่ในหมู่บ้าน มีรายได้ไม่มากนักจากการทำนาทำไร่เช่นเดียวกับชาวบ้านทั่วไป

     ณรงค์ฤทธิ์ เป็นเยาวชนที่ทั้งกลุ่มเด็กเล็ก เยาวชนและชาวบ้านให้การยอมรับเป็นที่รักชอบพอ และเป็นแบบอย่างที่ดีของเด็กรุ่นหลัง ๆ เนื่องจากทั้งพฤติกรรมและลักษณะส่วนตัวที่อดทน ขยันขันแข็งทำงานสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยลำแข็งตัวเอง ไม่หมกมุ่นในอบายมุขต่าง ๆ มีจิตใจเสียสละทำงานเพื่อส่วนรวม และเมื่อมีการประชุมร่วมกับหน่วยงานอื่นนอกพื้นที่ มักจะถูกขอให้ไปเป็นตัวแทนชุมชนอยู่เสมอ

 

 

หมายเลขบันทึก: 294151เขียนเมื่อ 4 กันยายน 2009 10:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม 2012 16:06 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (29)

มาเป็นกำลังใจให้คนทำงานเพื่อส่วนรวมครับ  อยากเห็นทุกชุมชนรวมใจกันสร้างสรรค์สิ่งดี ๆ เพื่อทุก ๆ คนในสังคมนั้น ๆ ครับ 

 

  • ธุค่ะ..

ต้อมไม่ได้สังคมโลก หรือมีปฏิสัมพันธ์กับใครในหมู่บ้านนัก    สมัยที่ยังอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดิม   เวลามีงานแห่ไม้ค้ำโพธิ์จะมีการเรียกเก็บเงินจากพวกกลุ่มหนุ่มสาว   บ้านต้อมน่ะ..จะไม่เสียเงิน   เพราะลูกสาวกับลูกชายบ้านนี้ไม่ค่อยโผล่หัวออกไปสมาคมหรือร่วมกิจกรรมกับใครเขา

พอโตขึ้นและได้มาทำงานที่นี่   ต้อมจะเห็นหนังสือขอความอนุเคราะห์จากประธานกลุ่มเยาวชนมาของบฯ สำหรับกิจกรรมโน่นนี่อยู่เนืองๆ จากเจ้านาย   ยังคิดเลยว่า.."กลุ่มเยาวชนนี่มีการตั้งประธาน หรือทำกิจกรรมเป็นเรื่องเป็นราวขนาดนี้เชียวหรือ???"

ขอเป็นกำลังใจให้น้องๆ ที่ทำกิจกรรมดีๆ ค่ะ  ^^

P สวัสดีครับ นายก้ามกุ้ง

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมนะครับ

ตอนนี้ศูนย์ฯ เด็กเล็กของที่นี่ เข้มแข็งมาก

ผมมีส่วนเกี่ยวข้องเล็ก ๆ จึงอดรู้สึกชื่นชมยินดีไม่ได้ครับ

.....

P น้องต้อม เนปาลี

ชีวิตแต่ละคนมีวิถีเป็นของตนเองครับ

กลุ่มหนุ่มสาวในแต่ละหมู่บ้าน โดยเฉพาะในชนบทหลายแห่งเข้มแข็งมาก มีการจัดต้ังองค์กร ทำงานช่วยเหลือ/แบ่งเบาผู้ใหญ่ในชุมชนได้เยอะ ผมมีโอกาสไปร่วมงานกับหนุ่ทสาวเหล่านี้ในหลายแห่ง ประทับใจมากครับ

 

สวัสดีค่ะ

  • การทำงานในชุมชนเป็นอะไรที่ละเอียดอ่อนมากนะคะ
  • สิ่งสำคัญมองว่าคือ "จิตใจ" ค่ะ
  • ต้องทำด้วยใจรัก และจริงใจ

 

วัฒนธรรมข้ามชาติอันตราย            ชุมชนไทยถูกเหยียบย่ำทำสลาย

บริโภควัตถุนิยมสังคมกลาย            บ้านขยายกลายเป็นแยกจนแตกกัน

พวกหนุ่มสาวทิ้งผู้เฒ่าเข้าเมืองกรุง  ด้วยหมายมุ่งเงินตราพากระสัน

ไม่เท่าทันมหันตภัยได้ฟาดฟัน         ครอบครัวสั่นบ้านแยกแตกกระจาย

ณรงค์ฤทธิ์

ชื่อดีขยัน มีสุขค่ะ

  • สวัสดีครับ
  • แวะมาเยี่ยมเยียน
  • บันทึกได้น่าอ่านมากครับ
  • ยินดีที่ได้ ลปรร.ผ่านบล็อก
  • พี่หนานน่าจะใช้ชื่อบล็อกเดียวแล้วแยกคำหลัก/เขียนเป็นตอนๆ/เรื่องๆ
  • ขอบคุณครับ
  • ตามพี่สิงห์มา
  • เข้าใจว่ายังมีอีกหลายตอนใช่ไหมครับ
  • ใส่เป็นเลข (1)
  • ไว้ดีไหม
  • ชอบการทำงานในนอกกรอบของราชการ
  • ถ้าติดกรอบค่อนข้างทำงานอึดอัดและทำงานยากครับ
  • รออ่านอีกครับ

P คุณพิชชา ครับ

ขอบคุณที่มาเยี่ยม และความเห็นครับ

หมู่บ้านนี้เคยเป็นพื้นที่ทำงานของผมครับ

เห็นด้วยกับที่เสนอครับ

..... 

ไม่มีรูป พี่ นายวิโรจน์ พูลสุข

แหะ แหะ ต้ังท่าจะตอบเป็นกลอนมาพักนึงแล้ว ปรากฏว่าไม่สำเร็จ

สงสัยต้องไปสมัครเป็นลูกศิษย์พี่ซะแล้ว

บ้านหนองนกปีกกา ตอนนี้เต็มไปด้วยคนเฒ่าคนแก่กับเด็กครับ

เยาวชนหนุ่มสาว พ่อบ้านแม่บ้าน ออกไปทำงานในเมืองหมด

ไม่ไปก็ไม่มีกิน น่าเห็นใจอยู่ครับ

.....

P น้องกอ สุดสายป่าน ครับ

ณรงค์ฤทธิ์ เพิ่งจะไปทำงานเกาหลีเมื่อปลายปีที่แล้วนี่เองครับ

เป็นคนที่ขยันขันแข็งสมชื่อ รับผิดชอบครอบครัว ดูแลแม่และน้อง

งานในชุมชนมีเยาวชนรุ่นน้องสานต่อครับ

.....

P พี่สิงห์ป่าสัก ครับ

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยม คำชมและข้อคิดเห็นครับ

ผมเพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ ยังติด ๆ ขัด ๆ เรื่องเทคนิคอยู่ครับ

วันก่อนไม่ได้ ดร.ขจิต แนะเรื่องลงรูป คงจะงมโข่งไปอีกพักใหญ่

.....

P อาจารย์ขจิต ฝอยทอง ครับ

คิดว่าจะจบให้ลงตอนหน้าครับ

ปลัด อบต. เป็นเพื่อนผู้พี่ผมครับ เคยร่วมงานกันมาก่อนหน้านั้น

ผมเข้าทำงานไปโดยได้รับคำขอร้องแกมขู่บังคับจากเพื่อน

ทำงานที่นี่สนุกมากครับ...

ขอบคุณที่จะรออ่านครับ

 

พี่ไปตากเก็บข้อมูลวัฒนธรรม จ.ตากบ่อยค่ะ ที่ผ่านมาเก็บประเพณีขึ้นธาตุเดือนเก้าค่ะ จังหวัดตากน่าอยู่นะคะ อาหาร โดยเฉพาะเมี่ยง ยำข้าวแคบ อร่อยมากค่ะ

รออ่านนะคะ ขอบคุณค่ะ

P พี่นิด  ครับ

ผมกลับไปบ้านไม่บ่อยนักครับ สักเดือนละคร้ังเห็นจะได้

บ้านผมอยู่บนดอยมูเซอ เป็นลูกครึ่งชาวลีซูครับ

อยากเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับวัฒนธรรมที่หลากหลายของเมืองตากเหมือนกันครับ

แต่คงอีกสักพัก

สวัสดีค่ะ

เป็นการดำเนินงานเพื่อเสริมสร้างเด็กเพื่อให้เกิดการเรียนรู้ตลอดชีวิต โดยการพัฒนาให้มีความรู้ และจริยธรรม เริ่มตั้งแต่เด็กแรกเกิดและให้ความสำคัญกับสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสม  ครอบครัวที่อบอุ่น ปลูกฝังความรู้ให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคม

  • นับว่าเป็นโครงการที่ดีมากนะคะ
  • คงได้ติดตามความก้าวหน้า และ ความสำเร็จ จากบันทึกต่อ ๆ ไป ของคุณ หนานเกียรติ
  • ขอบพระคุณมากค่ะ ที่แวะไปเยี่ยมเยียน "ลานร้อยรักภาษา ร้อยค่าวรรณคดีไทย"
  • พร้อมกับเนื้อเพลง บัวตูม บัวบาน
  • มีความสุขเสมอ ๆ นะคะ

P ครู อิงจันทร์ ครับ

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมครับ

ยังมีต่ออีกนะครับ

P พี่มณีวรรณครับ

ขอบคุณที่แวะมาอ่านครับ

มีต่อตอนที่สองด้วยนะครับ

 

น่าเห็นใจไม่ใช่ทางออกของปัญหา           ต้องนำพาปัญหามาแก้ไข

เมื่อหนุ่มสาวจากบ้านมาหาอะไร               ก็เติมใส่สิ่งนั้นให้มันเต็ม

ต้องการเงินต้องการงานท่านก็รู้               ต้องการอยู่อย่างไร้ทุกข์สุขเกษม

เราก็เติมสิ่งนั้นไปให้ปรีดิ์เปรม                  เมื่อเกษมจะจากบ้านมาหาอะไร

หากมาเรียนได้ปริญญากลับมาบ้าน          พ่อแม่นั้นอยู่ใกล้ลูกสุขสดใส

ครอบครัวดีมีความสุขไม่ทุกข์ใจ               หมู่บ้านใหญ่วัดวาก็เจริญ

ไม่มีรูป พี่ นายวิโรจน์ พูลสุข ครับ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมและเสนอความเห็นครับ

ผมเห็นกลอนพี่แล้วมันขยุกขยิกอยากจะแต่งกลอนมั่ง

ได้แต่ต้ังท่าครับ

เอาเป็นว่าชื่นชมจากการเขียนของพี่ละกัน

ปัญหาที่ผมสะท้อนในบันทึก มิใช่เรื่องแปลกใหม่ ชุมชนในชนบทกำลังประสบปัญหานี้ถ้วนหน้าครับ

เรามีกลไกรัฐที่พิกลพิการ เข้าไม่ถึง ไม่รู้จัก ไม่เข้าใจปัญหาและรากเหง้าของมัน จึงจำต้องทนรอให้ปัญหามันขยายตัวลุกลามและส่งผลกระทบไปมากกว่านี้

ชนิดว่าให้เห็นโลงศพก่อน แล้วค่อยหลั่งน้ำตา

สวัสดีค่ะ

ขอแวะมาเยี่ยมชมหน่อยน่ะค่ะ(ครั้งแรก)อ่านความคิอเห็นแล้วก็น่าสนุกดีก็เลยอยากมีความคิดเห็นบ้าง(คงไม่ว่ากันนะค่ะ) อยากจะขอเป็นกำลังใจให้ทุกส่วน ร่วมกันพัฒนาเด็กให้มีคุณภาพนะค่ะ ขอเป็นกำลังใจอย่างแร้ง.......แรงค่ะ ( เปลี่ยนรูปไม่เป็นค่ะใครทำได้สอนหน่อยค่ะนะ...นะ)

โง่ป่าวว่ะ ทำรูปไม่ได้5555+

มันบ้าค่ะ........อย่าถือสามันเลย 55555555555555+คนข้างบ้าน

สวัสดีครับคุณครูตุ๊ก...

ขอบคุณที่แวะมาอ่านและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นครับ

...

สวัสดีครับ คุณครูคน

โง่มาก่อนฉลาดครับ วันที่เอาบันทึกนี้ขึ้นผมยอมรับว่าใส่ภาพไม่เป็น แต่วันนี้ทำเป็นแล้วครับ ไม่เชื่อลองตามไปอ่านบันทึกใหม่ ๆ ของผมได้ครับ

สวัสดีค่ะ ชื่อเกศรินทร์ ค่ะ

เป็นลูกพี่ลูกน้องของพี่ณรงค์ฤทธิ์ค่ะ(น้องสาว)

ไม่เคยเห็นเว็บนี้เลยอ่ะค่ะ

พอดีเข้า google ดูข้อมูลโรงเรียน

บังเอิญเห็นเว็บ หนานเกียรติ เรื่องเล่าจากหมู่บ้านหนองนกปีกกา

ก็เลยเข้ามาดู

มีสาระมากเลยค่ะ

มีอะไรดีช่วยส่งมาทางอีเมลล์หน่อยได้ไหมค่ะ

ช่วยแนะนำตัว หนานเกียรติ ด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับ คุณเกศ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนนะครับ

ผมเคยเข้าไปช่วยงานที่นี่เมื่อหลายปีก่อน รู้จักกับชาวบ้านที่นี่หลายคนครับ

เร็ว ๆ นี้ว่าจะแวะไปเยี่ยมชาวบ้านที่นั่นครับ

อยากได้ข้อมูลเพิ่มเติมติดต่อมาที่เมล์ที่ผมแจ้งไว้ในนี้ได้ครับ

ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ

ชื่อกมลพรรณ ค่ะ

เป็นคนในหมู่บ้านหนองนกปึกกาค่ะ

แล้วก็เป็นญาติหรือลูกพี่ลูกน้องของพี่เกศรินทร์ และพี่ณรงค์ฤทธิ์ ด้วยค่ะ

เห็นข้อมูลนี้แล้ว รู้สึกอยากกลับไปทำงานที่บ้านนะค่ะ

ขอบคุณที่แนะนำหมู่บ้านให้เรา

ขอบคุณที่ทำให้เราเห็นความสำคัญของหมู่บ้านของเราเอง

ขอบคุณนะค่ะ

เป็นบทความที่ดี บทความหนึ่งค่ะ

สวัสดีครับคุณกมลพรรณ

ดีใจครับที่ได้อ่านแล้วสร้างแรงบันดาลใจอยากกลับมาบ้าน

คาดว่าเร็ว ๆ นี้ผมน่าจะได้เข้าไปเยี่ยมในหมู่บ้าน

เพิ่งคุยกับหมอเอ ที่เป็นหมออนามัยอยู่ที่นั่น ถึงข่าวคราวของหมู่บ้าน

ยินดีที่ได้รู้จักครับ

สวัสดีนะค่ะ งานที่ทุกท่านทำ ต้องอาศัยความรัก ความเสียสละ ส่วนตน เพื่อประโยชน์ส่วนรวม

ดิฉันครูเอี้ยง...ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านนะค่ะ

สวัสดีครับ คุณครู

P
ครูเอี้ยงประกายดาว 
เมื่อ อา. 04 เม.ย. 2553 @ 19:32 
#1939083 [ ลบ ] 

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมและกำลังใจนะครับ...

สวัสดีค่ะ ดิฉันรู้จักคุณณรงค์ฤทธิ์ เป็นอย่างดี ดิฉันชอบในการครองตนของเขามาก

เป็นแบบอย่างที่ดีสำหรับเยาวชน น่าชื่นชมอย่างมากค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท