โลกกลมๆ ใบนี้ ไม่มีอะไรได้มาฟรี ๆ ของฟรีไม่เคยมี ของดีไม่เคยถูก
คนเราต้องเดินหน้า เวลายังเดินหน้าเลย
ไม่ต้องสนใจว่า. . ....แมวจะสีขาวหรือดำ ขอให้จับหนูได้ก็พอ
ในโลกกลม ๆ ใบนี้ไม่มีคำว่าแน่นอน...
คนเราเมื่อม้าตาย ก็ต้องลงเดิน
ท้อแท้ได้ แต่อย่าท้อถอย .....อิจฉาได้ แต่อย่าริษยา
เหตุผลของคน ๆ หนึ่ง อาจไม่ใช่ของอีกคนหนึ่ง
ถ้าไม่ลองก้าว จะไม่มีวันรู้ได้เลยว่า ข้างหน้าเป็นอย่างไร
หนทางอันยาวไกลนับหมื่นลี้
ต้องเริ่มต้นด้วยก้าวแรกก่อนเสมอ
อย่ายอมแพ้ ถ้ายังไม่ได้พยายามอย่างเต็มที่
จงใช้สติ อย่าใช้อารมณ์
เบื้องหลังความเข้มแข็ง
สมควรมีความอ่อนโยน
ไม่มีคำว่า บังเอิญในเรื่องของความรัก มีแต่คำว่าตั้งใจ
ยินดีกับสิ่งที่ได้มา
และยอมรับกับสิ่งที่เสียไป
หลังพายุผ่านไป ฟ้าย่อมสดใส
หลังผ่านปัญหาจะรู้ว่า ปัญหานั้นเล็กนิดเดียว
ไม่เป็นขุนนางน่ะได้ แต่ไม่เป็นคนไม่ได้
มีแต่วันนี้ที่มีค่า ไม่มีวันหน้าวันหลัง
เมื่อวานก็สายเกินแก้ พรุ่งนี้ก็สายเกินไป
อย่าหวังว่า . . . จะได้รับความรักจากคนที่คุณรัก
เพราะคนที่คุณรัก ไม่ได้รักคุณหมดทุกคน
เพื่อนทั่วไป . . . ไม่เห็นคุณร้องไห้
เพื่อนแท้ . . . มีหัวไหล่ไว้คอยซับน้ำตาให้
เพื่อนทั่วไป . . . ถือขวดไวน์ติดมือมางานปาร์ตี้ของคุณ
เพื่อนแท้ . . . จะมาแต่หัววันเพื่อช่วยเตรียมงาน
เพื่อนทั่วไป . . . คาดหวังให้คุณอยู่เคียงข้างเขาเสมอ
เพื่อนแท้ . . . คาดหวังที่จะอยู่เคียงข้างคุณตลอดไป
เมื่อก่อนก็งงคำว่า อิจฉา กับริษยาเหมือนกันค่ะ
ใช่แล้วค่ะ อิจฉาได้แต่อย่าริษยา
คนเรามีร้อยเหตุผลจริงๆครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ คุณสุดสายป่าน
สวัสดีค่ะ คุณครูธนิตย์
แป๋มเห็นด้วยกับคุณมากๆค่ะ คุณPhornphon
ใช่ครับ คนที่เรารัก ไม่ได้รักเราทุกคน...
สวัสดีคีค่ะครูแป๋ม
ชอบทุกบทเลยค่ะ โดยเฉพาะเพื่อนแท้...ใช่เล้ยๆๆๆ
เพื่อนทั่วไป มีอยู่ไปทั่ว
เพื่อนแท้ มีอยู่ที่บ้านครับ
เฉกเช่นแป๋มกับพี่แดง และเหล่ากัลยาณมิตรหลายท่านที่นี่ยังไงละคะ
อืม...เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะท่าน