ชีวิตนี้...(วันนี้) ทำดีหรือยัง..?
1 ตุลาคม 2548 คือวันแรกที่ผมได้เหยียบย่างเข้ามาที่โรงพยาบาลในฐานะเจ้าหน้าที่คนหนึ่ง ในตอนนั้นงานของผมคือผู้ช่วยเหลือคนไข้ ผมตั้งใจทำงานในตำแหน่งนั้นอย่างดีที่สุด ไม่ให้ขาดตกบกพร่องในงานที่ทำ แม้บางครั้งจะเหน็ดเหนื่อย ท้อใจ จนแทบจะลาออก เมื่อกลับบ้านได้นอนพัก ได้ทบทวน เช้าขึ้นมาก็ลุกขึ้นสู้ต่อ สามเดือนผ่านไปผมได้รับการพิจารณาให้มาทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ห้องบัตร ผมดีใจมาก ขณะอยู่ห้องบัตร บางครั้งถ้าคนขับรถไม่พอ ผมต้องช่วยขับรถให้โรงพยาบาลด้วย งานช่างผมก็พอทำได้ และมักได้มีโอกาสดีได้ช่วยงานโรงพยาบาลบ่อยๆ ผมทำงานทุกอย่างที่ได้รับมอบหมายอย่างดีที่สุดเสมอ
จนวันหนึ่ง ผมก็ได้ทำงานที่ผมรักและฝันไว้มานาน ผมได้เป็นพนักงานขับรถเต็มตัว ผมดีใจและภาคภูมิใจมากที่สุด
3 ปี กับการขับรถส่งผู้ป่วยผมสุขใจยิ่งนักที่ได้ส่งต่อผู้ป่วยถึงที่หมายด้วยความปลอดภัยและทันท่วงที แม้บางคนอาจมองว่าคนหลังพวงมาลัย ชีวิตก็เหมือนแขวนไว้บนเส้นด้าย
ชีวิตฝากไว้กับรถที่ทะยานไปบนท้องถนน ผ่านเส้นทางที่คดเคี้ยว โค้งแล้ว.....โค้งเล่า....ผมก็ได้แต่ภาวนาในใจทุกครั้งที่เหยียบคันเร่งเพื่อมุ่งไปสู่ที่หมาย เพื่อช่วยคนป่วยให้เขาเหล่านั้น ได้รับการรักษา หายจากความเจ็บปวด และขอให้ตัวเองกลับถึงบ้านด้วยความปลอดภัย เพราะยังมีคนสำคัญที่รอผมอยู่ที่บ้านอีก 3 ชีวิต ที่ผมต้องรับผิดชอบ ทุกครั้งที่ผมก้าวลงจากรถเมื่อภารกิจเรียบร้อยแล้ว ความโล่งอก ความรู้สึกปลอดภัยได้บังเกิดขึ้นในใจ
มีอยู่วันหนึ่งผมกลับจากส่งคนป่วย ด้วยความหิวอย่างมากผมรีบตักข้าว นึกในใจว่า อร่อยเหลือเกิน
"บุญเลิศ บุญเลิศ "
"....................."
ข้าวที่พูนช้อน คำที่สอง ชะงักอยู่ตรงหน้า เมื่อได้ยินเสียงเรียกที่ร้อนรนดังขึ้น ผมวางช้อนลงทันที
"ไปดูหลานผมหน่อย นอนหมดสติ เรียกเท่าไหร่ก็ไม่รู้สึกตัว"
ภาพตรงหน้าคือ ขบวนมดคันไฟสีแดงคล้ำ ตัวเล็ก ตัวใหญ่ ช่างมากมายเหลือเกิน.......... เรียงราย เดินแถวเข้ามารุมกัด ไต่ตามเนื้อตัว แขนขา นึกฉงนในใจ แล้วทำไม....ร่างสองร่างถึงนั่งอยู่กลางกองทัพมดคันไฟ โดยไม่ขยับเขยื้อนตัว ราวกับไม่มีความรู้สึกเจ็บ ปวดแสบปวดร้อนกระนั้น
ผมนั่งลงใกล้ๆ แทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่ ผู้หญิงคนหนึ่งนั่งกอดร่างที่หมดสติของลูกไว้กับอก ปากก็พร่ำพูดต่างๆนานา โดยไม่สนใจบรรดามดที่ยกโขยงมารุมกัดเลยทีเดียว ภาพของผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ตรงหน้ากำลังนอนหลับใหล ไม่รู้สึกตัว แน่นิ่งในอ้อมอกแม่
สิ่งที่คิดได้ในเวลานั้นเราต้องไปถึงโรงพยาบาลให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผมอุ้มผู้ป่วยขึ้นรถกระบะอย่างทุลักทุเล รีบประคองแม่ที่เดินไม่ค่อยไหวนั่งรถไปด้วยกัน เข้าใจแล้วว่าทำไมแม่ถึงนั่งกลางฝูงมด ขนาดผมร่างกายสูงใหญ่ แข็งแรงพอสมควร ยังยกเกือบไม่ไหว หลังจากที่คุณหมอได้ตรวจเช็คร่างกายเบื้องต้นแล้วก็ส่งตัวต่อไปรักษาที่โรงพยาบาลชุมพรทันที ทราบข่าวจากญาติว่าผู้ป่วยรายนี้เขานอนเป็นเจ้าชายนิทรา "การรับรู้ครั้งนี้ทำให้ผมไม่สบายใจเลย" ก็ได้แต่ขอพรสิ่งศักดิ์ทั้งหลาย ในสากลโลกช่วยให้เจ้าชายนิทราลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งด้วยเถอะ หลายวันต่อมาได้ทราบข่าวจากญาติอีกครั้งทำให้ผมยิ้มได้ "คนไข้ฟื้นแล้ว" แค่คำพูดประโยคนี้มันทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่อย่างมีความหมายมากยิ่งขึ้นที่สามารถฉุดรั้งนาทีชีวิตให้รอดเงื้อมือมัจจุราชได้ ผมก็พลอยยินดีไปกับญาติ ๆ ด้วย
ความดี ความงามในสังคมเกิดขึ้นไม่ได้ ถ้าเราซึ่งเป็นเพื่อนบ้าน เรือนเคียงไม่ช่วยเหลือกัน ผมมีความสุขในชีวิต เพราะที่นี่ มีความดีงามของสังคมชนบท ที่ไม่ห่างหายไปไหน และเพื่อนบ้านไว้วางใจที่จะให้ผมได้มีโอกาสช่วยเหลือยามทุกข์ยาก
ผมภาคภูมิใจในหน้าที่การงาน ที่มีส่วนช่วยทั้งคนป่วยที่โรงพยาบาลและคนป่วยที่บ้านได้ ทุกวันนี้เรื่องราวของสองแม่ลูก ความรักที่แม่มีให้กับลูก ทำให้ผมได้ทำหน้าที่ของลูกที่ดี กลับบ้านไปเยี่ยมแม่ทุกครั้งที่มีโอกาส และผมถามตัวเองอยู่บ่อยๆเสมอ ชีวิตนี้..วันนี้ ทำดีแล้วหรือยัง...
บุญเลิศ เมษนิคม
ความเห็น (29)
บุญเลิศ
- สิ่งดีๆที่ทำ ทุกคนรับรู้และชื่นชมเสมอ
- ขอเป็นกำลังใจในการทำงาน และพานพบแต่สิ่งดีๆในชีวิตนะค่ะ
- ขอบคุณนะค่ะ สำหรับเรื่องเล่าดีๆ
- ขอเป็นกำลังใจกับทีมSHA
- ขอเป็นกำลังใจกับคุณบุญเลิศด้วยครับ
- ดีใจที่ได้อ่านเรื่องดีๆๆครับ
- ขอชื่นชมกับผลงานดี ๆ ของบุญเลิศ
- ขอให้เป็นคนเก่ง คนดี ขององค์กรตลอดไปนะค่ะ
- คนเราจะนั่งตรงไหนไม่สำคัญ เท่ากับได้นั่งกลางใจคนสำคัญเป็นที่สุด
ชีวิตถ้าเราได้......เริ่ม...... ทำความดีแล้ว
เราก้อจะรู้ว่า ไม่ยาก
เป็นกำลังใจให้กับทุกความดีคร้า
มาเป็นกะลังใจจ้า......
- ขอเป็นกำลังให้บุญเลิศ นะครับ
- ทุกครั้งที่ทีมงานเราไปเยี่ยมผู้พิการ ผู้ด้อยโอกาสสิ่งที่ แอบสังเกตเห็นจากบุญเลิศ คือสีหน้า แววตา น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความห่วงใย เหนื่อยแค่ไหนน้องพี่ก็ไม่เคยบ่น เยี่ยมจริงๆขอเป็นกำลังใจให้ทำดีต่อไป
- สิ่งที่เรามีความสุขคือความปลอดภัย รอยยิ้มของผู้ป่วยและญาติมันสุขใจมากมีตังค์ก็ซื้อไม่ได้ อยากได้ต้องทำเอาเอง
รู้จักบุญเลิศมานานแล้ว ใครตั้งชื่อให้นะ..บุญ.........เลิศ.........
คนคุณภาพ สำหรับองค์กรสาธารณสุขอย่างแท้จริง
โชคดีของผู้ป่วยรายนั้นน่ะคะ่ที่อยู่ใกล้คนดีมีน้ำใจขอให้ทำความดีมีน้ำใจดีตลอดไปน่ะค่ะน้องบุญเลิศขอเป็นกำลังใจให้น้องด้วยคนน่ะจ๊ะ
เล่าเรื่องได้ดีนะคะ เรื่องดูธรรมดาในช่วงแรก แต่อ่านไปเรื่อยๆตื่นเต้นจังเลย คนดี มีน้ำใจ อยู่ที่ไหนก็ทำแต่ความดีนะคะ
สู้ต่อไปพี่บุญเลิศ..คนหลังพวงมาลัย
พี่อ่านเรื่องเล่าของน้องแล้วพี่มีความรู้สึกดีใจที่น้องได้ทำความดีเขียนเรื่องเล่าความดีให้เขารู้จงทำความดีต่อไปนะน้อง
จ๋า ( สหกรณ์ )
หล่อแล้วยังนิสัยดีอีกน่ะค่ะพี่บุญเลิศ คิดดีทำดีแบบนี้ตลอดไปน่ะค่ะ
- ขอขอบคุณพี่อัจครับ
- ขอบคุณพี่อัจมากที่ช่วยเติมเต็มให้เรื่องเล่ามีความสมบูรณ์
- ผมจะทำความดีต่อไปครับ
- ขอบคุณคุณบุษรา
- ขอบคุณในกำลังใจที่มอบให้ผมและที่ถ่ายทอดเรื่องราวจากใจของผมให้สังคมรับรู้
- ขอบคุณจากใจที่พี่นกคอยให้คำแนะนำในเรื่องดี ๆ เสมอมา
- ขอบคุณครับกิ่งไผ่
- ครับ รู้ซึ้งถึงความดีที่น้องกล่าวถึงในเรื่อง ดี ดี
- ขอบคุณน้องปิ๋วที่แวะมาให้กำลังใจ
- และจะทำความดีต่อไปครับผม
- ขอบคุณป้าอ้อนครับ
- ป้าเป็นอีกคนหนึ่งที่เป็นแรงใจสำคัญให้ผมทำความดี
- ทุกครั้งที่ผมได้ขับรถเพื่อไปช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ผมกลับบ้านดัวยความสุขทุกครั้ง
- ขอบคุณมากครับพี่นคร
- บุญนั้นเป็นของคุณแม่ครับ เลิศนั้นเป็นของคุณพ่อรวมๆเป็นบุญเลิศครับ
- ครับพี่ที่พี่ชื้นชมผมจะทำความดีให้กับองค์กรต่อไปครับ
ก็ขอเป็นกำลังใจให้พี่บุญเลิศ ด้วยคนนะคะ สู้ สู้ค่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดีๆ ชื่นชมและเป็นกำลังใจให้ครับ
สวัสดีค่ะ...พี่บุญเลิศ...คนเก่ง
จากการที่ได้ร่วมงานกับพี่บุญเลิศ โดยเฉพาะที่ได้เป็นผู้ร่วมการเดินทางเพื่อ
ไปปฏิบัติหน้าที่ที่ตนเองรับผิดชอบ (การเงิน) แม้ระยะเวลาที่เราต้องไปทำงานจะมีเพียงน้อยนิด
พี่คนนี้ของเราก็สามารถทำให้งานของเราที่รับผิดชอบสำเร็จลงได้อย่างสมบูรณ์
(แฮปปี้แอนด์ดิ้งด้วยนะ) ขอบคุณมากนะคะ......
ขอชื่นชมในสิ่งที่คุณบุญเลิศทำนะ ขอให้ทำดีต่อไป ในฐานะคนชุมพรด้วยกัน อยากให้มีคนดีดีแบบนี้เยอะ สังคมของเราจะได้ดีขึ้น สู้ สู้ ต่อไปนะ อย่าเพิ่งท้อล่ะ และขอเป็นกำลังใจให้ทีมงานทุกคนด้วยนะ
เป็นกำลังใจด้วยคนครับ
- มาเป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ พี่บุญเลิศ
- เป็นคนดีมีน้ำใจอย่างนี้ตลอดไปนะค่ะ สู้ ๆ ค่ะ
น้องอ้อย(พัสดุ)
หวัดดีจ้า....แวะมาให้กำลังใจคนเก่ง
- สำหรับพี่เลิศแล้วเป็นคนเก่งๆๆๆๆๆ...คนดีเสมอมาค่ะ
- พี่เลิศเป็นคนน่ารักและมีน้ำใจให้เสมอมา
- เป็นแบบนี้ตลอดไปน๊ะจ๊ะ..
- รอฟังเรื่องดีๆ..ของพี่เลิศในตอนต่อไปอยู่..ค่ะ..
ถูกต้องแล้วน้องรัก สำหรับชีวิตคนขับรถเมื่อยกผู้ป่วยขึ้นรถ ใจของเราต้องการใหเขารอดชีวิตถึงบางครั้งจะต้องเสี่ยงกับชีวิตของของพวกเราแต่เราต้องการให้เขาปลอดภัย
สวัสดี ขอร่วมเป็นกำลังใจ
* เหนื่อยแค่ไหน ไม่เป็นไร ถ้าใจสู้
* ควรมีชีวิตอยู่ เพื่อสังคมบ้าง .... ซึ่งปัจจุบัน กำลังจะสูญพันธ์
* คุณเป็นใคร ไม่สำคัญ สำคัญที่ คุณเป็นคนดี
สวัสดีค่ะ
แวะมาเป็นกำลังใจ เก่งจัง
และจะติดตามตอนต่อไป
เข้ามาเป็นกำลังจัยหัยนะค่ะ....พี่เลิศ