บุษรา
องค์กร... ให้หมดแล้ว... ให้ทุกอย่างหมดแล้ว... แต่ฉันยังทอนให้องค์กรไม่หมด
V
V
V
สำนึกดี ก็ทำให้ สังคมน่าอยู่ครับ
เป็นเรื่องที่น่าอ่านมากเลยค่ะ
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆเลยคะพี่นก....
- อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความรักที่แม่มีให้กับลูก(รู้ซึ้งถึงพระคุณแม่)
- อ่านแล้วทำให้เกิดจิตสำนึกดี ๆ ต่อองค์กร น้องเองก็ยังไม่ได้ทอนสิ่งดี ๆให้กับองค์กรเลยค่ะ
รออ่านเรื่องต่อไปนะค่ะ
ค่าเขียนเล่าเจ้าคิดเท่าไหร่ ค่าอ่านและเมนท์ให้คือหัวใจหนึ่งดวง
ตีค่าราคารักจนเกือบน้ำตาร่วง หัวใจหนึ่งดวงทอนค่าเขียนได้ไหมเอย...อิอิ...
ตอนนี้ทอนให้แม่ไม่หมดเลย
เรื่องนี้กินใจจัง..
ไม่มี อะไรเปรียบเทียมได้หรอกน่ะระหว่างความรักของแม่และลูก แม้แต่ความรักขององค์กรแต่ฉันก็รักองค์กรค่ะ (เนี่ยคนอะไรไม่รู้ไม่มีครอบครัวทียังเปรียบเทียมความรักระหว่างลูกกับแม่ได้ลึกซึ้งเสียเหลือเกินน่ะน้อง)
เขียนได้ซึ้งและกินใจมาก แม่มีเวลาให้ลูกได้ทุกวัน แต่ทำไมลูกมีเวลาให้แม่ปีละครั้งเดียว (วันแม่) ควรจะเปลี่ยนทัศนคติกันได้แล้ว สำหรับองค์กร ถ้าทุกคนมีทัศนคติที่ดีต่อองค์กรคิดว่าวันนี้เราทำความดีเพื่อองค์กรแล้วหรือยัง ก็จะเป็นการกระทำที่ไม่หวังสิ่งตอบแทน
อ่านเรื่องของพี่นกแล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ ทำให้คิดถึงบ้านขึ้นมาทันที ขอบคุณค่ะสำหรับสิ่งดีๆที่นำมาฝาก
อ่านแล้วคิดถึงแม่จังเลยพี่ ทุกวันนี้จ๋ายังทอนให้แม่ไม่หมดเลยค่ะ
หวัดดีจ๊ะ
-กำลังหาเงินทอนอยู่เหมือนกันครับ..
-เมล์ติดต่อผมได้ที่นี่ครับ [email protected]
-ฟังเพลงเพราะๆ ได้ที่นี่เช่นเดียวกันนะครับ www.dansaihospital.com
ซาบซึ้ง..กินใจ ทำให้คิดถึงแม่..
มโนธรรมสำนึก คือบ่อเกิดของความดีทั้งปวง
มโนธรรมสำนึกเกิดได้จากใจ
รู้สึกแทนคุณ คือแทนคุณแผ่นดิน
แทนคุณศาสนา แทนคุณกษัตรา และแทนค่าน้ำนม
จากหนังสือ..ธรรมะจากดวงใจแม่..ปิยโสภณ
ถ้าคนที่เป็นแม่คนจะรู้และเข้าใจความรักของแม่ที่มีกับลูกมากที่สุดคะ แต่พี่เล็กก็รักองค์กรคะ
กำลังใจที่ดี ถึงอยู่ไกลขนาดไหน ระยะทางใช่อุปสรรค โอกาสหน้าคงมีโอกาสได้รู้จักกันมากกว่านี้
พี่ขอบใจน่ะที่ยกพี่เป็นพี่สาวคนหนึ่งของน้องขอเป็นพี่สาวที่ดีน้องน้องตลอดไปจ๊ะ(5555555555ชอบใจที่สุด)
เมื่อรวมกันทั้งหมดเป็นราคาเต็มของความรัก…ที่พี่มีต่อเจ้า พี่ก็ไม่คิดเงินเหมือนกัน
คุณบุษราเล่าเรื่องนี้ได้กินใจหลายๆคน (แม้คุณบุษราจะยังไม่มีครอบครัวก็ตาม) คงเป็นเพราะคุณบุษราเข้าใจในความรักของพ่อแม่ที่มีต่อคุณบุษราได้ดี อยากให้วัยรุ่นสมัยนี้เข้ามาอ่านเรื่องเล่าเรื่องนี้จัง ส่วนเรื่องความรู้สึกดีๆต่อองค์กรก็ค่อนข้างจะหายากเข้าไปทุกที แม้เราจะไม่ได้รับสิ่งตอบแทนเหมือนที่คนส่วนใหญ่คาดหวัง มีใครรู้บ้างว่าสิ่งที่เราได้รับที่มีค่าเหนือสิ่งอื่นใดคือความ "สุขใจ" ขอเป็นกำลังใจให้ชาวโรงพยาบาลพะโต๊ะทุกคน
ความสุขที่ฉันได้มีโอกาสทำงานที่ฉัน มีใจ
ใจที่รักการช่วยเหลือและทำงานด้วยการ ให้ใจ
คอยรับฟัง พูดคุย อยู่เป็นเพื่อนด้วยความ เข้าใจ
ไม่หวั่นต่ออุปสรรคอันตราย เข้าถึงผู้ป่วย ด้วยใจ
อ่านรอบที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย
อิอิ กำลังใจล้นปรี่ ขอชื่นชมคนเก่งรอบสองนะคะ อิอิ
ยอมรับว่าพี่นกก็อ่านหลายรอบเหมือนกัน ยิ่งอ่าน ก็ยิ่งไม่อิ่ม ข้อคิดดี ๆ ทำให้เรารู้ซึ้ง ในบางสิ่งบางอย่างที่เรามองข้ามไป เพื่อเป็นเครื่องคอยย้ำเตือน วันนี้เราอยู่เขาก็ชื่นชม แต่ถ้าวันไหนเราไม่อยู่แล้ว ก็ยังมีคนพูดถึง นี่คือสิ่งสำคัญ
*ความสำเร็จของดอกหญ้า คือ บานเล่นล้อได้กับสายลมแรง*
*ความสำเร็จของคนกล้า คือ ยืนอยู่ได้ท่ามกลางความขัดแย้ง*
เป็นเรื่องน่ารักมากมาก...ของนำไปขยายให้หลานๆอ่านหน่อยนะคะ
เป็นเรื่องน่ารักมากมาก...ของนำไปขยายให้หลานๆอ่านหน่อยนะคะ
สวัสดี แวะเวียนมาเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจ ดีมากๆ ดีขึ้นเรื่อยๆ อินเทรนร่วมสมัย ประหยัดน้ำ ประหยัดไฟ 91 ต่อ 5
ฅนสาธารณะ นาฬิกาข้างตู้ ราคาเต็ม....ความรัก ไม่ทำให้ผิดหวัง รอคอย แล้วได้อ่านของดีๆ ความรักของแม่ เงินทอนของลูก
เคยได้อ่าน ยังรู้สึกขำๆ คนเขียนคิดได้งัยนี่ พอมาอ่าน ความรักองค์กร เงินทอนของบุคคลากร งงเต็ก คิดได้งายนะนี่
โลกยังมีสิ่งดีๆ คนดีๆ อย่างนี้อยู่อีก โลกนี้น่าอยู่เหลือเกิน อย่างที่บอก โลกสวยด้วยมือเรา อยากให้อดีตเป็นอย่างไร อยู่ที่ทำอะไรในปัจจุบัน
ร่วมเป็นกำลังใจ จากแฟนพันธุ์แท้
สวัสดีค่ะ ร่วมแจมด้วยคนนะคะ องค์กรให้หมดแล้ว ให้จนติดลบแล้วค่ะ น่าคิดและน่าคิด เราทอนกลับให้องค์กรแค่ไหน คำตอบของใครของมัน วันนี้ คุณให้อะไรกับโลกบ้าง ดีมาก คิดได้ดีมากจ๊ะ ชอบมากกับคำว่า คิดได้ให้ทำทันที ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ร่วมเป็นกำลังใจตลอดไป
แวะมาเยี่ยมพี่นกครับ...ขอบคุณสำหรับแนวคิดดีๆครับ...
สวัสดีจ๊ะ...พี่นก...
จำน้องคนนี้ได้ป่าว แวะเข้ามาชื่นชมผลงานของพี่นกนะ...
ให้กำลังใจพี่นกเสมอนะคะ.....
ว่าง ๆ จะเข้ามาเยี่ยมชมอีกนะจ๊ะ...
สวัสดีค่ะพี่นก....
เป็นกำลังใจหัยพี่นกนะค่ะ
อ่านแล้วความรู้สึกมันโดนมากมายค่ะ
อยากให้โรงพยาบาลเป็นบ้านหลังที่สองของสมาชิกทุกคนครับ
ชื่นชม...พี่นกสำหรับเรื่องราวดีๆครับ
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วชอบค่ะ....
บางทีหากไม่มีคนสะท้อนให้เห็น ก็ไม่ได้คิด
ขอบคุณค่ะ
(^__^)
หวัดดี เพิ่งเข้ามาอ่านเนื่องจากไม่ค่อยมีเวลาตอนนี้ผ่านช่วงเวลาเครียดแล้ว เลยมีเวลาเข้า web ขออนุญาต copy งานไปติดบอร์ดบ้างนะค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ช่วยกันรักษา .......องค์กรนี้นานๆนะครับ
ให้กำลังใจ น้องนกต่อไป............
ความรักระหว่างแม่กับลูกเวลาลูกไม่สบายแม่ก็พูดว่าลูก เอย
ถ้าแม่ไข้ได้แม่จะไข้แทนลูก
ถ้าลูกเจ็ บแม่จะเจ็บแทนลูก(แล้วแม่ก็ก้มกอดลูกพร้อมพูดว่ารักและสงสาร ลูกเสียเหลือเกิน)
เหมือนกับองค์กรของเราถ้ามีความรักเหมือนระหว่างแม่กับลูกถ้าจะดีน่ะ น้องนก
สวัสดี อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆๆๆๆ รักตัวเองมากขึ้น เพื่อ จะได้อยู่ทอนให้องค์กรจนหมด...ลมหายใจ
รักนะ รพ.พะโต๊ะ รักนะอำเภอพะโต๊ะ รักนะชุมพร และรักนะประเทศไทย
อ่านแล้วอยากทำความดีให้องค์กรมากขึ้น อยากชักชวนให้ทุกคนในองค์กรเข้ามาอ่านเรื่องเล่าเรื่องนี้จริงๆ ขอแสดงความยินดีกับโรงพยาบาลพะโต๊ะที่มีบุคลากรที่มีคุณภาพอย่างคุณ บุษรา
พี่ยอมแพ้น้องนกทั้งในเรื่องหน้าที่และงานบ้าน สำหรับงานในหน้าที่พี่มีข้อคิดให้น้องนกดังนี้ คือ
หน้านอกบอกความงาม
หน้าในบอกความดี
หน้าที่บอกความสามารถ
หน้านอกแต่งให้พอดี
หน้าในและหน้าที่แต่งให้มากๆ
ขอเป็นกำลังใจและเป็นเพื่อนแท้ของคุณบุษราตลอดไป คติเตือนใจของท่านพุทธทาสภิกขุกล่าวว่า "เพื่อนทั่วไปคาดหวังให้คุณเคียงข้างเขาเสมอ แต่เพื่อนแท้จะเคียงข้างคุณตลอดไป"
จำไม่ได้ว่าพี่นกเขียนเป็นเรื่องที่เท่าไร (แต่รู้ว่าเยอะ)
ทุกเรื่องที่พี่เขียนแฝงไว้ให้คนอ่านกลับมามองตัวเอง
และอีกหลายเรื่องที่ทำให้ใครหลายคนคิดเปลี่ยนแปลงตัวเอง
แต่เรื่องนี้พี่ทำให้ใครอีกหลายคน คิดถึงคนอื่นที่ไม่ใช่ตัวเอง แต่คือ องค์กรของเรา
ความกตัญญู (รู้จักบุญคุณ) กตเวที (รู้จักตอบแทนบุญคุณ) ไม่ว่ากับบุพการี กับองค์กร หรือผู้ที่มีบุญคุณกับเรา เป็นเครื่องหมายของคนดี แม้จะไม่มีผู้รู้เห็น ไม่มีคำสรรเสริญก็ตาม ผลตอบแทนที่คุ้มค่าที่สุดคือความสุขใจ คุณธรรมประจำใจนี้นับวันจะหายากขึ้นทุกทีในสังคมยุควัตถุนิยม ศีลธรรมเสื่อมลง ยาเสพติดครองเมือง ขออนุโมทนา
หวัดดี แวะมาเยี่ยมค่ะ
ขอคารวะผู้ที่รวบรวมสิ่งดีๆให้เราได้อ่านกัน คติเตือนใจของท่านพุทธทาส "เพื่อนทั่วไปอ่านแล้วทิ้ง เพื่อนแท้จะส่งต่อๆไป "
คุณบุษราอย่าทำงานมากจนลืมครอบครัวนะ เตือนด้วยความหวังดี
สวัสดี แวะมาเยี่ยมเยียนอีกครั้ง