พ่อครับ..กล้วยหอมอยากอยู่กับพ่อ
พ่อครับ..กล้วยหอมอยากอยู่กับพ่อ
วันนี้พ่อของกล้วยหอมกลับจากที่ทำงานมาถึงบ้านด้วยความหิว เหนื่อยและอ่อนเพลีย เพราะทำงานหนักมาตลอดเดือนที่ผ่านมา พ่อพบกล้วยหอมยืนรออยู่หน้าประตูบ้าน กล้วยหอมเพิ่งครบ ๖ ขวบไม่กี่เดือนมานี่เอง และกำลังเริ่มเรียนชั้น ป.๑ ได้ไม่ถึงเทอม
"พ่อครับ กล้วยหอมถามอะไรพ่อหน่อยได้ไหมครับ"
"จะถามอะไรก็ว่ามา" พ่อตอบด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยรื่นรมย์เพราะกำลังหิว
"พ่อทำงานได้เงินชั่วโมงละเท่าไรครับ"
"พ่อจะได้เงินเท่าไรมันเกี่ยวอะไรกับลูกด้วยล่ะ..กล้วยหอม"
พ่อชักโมโหที่ถูกลูกซักเรื่องส่วนตัว แต่ก็ตอบไปอย่างรำคาญ
" ห้าสิบบาท"
"กล้วยหอมขอยืมเงินพ่อสิบบาทได้ไหมครับ"
พ่อเริ่มโมโหมากขึ้นแล้วบอกกล้วยหอมว่า
"นี่ลูกคงจะเอาไปซื้อหนังสือการ์ตูนหรือของเล่นอีกแล้วล่ะซิ..
รู้ไหมว่าพ่อต้องทำงานหนักแค่ไหนกว่าจะได้เงินมาทีละบาท..
เข้าห้องไปทำการบ้านดีกว่า แล้วอย่าลืมอ่านหลังสือด้วยล่ะ..
พ่อจะดูข่าว แล้วก็จะเข้านอนละ เพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า
แล้วมีงานเลี้ยงต่อตอนเย็น กลับคงดึก แล้วมะรืนก็ต้องออกต่างจังหวัดอีกสามวัน.."
กล้วยหอมหน้าเสีย แล้วค่อยๆเดินเข้าห้องนอน
หนึ่งชั่วโมงต่อมาหลังจากพ่ออิ่มข้าวและดูทีวีแล้ว
รู้สึกตัวว่าพูดกับลูกแรงเกินไป จึงเดินไปที่ห้องของกล้วยหอม
"กล้วยหอมนอนหรือยังลูก..พ่อเสียใจที่พูดจากับลูกแรงเกินไป
นี่เป็นเงินสิบบาทที่ลูกอยากขอยืมจากพ่อ พ่อให้ลูกฟรีโดยไม่ต้องใช้คืนหรอก"
กล้วยหอมยิ้มทั้งน้ำตา แล้วดึงของออกจากใต้หมอนบนที่นอน
หยิบธนบัตรยู่ยี่และเศษสตางค์ออกมานับรวมได้สี่สิบบาท
พ่อชักสงสัยแล้วถามว่า "กล้วยหอมมีเงินอยู่มากถึงสี่สิบบาทแล้วทำไมต้องมาขอยืมพ่ออีกสิบบาทด้วยล่ะ"
"เงินนี้เป็นเงินเหลือค่าขนมของกล้วยหอมครับ กล้วยหอมเก็บไว้ได้หลายเดือนแล้ว
แต่ยังไม่ถึงห้าสิบบาท วันนี้พ่อให้อีกสิบบาท จึงพอดีแล้วครับ"
"ลูกจะเอาเงินห้าสิบบาทไปซื้ออะไรล่ะ" พ่อถามกล้วยหอมด้วยความสงสัย
กล้วยหอมตอบทันที พร้อมคราบน้ำตาเปื้อนแก้ม
"กล้วยหอมจะเอาเงินห้าสิบบาทไปซื้อเวลาของพ่อครับ..
ขอให้พ่ออยู่กับกล้วยหอมคนเดียวสักหนึ่งชั่วโมงได้ไหมครับ..
..กล้วยหอมอยากอยู่กับพ่อ.."
แม้นิทานเรื่องนี้จะได้ฟังมาหลายรอบแล้ว แต่ก็อยากนำมาเล่าต่ออีก..
ตัวหนังสือธรรมดาๆในหนังสือธรรมดาๆ..ที่ให้ความรู้สึกเหนือธรรมดา
จากหนังสือ "๑๐๘ วิธี มอบน้ำใจให้แก่กัน"
ของ สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ
หนังสือทองของฉัน
ความเห็น (19)
- ครูครับ ดญ. เหมียวและ ดช. ชิวลอกคำตอบผมครับ
- มารอดูเฉลยครับ
- ยังไม่ได้อ่านเล่มนี้เลย
- จะหาไปไหมครับ
- "๑๐๘ วิธี มอบน้ำใจให้แก่กัน"
- โอยโย่..เด็กชายคนนี้ตามมาฟ้องข้ามบ้านเลยยยย
- เดี๋ยวเด็กหญิงเหมียวกับเด็กชายดร.ชิวก็ตามมาฟ้องบ้างหรอกเด้อค่า....
- อิอิ..
คุณครูคนสวยขา
มารายงานตัวด้วยความคิดถึงค่ะ
และไม่ได้ช่างฟ้องเหมือนเด็กชายข้างบนด้วยค่ะ
อูย..ตอบไม่ครบค่ะ
- น้องบ่าวสนใจหรือคะ..หนังสือทองของพี่อ้วน
- เป็นฉบับถ่ายเอกสารที่คุณครูมอบให้ค่ะ
- หาต้นฉบับสวยๆก่อน..หากมีเล่มสวยก็จะส่งให้นะคะ
- หากไม่มี..พี่อ้วนจะถ่ายเอกสารส่งไปให้นะคะ
- กำลังคิดถึงพอดีค่ะ..สบายดีไหมเอ่ย
- ฝนมาฟ้าฉ่ำช่วงนี้..รักษาสุขภาพนะคะ
เยๆ..คิดถึงเหมือนกันค่ะ
จริงๆด้วยยย..
เพราะเห็นภาพน้องชิวเยอะมากในแต่ละบันทึก (ของเพื่อนๆที่กลับจากขอนแก่น)
ทำให้พี่อ้วนคิดถึงตอนที่เราขึ้นดอยสุเทพด้วยกัน
ดั่งมีกระแสจิตเนอะเจ้า..(คิดถึงไก่ไก่ก็มา..คิดถึงคนสวยใจดี คนสวยแสนใจดีก็มา)
น้องอึ่งสบายดีก่อเจ้า...
ซักวันเฮาปะกั๋นแหม..นะเจ้า
อีกนิดค่ะ..(ภาคภาษาไทย)
- จริงๆๆๆๆด้วย..ฟ้องข้ามบ้านด้วยนะคะ
- เขาฟ้องกันอุตลุตที่บ้านภาษาไทยนู่นค่ะ
อิอิ..
- ๑๐ บาท ซื้อ เวลา และ โอกาส ที่จะได้อยู่ร่วมกัน
- โอ้ ชีวิต ยิ่งคิด ยิ่งนึกถึง บุพการี ครับ
สวัสดีค่ะ พี่ศน.อ้วน
"กล้วยหอมจะเอาเงินห้าสิบบาทไปซื้อเวลาของพ่อครับ...
ขอให้พ่ออยู่กับกล้วยหอมคนเดียวสักหนึ่งชั่วโมงได้ไหมครับ...
กล้วยหอมอยากอยู่กับพ่อ..."
- อ่านข้อความนี้แล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ โดนใจอย่างแรง
- คิดถึงพ่อจังเลยค่ะ อยากซื้อเวลาของพ่อบ้างจังเลยค่ะ
ไม่รู้ว่าต้องใช้เงินเท่าไหร่ถึงจะได้พ่อมาอยู่ด้วย...
สวัสดีค่ะ พี่ศน.อ้วนที่รัก
ดีใจจังเลยค่ะ อยากให้เดินทางไปด้วยกันจังเลย ดูเหมือนพี่ศน.อ้วนท่าทางจะยุ่งๆอยู่ก็เลยเกรงใจไม่กล้าโทรไปรบกวนค่ะ...แต่อยากให้ได้วยกันมากๆๆๆๆค่ะ...
รักและคิดถึง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
มาชวนพี่อ้วนเข้าโครงการ อิอิ
แต่ค่ำๆวันอังคารนี้ว่างไหม
ไปกินเลี้ยงสังสรรค์และให้คำปรึกษาน้องก้อยเรื่องจิตอาสาไปเยี่ยมเด็กดอย กันก่อนเข้าโครงการ
กึ๊ดเติงหาจั๊ดนักเจ้า
ลองเข้าไปอ่านดูนะเจ้า
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วทำให้ต้องวางแผนกับชีวิตมากขึ้นค่ะ
อ่านแล้วคิดถึงพ่อครับ
อ่านแล้วจะไม่เป็นพ่อแบบนี้สำหรับเฌวา
อ่านแล้วคิดถึงเพลงนี้ครับ...
...
เพลงของพี่อี๊ด ฟุตบาทครับ จดหมายถึงพ่อ
อ่านคำบรรยายจดหมายถึงพ่อ หนูยังรอวันพ่อกลับบ้าน
ก้านมะละกอที่พ่อเคยหว่าน แยกปลูกไม่นาน ลูกโตน่าดู
กระถินริมรั้วสูงขึ้นเลยบ่า พุ่มกระดังงาเลื้อยซุ้มประตู
ทานตะวันชูคอชูช่อรออยู่ คงชะเง้อดูคอยพ่อกลับมา
แม่อธิบายที่พ่อไปทำงาน เพื่อเงินเพื่อบ้านและเพื่อลูกยา
จะมีบ้านโตมีรถโก้สง่า มีหน้ามีตาเหมือนดังใครๆ
พ่อไปคราวนี้แม้จะยาวนาน พวกเราทางบ้านเป็นกำลังใจ
แต่บางคืนแม่สะอื้นร้องไห้ หนูแกล้งทำหลับไปสงสารแม่จัง
ส่วนน้องหญิงยิ่งยามเย็นค่ำ อ้อนประจำเหตุผลไม่ฟัง
ไม่เอาบ้านโตไม่เอาทุกอย่าง จะเอาขี่หลังของพ่อคนเดียว
สุดท้ายนี้ขออวยพรให้พ่ออยู่แดนไกล หัวใจเด็ดเดี่ยว
ขอพระคุ้มครองยามใจห่อเหี่ยว ปกป้องแลเหลียวร่ำรวยกลับมา
สวัสดีค่ะ..ท่านอาจารย์ JJ
- สะอึกในอกทุกครั้งเมื่ออ่านค่ะ
- สะท้อนอะไรๆได้ตั้งหลายอย่าง
- โดยเฉพาะการเป็นพ่อแม่ (สมัยนี้)
- คิดถึงคุณพ่อคุณแม่เหมือนกันค่ะ..แต่สมัยนู้น นามมาแล้ว กลับจากโรงเรียนก็เห็นหน้าพ่อแม่ค่ะ..ทุกวัน ก่อนไปโรงเรียนก็ได้สวัสดีทุกวันท่านเช่นกันค่ะ
- กาลเวลาเปลี่ยน..อะไรๆก็เปลี่ยนตามนะคะ
ขอบพระคุณท่านอาจารย์ค่ะ..ที่กรุณามาเยี่ยม
สวัสดีค่ะ..น้องชาดาคนสวย
- อิอิ..น้องชาดาเปลี่ยนรูปแล้ว หากไม่เห็นชื่อ พี่อ้วนจำไม่ได้ค่ะ
- เพราะสวย และมาอีกมาดหนึ่ง ไม่เหมือนสาวคนเดิม
- ดีใจๆค่ะ..ที่สาวสวยมาเยี่ยม
- พี่อ้วนไม่ได้ไปทักทายหมู่มวลมิตรเลยนะคะ
- สำหรับเรื่องนี้..พี่อ้วนคิดว่าสื่อให้คนรุ่นใหม่ได้เห็นภาพอะไรมากมายนะคะ
- โดยเฉพาะเรื่องความรักความเอาใจใส่ของพ่อแม่ที่มีต่อลูก
- แม้จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม..ความในใจของลูกก็ทำให้คนผู้ใหญ่อย่างเราสะอึกได้เยอะเชียวค่ะ แบบว่าโดนๆ เหมือนที่น้องชาดารู้สึก
- พี่อ้วนก็อยากซื้อเวลาของพ่อกับแม่เช่นกันค่ะ..หากซื้อได้
- แต่ท่านก็อยู่ในใจเสมอมา ไม่มีวันไหนที่จะไม่คิดถึงท่าน ยิ่งรู้สึกเหนื่อยๆ ทุกข์ๆ ท้อๆ ก็คิดถึงคำของท่านที่เคยพร่ำสอน เห็นอาหารอะไรอร่อยๆก็คิดถึงแม่ ว่าแม่ชอบ ที่ทำได้ก็ทำบุญไปให้ท่านค่ะ
- ไปเสียยาวเลยค่ะ เมื่อพูดถึงพ่อกับแม่ที่รัก
ขอบคุณน้องชาดามากค่ะ
น้องก้อยจ๋า..
- พี่อ้วนก็คิดถึงน้องก้อยเสมอค่ะ
- ยุ่งๆทุกวันนะค่ะ (พี่อ้วนทำตัวให้ยุ่งเอง..อิอิ)
- ไปๆค่ะ..อยากไปด้วย
- อยากไปปายอีก ยิ่งไปโรงเรียนไกลๆชอบมากค่ะ
- น้องก้อยเก่งจังค่ะ เพิ่งมาอยู่เชียงใหม่แท้ๆก็สามารถรวมรวมทีมสร้างบุญสร้างกุศลได้เช่นนี้
- น้ำใจงามจริงๆค่ะ..
- พอดีเป็นช่วงโรงเรียนปิดเทอมค่ะ พี่อ้วนได้โทรชวนพี่เหมียวด้วยแล้วค่ะ
- แต่วันที่ ๒๖ กลับมาแล้วใช่ไหมคะ (ยุ่งอีกค่ะ..)
- แล้วพี่อ้วนจะส่งเมลคุยรายละเอียดด้วยนะคะ
ถนอมสุขภาพด้วยเช่นกันค่ะ..ฟ้าฉ่ำฝนทุกวัน ระวังอย่าให้ได้เป็นไข้หวัดนะคะ
น้องเขี้ยวเจ้า...
- ดีใจๆที่คนสวยไร้พุงมาเยี่ยม
- ขอสมัครเข้าโครงการด้วยค่ะ..จิตอาสาขึ้นดอย ชอบๆค่ะ
- สำหรับวันอังคารขออนุญาตนะคะ..งานเข้าค่ะ (งานของพี่เหมียวค่ะ)
- ฝากใจร่วมวงสุนทรียสนทนาด้วยค่ะ..กิ๋นหอมต๋อมม่วน
- ได้ผลประการใดเอิ้นบอกพี่อ้วนกับพี่เหมียวด้วยนะคะ
- ขอให้พ้นช่วงวิกฤตนี่ไปก่อน (วิกฤต=นัวเนียค่ะ)
คิดถึงๆๆๆ..นะเจ้า
ในวิถีของผม..
ผมเลือกที่จะหอบหิ้วคนของความรักสัญจรไปในวเทีเดียวกัน...
เป็นการพักผ่อนไปในตัว
และร่วมเรียนรู้กับคนต่างวัยไปในที...
ขอบคุณครับ
ลืมไปครับ...ผมชอบเพลงทุกเพลงของไม้เมืองมาก...
ฟังแล้วบางทีรู้สึกเหงา แต่ไม่ถึงเคว้งคว้าง..
