วันฟ้าใส

ทำความฝันให้เป็นจริง

ก่อนอื่นก็ต้องสวัสดีครับ

หลังจากที่หายไป 1 อาทิตย์ วันนีก็ได้กลับมาเพิ่มบันทึกอีกหนึ่งบันทึก วันนี้ตลอดการเดินทางกลับบ้านฝนตกตลอดทั้งทางเลย ประมาณ ชั่วโมงครึ่งก็ถึงบ้าน เล่นเอาหนาวเหมือนกัน

ถ่ายภาพตอนเย็นหลังฝนตก

สำหรับบันทึก วันฟ้าใสนี้ หลังเมฆหมอกที่จากลง คงมีอะไรดีๆเกิดขึ้น ในระหว่างที่ครูดอยย้ายมาอยู่ ณ ห้องเรียนใหม่ ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก เมื่อทำให้นักเรียน นั้นอ่านออกเขียนได้ จากที่นักเรียนอ่านไม่ค่อยได้ แต่ตอนนี้ นักเรียนเริ่มมีพัฒนาการที่ดีขึ้น ก็ไม่ทราบเหมือนกันนะครับ ตอนไปอยู่ที่ห้องเรียนเดิม นักเรียนก็คล้ายๆห้องเรียนใหม่นี่แหละครับ พอเริ่มมีอะไรดีๆ ก็กลับได้มาห้องเรียนใหม่ สร้างใหม่อีกครั้ง ก็เลยไม่ค่อยได้มีผลงาน อะไรกับใครเขา (อิอิ) เมื่อวันเมฆหมอกคลึ้มได้ผ่านไป คงเหลือเพียงรอให้วันที่ฟ้าใส ท้องฟ้าโปร่ง

ตั้งใจดีนะนักเรียน

วันศุกร์ที่ผ่านมา ผมลองทดสอบให้นักเรียนอ่านนิทานให้ฟัง ตั้งแต่มาอยู่ ทดสอบอ่านครั้งแรกนักเรียนบอกว่า อ่านไม่เป็นครับครู ตั้งแต่นั้นผมก็สอน สอนไป แต่ไม่เคยทดสอบให้นักเรียนอ่านให้ฟัง กลัวว่าเขาจะอ่านไม่ได้ แต่เมื่อสอนมาถึงจุดหนึ่ง ก็ต้องทดสอบ ผลปรากฏว่า นักเรียน อ่านได้ถึงไม่คล่องแต่ก็เป็นสิ่งที่บ่งบอกว่า เราทำได้และอีกต่อไป ก็ต้องดีกว่านี้ พัฒนาไปมากกว่านี้อย่างแน่นอน

มันคือความสุข ที่เราได้เป็นผู้สร้าง

อาหารนี้ครูดอยทำให้ทานเองนะครับ

กินข้าวก็ยังทำท่าเท่นะอนุบาล อิอิ

เมื่อพวกเขาเติบโตขึ้น เมื่อท้องฟ้าเปิด พวกเขาจะโบยบิน ออกสู่สังคม ได้อย่างเข้มแข็ง

และก่อนจบบันทึกมีภาพ อันน่ารักมาฝากกันครับ

เตรียมตัวจะอาบน้ำแล้ว

เขียนใน GotoKnow โดย ครูดอย
ใน เด็กน้อยผู้น่าสงสาร

คำสำคัญ (Tags): #ครูดอย#นักเรียน#เด็กดอย#แม่ฮ่องสอน#โรงเรียนเขตพื้นที่การศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 1

หมายเลขบันทึก: 301078เขียนเมื่อ 26 กันยายน 2009 20:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (6)

ประกาย~natachoei ที่~natadee

เขียนเมื่อ 26 กันยายน 2009 20:17 น. ()

สวัสดีคะ

ชื่นชมและยินดีนะคะที่ทำงานกับเด็ก ๆ ถึงจะไม่เห็นผลทันทีแต่ก็จงภูมิใจนะคะ ที่ได้มีโอกาสดูแลสอนเด็ก ได้บุญแล้วคะ

บนดอยกับเบื้องล่างนี้ต่างกันราวฟ้ากับดิน ติดตามอ่านบันทึกของครูดอยประจำค่ะแต่ไม่ค่อยได้แสดงความคิดเห็น เพราะบางครั้งเห็นภาพที่ครูดอยนำมาบันทึกแล้วรู้สึกตื่นตันใจอย่างบอกไม่ถูก เก็บไว้ลึกๆในใจค่ะ ก็ขอเป็นกำลังใจและขอให้ครูดอยสุขภาพแข็งแรงทุกๆวันนะคะ มีเยาวชนตัวน้อยรอครูอยู่ค่ะ