ครอบครัวนักเดินทาง...(ตัวยง)


นี่หรือคือความแตกต่าง

     

     ครอบครัวนักเดินทาง

ตั้งแต่ลืมตาดูโลก ก็พบว่าตนเองเดินได้แล้ว และต้องเดินตลอดเวลา
แม่ของวิที่เดินช้ากว่าบอกว่า “การเดินเป็นหน้าที่ การเดินทางเป็นชีวิตของพวกเรา ถ้าหยุดเดินเมื่อไหร่ ก็ตายเมื่อนั้น”
วิพบว่าตนเองเดินเร็วกว่าแม่เกือบ 60 ก้าว
ส่วนแม่ก็เดินเร็วกว่าพ่อซึ่งเตี้ย และอ้วน ประมาณ 60 ก้าว
แต่ครอบครัวของวิก็อบอุ่น เพราะทุก ๆ ชั่วโมงจะมาเจอกันพร้อมหน้าพร้อมตา
ไม่เหมือนสิ่งมีชีวิตบางชนิดที่จะเจอกันเฉพาะตอนเย็นหรือวันหยุด
น่าเสียดายที่แม้ครอบครัวของวิ (นาที) จะเป็นนักเดินทางตลอดชีวิต
แต่ก็ไม่เคยที่จะเดินพ้นหน้าปัดนาฬิกาเลย
                                                                  (ที่มา: นิทานพริบตา)
 
ตั้งแต่ย่างก้าวเข้ามาทำงานที่โรงพยาบาลพะโต๊ะ ฉันต้องเดินแข่งกับเวลา
บางครั้งเดินช้ากว่าเข็มนาที    บางครั้งก็เดินเร็วกว่าเข็มวินาที
ฉันก็รู้สึกอบอุ่นทุกครั้งกับบ้านหลังที่ 2 หลังนี้

ฉันเป็นนักเดินตัวยง แต่ไม่เคยเดินเลยนอกกรอบความถูกต้องสักที
 
แผนการรักษาของแพทย์

          "วินิจฉัยโรคที่ถูกต้อง ฉับไว ทันท่วงที กับทุกวินาทีแห่งเสี้ยวชีวิต" 
แผนการรักษาของพยาบาล  
          "การซักประวัติเบื้องต้นที่ดี  รวดเร็ว ถูกต้อง"
แผนการทำงานของฉัน 
          "พิมพ์งานถูกต้อง ทันเวลา ไม่เกิดอุบัติการณ์และผู้รับผลงานพึงพอใจ"
 
นาฬิกา
          ไม่มีชีวิต ต่มีหน้าที่ คือเดินรอบตัวเองด้วยความมุ่งมั่น เข็มวินาที เข็มนาที เข็มชั่วโมง ต่างทำหน้าที่ของตัวเอง ไม่เคยบกพร่อง ณ.เวลาหนึ่ง ๆ   เข็มถูกเรียงซ้อนตามลำดับเพื่อบอกเวลา มองแล้วน่าชื่นชมช่างรักษาช่วงเวลาได้ยอดเยี่ยมจริง ๆ  นาฬิกาได้ทำหน้าที่ของมันโดยสมบูรณ์เสมอ
 
พัดลม  
         ไม่มีชีวิต แต่มีหน้าที่ คือหมุนส่ายรอบตัวเองด้วยความตั้งใจ ด้วยความรอบคอบ  รักษาความถี่ได้คงที่ ไม่เคยสักครั้งที่จะหยุดหมุนส่ายเพราะความเหนื่อยล้า พัดลมได้ทำหน้าที่ของมันโดยสมบูรณ์เสมอ
 
มนุษย์  
         มีชีวิต มีจิตใจ และมีหน้าที่ ทุกคนก้าวเดินด้วยความมุ่งหวัง หวังค่าตอบแทน หวังผลประโยชน์ ตั้งกฎตัวเองด้วยเงื่อนไข?  สิ่งมีชีวิตสิ่งนี้ทำเพื่อตัวเองอยู่รอดเสมอ
          "นี่หรือคือความแตกต่าง มันช่างเหลื่อมล้ำสิ้นดี"
 
                                                                               
คำสำคัญ (Tags): #เรื่องเล่า
หมายเลขบันทึก: 303571เขียนเมื่อ 6 ตุลาคม 2009 09:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน 2012 00:26 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (86)

สวัสดีค่ะ

เข้าใจเปรียบเทียบ มนุษย์ พัดลม นาฬิกา....

มนุษย์  มีชีวิต มีจิตใจ และมีหน้าที่ ทุกคนก้าวเดินด้วยความมุ่งหวัง หวังค่าตอบแทน หวังผลประโยชน์ ทุกอย่างต้องมีเงื่อนไข?   สิ่งมีชีวิตสิ่งนี้ทำเพื่อตัวเองอยู่รอดเสมอ

คนไม่มีรากอยากเพิ่มเจตจำนงค์แห่งการมีชีวิต มีจิตใจ และมีหน้าที่ เพิ่มเข้าไปด้วยค่ะ ...

ใช่ค่ะ เรามุ่งหวังทั้งผลตอบแทน ผลประโยชน์ ...ตามเงื่อนไข เราต้องการความอยู่รอด... แต่นอกเหนือจากนี้ เรายังมี ความมุ่งหวังที่จะทำให้สังคมและโลกดีขึ้น งดงามขึ้น เจริญงอกงามขึ้นอีกด้วย....

ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ

(^___^)

  • ขอบคุณค่ะ คนไม่มีราก
  • มือใหม่หัดเขียนอาจขาดตกบกพร่องไปบ้างขออภัยมา ณ.โอกาสนี้ด้วย ช่วยเติมเต็มได้ทุกเนื้อหา ขอบคุณค่ะที่ช่วยให้ข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อความสมบูรณ์
  • การเขียนถ่ายทอดยังขาดประสบการณ์ แต่พร้อมที่จะพัฒนาฝีมือให้ดียิ่งขึ้นไป

ทุกสิ่งต้องมีคุณสมบัติ ทั้ง บวกและลบ เหมือนสวนดอกไม้ที่มีหลายชนิดหลายสี แต่ละสีก็มีความงดงาม ดูแล้วสบายตา พาสบายใจ

หากนำดอกไม้มาจัดบนแจกัน ยังมีบางดอกที่อยู่สูง บางดอก อยู่กลางและบางดอกอยู่ต่ำ แต่คุณค่า ความเป็นดอกไม้ ก็ยังเป็นดอกไม้ แล้วแต่มุมมองของคนมอง ต้องขอชม ความคิดของคุณ บุษรา ที่เป็น+ ครับผม

มาอีกครั้งค่ะ

เห็นด้วยกับที่คุณเงามืดกล่าวไว้ค่ะ

(^___^)

สวัสดี ครับ

คิดดี เขียนดี ...รู้จักเปรียบเปรย

ได้แง่คิด...มุมมอง

อ่านพัดลม...ของคุณแล้ว คิดถึงบันทึกนี้ ครับ

http://gotoknow.org/blog/takelifeeasy/303490

อยากให้ไปอ่านบ้าง คนเขียนเป็นขวัญใจผมเอง

 

  • ขอบคุณค่ะ คุณเงามืด
  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้บุษรา
  • อย่างที่คุณว่าทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่มุมมองของแต่ละบุคคล มองลบได้ลบ มองบวกได้บวก แต่ถ้าเป็นไปได้ ขอให้มอง++++ กันเยอะ ๆ โลกใบนี้คงมีอะไรน่าชมกว่านี้แน่นอนค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ คนไม่มีราก เป็นครั้งที่ 2
  • หลายคน หลายมุม รูปแบบการมอง มองแต่สิ่งดี ๆ  คิดแต่สิ่งดี ๆ สู่การปฏิบัติที่ดี ๆ ฉันใดก็ฉันนั้น
  • ขอบคุณค่ะ แสงแห่งความดี
  • ขอบคุณเจ้าของกำลังใจที่ได้ส่งมอบมาให้
  • อยากคิด อยากเขียน อยากเล่าในมุมมองต่าง ๆ เผื่อมีใครสักคนที่อ่านเจอ พร้อมกับความเข้าใจในเจตนาที่เขียนเล่า  สุขใจที่ได้บอกกล่าว
  • อย่างน้อย ๆ มีคนคิดอย่างที่เราคิดเพียงสัก 1 คนก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว
  • สวัสดีค่ะพี่นก
  • มันช่างเป็นความแตกต่างที่เหลื่อมล้ำกันเสียจริง ๆ เลยค่ะ
  • เรื่องเล่าของพี่นก ให้แง่คิดอะไรดี ๆ เสมอเลยค่ะ อ่านแล้วไม่มีคำว่า ผิดหวัง

สวัสดี จ้าน้องนก

นาฬิกา ต้องพึงถ่านมันถึงจะเดิน

 แต่คนเราไม่ต้องพึงพาถ่าน

 อยู่ที่จิตสำนึกที่ดีงามบางครั้งไม่จำเป็นต้องมุ่งหวัง หรือสิ่งตอบแทนใดๆ

เดินเพื่อสิ่งที่ถูกต้องและสวยงาม น้องนกเก่งอยู่แล้ว (เดินไม่เคยคิดสิ่งตอบแทนจากใครๆ ใช่ไม่จ้า)

  • ขอบคุณค่ะ ไพรินทร์
  • ตามมาให้กำลังใจไม่เคยบกพร่อง ปฏิบัติตัวอย่างสม่ำเสมอ เป็นแบบอย่างที่ดีจริง ๆ
  • เรื่องเล่าทุก ๆ เรื่อง จะพยายามสอดแทรกเนื้อหา + สาระเพื่อท่านผู้อ่าน ท่านเสียเวลาอ่านแล้วท่านต้องได้อะไรกลับไปเสมอ ปณิธานที่ตั้งไว้ในใจ กับการเขียนเรื่องเล่า
  • ขอบคุณค่ะ พี่แหม่ม
  • เป็นอีกหนึ่งกำลังใจในการทำงานของนก วันนี้ยืนหยัดอยู่ได้ท่ามกลางกำลังใจที่แสนดีเสมอมา
  • พร้อมจะเดินบนทางแห่งความดี แห่งความถูกต้อง (เดินไปด้วยกันนะพี่)
  • เข้าใจเปรียบเทียบจังเลยครับ
  • ได้ประเด็นความคิดดีๆๆ
  • ไปดู SHA พะโต๊ะมาสนุกและได้ความรู้มาก

สวัสดีค่ะ

แวะมาอ่านบันทึกครอบครัวนักเดินทางค่ะ

ได้ข้อคิดที่ดีมากเลยค่ะ

ขอบคุณมากนะค่ะ

  • ขอบคุณค่ะ อาจารย์ขจิต
  • เห็นอะไรก็จะพยายามมาเปรียบเทียบ เพื่อเน้นย้ำความแตกต่างในสังคมปัจจุบันที่กำลังจะถูกหลอมละลาย สิ่งดี ๆ กำลังจะสูญพันธุ์
  • กำลังใจดี ๆ ที่อาจารย์มอบให้ชาว SHA พะโต๊ะ ขอน้อมรับด้วยความยินดี
  • ขอบคุณมากนะค่ะ

 

  • ขอบคุณค่ะ คุณครูตุ๊กตา
  • ขอบคุณค่ะที่แวะมาให้กำลังใจครอบครัวนักเดินทางตัวยง
  • พยายามเติมเต็มข้อคิดเพื่อมีใครสักคนเข้าใจ ใครสักคน... 
  • ช่างคิด ช่างเปรียบเปรย
  • ได้ความคิดและความรู้สึกดีๆ... น๊อ
  • ขอบคุณค่ะ คุณสามสัก
  • ขอบคุณในกำลังใจที่ส่งมอบให้บุษรา ได้หยิบยก หรือเปรียบเปรยและเห็นข้อแตกต่าง ๆ ที่ชัดเจน และสามารถนำมาเสนอให้ท่านผู้อ่าน อ่านแล้วได้ประโยชน์ และสามารถนำไปเป็นแนวทาง เพื่อให้เกิดเป็นสิ่งที่ดี ๆ แก่ตัวเอง และผู้อื่นยินดีอย่างยิ่งค่ะ

สวัสดีครับ คุณ บุษรา,

เปรียบเทียบได้ดีครับ

ขอบคุณครับเข้าไปทักทายกัน

 

  • ขอบคุณค่ะ คุณ did
  • ขอบคุณในกำลังใจที่มอบให้
  • เป็นการสร้างมุมมองและเปรียบเทียบในสิ่งที่ใกล้ตัวสะท้อนสังคมในวิถีชีวิตในปัจจุบัน

แวะมาทักทายด้วยความระลึกถึงค่ะ

(^___^)

เดาใจว่าน่าจะชอบสีม่วง....ส่งดอกไม้นี้มาค่ะ

  • ขอบคุณค่ะ คนไม่มีราก
  • ระลึกถึงเช่นเดียวกันค่ะ 
  • เป็นการเดาที่ถูกทางค่ะ ชอบสีม่วงจริง ๆ ค่ะ มองแล้วรู้สึกเย็น สบายตา สบายใจ มองเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักเบื่อ ขอบคุณสำหรับสิ่งดี ๆ ที่มอบให้ค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

 

ถึงเราจะมาช้า แต่เราก็กลับก่อน

อ้าว...ไม่เกี่ยวกันค่ะ อิอิ

มีความสุขค่ะ วันนี้ ได้เริ่มต้นงานใหม่ด้วยกัน อะไรที่ใหม่ๆย่อมดีเสมอค่ะ

เขียนและเปรียบเปรยเจ๋งอยู่แล้ว ...ช่างคิดจริงๆ

รอเรื่องต่อไปนะคะ ว่าจะเอาอะไรมาเปรียบกับอะไร

ขอเรื่องที่ไม่ถนัดได้มั้ยค่ะ....ความรัก....อิอิ

มีความสุขทุกวันนะคะ...ขอบคุณสำหรับทุกอย่างค่ะ

  • สวัสดีค่ะ น้องอัจ
  • ขาประจำ (เจ้าเก่า) ยังดีค่ะที่มาช้า...(นิยามถึงคนที่เขาคอย...นานแค่ไหน) แต่ก็มาได้ทันเวลาพอดี (555) 
  • กำลังใจที่แสนดี ทั้งกาย วาจา ใจ พร้อมรับกับสิ่งที่ดีงามเสมอ
  • คนข้างกายคนนี้ขอเป็นกำลังใจยามพระอาทิตย์สาดแสง พร้อมที่จะรับการเปลี่ยนแปลงสู่ความยั่งยืนตลอดเวลา
  • เคยเห็นตลกร้องไห้บ้างไหม (ด้วยความที่ขำไม่ออก) ...ถ้าเรื่องความรัก... เรื่องนี้ขออนุญาต ผ่านค่ะ ๆ

แวะมาเยี่ยมครับ

นี่แหละครับมนุษย์...

  • ขอบคุณค่ะ คุณหนานเกียรติ
  • ขอบคุณในกำลังใจที่นำมาฝากค่ะ
  • นี่แหละมนุษย์ สั้น กระทัดรัด ได้ใจความจริง ๆ

มาชม

เห็นเป็นมุมคิดดีนะครับ...

  • ขอบพระคุณค่ะอาจารย์
  • ที่แวะมาเป็นกำลังใจให้ ก็จะพยายามสร้างมุมคิดดี ๆ คนคิดเป็นสุข คนอยู่ข้าง ๆ เป็นสุข สังคมก็เป็นสุข ตาม ๆ กัน
  • ขอบคุณค่ะ
  • แวะมาทักทายค่ะ
  • "ชีวิตคือการเดินทาง  เรือนร่างคือศาลาพักใจ"
  • ขอบคุณค่ะ คุณธรรมทิพย์
  • ขอบคุณในกำลังใจที่มอบให้ ขอบคุณสำหรับบทกลอนเพราะ ๆ ยอมรับในตัวตนที่แท้จริง
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับคุณบุษรา  เอาดอกไม้มาฝากเป็นการขอบคุณครับที่เข้าไปทักทายผม  ขอบคุณมาก ๆ

 

 

  • ขอบคุณค่ะ คุณก้ามกุ้ง
  • ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาทักทาย
  • ขอบคุณสำหรับดอกไม้สวย ๆ

เบดูอินคนเร่ร่อนมาร่วมเดินทางด้วยครับ

  • ขอบคุณค่ะ เบดูอิน
  • ยินดีที่มีเพื่อนร่วมเดินทางด้วยกัน
  • ขอบคุณนะค่ะ

สวัสดีครับ บุษรา

  • พาหลานม่อนมาเยี่ยมเป็นกำลังใจ
  • ร่วมเดินทางไป ด้วยชีวิตที่มีคุณค่าครับ

  • ขอบพระคุณค่ะ อาจารย์
  • ขอบคุณคะที่แวะมาเยี่ยมและเป็นกำลังใจให้
  • "ชีวิตที่มีค่า คือชีวิตที่ตัวเรา เป็นคนมีคุณค่า และทำให้คนอื่นมีค่า" จะพึงระลึกไว้เสมอค่ะ
  • ให้น้องม่อนน่ารัก ๆ ทุกวัน ๆ นะค่ะ
  • ขอบพระคุณค่ะ

มาอีกรอบมาดูว่านาฬิกา เดินตรงไหม ฮ่าๆๆ จริงๆๆแล้วนาฬิกา เดินเป็นวงกลมไม่ได้เดินตรง ฮ่าๆ

เรียนคุณบุษรา

ชอบพัดลมหมุนทำหน้าที่ ช่างเปรียบเทียบดีจัง นำสิ่งรอบข้างมาทำเป็นปรัชญาได้ ชอบครับ ขอบคุณที่ไปเยี่ยมครับ

  • ขอบคุณค่ะอาจารย์ 
  • ธรรมชาติของนาฬิกาเดินเป็นวงกลม  ไม่ได้เดินตรง ๆ อย่างที่อาจารย์กล่าวถึงศิษย์ขอน้อมรับคำติทุกประการ (ผิดไปแล้วค่ะ แต่ก็ยอมให้ผิด เพื่อจะได้เป็นครูกับเขาบ้าง) ฮ่า ฮ่า
  • นาฬิกาเดินเป็นวงกลมตามเวลาที่เป็นจริง (COPY) อาจารย์มาแล้วนะเนี่ย เรื่องหน้าไม่กล้าเขียนเรื่องนาฬิกาอีกแล้วกลัวพลาด (555)
  • มนุษย์อย่างเรา ๆ เดินให้ตรงบนความถูกต้อง ความเป็นธรรม ความเป็นกัณยาณมิตร พอได้มั๊ยค่ะอาจารย์
  • ขอบคุณค่ะ อาจารย์พรชัย
  • พัดลม,นาฬิกา , ทุกสิ่งทุกอย่างได้ทำหน้าที่โดยสมบูรณ์ด้วยตัวของมันเอง สิ่งที่อยู่รอบ ๆ ตัวเราสามารถนำมาเป็นปรัชญาชีวิตทั้งนั้น
  • ตู้เย็น , แอร์  น่าจะนำเสนอในเรื่องหน้าค่ะ (555) คราวหน้ากะว่าจะเขียนในมุมตลก ๆ เพื่อเป็นการสร้างรอยยิ้มให้กับอาจารย์ได้บ้าง  (แนวตลกก็พอได้ค่ะ)
  • อย่าลืมแวะมาให้กำลังใจกันอีก

 

มาชม

ทายทัก แบบสบาย ๆ นะครับ

  • ขอบพระคุณค่ะอาจารย์
  • ครั้งแรกกับครั้งที่สองน้ำใจไม่เคยสร้างซา
  • นักเขียนสมัครเล่นคนนี้ มีแรงใจเพื่อจะเขียนเรื่องต่อไปให้มีคุณค่าให้มากยิ่ง ๆ ขึ้น
  • ขอบคุณค่ะ

                 

  • ขอบคุณครับคุณบุษรา
  • ที่เข้าไปทักทายกัน
  • ยินดีครับที่เราจะเป็นพันธมิตรความรู้กันครับ

 

  • ขอบคุณค่ะ อาจารย์
  • กำลังใจเป็นช่อดอกไม้สวย ๆ
  • ยินดีมาก ๆ ค่ะ กับคำว่าพันธกิจความรู้ ศัพย์คำนี้ ฟังแล้วรู้สึกดีเป็นที่สุด
  • ขอบคุณนะค่ะ
  • ทำให้ได้คิด ความมีชีวิต หรือสติปัญญาอันเป็นเลิศของมนุษย์ มิได้สร้างประโยชน์เท่านั้น..หลายครั้งสร้างปัญหา
  • ขอบคุณข้อคิดดีๆครับ
  • แวะมาอ่านสองรอบแล้วค่ะ ทวนไปมาเหมือนเข็มนาฬิกาค่ะ ได้แง่คิดดี ๆ กลับไปมากมาย ขอบพระคุณมากค่ะ

สวัสดีคะ คุณบุษ

ชาวพะโตะ มีแต่คนน่ารักและมุ่งมั่น ขยันทำงาน นะคะ

เป็นองค์กรที่น่าเรียนรู้มากค่ะ

  • เพิ่งรู้นะคะเนี่ยว่าอยู่ใกล้กวีเอก ช่างคิด ช่างเปรียบเทียบ ช่างเขียน  เก่งมากๆๆเลยค่ะ  ชื่นชมจากใจจริงๆค่ะ 
  • น้อมรับข้อคิดดีๆๆ ไปใช้จ้า  นู๋เองร้างลาการเขียนบันทึกมานาน  ไม่ได้เริ่มต้นสักที
  • ถ่ายทอดเรื่องราวดีๆอีกน๊าคะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ 

ชีวิตคือการเดินทางค่ะ

แวะมาทักทาย มาขอบคุณที่แวะไปทักทายครูอิงที่ "ลานร้อยรสบทกวี"

นำข้าวเหนียวมะม่วงมาฝากค่ะ

สวัสดีค่ะคุณบุษบา

ชอบบันทึกนี้จังค่ะ

นาฬิกา  พัดลม มนุษย์ ต่างมีหน้าที่ของตนเอง และทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด

ความเลื่อมล้ำในสังคม ย่อมมีอยู่เป็นธรรมดาของสรรพสิ่งค่ะ

ขอบคุณที่เข้าไปทักทายบันทึกของครูใจดี

มีความสุขทุกวันนะคะ

  • ขอบคุณค่ะ อาจารย์ธนิตย์
  • ขอบคุณในกำลังใจที่มอบให้ การเปรียบเทียบบางครั้งอาจไม่ถูกต้องเสียทีเดียว แต่ก็ไม่เกินจริงมากนัก คำว่ามนุษย์มีทั้งการสร้างประโยชน์ บางครั้งก็สร้างปัญหาอย่างที่คาดไม่ถึงกันเลยทีเดียว ดังคำที่อาจารย์กล่าว กำลังเล็ก ๆ อย่างเรา ๆ ก็ได้แต่เฝ้าดูอยู่ห่าง ๆ
  • ขอบคุณนะค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ อาจารย์ศิลา
  • ขอบคุณ 2 อ่าน กับ 1 คอมเม้นท์ เป็นกำลังใจที่สำคัญมากที่สุด สำหรับนักเขียนมือสมัครเล่น ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่รอบ ๆ ตัวเรา มีคุณด้วยกันทั้งนั้น  ทีนี้อยู่ที่มุมมองของมนุษย์แล้วละทีนี้
  • ได้แง่คิดดี ๆ กลับไปมากมาย ได้แล้วห้ามเอามาคืนนะค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ อาจารย์พอลล่า
  • กำลังใจที่มีมาให้อย่างสม่ำเสมอกับชาวโรงพยาบาลพะโต๊ะ อาจารย์เป็นส่วนหนึ่งที่เป็นแรงผลักดันให้มีสิ่งดี ๆ เกิดขึ้น ณ. ที่แห่งนี้
  • องค์กรนี้พร้อมจะเรียนรู้ตัวเอง และให้องค์กรอื่นเข้ามาร่วมเรียนรู้
  • ขอบคุณนะค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ น้องนารีรัตน์
  • รู้จักหน้า รู้จักชื่อ แต่ไม่เคยได้พูดคุยกัน โอกาสหน้าได้เจอกันคงมีโอกาสได้รู้จักกันมากกว่านี้แน่นอน คนสาธารณสุข ไม่เคยแล้งน้ำใจสักที
  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ดี ๆ พี่เองก็เพิ่งมาเรียนรู้การเขียนบันทึก ฝีมือยังต้องรอปรับปรุงอีกเยอะ แต่จะพยายามทำให้ดีในทุก ๆ บันทึก เพื่อพี่น้องชาวสาธารณสุข 
  • เราจะเป็นกำลังใจให้กันและกันนะค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ คุณอิงจันทร์
  • ขอบคุณในกำลังใจที่มอบให้ค่ะ ชีวิตคือการเดินทาง บนถนนสายต่าง ๆ มันขรุขระ หรือจะราบเรียบ อาจจะแตกต่างกันไปบ้าง แต่ทุกคนเดินไปบนจุดมุ่งหมายเดียวกันคือความสำเร็จในชีวิต
  • เห็นภาพนำข้าวเหนียวมะม่วง บอกได้คำเดียวว่า หิวๆๆๆๆ
  • ขอบคุณค่ะ
  • สวัสดีค่ะ คุณครูใจดี
  • นาฬิกา พัดลม มนุษย์ ต่างมีหน้าที่ของตนเอง และทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด สิ่งอื่น ๆ ที่อยู่รอบ ๆ ตัวเราก็มีหน้าที่ของตนเองด้วยกันทั้งสิ้น ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นสิ่งมีชีวิตหรือไม่ 
  • ขอให้มีความสุขทุกวันเช่นเดียวกันคะ
  • สวัสดีครับ
  • ตามมาให้กำลังใจน้องนก
  • ขอให้มีความสุขมาก ๆ ครับ
  • ขอบคุณค่ะ พี่ดิษฐ์
  • ขอบคุณในกำลังใจที่แสนดี
  • มีความสุขเช่นกันค่ะ 

 

  • ขอบคุณค่ะ คุณสิทธิชัย
  • ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาให้กำลังใจ
  • เคยเข้าไปอ่านแต่ในSHAพึ่งเจอบล็อกนี้ครับ
  • ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆแล้วจะมาเยี่ยมอีกครับ
  • ขอบคุณค่ะ น้องเร
  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจอย่างต่อเนื่องทั้งในโครงการ SHA  และบล็อกส่วนตัวของพี่นก
  • คนเขียนเรื่องได้ดี ก็เพราะกำลังใจที่ดี ๆ  งานก็เลยก็มาดี ๆ (555)
  • ขอบคุณค่ะ
  • แวะมาทักทายยามเช้าค่ะ
  • ขอให้มีความสุขกับวันใหม่ค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ คุณธรรมทิพย์
  • อากาศช่วงเช้า ๆ มองไปทางไหนก็สดชื่น
  • มีความสุขในการทำงานเช่นเดียวกันค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

 

  • ...สวัสดีครับ ...คุณบุษรา ...มาทักทายและเยี่ยมเยียน ครับ...
  • ...เวลาที่ผ่านไป ในทุกวินาที...บอกให้เราทราบว่า...เราได้อะไรมาบ้างจากกาลเวลาที่ผ่านไป...
  • ...เริ่มต้นใหม่  ไม่ต้องรอเวลา ...ถ้ารอเวลา จะไม่มีจุดเริ่มต้น...
  • ...เริ่มต้นใหม่  ไม่ต้องแข่งกับเวลา ...ถ้าแข่งกับเวลา มักจะพลาดอยู่เสมอ... 
  • ขอบคุณค่ะ อาจารย์
  • ขอบคุณเป็นครั้งที่ 2 สำหรับเช้าวันนี้
  • ข้อคิดดี ๆ ที่อาจารย์ได้ชี้แนะ บุษราจะระลึกไว้ในใจตลอดเวลา เพื่อเป็นการสร้างสามัญสำนึกที่ดี ๆ ตลอดไป ค่ะ
  • ขอบพระคุณค่ะ
  • แวะมาเยี่ยม
  • ดีใจที่แวะไปคุยกันค่ะ
  • ขอบคุณค่ะคุณหมอเจ๊ คนสวย
  • ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม
  • คงมีโอกาสได้พบกันในบล๊อกบ่อย ๆ ค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ...คุณบุษรา

  • เช่นกันค่ะ
  • เพื่อเติมแต้มสิ่งดีดีในชีวิตร่วมกันนะคะ

                                           

  • ขอบคุณค่ะ คุณครูอี๊ด
  • ยินดีต้อนรับเพื่อนใหม่ค่ะ เพื่อเติมแต้มสิ่งดี ดี ให้กับชีวิต
  • คงมีโอกาสได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ทางบล๊อกเพิ่มเติมนะค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

เรียน คุณบุษรา มาอ่านคำคมที่เด็ดขาด เขียนได้น่าอ่าน เกิดแรงบันดาลใจที่ดี ชอบคำว่ามีชีวิตมีหน้าที่ มีชีวิต มีจิตใจ และมีหน้าที่ ทุกคนก้าวเดินด้วยความมุ่งหวัง หวังค่าตอบแทน หวังผลประโยชน์ ตั้งกฎตัวเองด้วยเงื่อนไข? สิ่งมีชีวิตสิ่งนี้ทำเพื่อตัวเองอยู่รอดเสมอ

  • ขอบคุณค่ะ อาจารย์พรชัย
  • กำลังใจที่แสนดีเสมอมา บุษรายืนหยัดอยู่ได้ทุกวันนี้ก็เพราะกำลังใจที่มีมาอย่างต่อเนื่อง ไม่เว้นวันหยุดราชการ 
  • 3 เดือนกับการเรียนรู้ โกทูโน ณ.ที่แห่งนี้ รู้จักความรัก ความเมตตา ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ทุกคนพร้อมจะเดินไปด้วยกันบนเส้นทางที่ขรุขระบ้าง โรยด้วยกลีบกุหลาบบ้าง แต่ทุกคนก็ไม่เคยทิ้งกัน พร้อมจะเดินไปข้าง ๆ ตลอดเวลา
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณบุษรา

ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ นะคะ^^

  • ขอบคุณค่ะ น้องต้นเฟิร์น
  • ก่อนอื่นขอชื่นชมต้นเฟิร์น ชื่อน่ารัก เจ้าตัวคงน่ารัก น่าชัง เช่นกัน
  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้พี่นกนะค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ น้องอัจ
  • งานหนักแค่ไหนพี่รับได้เสมอ ขอแค่มีใครสักคนเข้าใจในสิ่งที่พี่ทำ
  • ชีวิตคนเรามันสั้นนัก วันนี้เราอยู่ขอทำหน้าที่ให้ดีที่สุดก็เพียงพอแล้ว  
  • ขอบคุณค่ะ

ชอบบันทึกนี้มากคะ

ได้ข้อคิดมากคะ ขอบคุณมากคะ

  • สวัสดีค่ะ พี่ประกาย
  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มาเติมเต็มให้บุษรา
  • นักเขียนมือสมัครเล่นจะพยายามเขียนเรื่องให้มีข้อคิด ให้มีประโยชน์เพื่อท่านผู้อ่านทุก ๆ ท่านค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณบุษรา..

แวะมาทักทายตอนเช้าๆ อากาศกำลังดีเชียวค่ะ..

ข้อคิดดีมากๆ...ขอเป็นกำลังใจให้ "คนทำงาน" และ

ก้าวผ่านวันทำงานอย่างมีความสุข

และ ทำงานด้วยความสุข สำเร็จ...

เพราะเราไม่มีทางรู้ว่า พรุ่งนี้เราจะมีเวลาได้ทำงานอีกไหม....???

ขอบคุณค่ะ..

  • ขอบคุณค่ะ คุณมะนาวหวาน
  • ขอบคุณจริง ๆ สำหรับกำลังใจที่มอบให้บุษรา แถมด้วยข้อคิดดี ๆ "พรุ่งนี้เราจะมีเวลาได้ทำงานอีกไหม....???" ยอมรับโดยดุษฎีค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ
  • สวัสดีครับ น้องนก
  • มาเป็นกำลังใจให้นักเดินทางตัวยงด้วยคนครับ
  • มีความสุขมาก ๆ นะครับ
  • ขอบคุณค่ะ พี่ดิษฐ์
  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้นักเดินทางตัวยงกับน้องสาวคนนี้ค่ะ
  • มีความสุขเช่นเดียวกันค่ะ

-มาแล้วมาแล้ว พี่สุพลาดการอ่านไปได้ไงคะ เป็นข้อคิดที่ดีมากเลยคะ นาฬิกาที่ทำหน้าที่ของตนเองตลอดเวลา จนกว่าจะหมดลาน แล้วก็มาตั้งลานใหม่ หรือหมดถ่านต้องมาชาจใหม่ หรือเปลี่ยนถ่านไม่ดีออก ไม่ต้อง อยู่แต่ในกรอบ รอวันแต่จะเก จะเก่า จะแก่

-ทุกสิ่งทุกอย่างต่างก็ดำเนินไปตามคัลลองของชีวิต ตามแบบฉบับของตน ของใครของมัน ไม่ว่านาฬิกา  พัดลม  หรือมนุษย์ และจะแตกต่างรูปแบบการทำหน้าที่กันไป

-แต่ชีวิตของคนเรา อย่าหมุนเวียนวนอยู่ในกรอบรูปแบบเดิมอยู่เลย เราจะต้องมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง ขาดบ้างเกินบ้าง ยืดหยุ่นได้บ้าง และจะต้องเดินไปไม่มีถอยหลัง

-ชีวิตของคนเราจะต้องเดินไปข้างหน้า  เดินออกนอกกรอบบ้าง ถ้ามันดี  ถ้าหากว่าชีวิตไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ตรงเด๊ะเหมือนเข็มนาฬิกา ด้วยว่าชีวิตของคนเรามันจะไม่หยุดนิ่งอยู่แค่นั้น เดินไปหน้า ไม่เป็นวงกลม จะต้องมีการเปลี่ยนแปลง อยากได้ความก้าวหน้า  อยากให้ชีวิตขยายขอบเขต เพื่อที่จะทำให้ชีวิตตนเองดีขึ้น และพอใจในการเปลี่ยนแปลง จงเดินไปข้างหน้าเถอะคะ ไม่เดินวงกลม หรือเดินถอยหลังคะ คนดี

-และที่น้องเปรียบเทียบประกอบกับการทำงานของน้องนั้น  แผนการรักษาของแพทย์ ของพยาบาล  ของฉัน นั่นคือเดินตามคัลลองการรับผิดชอบของใครของตนเอง เดินไปตามเข็มนาฬิกา มันจะเป็นหน้าที่ จนลืมมนุษยธรรมในบางครั้ง เหนื่อยนะคะงานแบบนี้

-ถ้าหากนอกกรอบบ้างเพื่อการพัฒนา ก็เดินเป็นเส้นตรงก้าวไปข้างหน้าคะ แต่พี่สุก็ไม่รู้จะว่าอย่างไร เพราะในบางครั้งทำงานราชการ เราทำดีแค่ไหน ก็ไม่มีใครมองเห็น แล้วเพิ่มเงินเดือนความขยันให้เรา หรือขึ้นตำแหน่งให้เราบ้าง

-นอกจากคิดปลงว่า   ชีวิตคนเรามันสั้นนัก วันนี้เราอยู่ขอทำหน้าที่ให้ดีที่สุดก็เพียงพอ

แล้ว ถ้าคิดได้ดั่งนี้ ก็ขอเป็นกำลังใจให้น้องและคนทำงานทุกๆคนคะ

  • ขอบพระคุณค่ะ พี่สุ
  • ก่อนอื่นก็ขอขอบคุณที่พี่สุเข้ามาตามเก็บงานให้บุษราค่ะ งานเขียนของบุษรามีเพียงไม่กี่เรื่อง แต่ทุกเรื่องที่เขียนได้กลั่นกรองออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจจริง ๆ ทุกเรื่องที่เขียนเล่า  เขียนด้วยความตั้งใจ อยากให้พี่สุอ่านและช่วยชี้แนะให้บุษราในทุก ๆ งาน  บุษราจะได้จดจำเอาไว้... งานทุกงานที่ถ่ายทอดออกมาอาจจะไม่ดีที่สุด แต่ก็อยากบอก อยากเล่า แต่ก็พร้อมจะปรับปรุงและเปลี่ยนแปลงเพื่อสิ่งที่ดีที่สุดตลอดเวลา...
  • สิ่งที่อยู่ในใจบุษราตลอดมามีพี่สุคอยเป็นพี่เลี้ยงคอยแนะนำและคอยเติมเต็มให้กับงานบุษราถือเป็นเกียรติอย่างสูงค่ะ
  • ขอบพระคุณค่ะ 

■ แวะมาทักทายยามเช้าค่ะ

■ ขอให้มีความสุขกับวันใหม่ค่ะ

  • ขอบคุณค่ะ คุณปริมปราง
  • ดีใจมาก ๆ ที่คุณปริมปรางแวะมาอ่านเรื่องเล่าย้อนหลังให้กับบุษราในทุก ๆ เรื่องเป็นพระคุณอย่างสูง
  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจดี ๆ ที่มอบให้กันค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท