ไผ่ป่ากับวิถีชุมชนเชิงเขา


ไผ่ป่า..

เป็นภาพที่คุ้นเคยที่ผ่านตาเมื่อเราขับรถเข้าไปในดงหลวง หรือพื้นที่อื่นๆที่เป็นเชิงเขา แต่ภาพเหล่านี้ไม่ได้เห็นตลอดปี จะเห็นเฉพาะช่วงฤดูกาลเท่านั้น

 

อะไรล่ะนี่: ก็ภาพชาวบ้านใช้มอเตอร์ไซด์บรรทุกท่อนไม้ไผ่น่ะซี

เอาไปทำอะไร: เอาไปสานกระติบข้าวเหนียว

สานเอาไปทำอะไร: สานแล้วน่าที่จะเอาไปขาย เพราะหากเอาไปใช้เองก็คงไม่ใช้ไม้ไผ่มากมายเท่านี้

 

มุมมองอื่นๆ: นี่คือการพึ่งพิงป่า เพราะชาวบ้านคนนี้มาเอาไม้ไผ่ป่าชนิดนี้ไปจากป่าในดงหลวง คงไม่ใช่ชาวบ้านคนนี้คนเดียว คงมีอีกหลายคน มากเท่าไหร่ มีจำนวนเท่าไหร่ที่มาเอาไม้ไผป่าแบบนี้ไป แล้วไม้ไผ่ป่าจะลดน้อยลงไหม จะหมดไปไหม เวลามันออกหน่อก็มาเอาไปกินช่วงหนึ่งแล้ว พอมันโตขึ้นก็มาเอาลำต้นไปอีก

 

คำถาม: ทำไมไม่ปลูกเอง... ทำไมไม่คิดอนุรักษ์ มีแต่ มาเอาไม่ป่าออกไป ออกไป.... เดี๋ยวป่าหมดก็เดือดร้อนกันอีก

มุมคนทำงาน: เป็นเรื่องที่คิดง่าย ตั้งคำถามได้ง่ายมาก แต่การไปสร้างคน สร้างชาวบ้าน ปลุกสำนึก ให้คิด และเปลี่ยนไปตามหลักการดีดีที่ง่ายแสนง่าย อย่างที่คิดและพูดออกมานั้น ใครมีเครื่องมือที่ดีจริงก็ลองบอกเล่ากันหน่อยนะ หรือลองลงไปทำดูซิว่ามันง่ายหรือยากแค่ไหน

...เรารอคุณอยู่...ที่ดงหลวงด้วยความยินดียิ่ง..อิอิ.

หมายเลขบันทึก: 304747เขียนเมื่อ 10 ตุลาคม 2009 11:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)

เป็นงานที่ยากมากคะพี่บางทราย สอนหรือให้ชาวบ้านอยู่ร่วมกับป่าและชุมชนช่วยปลูก ป่า

ให้กำลังใจคะ ปลูกจิตสำนึกให้รุ่นลูกหลานนะคะ ต้องมีวิชานี้ตั้งแต่ประถมจนมัธยานะคะ

ให้เป็นวิชาบังคับ

อิอิ น้องประกายคนเก่งครับ  พี่ก็แหย่เล่นน่ะครับ

เราก็ทำกันอยู่ แต่ต้องใช้เวลามากๆ ใช้ความอดทน ใช้เทคนิควิธีสารพัดจะทำ ครับ แน่นอนก็มีคนส่วนหนึ่งที่เข้าใจได้ คิดได้ แต่ยังทำไม่ได้ ก็มีคนที่คิดได้ ทำได้ และทำจริงๆ แต่มีส่วนน้อย ส่วนมากก็ยังขึ้นป่าไปเอาเหมือนเดิมอยู่

เหมือนกับที่ในหลวงท่านกล่าวไว้ว่างานพัฒนาชนบทนั้นเป็นงานยาก.....

ต้องใช้หลากหลา่ยกระบวนวิธีครับ ระบบการเรียนการสอนในโรงเรียนก็เหมือนกันเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องเข้าไปด้วย เราก็ทำครับแต่ยังน้อยไป...

..แต่ก่อนนี้...คน (ไม่)โง่...อยู่กับป่า.....แต่..เดี๋ยวนี้...คน...(โง่)...กินป่า...อิอิ...นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...ไม่มีป่า....ไม่ได้อยู่ไม่ได้กิน....๕๕๕๕๕๖

สวัสดีครับคุณยายธี แหมคุณยายฟังธงตรงๆไปเลยนะครับ

..สวัสดีค่ะคุณบางทราย...แวะมาเที่ยวป่ายายธีหน่อยนะ...อยากฟังเรื่องเล่าของบางทราย...www.glangdin.spaces.live.com ยายธีจะถึงเมืองไทยสิบสี่นี้.....

สวัสดีครับคุณยายธี เดี๋ยวผมไปเยี่ยมครับ ตอนนี้มานั่งคอยรถเอารถมาเปลี่ยนน้ำมันเครื่องครับ

สวัสดีครับพี่บางทราย

ที่บ้านดอยมูเซอตอนนี้มีไม้หลายต้นที่ปลูกไว้เริ่มจะใช้งานได้ ทั้งต้นสน ไผ่ซาง ไผ่รวก และไผ่หก

สิ้นเดือนนี้ที่บ้านกำลังจะเริ่มลงมือสร้างที่พักเล็ก ๆ สำหรับนักเดินทาง โดยใช้ไม้ที่มีอยู่เป็นส่วนประกอบสำคัญ

สร้างเสร็จแล้วจะส่งเทียบเชิญนะครับ...

สวัสดีน้องหนาน

ฝรั่งชอบอะไรที่มันเป็นแบบพื้นๆบ้าน เห็นที่โป่งแยง แม่ริม เชียงใหม่ ชาวบ้านทำรีสอร์ทแบบง่ายๆเป็นกระต๊อบให้ฝรั่งเช่า ฝรั่งก็ชอบครับ

ขอบคุณมากน้องหนาน ที่ตาก คนข้างกายพี่ก็ยังมาทำงานอยู่เป็นครั้งคราวครับ

เอาเรื่องราวท้องถิ่นมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะครับ

พี่เองอยากเป็นตัวแทนชาวบ้านเปิดเวทีนี้ให้แก่ชาวบ้าน เล่าเรื่องชาวบ้าน ปกติเขาไม่มีเวทีเหล่านี้อยู่แล้ว หน้าจอส่วนใหญ่ "ไม่มีเรื่องของชาวบ้าน" พี่อยากทำหน้าที่ให้เวทีนี้มีชาวบ้านบ้างครับ เท่าที่จะทำได้ครับ

 

พี่ครับ

ผมมีโปรแกรมจะเดินทางไปบ้านพะเด๊ะ จ.ตาก

หมู่บ้านซึ่งได้รับผลกระทบจากแคคเมียม (บ.ผาแดง)

ผมมีเพื่อนชาวปกาเกอะญออยู่ที่นี่หลายคนครับ

จะไปเก็บเรื่องราวมาเขียน บอกเล่าสังคมครับ คาดดว่าจะภายในสิ้นปีนี้

ส่วนหนึ่งคงจะนำมาแบ่งปันใน G2K ครับ

ขอบคุณน้องหนาน

ไม่มีใครทำหน้าที่นี้ได้เท่ากับกลุ่มคนเช่นเราหรอกนะ เพราะส่วนใหญ่ท่านเหล่านั้นเป็นคนในเมือง เราเอง เข้าๆ ออกๆ ชนบท เอาเรื่องของชาวบ้านมาสู่สาธารณะเถอะ ตามโอกาสนะเพราะหลายช่วงเวลาเราก็ไม่มีจังหวะที่ไปหยิบรายละเอียดเอามาเล่าขานให้สาธารณะทราบบ้าง

ประเทศไทยไม่ใช่เพียงกรุงเทพฯ ใครก็ไม่รู้กล่าวไว้

คนชายขอบอย่างชาวบ้าน ยิ่งเป็นชายแดนนั้น เรื่องราวมีมากมาย ไม่มีใครรู้ไม่มีใครทราบ ปัญหาต่างๆมากมาย ยังไม่ได้รับการเข้ามาแก้ไขอย่างจริงจัง

ดูซิ งบเป็นแสนล้านกระจุกอยู่ที่กรุงเทพฯ มาบตาพุด และฯลฯ แล้วพี่น้องชนเผ่าก็เป็นคนไทย ราษฎรไทย ..อิอิ ไม่ได้บ่น แต่เอาความจริงมากล่าว

ช่วยกันเถอะ เอาเรื่องราวเขามาบอกกล่าว อย่างน้อยก็ให้สาธารณะรับทราบว่ามีเขาอยู่ที่นั่น และที่นั่นคือประเทศไทย พื้นที่ที่ไม่สามารถแบ่งแยกได้..

ขอบคุณน้องหนานที่รับพิจารณานะครับ

เป็นงานที่มีความสุขมากนะคะ

อยู่แถวกาฬสินธุ์นี่เอง ว่างๆไปเที่ยวดงหลวงบ้างนะครับ

สวัสดีครับ พี่บางทราย

         แวะมาค่อยๆ ซึมซับวิถีคนชนบทครับ ดูเหมือนคุณพี่ท่านนี้จะขนท่อนไม้ไผ่ไปใหมากที่สุดเท่าที่จะทำได้นะครับ

         เห็นพี่บางทรายแวะไปชมปรากฏการณ์ Sundog ซึ่งเป็นเครื่องเคียงการทรงกลดของดวงอาทิตย์ (solar halo) แบบหนึ่ง ก็เลยนำอีกแบบมาให้ชมครับ

          
        รายงานด่วน! อาทิตย์ทรงกลด...เหนือฟ้านนทบุรี (เลียนแบบเดย์)

       ภาพนี้ถ่ายได้ที่บ้านแบบฟลุ๊คๆ คือ มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น แต่เห็นเมื่อปรับระดับแสงในภาพแล้วจะเห็นเส้นโค้งๆ (คว่ำ) สัมผัสขอบวงทรงกลดอยู่ เรียกว่า เส้นสัมผัสขอบด้านบน (upper tangent curve) ครับ

        ส่วนเส้นขวางๆ มัวๆ ที่พาดอยู่ในแนวดิ่ง คือ เมฆคอนเทรล (contrail) ที่เกิดจากเครื่องบินไอพ่นนั่นเองครับ

อ.ชิว ครับ ไม่ีค่อยได้เห็นเท่าไหร่ภาพอย่างนี้  หรือมันมีบ่อยแต่เราไม่ได้ดูเพราะดูยาก อันตรายแก่สายตา.. แต่ชอบครับ ชอบภาพแบบนี้  ชอบภาพปรากฏการณ์ธรรมชาติ ชีวิตแบบธรรมชาติ เพราะธรรมชาติคือสิ่งที่เราควรเรียนรู้

ขอบคุณครับที่เอาภาพน่าสนใจมาฝาก

สรุปงานเสวนา ๙ วิธีฟื้นฟูชาติ ตามแนวพระราชนิพนธ์เรื่อง"พระมหาชนก"ที่ผ่านมาครับ

http://gotoknow.org/blog/plays-learns/307280

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท