อ่านแล้ว อ่านแล้ว
แต่อ่านกี่ครั้งก็ยังทอนให้องค์กรไม่หมดเหมือนเดิม อิอิ
สวัสดีวันหยุดค่ะพี่นก พรุ่งนี้เจอกัน สำหรับวันนี้ นอนหลับฝันดีนะค่ะ
สวัสดีค่ะ
- เคยอ่านแล้ว
- แต่ไม่เป็นไรคะ
- กว่าจะได้ใจใครในการทำงานเพื่อองค์กรนั้นจริงจังยากเหลือเกินค่ะ
- เพราะเราคิดต่างมุมมอง
- องค์กรไม่เคยทำอะไรให้คนเจ็บ
- แต่คนในองค์กรนั้นใช้หลักการบริหารงานไม่จริงใจ จริงจัง ต่างหาก
ฮิ ฮิ ขำไม่ออก
ตกลง ว่า เป็นพี่นก อิอิ
สวัสดีค่ะ เรียกพี่นก นะคะ
สวัสดีค่ะ คุณบุษรา
อ่านแล้วชอบมากคะ
แม่กับลูกนี่ชอบมากๆคะ
สวัสดีค่ะ
ได้เคยอ่านมาบ้างจากฟอร์เวิร์ดเมล...แต่อ่านอีกก็ชอบอีกค่ะ
อย่าลืมรีบ ๆ "ทอน" เสียก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ "ทอน"
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
มาชม
เห็นความรักความเข้าใจในรักเต็มแผ่นฟ้าเลยหนานี่...อิ อิ อิ
สวัสดีค่ะ...
เมื่อวานพิมพ์เร็ว ขาดความรอบคอบ พิมพ์ชื่อเป็น คุณบุษบา... ขออภัยนะคะ
ชอบเรื่องนี้จัง อ่านไปยิ้มไป.....ขออนุญาตนำไปใช้บ้างนะคะ..โดยเฉพาะกับคุณลูกๆ
ยินดีมากๆ ที่ให้เกียรติเป็นเพื่อนๆ ครูใจดีรู้จักคนชุมพรหลายคนเหมือนกันค่ะ มีคนนึงอยู่สายงานนี้แหละ น้องเขาจบเภสัช และกำลังเรียนแพทย์... อัธยาศัยดีน่ารัก.... รู้สึกว่าคนชุมพรน่ารักทุกคนนะคะ...
มาส่งรอยยิ้มให้เพื่อนใหม่ค่ะ
ครับ ผมเองก็ยังมีเรื่องที่ยังทอนไม่หมดอีกมากครับ ต้องทยอยทอนไป
ขอบคุณมากครับ
จะอ่านกี่ครั้งก็ยังชอบค่ะคุณนก
แวะไปบ้านพระโต๊ะ เลยขอมาเยี่ยมบ้านคุณนกบ้าง ไม่ว่ากันนะคะ
โครงการชาทำให้มองเห็นเพ็ชรเม็ดงามหลายเม็ดเปล่งประกายวิบวับแวววาวเต็ม"พระโต๊ะ"เลยนะคะ
ได้มองเห็นความจริง คววมดี และความงามของมนุษย์
คุณนกก็เป็นอีกหนึ่งเพ็ชรเม็ดงาม จึงขอเข้ามาชม และให้กำลังใจค่ะ
สวัสดีครับ บุษรา
ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับผม มีอะไรก็แลกเปลี่ยนกันนะครับ
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทายค่ะ
คำว่าแม่ ให้ตอบแทนอย่างไรก็ไม่หมด ไม่มีสิ่งใดทดแทนได้
แต่องค์กรนั้นไม่แน่
ทำงานทั้งเสาร์ - อาทิตย์ไม่มีวันพัก
วันธรรมดาทำถึง 2 ทุ่ม
ไม่มีวันสำหรับครอบครัว
ไม่มีคำว่าวันหยุด
ไม่มีวันปิดเทอม
คิดว่าคงคุ้มทุนแล้ว
สวัสดีครับ
เข้ามาอ่านได้ข้อคิดดีๆครับ
ขอบคุณครับแวะไปเยี่ยมและทักทายกัน
สั้นๆว่าประทับใจมากๆ
ครับ นี่ก็เป็นมนต์เสน่ห์ อีกอย่างของโรงพยาบาลชุมชนครับ ซึ่งผมคิดว่ายิ่งโรงพยาบาลใหญ่ขึ้นเท่าไร บรรยากาศพวกนี้ก็จะเห็นลดน้อยลง ความสัมพันธ์ของบุคคลากร จะกลายเป็นเชิงโครงสร้างมากขึ้น
ที่ไปเยี่ยมให้กำลังใจเยาวชนของเรานะคะ
สวัสดีค่ะ
เยี่ยมเลยคะ พี่สุก็เคยได้อ่านเรื่องนี้ และอยู่ในบล็อคพี่สุก็มี แต่พี่สุ ไม่ได้เปรียบเทียบกับองค์กรเหมือนน้องแป๋มเลยคะ ดีมากเลย เขาเรียกว่าต่อยอด
พี่สุมีความคิดว่า บทความที่แต่ละคนเขียนลง บางคนก็ลอกคัดออกมาจากนังสือต่าง ๆ เช่นหนังสือปรัชญา หนังสือศาสนา ที่คนที่อ่านหนังสือเก่งๆ ก็พี่น้อง GTKนี่แหละคะ เขาพากันอ่านมาหมดแล้ว แต่จะมีใครไหม เวลาลอกลงมาแล้ว ตนเองแสดงความคิดเห็นลงไปด้วย หรือเปรียบเทียบ ให้ข้อคิด
อย่างเช่นที่น้องเขียนบทความนี้ พี่สุขอชมเชยนะคะ ในฐานะที่พี่สุก็เคยอ่านเรื่องแม่นี่แหละ พี่สุขอชมเชยตรงที่ น้องแป๋มสามารถเอาองค์กร ของตนเองมาเปรียบเทียบ ยิ่งทำให้เข้าใจมากยิ่งขึ้น แถมยังได้ข้อคิดด้วย เยี่ยมจริงๆ ขอให้ทำลักษณะนี้แหละนะคะ มีอะไรไปบอกพี่สุได้คะ ประเภทความคิดต่อยอด พี่สุชอบๆ คะ มันได้อีกแง่หนึ่ง
พี่สุจะบอกนะคะ อย่างเช่นบล็อของพี่สุหนะ ทำไมถึงมีแต่กลอน สอนใจ สอนชีวิต ถ้าหากว่า พี่สุไปลอกปรัชญามาเลย มาเขียนให้อ่าน เป็นไงคะ ถ้าเป็นพี่สุก็จะว่า อ่านมาแล้วหละ พี่สุเลยแปลงใหม่ โดยเอาลทกลอน แบบปรัชญานั่นแหละ มาแต่งใหม่
ได้บทความเตือนคติแล้ว ยังต้องค้นหาภาพที่สวยที่สุด และมีความสอดคล้องกับบทคะ
กลอนก็ต้องได้ข้อคิด ถ้าแต่งถูกฉันทลักษณ์ พริ้ว ยิ่งจะเพราะขึ้นคะ ส่วนบทกลอนนั้นถ้าไม่เพราะ หรือไม่ถูก มีอาจารย์วราภรณ์ ธรรมทิพย์ ดอกทานตะวันคะ จะเข้ามาช่วยสอน ไปสังเกตได้คะ ให้รู้ว่าพี่สุทำถึงขนาดนั้นนะคะ เพื่อใคร
ก็เพื่อพี่น้องGTKทุกคนได้รับประโยชน์หลายด้าน
ที่พี่สุพูดยาว เพราะบทความของน้องแป๋มโดนใจพี่สุมากเลยคะ มีอะไรไปหาได้นะคะ
ถ้าอยากชมบล็อค บทความตามนี้คะ
http://gotoknow.org/blog/lelaxy/305092 การเอาชนะ ..อุปสรรค
http://gotoknow.org/blog/lelaxy/304491 ลาภยศ ชื่อเสียงไม่เที่ยงตรง
http://gotoknow.org/blog/lelaxy/304491 พรุ่งนี้ของชีวิต
มีอีกมากมายนะคะ พี่สุอยากให้ดู ว่าของพี่สุเป็นลักษณะอย่างนี้แหละคะ วิชาการไปก็เบื่อ ตลอดชีวิตที่อยู่ในกรอบมีแต่วิชาการ ขอนอกกรอบบ้าง โอย เม้นท์ยาววววววว
ขอโทษน้องบุษรามาก พี่เรียกชื่อผิดเป็นน้องแป๋มคะ เพราะไปเยี่ยมหลายบล็อค มีแต่เม้นท์ยาว ชักสับสนชื่อคะ ต่อไปไม่ลืมคะน้องบุษรา คนดี
สวัสดีค่ะ
มาทักทายด้วยความระลึกถึงค่ะ
สบายดีนะคะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ อ่านแล้วจรรโลงใจดีนักคะ ยิ่งในสังคมปัจจุบัน ทุกคนคิดแต่ว่าองค์กรให้อะไรเราบ้าง...
เรื่องของแม่กับลูกก็ดีมากค่ะ...ค่าที่แม่อุ้มท้องเก้าเดือนไม่คิด
ค่าที่แม่เฝ้าไข้...ก็ไม่คิด...ทำให้เราคิดถึงแม่ค่ะ
ขอบคุณนะคะที่นำเรื่องดีๆมาเล่าให้ฟัง
สวัสดีค่ะ
น่าประทับใจมากเลยค่ะ
ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยมกัน
หลานม่อนคิดถึงมาเยี่ยมครับ
สวัสดีค่ะคุณ บุษรา ยินดียิ่งที่ได้รู้จักค่ะ...ยินดียิ่งที่ Vij เข้ามาอ่านบทความดี ๆ ค่ะ...อ่านบทความแล้วซึ้งใช่เลยค่ะ...โดยเฉพาะสาวเจ้ากับราคาเต็มของความรักที่แม่มีให้ลูก...ทอนเท่าไรก็ไม่หมด...แม้แต่องค์กรที่ให้ความเอื้ออาทรของเืพื่อนร่วมองค์กร เจ้านาย...ต่างเอื้อความสุขให้แก่กัน รักนี้คงทอนเท่าไรก็ไม่หมดค่ะ....
ขอบพระคุณมากค่ะ..."มันคือความจริง" ดูแลสุขภาพกายใจนะคะ
เข้ามายิ้มๆๆๆๆ แบบอารมณ์ดีในสายวันนี้ ขอบคุณจ้า
สวัสดีค่ะ คุณบุษรา
มาเยี่ยม มาชม
คมมุมคิดดีนะ ขอชื่นชม
วันนี้พาหลานม่อนมาขอตังถอน.....อิอิ.อิ
บ้าน
องค์กร...
สังคม เดียวกัน ...ด้วยนิยามเดียวกัน
...ขอบคุณครับ...
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมครับ แนวความคิดเรื่ององค์กรของผมก็มีครับ จงอย่าคิดว่าองค์กรจะให้อะไรกับเรา จงมองว่าเราจะให้อะไรกับองค์กร ขอบคุณครับ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมครับ แนวความคิดเรื่ององค์กรของผมก็มีครับ จงอย่าคิดว่าองค์กรจะให้อะไรกับเรา จงมองว่าเราจะให้อะไรกับองค์กร ขอบคุณครับ
add แวะมาขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ
ราคาเต็ม..ของรัก..ทอนให้ไม่มีวันหมดเลยค่ะ
โดยเฉพาะกับแม่อันเป็นที่รักยิ่ง
อ่านแล้วทำให้ยิ้มได้จริงๆ
เรียนคุณบุษรา
เปลี่ยนรูปใหม่ดูมีชีวิตชีวาจังเลย ขอบคุณที่ไปเยี่ยม ผมไปอบรมอริยะสร้างได้ในโรงเรียนวิถีพุทธ (อริยะ = ประเสริฐ)
12-15 ต.ค. 52 ที่เสถียรธรรมสถาน
สวัสดีค่ะ
แล้วจะเข้ามาติดตามอ่านต่อครับ
เคยอ่านแต่ค่าเลี้ยงดูแม่ไม่คิดสักบาทค่ะ เพิ่งเคยอ่านส่วนที่เป็นองค์กร ขอบคุณค่ะ กำลังคิดต่อยอดต่อไปว่า มีที่ไหนอีกบ้าง ที่ให้เราโดยไม่คิดถึงสิ่งที่จะรับกลับคืนค่ะ
ไม่มีตังค์พอดี..เลยทำงานทดแทนให้องค์กรล่ะกันนะคะ..
สวัสดีครับ
☺ แวะมาอ่าน...ได้ข้อคิดดีมาก ๆ ครับ
☺ ขอบคุณที่แวะเวียนไปเยือนบล็อก ครับผม
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทายค่ะ
ที่กทม.ฝนตกทุกวันเลยค่ะ....
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ระลึกถึงค่ะ
(^___^)
มาทักทายเช่นกันค่ะ องค์กรไม่ว่าใหญ่หรือเล็ก ถ้าให้ความจริงใจ ก็จะได้ผู้เข้าร่วมองค์กรที่รักและจริงใจต่อองค์กร เหมือนGotoknowของพวกเรา ที่มีผู้ร่วมองค์กรมากมายจริงไหมค่ะ ยินดีที่รู้จักเพื่อนที่อยู่แสนไกล ชื่นชมนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
เอาภาพน้ำตกผาส้วม (ห้องหอเจ้าสาว) ที่แขวงจำปาศักดิ์ ประเทศลาวมาฝากค่ะ
มาเยี่ยมครับ จะติดตามอ่านตอนต่อไป
สวัสดีค่ะ ตามมาขอบคุณที่ไปทักทายกัน
ยินดีที่รู้จักค่ะ
ไม่คิดสตางค์นะคะ
สวัสดีค่ะ
•แวะมาเยี่ยมและส่งขนมปัง...แบบไม่คิดเงินค่ะ ....
ขอบคุณค่ะ
เคยอ่าน fw.mail แม่ไม่คิดเงิน มาก่อน ^^ อ่านแล้วยิ้มค่ะ เพราะส่วนใหญ่แล้วความเป็นแม่เป็นอย่างนั้นจริงๆ
ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะคะ
สวัสดีค่ะ...
* อ่านแล้วมีความรู้สึกที่ดีจัง...
* ทำอะไรให้ใคร...ถ้าทำให้ด้วยความรัก...จะทำอย่างมีความสุขจริง ๆ นะจ๊ะ...
พาน้องๆเยาวชนจิตอาสามาเยี่ยมอ่านเรื่องเล่าดีๆค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ
สวัสดีค่ะ
หลานม่อน มาเป็นกำลังเมื่อไหร่จะทอนให้องค์กรกันหมดเสียที.....อิอิ.อิ เป็นกำลังใจให้ครับ
ป้าเหมียวแวะมาเยี่ยมจ้า สบายดีนะค่ะ...
สวัสดีค่ะ
สวัสดีครับ
เป็นงานเขียนทีประทับใจมากค่ะ
ช่วยสร้างจิตสำนึกให้ผู้เป็นลูก ผู้ร่วมงานนะคะ
ขอบคุณค่ะ
เรียน คุณบุษรา
เป็นเรื่องสั้น สอนให้คิด ติดตรึงใจ นำไปใช้ได้เลย ชาวเราอ่านแล้วก็สามารถนำไปใช้ได้และเป็นคติเป็นอย่างดี แต่อยากจะให้ผู้ที่ไม่มองคนอื่น คิดแต่ว่าตัวเองทำดี ทำถูกแล้ว ได้อ่านบ้าง พอจะเตือนสติได้บ้าง
แต่อย่างไรก็ตาม ก็ถือว่า เป็นเรื่องสั้นที่สอนใจได้ดีมาก ขอบคุณที่มีเรื่อง ๆ ดีมาเล่าสู่ฟัง ผมขอเป็นผู้ฟังไปก่อนนะครับ
แสงเทียน
สวัสดีค่ะคุณบุษรา
เรื่องนี้ให้ข้อคิดได้ดี
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณบุษรา
แวะมาทักทายด้วยความระลึกถึงค่ะ
มีความสุขในวันหยุดนะคะ
รออ่านเรื่องราวดี ๆ ค่ะ
(^___^)
กำลังดื่มกาแฟยามบ่าย ดื่มด้วยกันนะคะ
สวัสดีค่ะคุณบุษรา
แวะมาทักทายในวันหยุดยาวค่ะ
รออ่านบันทึกเรื่องราวดี ๆ ค่ะ
ระลึกถึงนะคะ
(^___^)
ชวนดื่มกาแฟยามบ่ายค่ะ
อ้าว ... นึกว่าคอมเม้นท์แรก ไม่โพตส์...
(^___^)
JasmiN
มีอีกหนึ่งกำลังใจมาให้คะพี่
พักผ่อนเยอะๆนะคะ ช่วงนี้งานหนักเลยอ่ะ
สวัสดีค่ะ
พี่นกมาตามแกะรอยอ่านบันทึกดีๆที่ชวนอิ่มเอิบใจ
บันทึกแรกซึ้งเข้าไปถึงหัวใจแม่เลยล่ะค่ะ
ขอบคุณคนตัวเล็กๆ แต่หัวใจดวงใหญ่ๆๆที่นำเรื่องราวดีๆมาแบ่งปันนะคะ
ขอแสดงความชื่นชมค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาส่งความสุขวันลอยกระทงค่ะ
สวัสดีจ้าบุษรา
พูดถึงเรื่องการเขียนบิลหรือข้อความก็นึกถึง ข้อความที่หลวงพี่เล่าให้ฟัง ว่าสมัยหนึ่ง มีแม่ชีมาบวชที่วัด ทุกวันที่ห้องน้ำจะไม่มีข้อความอะไรเขียนไว้ พอมีแม่ชีคนนี้มาอยู่ก็มีข้อความว่า "บวชชีเพราะหนีรัก เป็นเวลาหลายสัปดาห์ก็ไม่มีข้อความอะไรมาเพิ่มเติม ไม่นานก็มีหลวงพี่บวชใหม่เข้ามา ก็มีข้อความเติมเข้ามาว่า "อกหักเพราะรักชี" หลวงตาก็มาเจอก็เขียนต่อ อนุมัติ แล้วทั้งสองก็ได้ลาสิกขาไปครองชีวิตอยู่ร่วมกัน อย่างมีความสุข
ได้อ่านเรื่องราวดีๆ ในวันดีๆ นี้ ..... ขอบคุณค่ะ