"สามล้อถีบ" เมืองนนท์...

หลายครั้งที่เดินทางผ่านหรือตั้งใจแวะไปเที่ยวเมืองนนท์ สิ่งที่ได้เห็นอยู่เสมอคือ "สามล้อถีบ" นะครับ ซึ่งเมื่อเห็นทุกครั้งก็ทำให้นึกถึงสามล้อถีบที่บ้านต่างจังหวัดที่เคยเห็นเป็นประจำเช่นกันเมื่อครั้งยังเด็ก ๆ ครับ ซึ่งตอนนี้กลับไปก็ไม่มีให้เห็นแล้วครับ...

หากพูดถึงสามล้อถีบแล้ว เป็นพาหนะที่อยู่คู่กับสังคมไทยมาตั้งแต่ครั้งอดีตในหลาย ๆ จังหวัดเลยนะครับ ก่อนที่ความเจริญจะเข้ามาแทนที่ทำให้ผู้คนต้องเร่งรีบในการดำเนินชีวิตในทุก ๆ ด้าน สามล้อถีบจึงกลายเป็นพาหนะที่ช้าและล้าสมัยไปสำหรับผู้คนในยุคนี้...

หากนึกย้อนไปถึงสามล้อถีบที่บ้านผม มีลุงแก่ ๆ เป็นคนปั่นครับ หลายครั้งที่ผมนั่งสมัยยังเป็นเด็ก ๆ ก็ไม่คิดอะไร แต่พอเริ่มโตหน่อยตอนนั่งหรือเห็นคนรุ่นหนุ่มสาวนั่งสามล้อถีบก็มักรู้สึกว่า ทำไมวัยรุ่นหรือคนวัยหนุ่มสาวให้คนแก่ปั่นให้ตัวเองนั่งสบาย ๆ เหมือนจะเป็นการกินแรงคนแก่หรือเปล่า...

มาถึงตอนนี้หากเรามองอีกมุมหนึ่ง การปั่นสามล้อถีบก็ถือเป็นการออกกำลังกายสำหรับคนปั่นได้อย่างดีนะครับ และหากมองในประเด็นที่ใหญ่ขึ้น สามล้อถีบก็เป็นยานพาหนะอีกชนิดหนึ่งที่ช่วยลดโลกร้อนได้นะครับ แถมไม่มีมลพิษและยังช่วยเรื่องลดการใช้พลังงานได้อีกทางหนึ่งด้วยครับ...

เห็นในข่าวว่าหลาย ๆ จังหวัดก็มีความพยายามที่จะนำพาหนะชนิดนี้กลับมาใช้ เพื่อลดภาวะโลกร้อนและเป็นการอนุรักษ์วิถีชีวิตเดิม ๆ ของไทยไว้ ก็เป็นเรื่องที่น่าสนใจนะครับ เพราะนอกจากจะเกิดผลดีสำหรับตัวเราเองแล้ว ยังเกิดผลดีกับสังคมและธรรมชาติรอบ ๆ ตัวเรามากขึ้นด้วยนะครับ...

เขียนใน GotoKnow โดย Direak
ใน เกร็ดชีวิตการเดินทาง

คำสำคัญ (Tags): #การดำเนินชีวิต#ช้าลง#สังคม#สามล้อถีบ#เมืองนนท์

หมายเลขบันทึก: 308377เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 07:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:46 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (29)

Nina

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 07:38 น. ()

แวะมาทักทายค่ะ สามล้อเราเรียกว่า Tricycle ไทรซิคึล เห็นภาพแล้วแลเป็นเอกลักษณ์ของไทยอย่างหนึ่งก็ว่าได้ ขอบคุณข้อคิดดีๆนะค่ะ สุขสันต์วันหยุดค่ะ

สีตะวัน

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 07:40 น. ()

สวัสดีค่ะคุณดิเรก Mr.Direct

เห็นแล้วภาคภูมิใจค่ะ ที่ชาวเมืองนนท์ยังอนุรักษ์ของดีของเมืองไทยเอาไว้ให้ลูกหลานดู

อยู่อุดรฯ มีน้อยแล้วค่ะ ส่วนใหญ่จะเป็นสามล้อเครื่องสกายแล็ป

ใส่เสื้อวินเป็นคิว ดูเป็นการจัดระบบดีนะคะ

ขอบคุณค่ะ...:)

Vij

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 07:56 น. ()

สวัสดีค่ะ...

Vij จำได้ว่าสมัยเด็ก ๆ พ่อพานั่งสามล้อถีบครั้งหนึ่ง หลังจากนั้นก็ไม่เคยได้นั่งอีกเลย...จนกระทั่งวันหนึ่ง เข้าเมืองหลวงได้มานั่งรถสามล้อเครื่องครั้งเดียวเช่นกัน ที่นั่งก็เพราะเห็นว่ามันไม่ไกลจากที่พักนัก แต่การนั่งรถสามล้อคงเป็นครั้งนี้ครั้งเดียวและไม่คิดจะนั่งอีกแล้วชีวิตนี้...เพราะเจอคุณลุงขับซิ่งน่าดู นั่งไปหัวก็ฟูไปด้วย แหม!! ใครจะคิด ไอ้เราก็เลือกคนอายุมากแล้วนะ...แต่พี่ท่านซิ่งได้ใจจนหัวใจสาวแทบวาย...ของที่ซื้อมาด้วยกระจุยกระจายหมด พยายามบอกลุงว่าช้า ๆ ก็ได้ลุงหนูไม่รีบ...แต่ลุงไม่ฟังไม่ทราบกินยาคึกคักที่ไหนมา...

เขียนไปเขียนมาคนล่ะเรื่องเดียวกันหรือเปล่าเนี่ยะ...เห็นว่าเป็นสามล้อเหมือนกัน อิ อิ อิ

adayday

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 08:03 น. ()

สวัสดีครับพี่ดิเรก

มาแบ่งปันเรื่องเล่าสามล้อถีบด้วยคนนะครับ ^^

ผมนั่งมาตั้งแต่เด็กครับ เมื่อก่อนไปตลาดกับย่าตอนเช้า นั่งได้ 2 คน ปั่นสวนกันกับนักเรียน 2 พี่น้องที่นั่งมากับลุง 3 ล้ออีกคัน...ช้าๆ มีความสุข

ผมชอบจ้องมองขาลุงสามล้อครับ เวลาปั่นทีนะ กล้ามเป่งขึ้นเป็นมัดๆเลย 55 เวลาฝนตกก็จะมีแผ่นพลาสติกลงมากั้นกันเปียก ใต้เบาะนั่งคือห้องแห่งความลับที่ผมอยากดูมากเลย ^_^

วันนี้พูดได้ก็คือ ที่อุดรยังมีอยู่ครับ และอยากให้มีอยู่ตลอดไป เพราะจะให้อาม่า อาซิ่มมาโบกรถ 2 แถวตีน F1 ก็จะหัวใจวาย...

...นั่งสามล้อดีกว่า ได้คุยกันด้วย ลดการใช้น้ำมัน ออกกำลังกาย สร้างรายได้ให้ลุง ^^

แต่ด้านหม่นก็มีนะครับ ผมมักจะเห็นสามล้อที่เทเมาตามมุมต่างๆของเมือง นอนบนพื้นฟุตบาทไม่รู้วันคืน ชีวิตเค้าจะอยู่ดีมีสุขหรือไม่? ลูกเมียรักและดูและกันดีมั้ย? และครอบครัวยังเป็นครอบครัวอยู่หรือเปล่า?...

อันหลังผมเห็นเยอะกว่าครับพี่ดิเรก ^^

จะกลายพันธุ์หน่อยก็เปลี่ยนจากสามล้อไม่ประจำทาง เป็นสามล้อซาเล้งหาขยะมาแลกเป็นเงินเป็นค่าดำรงชีพ...ดูจะได้ตังค์แน่นอนกว่าขี่เร่หาผู้โดยสารที่ไม่รู้จะเรียกโบกตอนไหน

อ้าว...ย้อยขึ้นไปอ่านดู พี่ดิเรกเขียนแนวเย็นสบายนี่นา ผมมาเพิ่มสีซีเปียให้บันทึกพี่ซะงั้น 555

ขอบพระคุณมากๆครับพี่ ;)

pis.ratana

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 08:35 น. ()

แต่วันนี้...สามล้อถีบเมืองนนท์ ทรุดโทรมลงมาก
สารถีหมดเรี่ยวแรง...ทั้งด้วยวัย สังขาร และสุขภาพ
มีคนเลือกที่จะนั่งสามล้อถีบน้อยลง...เพราะอากาศเป็นพิษ
เวลานั่งสามล้อถีบตามหลังรถเมล์...โอ้โฮ...แย่เลย
กลับถึงบ้านหน้าตา จมูกดำ หัวบานเชียวล่ะ

จาก คนคุ้นเคยนนท์

pa_daeng

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 08:55 น. ()

สวัสดีค่ะ

ที่บ้านป้าแดงก็ไม่มีให้เห็นแล้วค่ะ

ต้องไปที่บ้านน้องเดย์ แต่ไม่กล้านั่งค่ะ เพราะเกรงใจคนถีบ อีกอย่างเดี๋ยวนี้......รถเยอะค่ะ อันตรายต่อการถูกชนมากเลยค่ะ แต่ก็อยากอนุรักษ์นะคะ เพราะดูเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่ง

น้องดิเรก สบายดีนะคะ

คิม นพวรรณ

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 10:10 น. ()

สวัสดีค่ะ

ที่บ้านพี่ พิษณุโลกมีค่ะ
ส่วนมากนักท่องเที่ยวต่างชาตินิยมนั่งชมเมืองตอนกลางคืนค่ะ
ขับขี่กันเป็นแถว ๆ ค่ะ
ถ้ามีโอกาสจะถ่ายภาพมาให้ชมนะคะ

Direak

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 14:22 น. ()

ครับ... คุณ Nina

ขอบคุณเช่นกันครับ...

สำหรับการแวะมาทักทาย และมีความสุขในวันหยุดครับผม...

ขอบคุณมากครับ...

Direak

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 14:35 น. ()

ครับ... พี่ สีตะวัน

ผมมองแล้วก็ชื่นชมเหมือนกันครับ...

เมืองนนท์ติดกับกรุงเทพ ฯ แต่ก็มีการอนุรักษ์ความเป็นไทยไว้ให้เห็นในหลาย ๆ อย่างเลยนะครับ...

ขอบคุณครับผม...

Direak

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 14:53 น. ()

ครับ... คุณ Vij

ขอบคุณนะครับสำหรับเรื่องเล่าการนั่งสามล้อถีบและสามล้อเครื่องครับ...

แม้ความรู้สึกสองครั้งที่นั่งจะต่างกัน แต่ก็เป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิตนะครับ...

ขอบคุณมากครับ...

Direak

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 15:16 น. ()

ครับ... น้องเดย์ adayday

ถือเป็นความประทับใจในวัยเด็กได้เลยนะครับ...

อุดรพี่ยังไม่เคยมีโอกาสได้ไปเลยครับ คงต้องหาโอกาสไปเที่ยวชมบ้างแล้วครับ...

ขอบคุณสำหรับอีกแง่มุมของสามล้อถีบที่อุดรนะครับ เพราะทุกอย่างมักมีสองด้านเสมอนะครับ...

ขอบคุณมากครับ...

ป้าเหมียว

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 16:20 น. ()

เมืองกาญจน์ ก็มีรณรงค์ลดโลกร้อน กับโครงการคืนชีวิตสามล้อถีบเมืองกาญจน์ งานนี้เป็นการรักษาอาชีพ และพัฒนาศักยภาพคนถีบสามล้อ รวมถึงเป็นการลดการใช้รถยนต์ ...

เทพ

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 17:17 น. ()

สวัสดีครับ

แวะมาชมภาพสามล้อถีบ ที่อาจจะหาดูได้ยากมากขึ้นทุกที

เพราะมีรถเครื่องมาแทนเสียแล้ว หากเราไม่มีการสนับสนุน

อีกไม่นานก็คงไม่มีสามล้อถีบอีกต่อไป

และอีกแง่หนึ่งก็เป็นการออกกำลังกาย แถมยังช่วยโลกเราด้วยครับ

ขอบคุณสำหรับบันทึกดีอย่างนี้

Direak

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 18:02 น. ()

ครับ... คุณ pis.ratana

เป็นมุมมองที่น่าสนใจของคนคุ้นเคยนะครับ...

หากจะคุยเรื่องนี้ต้องเป็นการแก้ปัญหาหรือเป็นวาระระดับชาติเลยนะครับ...

ขอบคุณมากครับผม...

Direak

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 18:17 น. ()

ครับ... pa_daeng

ผมสบายดี แล้วป้าแดงหล่ะครับ...

มองได้หลายมุมเลยนะครับ คงต้องหาจุดร่วมที่ลงตัวนะครับผม...

ขอบคุณมากครับ...

Direak

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 18:31 น. ()

ครับ... พี่ ครูคิม

หากเราอนุรักษ์ไว้ ก็เป็นอีกสิ่งที่สามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวโดยเฉพาะชาวต่างชาติได้นะครับ...

ขอบคุณครับผม...

Direak

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 18:42 น. ()

ครับ... คุณ ป้าเหมียว

มีโอกาสไปเที่ยวเมืองกาญจน์หลายครั้ง แต่ยังไม่เคยเห็นรถสามล้อถีบ...

โอกาสหน้าหากได้ไปเที่ยวอีก คงต้องขอใช้บริการนั่งชมเมืองบ้างแล้วครับ...

ขอบคุณครับผม...

noktalay

เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 18:57 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณMr.Direct

เมืองนนท์..มีเสน่ห์หลายอย่างค่ะ..แต่เพิ่งจะทราบว่ามีสามล้อถีบด้วยนะค่ะ
เมื่ออ่านความเห็นของหลากหลายท่าน...ณ ตรงนี้อาจจะเป็นที่รวมข้อมูลได้ว่า มีที่ใดในเมืองไทยบ้าง...ที่ยังมีสามล้อถีบ และเคยมีสามล้อมถีบ
สงขลายังมีค่ะ...ที่อำเภอเมือง ส่วนที่หาดใหญ่เห็นแต่น้อยมาก...บริเวณด้านหลังตลาดพลาซ่า แต่เมื่อในอดีต...มีมากมายที่สำคัญสมัยเด็กๆ ชอบนั่งสามล้อถีบ...และมีอาการคล้ายน้องเดย์ค่ะ...ชอบมองน่องคนปั่นดูจะแข็งแรง มีพลังเหลือเกิน เพราะบางทีจะเห็นผู้โดยสารน้ำหนักมากเหลือเกิน..น่าจะสลับกันระหว่างผู้โดยสารกับคนปั่น...คิดถึงภาพเดิมๆยิ้มได้ค่ะ