ป่า ฝน คน ผัก ภูมิคุ้มกันชีวิต


ต้องทำอย่างจริงจังตามบริบท เขา...ประชาชนสุขตามภาวะของเขา เรา..ผู้ให้บริการสุขตามภาวะของเรา

 

เรียนท่านนายกองค์การบริหารส่วนตำบล....... ท่านผู้ใหญ่บ้าน สมาชิก อบต. คณะกรรมการหมู่บ้าน  และพ่อ แม่ พี่น้อง บ้าน......... ที่เคารพรักทุกท่านค่ะ วันนี้โรงพยาบาลพะโต๊ะขอเสนอข้อมูลด้านสาธารณสุข เพื่อประกอบการประชาคม แผนหมู่บ้านประจำปี 2548 ดังนี้ค่ะ ปัญหาสุขภาพตามกลุ่มวัย ,  ปัญหาโรคติดต่อและโรคประจำถิ่น ,ปัญหาโรคไม่ติดต่อ และ ปัญหาการจัดการสิ่งแวดล้อมในชุมชน

         ทุกท่านค่ะ นี่คือปัญหาสาธารณสุขของหมู่บ้านเรา ซึ่งทุกท่านทราบดีอยู่แล้ว จากการประสบในชีวิตประจำวัน และเอกสารซึ่งโรงพยาบาลได้สรุป แจกให้ทุกครัวเรือนทราบก่อนการประชาคมวันนี้แล้วนะค่ะ ฉะนั้นการพิจารณาแผนงาน โครงการของหมู่บ้านปีนี้ ทุกท่านคงเห็นความสำคัญของโครงการเพื่อแก้ปัญหาคุณภาพชีวิตด้านสาธารณสุขนะค่ะ  ขอบคุณค่ะ”

         ฉันจบคำพูดอันยาวเหยียดลง ยกมือไหว้ที่ประชุม และนั่งร่วมรับฟังการประชาคมแผนพัฒนาหมู่บ้านด้วยความมั่นใจกว่าทุกปี ฉันได้ยินและรับฟังปัญหาของประชาชนในชุมชนที่มีการเสนอขอพิจารณาในหลายเรื่อง ส่วนใหญ่จะเป็นปัจจัยพื้นฐาน ไฟฟ้าไม่มีใช้  น้ำประปายังไม่ไหล  ถนนยังสร้างไม่เสร็จ ฯลฯ รวมถึงปัญหาการระบาดของโรคไข้เลือดออก ไข้มาลาเรีย และการตรวจคัดกรองโรคเบาหวาน , โรคความดันโลหิตสูงในชุมชน

       “ต่อไปนี้เป็นเวลาของการลงมติพิจารณาโครงการของหมู่บ้าน  ขอให้ทุกท่านยกมือสนับสนุนโครงการที่เห็นด้วยหรือต้องการเพียง 1 โครงการเท่านั้น  โดยผมจะเสนอชื่อโครงการตามลำดับทีละโครงการ เริ่มจากโครงการ.....สรุปผลการประชาคมโครงการที่ได้อันดับ 1 คือ โครงการก่อสร้างถนนคอนกรีตเสริมเหล็ก ระยะทาง 1 กิโลเมตร บริเวณควนแม่ยาย........และโครงการที่สำคัญลำดับสุดท้ายของปีนี้ คือ โครงการตรวจคัดกรองโรคเบาหวานและโรคความดันโลหิตสูง “ 

        ฉันรับรู้ผลการประชาคมที่ผู้ใหญ่บ้านดำเนินการ รู้สึกโกรธ ผิดหวัง เสียใจ และท้อใจ นี่นะหรือ ? สิ่งตอบแทนการทำงาน ฉันและทีมงานกลุ่มเวชฯ ทุ่มเท วางแผน ทำการบ้านเป็นอย่างดี มา 1 ปี ด้วยความหวังว่า  ปีนี้คงมีอย่างน้อย 1-2 หมู่บ้าน จาก 19 หมู่บ้าน ที่ผ่านแผนด้านสาธารณสุข เปล่าเลย! ไม่ใช่ทั้งนั้น ประชาชนยังคงคิดเรื่องโครงสร้างพื้นฐาน โอ๊ย! เมื่อไหร่? เขาจะเห็นความสำคัญของการพัฒนาด้านสาธารณสุข แก้ไขปัญหาสุขภาพกันเสียที

        ฉันยกมือขึ้นพร้อมขออนุญาต  

     “ ขออนุญาตค่ะ ขอหนูพูดอะไรกับที่ประชุมสักนิดนะค่ะ ลุง ป้า น้า อา พี่น้องทุกท่านคะ ไหนบอกว่าปัญหาสาธารณสุขสำคัญ จำเป็น เห็นด้วย แต่เมื่อมีการโหวตเสียงทุกครั้ง ปัญหานี้ก็จะอยู่ที่สุดท้าย ไม่เคยได้รับการสนับสนุนเลย เป็นอย่างนี้ทุกปี แล้วเมื่อไหร่? อีกนานแค่ไหน ปัญหาสุขภาพจะหมดไปละค่ะ” 

    ฉัน....พูดต่อทันที โดยไม่รอให้ผู้ใหญ่บ้าน ประธานที่ประชุมอนุญาต ไม่มีเสียงโต้ตอบมาจากที่ประชุม ทุกคนเงียบ  และหลบสายตาของฉันที่กวาดมองไป ก่อนที่ฉันจะพูดต่อ ฉันเห็นคุณตาคนหนึ่งค่อย ๆ ยกมือและยืนขึ้น พร้อมพูดด้วยเสียงสั่นเครือ

     “ลูกหมอให้ตาได้พูดก่อนนะ ไม่ใช่ว่าตาและทุกคนในที่นี้ไม่รักหมอ ไม่เห็นว่าเรื่องที่ลูกหมอบอก จำเป็น เรารู้ เราเข้าใจ แต่เราจำเป็นต้องเลือก เลือกสิ่งที่จำเป็นกว่า ปัญหาสุขภาพก็จำเป็น มีความสำคัญ การไม่สบาย ความเจ็บป่วยใคร ๆ ก็ไม่ต้องการ แต่ปัญหานี้ เวลานี้จำเป็นน้อยกว่า ถ้าเราไม่มีถนนเวลาเจ็บป่วยจะทำอย่างไร จะขายผลไม้ได้อย่างไร ไม่มีเงิน ไม่มีกิน แล้วเราจะอยู่ได้หรือ?  ตาขอโทษลูกหมอแทนทุกคนด้วยนะ”

        “น้อง ๆ ค่ะ นี่คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากเวทีประชาคมปีนี้ พี่ขอให้ทุกคนช่วยกันคิดนะค่ะ ว่า อะไร? คือปัญหาสาธารณสุข อะไร? คือการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนที่แท้จริง” ฉันเล่าให้ทีมงานกลุ่มงานเวชฯ ทุกคนฟังและร่วมคิด หาหนทางเพื่อพัฒนางานให้สำเร็จ

        ใช่......อะไร คือ ปัญหาสาธารณสุขของประชาชนที่แท้จริง สิ่งที่เรา ฉันและน้อง ๆ พร่ำบอกและให้ข้อมูลแก่ประชาชน คือ ปัญหาของเขา ของเรา หรือของใคร ?  เป้าหมายของงานเราคืออะไร สุดท้ายเราต้องการให้ประชาชนเป็นเช่นไร และเขาจะทำได้ หรือถ้าปากท้องยังไม่อิ่ม ?  

       “พี่คะๆ  แล้วงานตามนโยบาย ตัวชี้วัดของกระทรวงที่ต้องทำ สิ่งนี้ก็เป็นปัญหานะค่ะ“

      สมองฉันหยุดคิดทันทีที่ได้ยินเสียงน้องคนหนึ่งพูดขึ้นมาและตามมาอีกหลายหลายความคิด แต่สิ่งที่สรุปได้ ก็คือ ทุกสิ่งเป็นปัญหาของเรา ไม่ใช่ของประชาชน!  แล้วงานสาธารณสุขจะเริ่มอย่างไรดี ให้เหมาะสมกับพื้นที่และปัญหาของเขา เราต้องเริ่มใหม่ คิดใหม่ ทำใหม่ งานตามนโยบายทำตามปกติ งานสร้างสุขภาวะ ซึ่งเป็นเป้าหมายหลัก ต้องทำอย่างจริงจังตามบริบท เขา....ประชาชนสุขตามภาวะของเขา  เรา.......ผู้ให้บริการสุขตามภาวะของเรา

         พะโต๊ะดินแดนแห่งป่าต้นน้ำ ฝน 8 แดด 4 มีป่าไม้อุดมสมบูรณ์ มีภูเขาแม่น้ำและลำธาร มีผักพื้นบ้านและสมุนไพร มากกว่า 5,000 ชนิด ประชาชนประกอบอาชีพเกษตรกรรมเป็นหลัก ชีวิตผูกพันอยู่กับ ป่าไม้ สายน้ำ ด้วยกระแสโลกาภิวัฒน์ ประชาชนมีพฤติกรรมการบริโภคเปลี่ยนแปลงไป นิยมบริโภคอาหารปรุงสำเร็จ แกงถุง บริโภคผักน้อยลง โดยเฉพาะผักพื้นบ้าน  ส่วนใหญ่บริโภคผักจากตลาด ทั้งที่มีผักมากมายในพื้นที่ มีธรรมชาติ พื้นดินที่เหมาะแก่การเพาะปลูก ผักพื้นบ้าน ผักสมุนไพร ผลไม้ หาได้ง่าย ไม่ต้องซื้อ ลดรายจ่าย เพิ่มรายได้ และสร้างภูมิคุ้มกันชีวิต

         จากการศึกษาชุมชนอย่างชัดเจน ปัญหาเศรษฐกิจ ภาวะวิกฤต รายจ่ายมากกว่ารายรับ ค่าใช้จ่ายจากการบริโภคอาหารคิดเป็น 30% ของรายรับ การแก้ปัญหาสาธารณสุขเล็ก ๆ ที่สอดคล้องกับวิถีชีวิตและสภาพการณ์ในปัจจุบัน เรื่องปากท้องที่สอดคล้องกับปัญหา ค้นหาแนวร่วม ค้นหาศักยภาพของชุมชน  ขายแนวคิด หาเครือข่าย จัดกิจกรรมสานฝัน ป่า ฝน คน ผัก ภูมิคุ้มกันชีวิต ด้วยเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในหมู่บ้านเรื่องผักกับภูมิคุ้มกันชีวิต  เกิดสัญญาใจ ข้อตกลงร่วมกัน เน้นการปลูกผักปลอดสารพิษทานเอง การปลูกผักเป็นการออกกำลังกาย เพิ่มพลังชีวิตและจิตใจ การบริโภคผักปลูกเองและผักพื้นบ้าน ปลอดภัย ไม่มีสารพิษ ชีวิตยืนยาว คืนชีวิตให้พื้นดิน เพิ่มการบริโภคผักมากกว่า 500 กรัมต่อวันต่อคน ลดรอบวงเอวและดัชนีมวลกาย ลดโอกาสการเกิดโรคอ้วนลงพุง โรคเบาหวาน  การทำบัญชีครัวเรือน ทำให้ทราบรายรับรายจ่าย การปลูกผักทานเองลดรายจ่ายเพิ่มรายได้ปีละ 9,000.-บาทต่อครัวเรือน เหลือแจกเพื่อน นำไปแลกเปลี่ยนหรือนำไปจำหน่ายในราคาถูก ได้สังคมเอื้ออาทร สังคมชนบทกลับคืน  ความลงตัวความพอดีของการอยู่ร่วมกัน ป่า ฝน คน ผัก ก่อเกิดภูมิคุ้มกันชีวิตที่ยั่งยืน

     การทำกิจกรรมจากวิถีชีวิต อาศัยส่วนประกอบหลายมิติของชุมชน ก่อให้เกิดผลลัพธ์มหาศาล สังคมเอื้ออาทรกลับคืนมา ชุมชนเข้มแข็งพึ่งตนเอง เกิดการช่วยเหลือจุนเจือกันในระดับครอบครัว ชุมชน......ซึ่งเป็นฐานสำคัญของการพัฒนา.....นำไปสู่สุขภาวะของประชาชนอย่างแท้จริง

 

                                                         นภาวรรณ   กลุ่มงานเวชฯ

 

 

คำสำคัญ (Tags): #sha
หมายเลขบันทึก: 309093เขียนเมื่อ 28 ตุลาคม 2009 08:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 10:24 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (64)

"ทุกสิ่งเป็นปัญหาของเรา ไม่ใช่ของประชาชน! แล้วงานสาธารณสุขจะเริ่มอย่างไรดี ให้เหมาะสมกับพื้นที่และปัญหาของเขา"

อ่านแล้วนึกถึงทันตแพทย์สมนึก ชาญด้วยกิจจังค่ะ เพราะแนวทางท่านคือเอาสิ่งที่ประชาชนเห็นว่าเป็นปัญหามาเป็นที่ตั้ง

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

สวัสดีค่ะ

  • ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
  • ปัจจุบันนี้..พวกเราต้องรับผิดชอบต่อการทำงานในหลาย ๆอาชีพ
  • สู้ ๆ ๆ นะคะ  เพื่อพะโต๊ะแห่งความหวัง

เป็นเรื่องแรกที่อ่านละเอียด ซ้ำในแต่ละย่อหน้าหลายรอบ ด้วยสนใจว่าปัญหาที่เกิดในลักษณะเดียวกัน ในพื้นที่อื่นๆ จะจัดการกับปัญหานั้นๆอย่างไร อ่านแล้วก็ได้คำตอบค่ะ ขอปรบมือดังๆ ให้กับเจ้าหน้าที่ที่ทำงานด้วยใจนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

  • สวัสดีค่ะ พี่นุช
  • ขอชื่นชมกับแนวคิดดี ๆ ค่ะ 
  • ป่า ฝน คน ผัก เป็นลูกโซ่ที่ต้องเกื้อกูลซึ่งกันและกัน  หากขาดสิ่งหนึ่งสิ่งใด ก็ขาดความสมบูรณ์ทันที การสร้างภูมิคุ้มกันชีวิตเป็นสิ่งสำคัญที่กระทรวงสาธารณสุขได้ตระหนักและได้ให้ความสำคัญเป็นอันดับแรก ๆ เพื่อความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นของประชาชน ความคาดหวังอยากให้ประชาชนทุกคนมีสุขภาพดีถ้วนหน้าอย่างทั่วถึง 
  • ขอบคุณที่ช่วยสานฝันงานชุมชนต่าง ๆ  กับความตั้งใจจริงของพี่นุช
  • มีความสุขในชีวิตการทำงาน และให้ความสุขแบ่งบานไปถึงครอบครัวของพี่ด้วยนะค่ะ 
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ

*สมกับที่รอคอยจริงๆค่ะ

*ไม่จริงดังคำที่ว่า ชอบอ่านอย่างเดียว..ไม่ชอบเขียน เพราะถ่ายทอดออกมาได้ดี

*สิ่งที่เป็นผลของเรื่องเล่านี้..คือความพอเพียง..ชุมชนเข้าถึงพระราชดำรัสของในหลวง

  ท่าน

*ทีมงานเยี่ยม ตรงที่เป็น role model ด้านวิธีและกระบวนการคิด การรับมือและปรับรูป

  แบบการทำงานกับชุมชน ขอประยุกต์ใช้กับแนวคิดการทำงานของอัจนะคะ

*สุดท้ายนี้เป็นกำลังใจอีกคนนะคะ  เขียนอีกๆๆๆๆๆๆๆๆ

สวัสดีค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้พี่นุชเขียนอีกหลายๆเรื่อง ที่ได้ทำงานเกี่ยวกับชุมชนคนพะโต๊ะของเรา นะคะ

ปัญหาของประชาชนคือปัญหาของเราชาวสา"สุข

แต่บางครั้งปัญหาสา"สุขก็ไม่ใช่ปัญหาของประชาชน จริงๆค่ะ

ขอเป็นกำลังใจในการทำงานชุมชนต่อไป และเป็นทีมงานที่ดีในการทำงานภายใต้สุขของประชาชนคนพะโต๊ะ

และสุขแบบคนทำงานสา"สุขค่ะ

น้องๆPCUพะโต๊ะ

  • สวัสดี ทีมชุมชน รพ.พะโต๊ะ
  • ดีจัยนะ ที่คิดใหม่ ทำใหม่ และเริ่มทำทันทีที่คิด
  • ประชาชนมีความสุข แล้วบุคลากรสาธารณสุข สุขด้วยจริงหรือ ?
  • ขอให้มีความสุข ความหวัง และกำลังใจในการทำงานตลอดไป
  • พบกันใหม่ โอกาสหน้า......รอเป็นกำลังใจเรื่องต่อไป

สวัสดีค่ะ ทีมงานเวชฯ

"ทุกสิ่งเป็นปัญหาของเรา ไม่ใช่ของประชาชน! แล้วงานสาธารณสุขจะเริ่มอย่างไรดี ให้เหมาะสมกับพื้นที่และปัญหาของเขา" คิดอย่างงี้ ได้อย่างไงนี้......ถ้าทุกคนคิดอย่างนี้ ทำงานได้อย่างมีความสุขแน่นอนจ๊ะ

อ่านแล้วดีมากๆค่ะ จะช่วยแก้ปัญหาของเขา ต้องรู้ว่า ปัญหาคืออะไร ไม่เอาปัญหาตนเองไปใส่ โดยหลงคิดเอาเองว่าใช่

ขอเป็นกำลังจัย ให้สู้ต่อไปนะ คนสู้ชีวิต

สวัสดีครับ

  • ผมอ่านแล้ว มันคือ เรื่องจริงครับ คนเราต้องให้ปากท้องอิ่มก่อนแล้วอย่างอื่นก็ดีเองครับ
  • สาธารณสุขคิดอย่างนี้ ปัญหามนพื้นที่ไม่มีครับ
  • คุณและทีมโรงพยาบาลพะโต๊ะเดินมาถูกทางแล้ว เดินทางต่อไป กำไรล้วนๆๆครับผม
  • สู้ สู้ คร้าบ

ส่งกำลัใจสู้ๆๆต่อไป พยายามคืนข้อมูลให้กับชุมชนมากๆ อีกหน่อยเขาคงได้ฉุกคิดกันขึ้นมา

เพิ่งกลับมาจากราชบุรี ถึงพะโต๊ะเที่ยงคืนกว่าๆ, แวะเข้ามาอ่านคร่าวๆ มีเวลาจะมาอ่านอย่างละเอียดครับ, เป็นกำลังใจให้พี่นุชด้วยครับ

น้องแหม่ม ห้องบัตร
  • สวัสดีค่ะ ทีมงานเวชฯ
  •  ก่อนอื่นขอให้ทีมงานต่อสู้กับความคิดของชาวบ้าน
  • ที่ว่าพื้นที่กับสุขภาพให้ได้น่ะค่ะ ขอเป็นกำลังใจอยู่แนวหลังค่ะ

โอ้..โฮ้ ไหนพี่เคยบอกว่าเขียนไม่เก่งงัย

เขียนเก่งจนน้องคนนี้ไม่กล้าที่จะคอมเม้นเลย

ชาวพะโต๊ะโชคดีน่ะค่ะ

ที่มีเจ้าหน้าที่ ที่มีความสมบูรณ์พร้อมทั้งความคิดและแนวทางปฏิบัติ

ขอเป็นหนึ่งในแรงใจ ในการสานฝันเพื่อบรรลุไปสู่จุดมุ่งหมายน่ะค่ะ

สวัสดี่ค่ะ.......หัวหน้า

โฮ้.......สุดยอดเลยค่ะ

เป็นกำลังจัยหัยค่ะ...สู้สู้

สวัสดีครับ...หัวหน้างานเวชฯ

ชาวพะโต๊ะโชคดี...มากๆๆๆ

ขอเป็นกำลังใจ สู้ต่อไปนะครับ

สวัสดีค่ะ พี่นุช

ดีใจที่พี่เขียนบอกเล่าได้สำเร็จ แถม ดีมากเสียด้วยค่ะ

สู้ สู้ นะคะ เพื่อพี่น้องและพ้องประชา 555 และ6

สวัสดีค่ะ น้านุช

  • สุดยอดของแท้เลยค่ะ
  • เป็นกำลังจัย สู้สู้ ค่ะ
คนครอบครัวเดียวกัน

จากวันนั้นถึงวันนี้.........

พี่ๆน้องๆงานเวชฯภูมิใจที่สุด ที่พี่นุชเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงให้งานชุมชนประสบความสำเร็จอย่างน่าภาคภูมิ

* สวัสดีครับ..หัวหน้า...

* บรรยายจนผมมองเห็นพะโต๊ะชัดเจนเลยครับ..

* ผมขอเป็นกำลังใจให้พี่ต่อสู้ ...และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าผมจะได้อ่านเรื่องเล่าที่ดี ดี ของพี่อีก..ครับ..ขอบคุณครับ.

- สวัสดีจ้า ... หมอนุช..

- หนูก้อเป็นเลือดเนื้อพะโต๊ะ น่ะ.... แต่ บรรยายพะโต๊ะ ไม่ได้ครึ่งของหมอนุชเลย...

- ขอชื่นชมคนเก่งแบบ....หมอนุช...ค่ะ

ปัญหาแบบเดียวกันนี้ เกิดขึ้นทุกที่ วิธีการแก้ปัญหาแบบนี้ ดีมากๆ เคยประสบปัญหา อ่านดูรู้สึก โอ.เค. ทำดีต่อไป เป็นกำลังใจเพียงเศษเสี้ยว

 

ถูกใจจังเลยค่ะ ถนนคนเดินสาย สา'สุข ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบจริงๆค่ะ

หลบกลับมาคิดทุกครั้งที่ปัญหาด้านสาธารณสุขตกไปทุกครั้งหรือไม่ก็อยู่ลำดับท้ายๆ เอ!ทำไมเค้าไม่สนใจสุขภาพกันเลยนะ

มาถึงบางอ้อ ว่าปากท้อง ความอยู่รอดของชีวิตมันสำคัญกว่า

เมื่อปัญหายาเสพติดและอุบัติเหตุมาเป็นลำดับต้น แล้วเราคนสา'สุขต้องเล่นเป็นพระเอก นางเอกกันอีกแล้ว ทำไมต้องเป็นเรา เค้าเจ้ากระทรวงอื่นไม่เห็นมาเล่นเป็นคนแรกเลย...อ๋อ ข้อมูลในมือของเรามันมีมาก เราใกล้ชิดประชาชนกว่า(มั้ง) เมื่อเป็นปัญหาของชุมชนของเรา จึงได้รับความร่วมมือ กับปัญหาเรื่องความเจ็บป่วยเราจึงต้องแอบแทรกซึมเข้าไปด้วย เพื่อไม่ให้หน้าที่หลักของเราตกไป 555

ตอนนี้พวกเราต้องเปลี่ยนบทบาทไปเยอะค่ะ ให้กำลังใจนะคะ ตอนนี้แก่งคอยเองกำลังแรงเรื่องบ่อขยะพิษ มีตัวแปรรอบทิศเข้ามาเกี่ยวและมาเอี่ยวทำให้การแก้ปัญหามัน ขรุขระและขลุกขลัก สู้ สู้

อืมม์! คุยยาวเลย คิดถึงชาวพระโต๊ะทุกคนนะคะ โดยเฉพาะหุ้นส่วนชีวิตของ ผอก. คริ คริ

จะมาบอกว่า นำกิจกรรมการเรียนรู้เรื่องล้างมือของ IC ไปใช้ที่แก่งคอยแล้ว ที่นี่ค่ะ  http://gotoknow.org/blog/leena-lee/309565?page=1  ขอบคุณมากค่ะ

แล้วจะมาเรียนรู้กิจกรรมดีๆอีกนะคะ

สวัสดีค่ะ

- แวะมาร่วมแลกเปลี่ยนด้วยค่ะ แน่นอนทีเดียวปัญหาเรื่องปากท้องต้องมาก่อนค่ะ

- แต่เราสามารถทำงานร่วมขนานไปด้วยกันค่ะ

- ร่วมรับผิดชอบกันถ้วนหน้าค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณณัฐรดา

ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกำลังใจ และ ดอกกุหลาบ ที่มอบให้นะคะ

สัญญาค่ะว่า สู้ต่อไป ไม่ท้อ เพื่อ....งานสาธารณะ + สุข

สวัสดีค่ะ  ครูคิม

  • ขอบคุณมากนะค่ะ สำหรับกำลังใจ
  • เห็นด้วยอย่างยิ่ง "ปัจจุบันนี้..พวกเราต้องรับผิดชอบต่อการทำงานในหลาย ๆอาชีพ"  ก้อ....สาธารณะ งัยล่ะ  สุขของสาธารณะ
  • สู้ต่อไป ด้วยแรงใจจากทุกคน ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

สวัสดีค่ะ ครูโย่ง

  • ขอบคุณค่ะ ...สู้อยู่แล้ว และสู้ต่อไป ด้วยเพราะกำลังใจของท่านค่ะ
  • มีโอกาสไปแวะเวียนท่าน...ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจเช่นกันค่ะ

 

สวัสดีค่ะ คุณหนึ่ง

            ดีใจมากค่ะ....ที่ได้รับข้อเสนอแนะและความรู้สึกดีๆจากคนที่ประสบปัญหาเดียวกัน  คล้ายๆกัน ก้อ...รู้สึกดีนะกับการแก้ปัญหาที่เจอ จะพยายาม และทำต่อไป ขอบคุณนะค่ะ กำลังใจที่มอบ ขอบคุณจริงๆ

สวัสดีค่ะ น้องนก บุษรา

  • ขอบคุณนะค่ะ สำหรับคอมเม้นท์ + กำลังใจ
  • "มีความสุขในชีวิตการทำงาน และให้ความสุขแบ่งบานไปถึงครอบครัวของพี่ด้วยนะค่ะ" ชอบมากค่ะ ก้อ...ขอให้น้องมีความสุขในชีวิตการทำงาน และให้ความสุขแบ่งบานไปถึงครอบครัวของน้องด้วยเช่นกันค่ะ
  • พี่รออ่านเรื่องต่อไปของน้องนกอยู่นะค่ะ
  • สวัสดีค่ะ น้องอัจ
  • ขอบคุณมากค่ะ กำลังใจ + คำคอมเม้นท์ แน่ใจนะค่ะว่า...อ่านอีก จะได้เขียนอีก?
  • พี่และน้องกลุ่มเวชฯ ปลื้มค่ะ แต่ขอบอกว่า เป็นเพราะ...ทุกคน น้องอัจ  ท่าน ผอ.และพี่ๆน้องๆใน รพ.ทุกท่าน ล้วนแต่ให้โอกาส ทีมงานคือทุกท่านค่ะ
  • ขอบคุณอีกครั้ง

สวัสดีจ๊ะ จ๊ะจ๋า

  • ขอบคุณมากจ๊ะ ทุกสิ่งเกิดได้เพราะทุกคน  น้องๆจริงใจ และเต็มที่ในทุกเรื่อง....Dream Team จริงๆๆเล้ย

สวัสดีค่ะ คุณทอฝัน

  • ขอบคุณค่ะ กำลังใจที่ได้เป็นเครื่องชูกำลังที่วิเศษมากค่ะ
  • อ่านคำคอมเมนท์ของทอฝันบ่อยๆ อยากรู้จักตัว หลังจากรู้จักใจผ่านตัวอักษร
  • ยังงัยก้อแล้วแต่ ขอบคุณจริงๆๆ

สวัสดีค่ะ คนข้างเคียง 

          ขอบคุณมากนะค่ะ เม้นท์โดนจัยมั๊กมาก ไม่รู้ว่า คิดได้งัย เหมือนกัน แบบว่า....สู้จน จนตรอก ต้องกลับทางใหม่ จะทำต่อไป ร่วมเคียงข้างต่อไปนะคนข้างเคียง

  • สวัสดีค่ะ ตน อบต.
  • ดีใจมากค่ะ ที่ให้เกียรติมาทักทาย ...ขอบคุณในข้อเสนอแนะ
  • ก้อ...เข้าใจท่านนะ แล้วท่านละ เข้าใจ?
  • โอกาสหน้า...แวะมาอีกนะค่ะ

สวัสดีค่ะ  ท้องฟ้า

  • ขอบคุณมากนะค่ะ กำลังใจ + ความจริงใจ
  • พยายามทำอยู่ค่ะ ด้วยความหวังเต็มเปี่ยม สักวันและสักวัน วันนั้นคงมาถึง

สวัสดีค่ะ น้องฮอส

  • ขอบคุณค่ะ กำลังใจที่ดี ที่ปรึกษายอดเยี่ยม ครู+พี่เลี้ยงที่แสนดี ไม่มีวันหลวม (คับ....ตลอด ได้ครับพี่)
  • รออ่านเรื่องใหม่ของน้องอยู่ค่ะ  ร่วมเป็นกำลังใจเช่นกัน

สวัสดีค่ะ น้องแหม่ม

  • ขอบคุณนะค่ะ สำหรับแรงใจที่ส่งมา จะสู้ต่อไปค่ะ ทำวันนี้ เพื่อวันหน้าของชาวพะโต๊ะทุกคน
  • แล้วเมื่อไหร่ เรื่องใหม่ของน้องจะคลอด....รออ่านอยู่จ้า
  • สวัสดีค่ะ น้องจ๋า....(พี่นคร)
  • เป็นเกียรติอย่างยิ่ง ที่น้องเข้ามาร่วมเม้นท์ ดีใจน่ะ ทีมงานเวชฯ ต้องสานฝันให้เป็นจริง  แน่นอน  เพราะกำลังใจของน้องๆงัยจ๊ะ สาวราศีกันย์

สวัสดีจ๊ะ นู๋ป๋อม

  • สู้ สู้ อยู่แล้ว ก้อ...น้องสู้ทุกคน แล้วพี่จะไม่สู้ได้งัย
  • กำลังใจจากน้อง + ทุกคน สู้ไม่มีถอยจ้า
  • ขอบคุณนะ น้อง
  • สวัสดีค่ะ พี่แพน
  • ขอบคุณอย่างมากมาย สำหรับกำลังใจ
  • สู้สู้ และสู้... พี่ก็เช่นกันนะค่ะ
  • ดูแลตัวเองและครอบครัวด้วยนะ....อ้อ!....รออ่านเรื่องใหม่ของพี่อยู่ค่ะ
  • สวัสดีค่ะ น้องสาว
  • เขินจัง....ขอบคุณที่ชมจ้า  อยากอ่านที่น้องเขียนบ้างจัง ลงมือได้แล้วจ๊ะ
  • โชคดีนะ สวัสดีค่ะ

สวัสดีครับ

  • แวะเวียนมาเยี่ยมอีกครั้งครับ
  • งานเยอะและหนักมากเหรอครับ....ตอบช้าจัง
  • เราเข้าใจท่าน...แล้วท่านละ....เข้าใจเรามั้ย?
  • คิดว่า เข้าใจนะ สู้ต่อไปครับ ไม่มีอะไรที่ได้มาฟรีๆครับ

สวัสดีค่ะ นู๋แหม่ม

           ขอบคุณน่ะจ๊ะ ที่มาให้กำลังจัย  นู๋ก้อของแท้....เช่นกัน

ลูกพะโต๊ะของแท้  เพื่อพะโต๊ะค่ะ

สวัสดีค่ะ คนครอบครัวเดียวกัน

            เพราะคนในครอบครัวเดียวกัน รักกัน ช่วยเหลือกัน ดูแลกัน ไม่ทอดทิ้งกันและร่วมแก้ปัญหาด้วยกัน.....งัยละจ๊ะ ....ทุกอย่างจึงดี

            เราเป็นครอบครัวเดียวกันตลอดไปจ้า

สวัสดีค่ะ เด็กมีไฟ

            ขอบคุณมากเลยจ๊ะ สำหรับกำลังใจ  น้องมีไฟ คอยเติมเต็มพลังสำหรับทุกคน เรา....ต้องทำสำเร็จจ้า

  • สวัสดีค่ะ หนูต้า
  • ลูกพะโต๊ะ เพื่อพะโต๊ะ หนูต้า ก้อทำด้าย ไม่ใช่ หมอนุชไม่ใช่คนเก่ง เพียงแต่หนูต้าและทุกคนให้โอกาส + ออมมือ
  • จับมือไว้แล้วไปด้วยกัน....เพื่อฝันที่เป็นจริง

สวัสดีค่ะ เศษเสี้ยว

            เพียงเศษเสี้ยวของกำลังใจ คือ พลังอันยิ่งใหญ่ค่ะ

            ขอเป็นกำลังใจในการทำงาน การแก้ปัญหาแล้วแต่ชะตา ลองผิดลองถูกได้

            ไม่ว่า...ผิด หรือ ถูก  ทำต่อไป อย่าท้อ...นะค่ะ

สวัสดีค่ะ Sha รพ.แก่งคอย

            ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณจริงๆ แฟนพันธุ์แท้ ของพะโต๊ะ

            ไม่สงวนลิขสิทธิ์ค่ะ (อันนี้ ตอบแทนน้องอัจนะค่ะ)  เอ้ ? ศิษย์ ทำดีกว่า อาจารย์อีก แอบเข้าไม่ชื่นชมเสมอๆ

 

สวัสดีค่ะ คุณเพชรน้อย

            ค่ะเห็นด้วยอย่างยิ่ง เราต้องทำงานคู่กันไป ร่วมรับผิดชอบกันถ้วนหน้า เพื่อสุขภาวะของทุกคน

         สวัสดีค่ะ คน อบต.     

         ขอโทษนะค่ะ ที่ตอบช้า ...ขอบคุณ กำลังใจรอบ 2     

         คมมากๆค่ะ ของฟรีไม่มีในโลก ใช่แล้วจ้า ของฟรีไม่มีในโลก อยากได้  ของแถม ยังต้องซื้อเอา ขออนุญาตนำคำนี้ ไปใช้ในโอกาสต่อไปนะค่ะ           

        สวัสดี...ค่ะ               

สวัสดีคะ

อ่านแล้วโดนใจจริงๆ ยินดีด้วยน่ะที่สามารถเปลี่ยนวิธีการทำงานได้

อย่าท้อ อย่าสิ้นหวัง อย่าเสียกำลังใจ คนทำงานชุมชนด้วยกันเข้าใจดี และพร้อม

เป็นกำลังใจในวันนี้ วันหน้า

สวัสดีค่ะ

       ขอบคุณนะค่ะ สำหรับกำลังใจ....จะพยายามทำต่อไป เพราะกำลัง (โดน) ใจ

สวัสดีปีใหม่ครับคุณ นภาวรรณกลุ่มงานเวช

งานโครงสร้างพื้นฐาน ทำง่ายได้ผลเร็ว ไม่ยุ่งยาก

แต่งานสร้างคน งานสร้างสุขภาพ มันไม่เห็นผลทันที

เป็นหน้าที่ของนักสร้างสุขภาพ ที่ต้องทำต่อ

ข้อแนะนำเอาคำพูดของเราใส่ปาก กำนัน หรือนายก หรือใครก็ได้ที่เป็นประธาน

แล้วจะสำเร็จ ลองดูน่ะครับ

ไม่มีอะไรที่นักจัดการสุขภาพชุมชนทำไม่ได้ครับ

สวัสดีค่ะ คุณวอญ่า-ผู้เฒ่า

            ขอโทษนะค่ะ ที่เข้ามาตอบช้ามาก ข้ามปีเลย....  ตั้งแต่กลับจากหาดใหญ่คราวนั้น (คราวที่ได้เจอพี่...SHA ภาคใต้) ยังไม่มีโอกาสเข้ามาอ่านเลยค่ะ

            ขอบคุณมากๆๆสำหรับคำแนะนำ และกำลังใจค่ะ

  • สวัสดีค่ะ "คุณนุชชี่"
  • ตามมาชื่นชมนะคะ ฝากความคิดถึง "ป้าอ้อน"ตวยนะเจ้า.....

                         จาก...เจ้านางสายเหนือ อิอิ...

                     

สวัสดีค่ะ....เจ้าหญิงแห่งเมืองสอง

  • ขอบคุณหลายๆเจ้า   สำหรับกำลังใจที่มอบให้
  • ภาพงามเหนือคำบรรยายนะเจ้า

 

สวัสดีคุณนภาวรรณ

อ่านข้ามปี มีโอกาสคอมเม้นท์วันนี้ ทำความดีทำต่อไปน่ะ อย่าท้อขอเป็นกำลังใจ

สู่ต่อไป คนสู้ชีวิต เพื่ออุดมการณ์งานของเรา

โอกาสหน้า แวะมาให้กำลังใจใหม่จ๊ะ ....แล้วผลิตเรื่องใหม่เมื่อไหร่ละ?

สวัสดีค่ะ คนข้างเคียง

ขอบคุณมากนะค่ะสำหรับคำคอมเม้นท์ กำลังใจที่ดีมีค่ามากเหนือสิ่งอื่นใด

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะพี่นุช ทำงานด้วยกันมา 3 ปี แต่น้องไม่ได้เม้มให้พี่เลย

วันนี้น้องเข้ามาเม้มให้แล้วนะ และก็ขอเป็นกำลังใจให้พี่นุชนำเรื่อง หรือประสบการณ์ที่ดีๆ มาเล่าสู่กันฟังอีกนะค่ะ

น้องรออ่านผลงานของพี่นุช อยู่นะค่ะ

คิดถึงห้องเบอร์ 17 ( ห้องหมอนุช ) มากๆ ค่ะ

น้องเอ๋

 ดีใจจังเลยที่มาเจอสาวสองเมือง เอ๋ยสาวเมืองสอง ผู้มีสัญลักษณ์เสียงหัวเราะที่สดใส  เอกลักษณ์การแต่งกายที่เป็นแบบฉบับ     ทำวิจัยไปถึงไหนแล้วละ ขอฝากความคิดถึงเจ้าหน้าที่เมืองสองทุกท่าน        รักจ๊ะ

                                         ป้าอ้อน 

สวัสดีจ๊ะ น้องเอ๋ อยู่ด้วยกันตั้งนานพึ่งจะมาให้กำลังใจตอนไม่อยู่ (หมายถึงตัวนะจ๊ะ ทราบจ้า ว่าใจอยู่พะโต๊ะ) งวดหน้า 17 อย่าลืม พี่ๆ โดยเฉพาะพี่คนนี้คิดถึงน้องมากๆๆๆๆๆเลย ขาดคนรู้ใจไปหนึ่งคน แต่อย่างว่า เราแค่ทางผ่าน เห้อ....น่าเศร้า ขอบคุณนะจ๊ะสำหรับคำคอมเม้นท์ รออ่านเรื่องใหม่ได้เลยจ๊ะ เพื่อน้องเอ๋โดยเฉพาะจ้า

สวัสดีจ๊ะ

อ่านแล้วรู้สึกดีมากเลยนะ สิ่งที่อยากได้ อยากให้เกิด ไม่จำเป็นต้องเดินทางมาตามวิธีที่คิด มาจากหลายทาง เพียงแค่รู้จัก ...คิด ....และรอคอย

ขอเป็นกำลังใจนะค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณทอฝัน

ขอบคุณมากค่ะ กำลังใจ+ความคิดดีๆๆ ขอบคุณจริงๆ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท