หลังจากที่ได้รับการทาบทามจากทาง UsableLab ในการร่วมกิจกรรมพิจารณารางวัลสุดคนึง วันนี้เป็นวันที่ข้าพเจ้าพอที่จะมีเวลาได้มานั่งอย่างใช้เวลาในการทุ่มเทและตั้งใจต่อการร่วมกิจกรรมนี้...
ชีวิตที่ผ่านมาตะลอนไปนั่นนี่ อันที่สุด คือ การเรียนรู้การเดินทางแห่งภายใน เหมือนหน้าที่และภารกิจภายในได้ผ่านไปแบบซาๆ ลงบ้าง และกิจการภายนอกยังคงประเดประดังเข้ามาอย่างไม่ว่างเว้นต่อหน้าที่การงาน...
ตอนที่มะปรางติดต่อมานั้น ...
ความคิดแว้ปแรกคือ เรามีเวลาพอเหลือการทำภารกิจนี้หรือเปล่า..?
เอาน่า...อยู่ที่เราทั้งนั้นแหละ ว่าเราจะจัดการในตัวเราอย่างไร...
ทันทีจึงได้ตอบเมล์กลับไปว่ายินดี...ร่วมเป็นคณะกรรมการพิจารณารางวัลสุดคนึง
และชอบมากในเกณฑ์ข้อ 4 ที่ทาง Lab กำหนดนั่น ก็คือ...
4. หลักเกณฑ์การให้คะแนน
รายละเอียดเกี่ยวกับการให้คะแนน โดยมีรายละเอียดดังนี้ค่ะ
- กรรมการแต่ละท่านสามารถกำหนดเกณฑ์ในการให้คะแนนคุณภาพของเนื้อหาบันทึกได้เอง
- คะแนนที่ทุกท่านจะมีอยู่ในมือคือ ท่านละ 50 คะแนนค่ะ โดย
- คณะกรรมการสามารถจัดลำดับคุณภาพเนื้อหาของ Blogger ทั้ง 5 ท่าน โดยเรียงลำดับจากสูงสุดไปต่ำสุดค่ะ
- และทุกท่านสามารถให้คะแนน Blogger แต่ละท่านตามคุณภาพของเนื้ อหาตามเกณฑ์ที่ทุกท่านกำหนดไว้
- ตัวอย่างวิธีการให้คะแนนเป็นดังนี้ เช่น
- คนที่เขียนดีที่สุด อาจจะได้คะแนน 24 คะแนน และลำดับรองลงมาได้คะแนน
- อันดับที่ 2 ได้คะแนน 10
- อันดับที่ 3 ได้คะแนน 7
- อันดับที่ 4 ได้คะแนน 5
- อันดับที่ 5 ได้คะแนน 3
- รวมคะแนนเป็น 50 คะแนน
- ทั้งนี้การให้คะแนนจะขึ้นอยู่กับคุณภาพของเนื้อหาและดุลยพินิจของคณะกรรมการแต่ละท่าน
- การคิดคะแนนรวมกับคะแนนโหวต ทางทีมงานจะมีเกณฑ์การให้น้ำหนักคะแนนดังนี้
- น้ำหนักคะแนนจากคณะกรรมการเป็น 60% จากคะแนน 100%
- น้ำหนักคะแนนโหวตเป็น 40% จาก 100%
- คะแนนจากคณะกรรมการและคะแนนจากการโหวต จะรวมกันแล้วเป็น 100%
- การแจ้งคะแนน ทางทีมงานรบกวนทุกท่านแจ้งเกณฑ์การให้คะแนนมาพร้อมกับคะแนนที่ได้ให้ผู้เข้ารอบทั้ง 5 ท่านให้ทางทีมงานผ่านทางอีเมล์ให้ทราบด้วยนะคะ
...
ข้อตกลงในข้อ 1 ที่ว่า...ให้สามารถกำหนดเกณฑ์ในการให้คะแนนคุณภาพของเนื้อหาบันทึกได้เองนั้น ทำให้ข้าพเจ้าเริ่มรู้สึกสนุกต่อการงานที่เป็นความท้าทายนี้...ดังนั้นจึงไม่รอช้าล่ะนะที่จะบอกต่อตนเอง เราจะสวมแว่นอะไรดีล่ะในการอ่านบันทึกของแต่ละท่าน ซึ่งล้วนแล้วแต่มีคุณภาพ และความน่าสนใจที่สูสีกันพอสมควรในทัศนะของการเป็นผู้มีความมุ่งมั่นต่อการบันทึก...
กรอบคร่าวๆ ที่ข้าพเจ้านำมาใช้ในการนำพา "ใจ" ของตนเองส่องดูปรากฏการณ์ที่ปรากฏขึ้นในเรื่องราวของแต่ละท่านที่บันทึกผ่องถ่ายออกมานั้น...ในบันทึกมีการวิ่งวนที่สะท้อนถึง tacit knowledge และ Explicit Knowledge หรือง่ายๆ สะท้อนถึงกึ๋นของผู้เขียนอย่างไรบ้าง...เหล่านี้จะสามารถนำไปสู่การ "เป็นต้นแบบที่ดี" ของการผ่องถ่ายความรู้ของบุคคลนั้นออกมาได้
เท่าที่ได้อ่านบันทึกของแต่ละท่าน...ในรอบแรกๆ พบว่า แต่ละท่านนั้นล้วนแล้วแต่เป็นผู้ใฝ่แสวงหาความรู้หรือเป็นบุคคลแห่งการเรียนรู้ทั้งสิ้น น่าชื่นชม... ความลุ่มลึกในเรื่องราวนั้นที่แต่ะคนถ่ายทอดออกมา ... สะท้อนถึงในบุคลิก..ดังนั้น
ขณะที่ข้าพเจ้าอ่าน...บันทึกของแต่ละท่านนั้น สิ่งหนึ่งที่ข้าพเจ้าถามต่อตนเองว่า... อะไรล่ะที่สะท้อนถึง "ตัวตน" หรือความเป็นบุคคลนั้นออกมาอย่างไรบ้าง...
ความไม่ตกอยู่ในสภาวะเพ้อฝัน ลุ่มหลง หากแต่...อ่านปุ๊บรู้ปั๊บได้เลยว่า...อืม นี่แหละ คือ บุคคลนี้แหละ... "อัตลักษณ์"...ไม่เพ้อฝันหากแต่เป็นการตกผลึกผ่านการเรียนรู้ในเรื่องราวต่างๆ ที่บุคคลนั้นได้ประสบและถ่ายทอดออกมาสะท้อนถึงกึ๋นของตนเอง...
สะท้อนถึงการเรียนรู้...หรือสิ่งที่ได้เรียนรู้
เขียนมาถึงตรงนี้...เสน่ห์ของ GotoKnow ก็คงอยู่ตรงนี้แหละ ตรงที่ว่า...มีผู้คนมากมายมาร่วมผ่องถ่ายความรู้ ที่ปรากฏขึ้นอยู่ภายในเนื้อจิตเนื้อสมองของตนเอง เป็นทานแจกจ่ายให้บุคคลอื่นได้มาร่วมรับรู้ เพื่อเข้าไปสู่การเรียนรู้...ในอีกบุคคล อันเป็นโครงสร้างอันโยงใยจากเนื้อจิตเนื้อสมองของบุคคลหนึ่งไปสู่อีกบุคคลหนึ่ง...
ค่ำคืนนี้...ประเด็นนี้ เอาเท่านี้ก่อน...
สำหรับการสกัด (capture) ความรู้ที่ปรากฏขึ้นในแต่ละบันทึก ในแต่ละบุคคล... เมื่ออ่านไปอ่านไปเชื่อแน่ว่า "ผลึกที่ตกออกมานั้น" เป็นดั่งความงดงามเสมอ รางวัลเป็นเพียงเครื่องนำพามาสู่ความเพลิดเพลินให้คนได้มีโอกาสล้อเล่นกับความหลง หากแต่ในทัศนะของข้าพเจ้าเอง... "คุณค่า" ของแต่ละท่านที่ผ่องถ่าย "ภูมิรู้ในตน" ออกมานั้นล้วนแล้วแต่ยิ่งใหญ่และงดงาม...
สวัสดีค่ะ พี่กะปุ๋ม
พอลล่ามาสนับสนุนด้วยคนค่ะว่า สิ่งที่ทุกคนถ่ายทอดออกมาเป็นความงาม มาจากหัวใจที่งดงามค่ะ พอลล่ามักไม่สนใจเนื้อหา สาระ แต่ที่มาที่ไป ความรู้สึก หรือตัวตน ของคนบันทึก ผสมกับความรู้สึกของเรา ออกมาล้วนมีแต่ความงามค่ะ เป็นกรรมการคงจะยากมากเลยค่ะ เป็นกำลังใจนะคะ
พอลล่า...ที่รัก...สภาวะนี้น่ะนะ คือ การใช้ใจ สัมผัสนะ...ใจอันเบิกบานจะทำให้เราได้มองเห็นในจิตในใจของอีกบุคคลได้..อย่างลึกซึ้ง...
ดีใจที่พูดคุยกับพอลล่านะคะ...
(^___^)