คลินิกสายรุ้ง
หลังฝกตก แสงแดดทอแสงกระทบกับละอองน้ำ เป็นประกายระยิบระยับ สายรุ้งวาดเส้นโค้งที่ขอบฟ้า ชีวิตหลายชีวิตเริ่มดำเนินต่อตราบเท่าที่ยังมีความหวัง และลมหายใจคลินิกสายรุ้งเป็นคลินิกหนึ่งของโรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชเวียงสระ ที่จัดตั้งขึ้นตั้งแต่มีนาคม 2546 เพื่อให้การดูแลผู้ติดเชื้อและผู้ป่วยโรคเอดส์เป็นระบบ ผู้ติดเชื้อ HIV คนแล้วคนเล่าที่เดินเข้ามาเพื่อรับการดูแลด้วยยาต้านไวรัสเอดส์ อย่างรับคำปรึกษาในเรื่อง ๆ ต่าง ๆ และมารับบริการรักษาโรคติดเชื้อฉวยโอกาส ต่าง ๆ ทุกคนต่าง มีความหวังที่ต้องการมีชีวิตอยู่ มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น
“คลินิกสายรุ้ง” มันช่างเป็นชื่อที่เหมาะสมเสียจริง ๆ สำหรับคลินิกนี้ก่อนที่จะให้ชื่อนี้ ฉันคิดไว้หลายชื่อเหมือนกันแต่ก็ไม่มีชื่อไหนเหมาะสมเท่ากับชื่อนี้ ต้นสายปลายเหตุของชื่อนี้ได้มาอย่างไร ก็คงต้องถามหัวหน้าพยาบาลของพวกเราและจนถึงทุกวันนี้เราก็ยังใช้ชื่อนี้อยู่ ชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ทางเดินของชีวิตนี้ไม่มีใครอยากเดินเข้าในวงเวียนของคลินิกสายรุ้ง ถ้าเค้าไม่ติดเชื้อเอชไอวี ไม่ใช่เป็นความผิดของใครแต่เมื่อคุณต้องการรักษาและดุแลตนเอง พลิกชีวิตใหม่ก็ต้องเข้าร่วมทางเดินใหม่ ในเส้นทางสายรุ้ง
เริ่มจากสมาชิกที่ได้รับโควตาเพื่อเข้ารักษาด้วยยาต้านไวรัสเอดส์ จำนวน 180 คน เดิมที่ทีมของเราดูแลผู้ป่วยเป็นกลุ่มเปิด โดยให้สมาชิกทุกคนที่รับยา ARV และผู้ติดเชื้อทุกคนเข้าร่วมกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์ซึ่งใช้ห้องประชุมของโรงพยาบาล ทำกิจกรรมกลุ่มในวันอาทิตย์แรกของทุกเดือน หลังจากนั้น พบปัญหาว่า ผู้ติดเชื้อและผู้ป่วยบางคนต้องการปกปิดเรื่องผลเลือดของตนเอง ไม่พร้อมเข้าร่วมกิจกรรมกลุ่ม ทำให้เกิดอัตราการผิดนัดสูงและการใช้ห้องประชุม ซึ่งเป็นห้องแอร์ทำให้เกิดการแพร่กระจายเชื้อโรคทางเดินหายใจได้สูง ดังนั้น มีการปรับเปลี่ยนการให้บริการ โดยใช้บริเวณ OPD ในการทำกิจกรรมกลุ่มและเพิ่มการเลือกรับบริการกับผู้ป่วยในรูปแบบของกลุ่มปิดบังตนเอง โดยกลุ่มที่ปิดปังตนเองให้มารับบริการในวันพุธ จัดบริการ ONE STOPE SERVICE ส่วนกลุ่มที่เปิดเผยตนเอง ก็จะนัดมาทำกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์(Group Education ) ในวันอาทิตย์แรกของเดือน ซึ่งได้รับการตอบรับและพึงพอใจในการให้บริการในคลินิกสายรุ้ง เป็นที่น่าพอใจ อยู่ที่ 85 %
ในปี 2551 เราได้รับสนับสนุนจาก สปสช. ปรับปรุงสถานที่และพัฒนาเทคโนโลยีสารสนเทศ ในการทำงานด้านเอดส์ เราได้ที่ทำงานใหม่โดยใช้โรงอาหารเดิมของโรงพยาบาลมาปรับปรุงเป็นศูนย์องค์รวม
ในหลายปีที่ผ่านมา ในทีมสหวิชาชีพที่ดูแลผู้ติดเชื้อและผู้ป่วยเอดส์เหนื่อย และท้อ....กันไปบ้างในบางเวลา เพราะเรามีคนที่เข้ามาทำงานในด้านนี้น้อย กับภาระงานที่เพิ่มมากขึ้น แต่.....เราก็พัฒนาการบริการมาตลอดโดยใช้ผู้ป่วยเป็นศูนย์กลางและ............มีความสุขเมื่อเห็นรอยยิ้มและความไว้วางใจของผู้ป่วยเกิดขึ้น ผู้ติดเชื้อเอดส์ยังรอคอยและมีความหวังต่อการรักษา
ตั้งใจนะ..........พวกเรา.................
และพวกเราที่ทำงานเอดส์ทั่วประเทศ
สงสารจัง สู้ๆๆๆๆๆนะ
เป็นกำลังใจให้คนทำงานค่ะ
เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ