บ่ายแก่ๆของวันที่ ๒๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๒ ทีมงานของเราที่เพิ่งเสร็จจากการทำกลุ่มเล็กๆ ที่ได้จัดขึ้นหลังการประชุม SHA Conference& Contest เพื่อ พูดคุยกับผู้แทนของประชาชนที่มารับบริการในจังหวัดขอนแก่นใช้เวลาประมาณครึ่งวันในช่วงเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว เราตัดสินใจกลับกรุงเทพฯ โดยรถตู้แทนที่จะรอเครื่องบินที่จะออกจากขอนแก่นในเวลา ๒ ทุ่มที่ได้จองไว้
พวกเราทั้งหมด ๙ ชีวิต ( คล้ายๆแมว ๙ ชีวิต อิอิ )มีแม่ต้อย หมอโกมาตร อาจารย์มาเรียนและน้องๆที่ทำงานวิจัย ต่ออีกครึ่งวันในการเตรียมหาหาประเด็นการวิจัยที่เหมาะสม พร้อมใจกันนั่งสัปหงกไปตลอดทางเพราะความอ่อนเพลีย ผสมกับอาการไม่สบายเล็กๆก่อนการจัดประชุม และเมื่อตกใจตื่นตามจังหวะของการเบรค หรือการแกว่งของรถ เราก็ตื่นขึ้นมาพูดคุยกันเป็นพักๆ
งาน” SHA Conference& Contest “ ที่จังหวัดขอนแก่น อิสาณบ้านเฮา สำเร็จลงอย่างงดงามน่าประทับใจ ด้วยความร่วมมือจากทุกๆฝ่าย ทั้งจากHACC คณะแพทย์ศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น โรงพยาบาลศูนย์ขอนแก่น และทุกๆโรงพยาบาลในเขตภาคอิสาณที่มาร่วมด้วยช่วยกันจนทำให้งานนี้ ล้นหลามไปด้วยผู้คนมากมาย เป็นที่ชื่นมื่น
แม่ต้อยต้องขอขอบคุณ คุณหมออภิชาติฯ และทีมงานจาก HACC ทุกๆคนที่มาร่วมงานด้วยความเต็มใจ รวมทั้งคุณหมอ จิตเจริญ คนเก่าคนแก่ที่รู้จักกันมาแสนนานด้วยนะคะ
ดังนั้นแม้ว่าจำนวนคนเข้าประชุมจะมากที่สุดในทุกๆภาค ตั้งแต่ได้จัดมาแต่เพราะจากการเตรียมการที่ค่อนข้างดี จึงทำให้ทุกอย่างมีความราบรื่นมากๆ
ที่จริงไม่เพียงแต่โรงพยาบาลในภาคนี้เท่านั้น แม่ต้อยยังพบว่ามีทีมจากโรงพยาบาล ปากน้ำชุมพรมาร่วมประชุมด้วย นับว่ามีศรัทธาที่แรงกล้ามากมาย
วันที่แม่ต้อยเดินทางไปที่ขอนแก่น ได้มีโอกาสได้พบกับท่านสว. วัลลภ ตังคณานุรักษ์ ( ครูหยุย) ที่เดินทางมาที่ขอนแก่นเพื่อติดตามงาน แม่ต้อยเพิ่งทราบว่าท่านเป็นนักเรียนรุ่นพี่หมอโกมาตร จึงมีเรื่องคุยกันมากมาย คนสุรินทร์ นี่เก่งจริงๆน้า..
เมื่อเข้าโรงแรม พบกับทีมน้องๆ รพร.ท่าบ่อ ที่ยังไม่ได้ที่พักในโรงแรม แต่ว่าในที่สุดก็สามารถแก้ไขปัญหาได้ในวันแรกมีที่พัก และแม่ต้อยคิดว่าในวันที่สองคงจะมี แขกที่ย้ายออกไปบ้างเพื่อให้น้องๆได้นอนครบทั้งสองคืน
มาอิสาณบ้านเฮาคราวนี้ทีมงานของแม่ต้อยมีความคึกคักมากเพราะว่า ทางโรงพยาบาลศรีนครินทร์ ได้จัดหมอลำอิสาณมาแสดงกันสดๆ เสียงแคนอันเร้าใจทำให้ทีมงานแม่ต้อยซึ่งเป็นชาวอิสาณเหมือนกันรู้สึกเบิกบานยิ่งนัก
ในขณะที่กำลังเตรียมความพร้อมของงาน แม่ต้อยเหลือบเห็นคุณหมอโกมาตร เดินเข้ามาหาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม พร้อมกับขยับท่าเซิ้ง
" ได้ยินเสียงแคนแล้ว คึกคักมีแฮง จริงๆ.." พร้อมกับพูดต่อว่า
" สงสัย ระดับปลาร้าในเลือดขึ้นสูง แน่ๆ ..ฮ่าๆๆ
แม่ต้อยรู้สึกว่าคุณหมอโกมาตรมีความสุขมากๆเป็นพิเศษ
เนื่องจากข้อจำกัดของพื้นที่ทำให้ การจัดนิทรรศการจะมีไม่มากพอ แต่ว่าทุกๆนิทรรศการที่นำมาแสดงนั้น มีความน่าสนใจ หลากหลายเรื่องราว น้องๆหลายๆคนเข้ามาทักอาจารย์มาเรียนเกรียวกราว น่าจะเป็นดาราของงานนี้มากกว่าใคร ที่สำคัญคืออาจารย์ จำทุกคนที่เข้ามาทักได้ดีเสียด้วยนะคะ
แม่ต้อยได้พบน้องๆหลายๆคน ทั้งจากการที่ได้เข้าเยี่ยมโรงพยาบาลและจากการได้รู้จักกันในบล้อก จึงคิดว่านี่คือมิตรภาพที่งดงาม ทุกๆคนมีน้าใจมาช่วยให้งานครั้งนี้สำเร็จอย่างที่ได้ตั้งใจไว้อย่างดีที่สุด
แมต้อยได้เห็นความตั้งใจและ นวตกรรมใหม่ๆจากการทำ poster round มากมาย ทั้งในด้าน Safety Spiritual Standard รวมทั้งการใช้แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง ในการบริการผู้ป่วย แม่ต้อยลองคิดเล่นๆว่าหากเราสามารถเชื่อมโยง เรื่องราวจากทุกโปสเตอร์เอามารวมกันไว้ในที่ใดที่หนึ่ง
เราจะเห็นโรงพยาบาลในอุดมคติ ซึ่งในทุกอณูของการบริการจะเต็มไปด้วยคุณภาพ ไม่ว่าจะเป็นการดูแลคนไข้ในโรงพยาบาลทั้งโรคเรื้อรัง อุบัติเหตุ มะเร็ง อนามัยแม่และเด็ก ห้องปฏิบัติการ การดูแลผู้ป่วยโรคที่ซับซ้อน เช่นโรคหัวใจ ผู้ป่วยจิตเวช การใช้วิถีธรรมชาติบำบัด การประยุกตร์ใช้เครื่องมือในการดุแลคนไข้ในชุมชนเป็นต้น มีหลายเรื่องอีกมากมายที่แม่ต้อยอาจจะไม่ได้กล่าวถึงอย่างละเอียด
และนั่นคือภาพของโรงพยาบาลในฝันอันงดงาม หากเราเอากิจกรรมทั้งหมดมารวมกัน แล้วจินตนาการว่าทั้งหมดนี้คือโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ความดี ความงาม ทั้งหมดนี้ได้ปรากฏขึ้นแล้ว ในที่นี้ อย่างแท้จริง
ทุกๆห้องประชุมย่อย แน่นขนัดไปด้วยผู้เข้าฟัง บางห้องมากมายจนต้องขยายออกมา การเรียนรู้ที่นี่ช่างเปี่ยมล้นด้วยพลังมหาศาล
แม่ต้อยต้องขอขอบคุณ คุณหมอ นิวัฒชัย จากรพ.ประทาย คุณหมอจะเด็ด จากรพ.ชุมพลบุรี ที่มาร่วมเป็นพิธีกร ร่วมกับน้องนกผุสดีจาก สรพ. ( คงไม่มีใครทราบว่าก่อนจะมาที่ขอนแก่นเธอป่วยและต้องไปเข้าโรงพยาบาล หากดูภายนอกคงไม่มีใครทราบ เพราะเธอมีความสดชื่น ไม่มีท่าทางของคนเพิ่งป่วยแม้แต่น้อย )
ที่อิสาณ น้องนก ได้แปลงกายจาก สาวเครือฟ้า มาเป็น สาวขอนแก่น ไปแล้ว ( ต้องมีคนตัดสินแล้วว่า แบบไหนจะสวยกว่ากัน โดยมีน้องพอลล่าเป็นผู้ดูแลเรื่องการแต่งกาย)
ต้องขอชื่นชมมากๆในชั่วโมงสุดท้าย น้องๆผู้เข้าร่มประชุมไม่มีใครยอมกลับก่อนเวลาเลย ทำให้ชั่วโมงของ อาจารย์ดร.สกล สิงหะ เปี่ยมด้วยความหมาย มีคุณค่าสมกับที่ทางสรพ.ได้ตั้งใจจะให้เป็นการจบการบรรยายที่สามารถระลึกได้ไปอีกนานแสนนาน
แม่ต้อยกลับมาพักฟื้นสักสองสามวันจึงมีโอกาสเขียนบล้อกนี้ หวังว่าคงไม่ช้าจนเกินไปนะคะ
ขอบคุณ น้องๆทุกท่านจากรพ.ศีรนครินทร์ น้องแก้ว น้องกุ้งนาง น้องไก่ และหลายๆคนที่มาช่วยให้งานนี้สำเร็จไปด้วยดี ที่สุด
วันนี้ ขอสวัสดีก่อนคะ
แม่ต้อยครับ
หายเหนื่อยหรือยังครับ
เอาใจมาช่วยหนึ่งดวงครับ
ภาพตอนปิดงานแม้ต้อยและทุกคนหัวเราะเสียงดัง แบบมีความสุขจัง
ดีใจจัง
คุณหมอจเด็จ ดียิ่ง จาก รพ.ชุมพลบุรี
จังหวัดสุรินทร์ส่งเข้าประกวด
มาเชียร์คนบ้านเดียวกันค่ะ
และดีใจยิ่งกว่าที่คุณหมอยังอยู่พัฒนาบ้านเราอยู่ที่เดิมค่ะ
ยอมแพ้เรื่องเดินทางเลยค่ะ พี่ต้อยเดินทางเก่งมากเลย ขนาดศิลาทำงานอยู่กับที่ยังเมื่อยขบ สุขภาพพี่ต้อยแข็งแรงสมกับทำงานเพื่อความสุข (กายใจ) ของมนุษย์โดยแท้ค่ะ...งานนี้เห็นแล้วอบอุ่นจังเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ แม่ต้อย
เหนื่อยกับภาคใต้อีกรอบนะคะ
มาให้กำลังใจ เติมเต็มพลังการทำงาน ทำความดีของพี่น้องโรงพยาบาล
SHA Reginal Forum รอทีมงานที่เปี่ยมคุณภาพค่ะ
ระลึกถึงเสมอค่ะ
1.
ดีใจจัง ที่ได้พบแม่ต้อย หญิงแกร่ง แห่ง สรพ.
สมกับที่ลงทุนเป็นผู้ติดตามนางรำ
แม้ว่า วันนั้นกระติกจะไม่มีโอกาสลงทะเบียนเข้าร่วมประชุม แต่ก็เก็บเกี่ยวจากกิจกรรมนอกห้องประชุมได้แล้วค่ะ
เก็บภาพเสร็จ ก็ต้องกลับ
โอกาสหน้า ฟ้าคงเปิดค่ะ
แวะมาเยี่ยมค่ะแม่ต้อย และเยี่ยมน้องพอลล่าด้วยค่ะ
ขอชมด้วยค่ะ
ยอดเยี่ยม
เเม่ต้อยคะ ชื่นใจเเทนเเม่ต้อยจริงๆค่ะ ตอนนี้ชาวโรงพยาบาลศรีนครินทร์ได้ชิม SHA เป็นที่เรียบร้อยเข้าประชุม 200 กว่าคน เเต่ละคนที่ไปประทับใจเเละเข้าใจใน CONCEPT ของ SHA เเล้ว วันที่ 9 ธันวาคม เเผนกกุ้งจะจัดกิจกรรม lunch symposium กุ้งจะเป็นตัวเเทนเล่าเรื่อง SHA ให้พี่น้องชาวกุมารฯได้รับฟังค่ะ ขยายผลเเละ จุดประกายให้ชาวกุมารฯได้ ลิ้มชิมชาด้วยค่ะ เเม่ต้อย เเละอีกอย่างขอบคุณอีกครั้งค่ะที่ให้กุ้งได้เป็นส่วนหนึ่งของ SHA ถึงเเม้จะเพียงน้อยนิดก็ภูมิใจค่ะ
เอาภาพคนหล่อเก่งเเละคนสวยเก่งมาฝากค่ะ
สวัสดีค่ะแม่ต้อย
น้องแมวเองค่ะ มาให้กำลังใจแม่ต้อยค่ะ
เพิ่งจะมีโอกาสได้เห็นตัวเป็นๆของ "แม่ต้อย"
ขอบคุณที่มีโครงการดีๆสำหรับให้พยาบาลรพช.เข้าร่วมรับฟัง
ได้อะไรเยอะมากๆ
สวัสดีค่ะ แม่ต้อย
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะครูพี่แม่ต้อย
ว้าว วาว เห็นหน้าคุ้นๆ หลายท่านเลย
ท่านอาจารย์จิตเจริญ JJ ฮาๆ เอิ๊กๆ ด้วย
อบอุ่นในมิตรภาพ สุขสันต์วันทำงานนะคะ
จะรอฟังเรื่องเล่าที่อินเดียค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะแม่ต้อย
พักนี้แม่ต้อยหายไปไหนนานจังเลยนะ หรือกำลังยุ่งจะลงใต้
คิดถึงแม่ต้อยค่ะ
ขอให้แม่ต้อยมีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะคะ