อัตชีวประวัติ (เล่าขวัญตั๋วเก่า)
เรื่องราวที่ท่านจะได้อ่านต่อไปนี้...เป็นเรื่องราวชีวิตขององศาเองค่ะ
กว่าจะได้เป็น"องศาที่ต่างกัน"อย่างทุกวันนี้
ชีวิตที่ผ่านมาไม่ได้มีแต่ความสนุกสนานด้านเดียว ตอนเด็กๆก็ไม่ได้อยู่กับ พ่อ แม่
เพราะพ่อ แม่ต้องทำงาน พอจบม.6 ก็ได้ออกบ้านไปเรียนหนังสือ เรียนจบกลับมา
ก็มานั่งอยู่บ้าน ตกงานอยู่เกือบปี ชีวิตช่วงนั้นเศร้ามากๆ ทำไมถึงไม่ได้ทำงานสักที
จนกระทั่งมีครูที่โรงเรียนบ้านแม่ต้อบใต้ให้โอกาสองศาได้ทำงาน จากนั้นไม่นาน
โรงเรียนอนุบาลกฤษณพรรณก็ให้โอกาสในการทำงาน ทำงานที่นั่นได้ประมาณ 1
เทอม แต่เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมาก ได้เรียนรู้อะไรต่างๆมากมาย ความมีน้ำใจ
เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ แบ่งปัน ได้เกิดขึ้นที่นี่ เป็นความรู้สึกดีๆที่ไม่มีวันจางไปจากหัวใจของ
องศาเลย จากนั้นสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 2 ก็เรียกให้มาทำงาน
ที่โรงเรียนบ้านอมพาย เป็นพนักงานราชการ ตำแหน่งครูผู้สอน องศาทำงานที่โรงเรียน
บ้านอมพายได้ประมาณ 3 ปี สิ่งดีๆที่เกิดขึ้นที่นี่มีมากมาย ทั้งความรัก ความห่วงใย
จากเพื่อนร่วมงาน ชาวบ้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกำลังใจดีๆจากเด็กตัวน้อยๆ ที่คอยพูด
จาให้ได้หัวเราะ คำถามที่ไร้เดียงสา สายตาที่ไม่เคยมีความโหดร้าย ณ วันนี้องศารู้
แล้วว่าชีวิตต้องการอะไร ...เป็นกำลังใจให้กับทุกท่านที่กำลังอ่อนล้า
ความเห็น (8)
แวะมาเยี่ยมครับ
คาดว่าเคยไปที่หมู่บ้านอมพายด้วยครับ
สู้ๆ เฮา จาเป็นกำลัง ใจ๋หี้อ เนอะ
สวัสดีค่ะคุณ หนานเกียรติ
ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย
อมพายสวยงามเสมอ ว่างๆเชิญแวะมาเที่ยวได้นะคะ
บันทึกภาพที่โรงเรียนมาเผยแพร่สิครับ ลูกศิษย์ องศาที่ต่างกัน ;)
สวัสดีค่ะ อาจารย์ Wasawat Deemarn
อาจารย์สบายดีมั้ยคะ
หนูดีใจที่อาจารย์ยังไม่ลืม ยังแวะมาทักทาย
ตอนนี้หนูลงเรียนโปรแกรมวิชาภาษาไทย ของ ม.ราชภัฏเชียงใหม่
ยังไงอาจารย์ช่วยเป็นกำลังใจให้หนูด้วยนะคะ
ตอนนี้กำลังเรียนบริหาร ที่หนองคาย ตั้งใจว่า ปี 54 จะไปสอบผู้บริหารที่แม่ฮ่องสอน ช่วยแนะนำสิ่งที่น่าประทับใจของแม่ฮ่องสอนหน่อยนะ เผื่อสักวันจะได้มีโอกาสร่วงานกัน
สวัสดีค่ะ คุณครรชิตะ
แม่ฮ่องสอน เป็นเมืองที่น่าอยู่ สวยงาม ผู้คนก็อัธยาศัยไมตรีดีมาก
ถ้าได้มาอยู่หนูเชื่อว่าคุณคงไม่อยากย้ายกลับบ้านแน่ๆเลยค่ะ
ยินดีต้อนรับสมาชิก แม่ฮ่องสอนล่วงหน้านะคะ
แวะมาแอ่วหา อิอิ ไม่รู้ว่าเพื่อนร่วมรุ่นที่ยังใช้gotoknow มีใครบ้างอะ