adayday
นาย พุทธิพร อินทรสงเคราะห์

ทหารเกณฑ์ Diary : วันแรกในค่ายทหาร ^^


ไม่รู้ว่าความรู้สึกจะเหมือน First day school หรือวันแรกที่ไปโรงเรียนหรือเปล่านะสำหรับการจากบ้านไปเกณฑ์ทหาร...ที่แตกต่างแน่ๆ คือครั้งนี้นั้นไม่มีน้ำตา และไม่ทิ้งตัวลงพื้นชักดิ้นชักงอ ร้องโวยวายให้แม่โอ๋ ^^

 

ทั้ง 2 พลัด คือเช้าวันที่ 1 พฤษภาคม และ 1 พฤศจิกายน ของทุกปี ณ ที่ว่าการอำเภออุดรธานี หลังจากที่สมัครใจและโดนขืนใจมา ว่าที่พลทหารใหม่ทุกนายจากร้อยพ่อแม่ จะมารอขึ้นรถบัสพร้อมกันที่นี่เพื่อไปแยกหน่วยฝึกทหารกองพันต่างๆ

 

ซึ่งเรายิ้มรับ และร้องขอเองที่จะฝึกอยู่อุดรธานี ...ใกล้บ้านเรา ใกล้ๆแม่ ใกล้ฟ้าและดาวที่คุ้นชินเหมือนวันคืนก่อน

 

 

สวัสดีครับ...กองพันที่ 3

 

รถบัสพาเราเคลื่อนตัวเข้ามาที่กองพลทหารราบที่ 13 กองพันที่ 3 หรือเรียกให้กระชับว่า ร. 13 พัน 3 ซึ่งเป็น 1 จาก 4 กองพันทหารของอุดรธานี มีนามว่ากองพันทหารพระองค์ดำ เพราะมีเรื่องเล่าว่าสมเด็จพระนเรศวรมาหาราชได้ทรงเคยยกทัพทหารมาพื้นที่นี้ จึงทำให้มีศาล และรูปหล่อทองเหลืองตั้งไว้หน้ากองพันเป็นที่เคารพศักการะของทหารที่นี่

 

ค่ายของเราอยู่ไม่ไกลตัวเมือง ความรู้สึกแรกที่เข้ามาก็เห็นว่ากองพันนี้ก็ สะอาด ร่มรื่นดี โล่งๆด้วยซ้ำ ขนาดประมาณ 4 สนามฟุตบอลเย็บติดกัน เข้า-ออกด้านหน้าทางเดียว ถนนในกองพันแบ่งออกเป็น 3 ซอยหลักๆ กองร้อยทหารทั้ง 4 จะอยู่ฝั่งซ้ายเรียงต่อกันไปจนถึงท้ายกองพัน ถนนเส้นกลางตรงไปสู่กองบัญชาการ ถ้าเลี้ยวขวาตามก็จะเจอบ้านพักทหารชั้นประทวน (นายสิบ ถึงจ่า) เป็นห้องแถวครึ่งปูนครึ่งไม้ 2 ชั้นเก่าๆ หน้าบ้านขายขนม ของกินของใช้ทั่วไป

 

แต่ก่อนที่จะไปทำความรู้จักกับสิ่งแวดล้อม...ตัวทหารใหม่เองต้องลงรถ เข้าห้องโถงเพื่อรู้จักตัวเองก่อน ว่าพวกเรามาที่นี่ทำไม โดยครูฝึกทหารใหม่และทหารรุ่นก่อนหน้าจะเป็นพี่เลี้ยงแนะนำเราในเรื่องต่างๆ เรื่องแรกคือทรงผม 555 พวกเราได้ปลงผมกันห้องนี้แหละ ทหารตัดให้กันเอง ซึ่งดูแล้วก็ไม่ยาก ก็แค่ตัดเกรียนๆ เรายังอยากลองตัดเองเลย ฮิฮิ ต่อมาก็แจกจ่ายของใช้ส่วนตัว เสื้อผ้า ชุดเครื่องอาบน้ำ ทุกคนได้เหมือนกัน เท่าเทียม ส่วนชุดที่ใส่มาวันแรกนั้นเค้าจะมัดใส่ถุงเก็บไว้ 2 เดือน คือคืนให้ตอนฝึกเสร็จ ฉะนั้นน้องๆที่จะไปเป็นทหาร ถ้าคุณพ่อคุณแม่ยัดเงินหรือของมีค่าให้ บอกเลยว่าไม่จำเป็น เค้าบ่ให้ใช้ดอกเด้อ ;)

 

ทีนี้ก็จะแยกย่อยทหารทั้ง 100 คนออกเป็น 4 กองร้อยเท่าๆกัน เราได้อยู่กองร้อยที่ 1 ได้เสื้อหมายเลข 21 เราได้เป็นหัวหน้าหมวดด้วยเด้อ ;) แต่เรียกว่าเป็นตัวแทนเพื่อนดีกว่า เหมือนจะเท่ แต่ผิดอะไรมา กูโดนก่อนตลอด 555

 

 

ในวันวันหนึ่งของทหารเกณฑ์น้องใหม่

 

2 เดือนแรกที่ฝึกนี้จะกิน-นอนที่กองร้อยหลังเดียวกัน ทหารทุกนายนอน 3 ทุ่ม และตื่นตี 5 ครึ่งด้วยเสียงนกหวีด จากการเป่าครั้งแรก ทุกคนต้องเตรียมพร้อมอย่างเร็วที่สุดภายใน 1 นาที ทั้งชุดและอุปกรณ์แปรงฟัน+ขันพลาสติก+ช้อน ของใครของมัน ลงมารวมแถวที่ลานข้างล่างก่อน อย่างที่รู้...ใครมาช้าก็โดนโน่นนี่เบาะๆไม่หนัก จากนั้นก็ปล่อยให้ไปขี้-ไปเยี่ยว (ขออภัยด้วย ที่ไม่ใช้คำว่า "ธุระส่วนตัว" มันเข้าไม่ถึงความจริงไง ^^) เสร็จแล้วก็มาตั้งแถววิ่งรอบกองพัน 3-5 รอบ(ประมาณ 5 กิโลเมตร) ร้องเพลงไปด้วยน๊า เพลินๆ แต่ละเพลงก็สนุกสนุก ชวนฮึกเหิม อีกอย่าง มันเป็นจังหวะให้เราวิ่งลงเท้าถูกด้วยไง

 

วิ่งเสร็จก็ออกกำลังกายเช่น ดันพื้น, ดันข้อยกตัวกับบาร์เหล็ก, Sit-Up ฯลฯ ฟิตร่างกายให้แข็งแกร่ง กว่าจะเสร็จก็โน่น เกือบ 8 โมง จากนั้นก็เดินแถวไปที่โรงเลี้ยง (โรงอาหารนั่นเอง) ไปเคารพธงชาติที่นั่นแล้วค่อยเข้าไปกินข้าว

 

โรงเลี้ยงที่พัน 3 นี้ไม่ใหญ่ เหมือนโรงอาหารเด็กประถม โต๊ะนึงนั่งได้ 4 คน แน่นอนว่ามันต้องมีท่าวิ่ง ท่าเดินไปที่โต๊ะ และอะไรที่มันดูปึงปังเล็กน้อยเป็นธรรมดาของทหารอะนะ และจะนั่งได้ก็เมื่อครูฝึกบอกให้นั่ง กินได้เมื่อครูฝึกบอกให้กิน ^^

 

 

ทหารต้องไปตักอาหารเอง หมายความว่าไปยืนต่อแถวแต่มีคนตักให้เรา แต่ละมื้อมีอาหาร 1 อย่าง + ข้าวเหนียว 1 กระติ๊บ กินกัน 4 คน ต้องข้าวเหนียวเท่านั้นที่เหมาะกับทหารเสืออีสาน ไม่งั้นเอาไม่อยู่ ไม่อิ่ม 555 กับข้าวก็จะเป็นอาหารง่ายๆ อาหารอีสานนี่แหละ มีอะไรก็ต้องกินอันนั้น ไม่กินก็ช่างเอ็ง

 

เราน่ะนะ ขอบอกเลยว่ารังเกียจ "ซุปมะเขือ" มากๆๆๆๆ (อาหารอีสาน ทำจากมะเขือเปาะแปะเผาโขลกเปียกๆปรุงแฉะๆ ออกรสชาติเค็มเข้ม) ทั้งที่ไม่เคยลอง คือมันแหยะๆ แฉะๆไม่น่ากินไง ปรากฏว่าวันนึงเว้ย มีซุปมะเขือนี่ล่ะ แค่อย่างเดียว โอ้โห เอาไงดีวะกู ไม่กินก็อด...เอาว๊ะ!! ลองเอาปั้นข้าวเหนียวจ้ำๆน้ำขอบๆมันดู(ไม่กล้ากินเนื้อมะเขือ) ปรากฏว่า "อร่อยโคตรๆ" แม่เจ้า ไม่ลองไม่รู้ ทีนี้เอาช้อนตักซดเลย ฮ่าๆๆๆ ได้คติชีวิตว่า อย่าตัดสินอะไรจากภายนอก เอาก็ตอนเป็นทหารนี่เอง 555 จากนั้นเป็นต้นมา ซุปมะเขือ คือเมนูโปรดของเราเลย ^^

 

กินข้าวเช้าเสร็จก็ฝึกต่อ จะมีทั้งเรียนทฤษฎีและ ฝึก"วิชาฆ่าคน" จนถึงเย็นโน่นแหละจึงวิ่งและออกกำลังกายรอบเย็นอีกครั้ง (เป็นเซ็ตฟิตกล้ามเดียวกันเหมือนตอนเช้าเปี๊ยบ ^^)

 

จากนั้นก็เคารพธงชาติ, กินข้าวเย็น และเดินกลับกองร้อยเพื่ออาบน้ำให้ร่างกายสดชื่น ถึงตอนนี้ก็หัวค่ำพอดี แล้วก็มารวมกันที่ลานปูน ช่วงนี้เองที่เป็นเวลาผ่อนคลาย ให้เราได้ทำความรู้จักกันผ่านการพูดคุย ทั้งตัวทหารเองและครูฝึกในผลัดนั้นๆ ข่าวคราว และระเบียบต่างๆที่ใครสงสัย ก็จะได้มาคุยกันเวลานี้แหละ ช่วงนี้จะสบายสบาย ไม่เคร่ง ^^ ก็แหม... โหดมาทั้งวันแล้วนะว่ามั้ย ;)

 

 

อรุณสวัสดิ์กันอีกทีพรุ่งนี้นะครับพลเรือนที่รัก ยังมีเรื่องราวดีดีอีกมากมายในบันทึกหน้าๆ โปรดติดตาม

 

คืนนี้ทหารขอนอนก่อน...เพลียจัง ^^

หมายเลขบันทึก: 317512เขียนเมื่อ 1 ธันวาคม 2009 20:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:59 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (59)

อยู่พัน 3 หรอคะ

ทรหดน่าดูน่ะสิ แต่ยังมีเวลาวาดรูปมาลงอีกเนอะ

ท่าทางการเป็พลทหารคงสนุกสนานน่าดูนะคะ

ครั้งหนึ่งของชีวิตลูกป้อจาย ;)

เป็นไดอารี่ที่น่ารักมากๆครับ พลทหารพุทธิพร..

 

พลทหารพุทธิพร

ตื่นเช้า ทำความเคารพ ผบ.ทบ.หรือยัง 

 

ก่อนนอน ก็อย่าลืมทำความเคารพ ก่อนด้วยเด้อ................

ก๊อกๆๆ พลทหารพุทธิพร ตื่นๆๆ ไปวิ่งเร้วววววว

คดถึงจ้า

สนุกดีนะคะกับการอ่านไดอารี่เล่มนี้

มีภาพประกอบน่ารักออกค่ะ...จากฝีมือพลทหารเจ้าของเรื่อง...ที่ทำให้เรื่องหนักๆ กลายเป็นเบาไปได้ในพริบตา

ไม่มีโอกาสได้เข้าไปฝึกในนั้น...เลยเพิ่งมาทราบว่าเค้าฝึกอะไรกันจากบันทึกนี้นี่เอง

เอาไว้พลเรือน...จะรออ่านไดอารี่เล่มนี้ในบันทึกต่อไปแล้วกันนะคะ

ขอบคุณค่ะ

 

สวัสดีค่ะน้องเดย์ น่ารักมากนะคะ บันทึกนี้ ซุบมะเขือของโปรดเช่นกันค่ะ นัวมากๆ

ครั้งหนึ่งของลูกผู้ชาย...ฝึกความอดทน...

ขอบคุณนะคะที่คิดถึงกัน

 

สวัสดีค่ะ

  • ขออภัยค่ะ  เข้าล็อกอินไม่ได้
  • สนุกค่ะ..รับทราบรสชาติดีค่ะ
  • คุณอาข้างบ้านเขาพาทหารไปวิ่ง  ร้องเพลงและพูดอะไรไปเรื่อย ๆ ทหารก็พูดตาม
  • พอวิ่งผ่านบ้านพี่คิมคุณอานายทหารท่านนั้นก็พูดว่า..."คิมจ๋า" ทหารทั้งหมดก็ร้องตามว่า..คิมจ๋า...ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ
  • ตอนนั้นยังเด็ก ๕-๖ ขวบค่ะ  เดี๋ยวจะหาว่าเด็กวัยสาว..เปล่านะคะ

มาเยี่ยมท่านพลทหาร

วาดภาพได้น่ารักมากค่ะ

สวัสดีครับคุณศุภนิดา ตรีกุลP

ขอบพระคุณมากเลยครับที่เข้ามาทักทายกัน...ครั้งแรกเลยใช่มั้ยครับ ;)

จากความเห็น ดูคุ้นเคยกับ พัน 3 ด้วย อิอิ ^^ เคยแวะมามั้ยครับ? หรือว่าได้ยินชื่อเสียง 555 แต่ผมว่า พัน 3 เป็นกองพันที่เงียบสงบที่สุดเลยนะ เทียบกับพัน 2 ที่อยู่ข้างๆกันแล้วแตกต่างมากๆๆๆๆๆ อันนั้นนะทั้งร่มรื่น มีสนามกอล์ฟ รถสองแถววิ่งผ่าน...ความเจริญเข้าถึงนั่นเองครับ 555

ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ;)

สวัสดีครับอาจารย์พี่ Was Wasawat DeemarnP

ครั้งเดียว...ก็เกินพอ ครับพี่ ฮ่าๆๆๆๆ

แต่เป็นเรื่องดีดีที่น่าจดจำไปนาน...ไม่ใช่อะไร อิอิ แปลกนะพี่ ผมรู้สึกดีมากๆๆๆและภูมิใจที่ได้เป็นทหารแม้ช่วงเวลาสั้นๆ แต่ถ้าถามว่าไปเป็นอีกจะไปมั้ย??...

....(ส่ายหัวหนักๆ) 55

สวัสดีครับพี่เอกจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูรP

^^ ดีใจจังครับ 55 หากน่ารัก น้องก็ได้ใจ บันทึกต่อเรื่อยไปให้จนจบการฝึกเลย :)

หนังสือน่าจะได้วันนี้เย็นๆนะครับพี่เอก เพราะส่งเมื่อวานเป็น EMS (อย่างช้าไม่เกินพรุ่งนี้เจ้า)

สวัสดีครับพี่กระติกกระติก~natachoei ที่ ~natadeeP

555 ผู้บัญชาการสาวของผมน่ารักมากครับ ไม่โหด ไม่ดุ ไม่ใจร้าย เสียอย่างเดียวแก้มเยอะไปหน่อยครับ ทำให้พลทหารเดย์ต้องทำความเคารพวันละหลายๆๆๆๆๆรอบ ฮ่าๆ ^^

คุณพอลล่าครับ ♥paula ♥ที่ปรึกษาตัวน้อย✿P

บอกเลยว่าช่วงเป็นทหารน่ะเดย์เฟิร์มมากๆๆๆ วิ่ง+ออกกำลังกายอย่างหนักทุกวัน ใครผอมเป็นล่ำ ใครอ้วนเป็นเพรียวขึ้น ^^ หุ่นดีกันทู๊กกคนเลย

คิดถึงเช่นกันจี...วัยก่อนเหงาเหรอครับ ;)

สวัสดีครับคุณLioness_annP

ว๊าว!! ปลื้มนะครับที่ชื่นชอบกันอย่างนี้ ^^ บันทึกหน้าๆจะได้เขียนให้น่าอ่านยิ่งขึ้นครับ

ทหารฝึกไม่หนักนะครับ อยู่ที่ว่าก่อนเข้ามานั้นเราสบายกันเกินไปหรือไม่ เพราะถ้าชายไทยเข้มแข็งมาก่อน การฝึกทหารเป็นเพียงบทเรียนหนึ่งครับที่น่าลอง ไม่ได้น่ากลัวขนาดที่จะต้องหนี ;)

ขอบพระคุณมากๆเช่นกันครับผม ดีใจที่บอกว่าจะตามอ่านอีกนะครับ ^_^

สวัสดีครับพี่แดงP

ฮ่าๆๆๆ เชื่อเลยครับ ว่าผมน่ะพลาดและเมินของดีของอร่อยมาตลอด 20 ปี!!

ซุปมะเขือเปาะแปะ สุดย๊อดดด! จ้ำข้าวเหนียวเด้อ...แซบหลายๆ :P ต้องลองเนาะ อิอิ

คิดถึงเสมอเลยครับพี่แดง ^^ ตอนนี้ผมสนุกกับการอ่านหนังสือและถ่ายภาพครับ

สวัสดีครับพี่คิม จ๋า^^

ตอนวิ่งนั้น เพลงสำคัญมากๆครับ หรือจะอะไรก็แล้วแต่ที่ทำให้ทหารไม่เงียบ 55 มันช่วยทุเลาเหงื่อชะงัดนักครับ ^^

ตลกจังอะครับพี่คิม โดนแซวด้วย ฮ่าๆๆ น่ารักมากๆเลย ไม่บอกว่าโดนแซวตอนเด็กนะเดย์คงคิดว่าเป็นช่วงนี้ ฮ่าๆ จะได้แซวต่อว่าเสน่ห์ยังแร๊งงงงง อิอิ

สวัสดีครับพี่นาง นาง...มณีวรรณP

ฮ่าๆๆ ขอบคุณมากๆครับ ฝีมือพอได้มั้ยพี่นาง ฝึกไว้ครับ ปีหน้าจะไปวาดประกวดวันเด็ก 555

ขอบพระคุณมากที่มาเยี่ยมครับผม ;)

แล้วพลทหารดเยคนที่ตกเยงหรือเปล่า  ครับผ๊ม

สวัสดีครับพี่เขี้ยวมนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)P

ตัวผมเองไม่ใช่คนที่ตกเตียงครับพี่...แต่นั่งอยู่ชั้นล่าง นั่งดูทีวี + นวดให้ครูฝึกอยู่ครับ 555

ที่ตกเตียงคือในฝันครับ...ฝันว่านอนตกเตียง ฮ่าๆๆๆๆ

ขอบพระคุณมากๆครับพี่เขี้ยว อยากไปกินพิซซ่าร้านพี่เขี้ยวจังเล๊ยยยยย ^^

พี่มนัสนันท์ครับP

มาดูอีกนะครับ...พี่เพิ่งวันแรกเอง บันทึกของวันต่อไปๆจะดุเดือดขึ้นครับ 55

สวัสดีครับพี่ชิวววววบัญชา ธนบุญสมบัติP

เราร่วมกันส่งพี่นกขึ้นฟ้าแล้ว ^^ เราๆที่ยังอยู่ข้างล่างก็เดินต่อไปนะครับพี่ ;) ขอให้พี่นกมีความสุขบนนั้นและแวะมาส่งกำลังใจให้เราเสมอนะครับผม

รูปน่ารักมากอ่ะ 555+ คนวาดต้องเฮฮาๆแน่เลย

สวัสดีครับคุณแฟนทหารราบ ^^

คนวาดฮาซะจนได้แต่งงานแล้วครับ 555

รักแล้วรอ และเป็นกำลังใจให้พลทหารหน่อยนะครับ...เค้าเหงาสุดๆเลยล่ะ ;)

ผมก็เหล่าราบครับ มาเล่าเรื่องผ่านกลอน

กลอนเกี่ยวกับข้าวปลาอาหาร

ผักกาดดองของทานอาหารเช้า มองแล้วเศร้านั่งเฝ้าวิญญาณไก่

น้ำแกงจืดซดแล้วระทมใจ กินทีไรแสนชอกช้ำระกำทรวง

บุญยังดีที่มีน้ำพริกเผา คลุกกับข้าวตอนเช้าแล้วหายห่วง

เพิ่มพลังกว่าสิ่งอื่นใดทั้งปวง แล้วแต่ดวงทุกๆวันลุ้นแทบตาย

ถึงมื้อเที่ยงถ้วยแกงเหลืองอร่าม ชิ้นแสนงามสุดอร่อยดังใจหมาย

แกงฟักทองของชอบมีมากมาย แต่โชคร้ายมีเนื้อหยาบกลืนไม่ลง

ของดีดี ยังมีหัวผักกาด มะละกอปาดชิ้นใหญ่ใครประสงค์

ตักทีไรล้นช้อนมองแล้วปลง สุดแสนงงแต่อย่างไรก็ต้องกิน

ฝากระดานโอ้ท่านฝานมาเป็นแผ่น ใหญ่เหลือแสนหน่อไม้ไผ่ทั้งสิ้น

แกงใส่ไก่ใส่เนื้อหยาบเป็นอาจิณ อาหารถิ่นอีสานบ้านเกิดเรา

กะหล่ำปลีสีเขียวก็มาบ่อย มีไม่น้อยจัดมาเวลาเช้า

ทำแกงจืดวิญญาณหมูแซบไม่เบา ฟังแค่เล่าอาจไม่รู้ต้องลองทาน

วันไหนที่มีแกงไก่ใส่มะเขือ สุดน่าเบื่อมะเขือเปาะที่เขาฝาน

ดีไม่ดีแต่ก็เบิ้ลไปสองจาน ลูกอีสานเรากินได้ไม่เป็นไร

กระเพราไก่ไข่ดาวที่เราหวัง เปรียบเหมือนดั่งความฝันยามหลับใหล

อีกปลาหมึกหมูกรอบชอบเพียงใด ต้องทำใจกลับบ้านค่อยหากิน

20-22 พฤษภาคม 2553

เกี่ยวกับกิจวัตรประจำวัน

ตื่นแต่เช้าหลังจาดเสียงเป่านกหวีด เร็วสุดขีดดีดตัวเก็บมุ้งหมอน

ทำภารกิจส่วนตัวหลังตื่นนอน ตามคำสอนครูฝึกเร่งรีบทำ

แม้สิ่งใดทหารใหม่ต้องทำได้ ทำให้ไหวให้ทันทุกเช้าค่ำ

เหล่าทหารใหม่มีวินัยต้องจดจำ เป็นสิ่งนำเกียรติศักดิ์ให้แก่เรา

ถึงยามฝึกต้องอดทนอย่างคนกล้า เหนื่อยนักหนาเพียงเล็กน้อยคิดเป็นเบา

ยุทธวิธีเร่งฝึกฝนทุกค่ำเช้า ถึงวันเสาร์อาทิตย์หยุดพักผ่อนกาย

โปรดอย่างถามว่าพวกเรามาจากไหน คือคนไทยใจกล้าล้วนหลากหลาย

ณ ตอนนี้อยู่วิทลัยลูกผู้ชาย พร้อมพลีกายสละชีพเพื่อชาติเอย

22-23พฤษภาคม 2553

แนวจากบ้าน จากคนรัก

มองฟากพ้าตะวันลับตาแล้ว เสียงเจื้อยแจ้วแว่วดังสดับหู

ร้องขับขานได้ฟังต่างรับรู้ ว่าเจ้าอยู่ตามฝั่งเขตรังใด

นกเอ๋ยเจ้านกน้อยพลัดถิ่น เจ้าโผบินเพลินมาจากแห่งไหน

เจ้าคงจากคู้รักมาจากแดนไกล เหตุไฉนตัวเราไม่ต่างกัน

จากบ้านนาแผ่นดินถิ่นที่รัก จากรอยตักที่มีเธอกับฉัน

จากทุกสิ่งเหมือนดั่งฟ้าลงทัณฑ์ จากมานั้นเพื่อชาติ ศาสน์ กษัตริย์ เอย

20 พฤษภาคม 2553

ยามฝนตกกบเขียดร้องมองหาคู่ ขานรับรู้ว่าเจ้าอยู่แห่งหนไหน

พบคู่รักหมายปองถูกต้องใจ ต่างรีบไปพลอดรักประจักษ์ตา

โอ้ช่างต่างห่างกันกับฉันนัก จากคนรักอาทรแสนห่วงหา

วันที่จากเธอนั้นไม่ได้ลา เราจากมาคงเหินห่างกระจ่างใจ

ทุกๆวันก็ยังฝันถึงเธออยู่ เธอจะรู้และคิดถึงกันบ้างไหม

คนจากมาเหนื่อยเหลือแสนทั้งใจกาย ไม่สบายเจ็บไข้แต่ต้องทน

เป็นทหารต้องพบผ่านอุปสรรค์ แสนเหนื่อยหนักเพราะเราเร่งฝึกฝน

เพื่อชาติ ศาสน์ องค์กษัตริย์ ประชาชน แม้ชีพตนยอมถวายพร้อมตายแทน

ปกป้องไทยให้คงไว้ซึ่งเอกราช แต่ไม่อาจยื้อคนรักที่หวงแหน

เสียชีพได้ขอคงไว้ซึ่งดินแดน ผลตอบแทนคือแฟนจากก็มากมี

24-25พฤษภาคม 2553

มองดูหน้านวลน้องน้ำตาไหล ยืนร้องไห้เศร้าซึมไม่ปลื้มจิต

อยากจะยืดเวลาไปอีกนิด แต่หมดสิทธ์เพราะพี่นั้นต้องจากมา

พี่ต้องจากแก้วตามาเป็นทหาร พี่เมืองปราณฯแสนห่างไกลบ้านหนังหนา

แต่ก็ยังคิดถึงเธอเสมอมา ที่รักจ๋าขอให้เธอนั้นจงคอย

ขอให้เธอจงเข้าใจในหน้าที่ กายใจพี่พร้อมยอมพลีไม่ถดถอย

ปกป้องไทยจากผืนดินสู่ยอดดอย ผองไทยพลอยหลับสบายไร้ทุกข์ภัยฯ

หากวันไหนเธอนั้นคิดถึงพี่ ดูให้ดีพระจันทร์ขึ้นทางไหน

ให้เธอนั้นประสานตาและดวงใจ จ้องตรงไปให้พระจันทร์พลันช่วยที

ขอให้จันทร์พลันส่งใจมาให้ข้า ช่วยนำพารักสองเราไม่แหนงหนี

รักชาตินั้นพร้อมยอมตามถวายชีวี รักคนดีแสนห่วงเมื่อห่างไกล

16 มิถุนายน 2553

ยามศึกเรารบ ยามสงบเราพัฒนา

ถึงยามศึกทหารราบไทยใจพร้อมรบ ถึงยามสงบจบศึกเราใฝ่หา

พร้อมจับมีดเสียมจอบเร่งพัฒนา เพื่อนำพาค่ายน่าอยู่คู่แผ่นดิน

แม้มีงานเร่งรัดจัดมาด่วน หญ้าทั้งสวนกิ่งไม้หรือกองหิน

ใช้สองมือที่มีอยู่เป็นอาจิณ จากผืนดินสู่ยอดดอยพลอยงามตา

อยู่ที่บ้านเคยเกียจคร้านงานเบาหนัก มีงานหลักคือกินเหล้าเมาเหมือนหมา

ถึงกลางวันเวลาพักผ่อนกายา ลูกเทวดาเป็นฉายาเขาเรียกกัน

อยู่ที่นี่มีแต่งานกับการฝึก ถึงยามดึกตื่นเข้าเวรเว้นจากฝัน

ต้องงัวเงียง่วงนอนตอนกลางวัน ถึงอย่างนั้นก็ต้องฝึกต้องทำงาน

ยาฆ่าหญ้ากราม็อคโซนโดนชิดซ้าย เจอผู้ชายเหล่าราบที่ขับขาน

รบกับหญ้าฆ่ากับมดมาช้านาน ประจัญบานทั่วแดนดินถิ่นของไทย

5 กรกฎคม 2553

สุพรรษา คำกอดแก้ว หมี

ได้แฟนเป็นทหารก็น่าภูมิใจแต่ทำไมทำกับเราอย่างนี้ถ้าพี่ๆคนไหนรู้จักคนชื่อ จินดา ราชบุตร(โอ๋)ฝากบอกเขาด้วยว่าเขาทำหมีเจ็บมากๆ

ผมชื่อเจมครับตอนนี้ผมสมัครเป็นทหารครับปี๕๔ไปวันที่๑มันแน่ครับรู้สึกว่าผมเป็นทหารที่ตัวเล็กที่สุดครับ

เราก็จะไปวันที่1นี้แล้ววววรู้สึกยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก

สวัสดีครับคุณ chanwti และคุณ surasak

เอาใจช่วยคุณทั้งคู่นะครับ สู้ๆเด้อ รับรองสนุกแน่ครับ ได้บทเรียน และความอดทนเยอะมากๆ เป็นความภูมิใจติดตัวคุณไปตลอดแน่น๊อนน ;)

ทำภาพมาหน้ากมาก รั้วของชาติเด็กศิลป์หรือเปล่าเก่งจังฝึกหนักแต่ยังมีเวลาวาดภาพเก่งจริง ๆๆๆ 555+

รู้สึกดีมากเลย ขร๊ ที่ได้อ่าน แฟนไปเป็นทหาร ค่ะ ไม่รู้เปนไงบ้าง

สวัสดีครับคุณ ภัทร์

ความทรงจำพาไปครับ อยากถ่ายทอดออกมาแบบผ่อนคลาย อีกอย่าง ผมเคยเข้าไปขอถ่ายรูป แต่ทหารเค้าไม่อนุญาตน่ะครับ กลัวเป็นภัยต่อความมั่นคง 555

ขอบพระคุณมากนะครับที่ชื่นชอบ ^^

สวัสดีครับคุณซัน

รับรองว่าแฟนทหารของคุณจะสุขสนุกในค่ายนะครับ :)

แต่ขอให้ทำใจหน่อยถ้าห่างกัน เพราะเค้าอาจจะไม่ให้ใช้โทรศัพท์ ต้องเขียนจดหมายอย่างเดียว

แต่ถ้าอยู่ใกล้กันก็หมั่นไปเยี่ยมนะครับ...เพราะกำลังใจสำคัญที่สุดเลย ^^

ขอบคุณมากๆครับ

ดีครับเขียนประสบการณ์ชีวิตทหารเกณฑ์ แบบนี้ก็ดีเหมือนกันครับ

สำหรับน้องๆ รุ่นหลังจะได้ปรับตัวได้

ผมก็กะว่าจะเขียนเหมือนกันครับ แต่เป็นตอนปี 47 โน้นนะครับ คงไม่เปลี่ยนไปมาก

ยังจำได้กับสิ่งดีๆที่ได้รับกลับมา ร13พัน3 2/2538

สวัสดีครับคุณ khaek khaeker

ดีเช่นกันครับ เรามาช่วยกันเขียนเรื่องเล่าที่ได้ประสบมาจริง เพื่อให้น้องๆเค้านึกภาพออกไงครับ ส่วนนึงยังกลัวๆ และฟังๆคนอื่นมาไม่ถูกนัก ส่วนใหญ่จะคิดว่าโหด อิอิ ซึ่งไม่ใช่เลย :)

สวัสดีครับคุณนักกีฬายิงปืน

ว๊าวววๆๆๆ เป็นรุ่นพี่ผมซะด้วย ดีใจที่เข้ามาทักทายกันนะครับชาวพันสามทหารเสือ ^^

พี่อยู่ร้อย1ปลดมานานแล้ว แต่ยังคิดถึงพี่จ่าและผู้บังคับบัญชาทุกคนครับ ว่าแต่น้องอยู่บ้านใหนนามสกุลนี้พี่คุ้น

สวัสดีครับพี่นักกีฬายิงปืน

ผมก็อยู่ร้อน 1 ครับพี่ โอ้โห อะไรจะบังเอิญขนาดน๊านนน ^^

จ่ารัตน์ใช่มั้ยครับเป็นจ่ากองร้อย แกจะออกตุ้งติ้งหน่อย (จริงๆก็มากอยู่ อิอิ) ขับรถกระบะอีซูซุ Faster Z (สมัยนั้น)

ครูฝึกทุกคนผมคิดถึงและรู้สึกขอบคุณที่ฝึกผมมาอย่างดี ผมชอบหมู่หนุ่ยนะครับ ที่แกอ้วนๆโหดๆน่ะ แต่แกเป็นคนดีนะครับ สอนผมตั้งหลายอย่าง ถามรุ่นน้องก็บอกว่าตอนนี้แกป่วยเป็นเบาหวานมั้ง? เข้าไปเดินเล่นเมื่อประมาณ 2-3 ปีก่อนก็ไม่เจอแก :(

นามสกุลผม คุณปู่คุณย่าแกอยู่บ้านหนองสวรรค์ ทางไปบ้านเชียงพิณครับ และก็กระจัดกระจายไปเยอะ จึงทำให้พี่คุ้น ;) แต่ผมน่ะอยู่อุดรฯตั้งแต่เกิด จนป่านนี้คร๊าบ

ดีใจที่ได้พูดคุยกันนะครับพี่ ^^

ดีใจเช่นกันครับน้อง ใช่เลยน้องจ่ารัตน์เป็นจ่ากองร้อย และจ่าเสวก ผบร้อยผู้พัน สุนัย แย้มแสงสังข์ และรองผบร้อย รอ ยุทธศิลป์ บรรเทา ซึ่งเป็นผู้ฝึกผลัดพี่เอง 2/38 มีจ่าพนมพร จ่ายุทธ(ยาว)จ่าประดิษฐ์ ผู้หมู่ติง ผู้หมู่หนุ่ยสอนขว้างระเบิดเข็มขัดสนามต้องเอาสองเส้นมาต่อถึงจะมิดเอว(พุง)และพี่จ่า ผู้หมู่อีกหลายๆท่านยังคิดถึงท่านอยู่ (ขอโทษครับยศและตำแหน่งปี2538-2540ปัจจุบันท่านไม่ใช่ยศและตำแหน่งนี้แล้วจึงขออภัยด้วยครับ)ส่วนนามสกุลน้อง พี่มีเพื่อนเรียนมาด้วยกันอยู่บ้านพรานเหมือน ขอบคุณมากน้องที่ตอบพี่

พี่นักยิงปืนครับ

ผมร้องขอเข้าเกณฑ์ เลยอยู่แค่ 6 เดือน ฝึก 2 เดือน แล้ว 4 เดือนผมก็ได้ไปอยู่บ้านรองผู้พัน ณ ปี 44 คือ พี่โซ่ พันตรีสุนัย แย้มแสงสังฆ์นี่แหละครับ เป็นช่วงที่ดีมากเลย ผมรับใช้คุณนายกับลูก 2 คน เพราะ รองฯสุนัยต้องไปจังหวัดตาก ทำกับข้าวให้ครอบครัวท่านทานทุกวัน ความทรงจำดีๆที่บ้านหลังนี้เล่าทีไรก็ยิ้มได้ บ้านแกอยู่ด้านหน้าเลยนะครับ ตรงบ่อน้ำเล็กๆน่ะ ตรงข้ามป้อมหน้ากองพัน หลังศาลาเยี่ยมญาติ ช่วง 2-3 ปีก่อนที่กลับไปเยี่ยมนั้น บ้านหลังนี้ถูกรื้อแล้วครับ เพราะเก่ามากมาย นึกถึงแล้วใจหาย บ้านที่เคยอยู่ :( 

ไม่ได้ไปนานมากแล้วครับต้องหาเวลาเข้าไปเยี่ยมให้ได้ครับ

ผมติดทหารอยู่ที่นั่นสองปีครับ ติดผลัดเเรกปี 43 - 45 อยู่กองร้อย2 เพื่อนๆเขาไปจังหวัดตากกันหมดส่วนผมไม่ได้ไป เพราะต้องมีคนเข้าเวรอยู่กองร้อย ตั้งเเต่ปลดมาไม่ได้ผ่านไปทางนั้นเลยครับ ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง ยังคิดถึงพวกเพื่อนๆเเละคุณจ่าทุกคนอยู่เสมอครับ

ตอนนี้แฟนเราไปเป็นทหารได้ 3 วันแล้วไม่รู้เป็นไงบ้าง แต่เป็นกำลังใจให้ทุกวัน และทุกคนด้วยนะ

สวัสดีครับคุณนักกีฬายิงปืน

ว่างๆไปเยี่ยมบ้านเก่าเรานะครับ บรรยากาศเปลี่ยนนิดหน่อย แต่กลิ่นเก่าๆยังเตะจมูกอย่างแรงเลยครับ ^^

คุณฉัตรชัยครับ

เราอาจจะเคยเจอกันก็ได้นะครับ ^^ ผมอยู่แค่ 6 เดือนเอง แต่ประทับใจไปตลอดชีวิตครับ เนี่ยผมว่าจะแวะไปเดินเล่นสักหน่อย ช่วงนี้ทหารใหม่เค้าฝึกอยู่ด้วย อิอิ

คุณแนนซี่ครับ

คงจะคิดถึงกันมากขึ้น ยังไงก็เป็นกำลังใจให้แฟนคุณได้ฝึกอย่างตั้งใจ จะได้รีบออกมาเจอกันนะครับ ^^ ว่าแต่ติดกี่ปีเอ่ย

ผมก็สมัครไปครับผลัด 2 ใช้วุฒิ ปวช. เพราะวุฒิ ปวส. ผมออกไม่ทัน แต่ตอนนี้ได้แล้ว คงจะได้เป็น 1 ปีไช่ไหมครับ แต่สงสัยนะครับว่าทำไมเขาไม่บอกว่าต้องไปค่ายไหนบอกแค่ว่า จทบ.อด. แล้วผมจะได้อยู่ค่ายไหนครับใครรู้บ้างและอีกอย่างผมก็ว่ายน้ำไม่เป็นด้วย เวลาฝึกเขาจะให้ว่ายน้ำไหมครับช่วยแนะนำผมหน่อยนะครับจะได้ปฎิบัติตัวถูก

สวัสดีครับคุณ ZERO

ทหารร้องขอ เลือกได้แต่จังหวัดครับ ตอนแรกผมก็งงเหมือนคุณ รายงานตัวเสร็จ จู่ๆก็พานั่งรถมาที่ ร.พัน 3 เฉยเลย 555

สรุปคือเลือกค่ายไม่ได้ครับ แค่ทุกค่ายในอุดรบ้านเราดีหมดแหละ ไม่ต้องกลัวนะครับ ;)

และทหารอุดรไม่ได้ถูกฝึกว่ายน้ำเลยครับ วางใจได้ ;)

ขอบคุณที่แวะมานะครับ ^^

หวัดดีครับคุณ adayday ยังไงก็ฝากไปเยี่ยมเยือน ร.13พัน3 ด้วยนะครับ ถ้าอยู่ใกล้ๆ

ส่วนผมผ่านมาสิบกว่าปีเเล้ว ผมยังไม่เคยผ่านไปทางนั้นเลย เป็นเพราะต้องเข้ามาทำงานในกรุงเทพครับ

เลยไม่ค่อยมีเวลากลับบ้าน เเต่ก็ยังคิดถึงกองร้อยอยู่เสมอครับ..ถ้าในสมัยนั้นมีโทรศัพย์มือถือ เเละอินเตอร์เน็ต

เปิดกว้างเหมือนสมัยนี้ ผมว่าผมคงจะติดต่อเพื่อนๆ เเละ พวกคุณจ่าได้ไม่ยาก ..เเต่ตั้งเเต่ปลดมา

ผมไม่เคยเจอพื่อนที่เคยเป็นทหารด้วยกันเลยสักคน ยังไงก็ขอขอบคุณเว็บนี้ด้วยนะครับ..

ที่ทำให้ผมเจอเพื่อนที่เคยอยู่กองพันเดียวกัน ..เดี๋ยวจะเเวะเข้ามาเยี่ยมเยือนเว็บนี้เรื่อยๆครับ..

ขอบคุณ คุณ adayday มากครับผมสบายใจขึ้นมากครับ ไม่กังวลแล้วครับขอบคุณมากครับ แสดงว่าผมน่าจะได้ไปที่เดียวกับคุณไช่ไหมนิ น่าสนุกนะครับคงจะได้รู้จักเพื่อนใหม่อีกเยอะเลย

เหนื่อยมั้ยรับใช้ชาติ


ทำไมต้องเป็นทหารด้วยครับ ผมไม่ขอเช้าใจเรื่องการเป็นทหารเลย เพื่อปกป้องประเทศแล้ว ทำไมบอลโลกยังเกิดขึ้นได้เลยครับ ถ้ามีทหารก็ต้องไม่มีบอลโลกซิ นี่เป็นเหตุผลที่ไม่ชอบบอลโลก แต่ชอบเล่นบอล ไหนจะอาเซียนอีก เฮ้ยน้อ

ทหารเจ้าชู้ทุกคนใช่มั้ยคะส้มมีแฟนเป็นทหารแต่เจ้าชู้มีเมียแล้วมาหลอกคบส้มใครรู้จักพลทหารอังคาร สุพรม คะระวังโดนหลอกนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท