"สุขใจเมื่อได้มาอยู่ค่าย " วันแรก

 

 

เล่าเรื่องโดย . . . คุณครูเอ จตุพล

 

การอยู่ค่ายพักแรมของลูกเสือสามัญ ,ลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่  ,ยุวกาชาดระดับ 1 และ 2

โรงเรียนมงคลวิทยา ลำพูน  ในวันที่  2 – 4 ธันวาคม 2552 

ณ  ศูนย์การเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียงภาคเหนือ

(ค่ายมานะธรรมสัมพันธ์) อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่

 

 

เริ่มต้นการเดินทาง ณ สนามบาสเก็ตบอลหน้าโรงเรียน เวลา 07.00 น.
ลูกเสือและยุวกาชาดทุกคนเตรียมความพร้อมของตนเองมากันทุกคนเต็มที่

ก่อนการเดินทางเราทุกคนทั้งนักเรียนและครูต้องการรับโอวาทจากรองผู้อำนวยการโรงเรียนฝ่ายกิจการนักเรียนเพื่อเป็นศิริมงคล
แก่ตัวเองและทุกคนที่ในการเดินทางและการไปอยู่ค่ายพักแรมในครั้งนี้ด้วยครับ

 

หลังจากเดินทางไปถึงลูกเสือและยุวกาชาดทุกคนก็เข้าแถวเป็นระเบียบร้อยแล้ว
เพื่อรอพิธีการเปิดกองและการเปิดการอยู่ค่ายพักแรมในครั้งนี้

 

ฮ่า... เข้าแถวยืนตรงเป็นระเบียบเชียวน่ะ  ลูกเสือ ยุวกาชาดโรงเรียนมงคลวิทยา  สวย...เท่ห์... กันทุกคนเลย

 

หลังจากพิธีเปิดกองและการเปิดการอยู่ค่ายพักแรมเสร็จสิ้น
รองครูฝึกการเริ่มต้นการต้อนรับน้อง ๆ ลูกเสือและยุวกาชาด
ด้วยการฝึกความเป็นลูกผู้ชายและลูกผู้หญิง
ที่มีความสง่างามทั้งร่างกายและจิตใจ 
ครูฝึกเริ่มต้นด้วยการฝึกระเบียบแถวและการฝึกสัญญาณนกหวีด หรือ สัญลักษณ์ต่าง ๆ ทั้งต้องใช้ในระหว่างที่น้องต้องอยู่ในค่ายพักแรมแห่งนี้กัน

 

 

โอ้...ภาพเด็ดคนดังที่ไหนอ่ะป่าว  ไม่ใช่เลยครับ...เป็นธรรมดาอยู่แล้วครับ
ไม่ต้องตกใจกันนะครับ  ถ้ามีการฝึกระเบียบแถวก็ต้องมีบทลงโทษ...
เพราะที่ค่ายแห่งนี้เขาถือ สโลแกนว่า “เราทำอะไรต้องทำเป็นทีมเวิร์ค” 
ถ้าหากถูกลงโทษก็ต้องโดนกันถ้วนหน้าทุกคนน่ะครับ  ฝึกความอดทนครับ/ค่ะ

 

 

เหอะ... เหนื่อย...ร้อน...หิว... ตอนนี้ก็จะเป็นช่วงทองแห่งสวรรค์  เพราะถึงช่วงเวลาสำคัญคืออาหารกลางวันมื้อแรกของการอยู่ค่ายพักแรม 
ลองมาดูหน้าของน้อง ๆ กันน่ะครับว่าอาหารอร่อยกันอ่ะป่าว

 

 

ก่อนการรับประทานอาหารก็ต้องมีธรรมเนียมของการอยู่ค่ายพักแรม
“ข้าวทุกจาน อาหารทุกอย่าง อย่ากินทิ้งขว้าง เป็นของมีค่า”  แล้วก็มีการ
“ขัดฉาก”ตีแขนเสียงดังดีมากน้องนักเรียนมงคลวิทยา 
เฮอะ... กว่าจะได้ทานข้าว... อิอิ

 

 

แต่เอ๊ะ... มี “ข้าวทุกจานฯ “  และ “ขัดฉากไปแล้วนี่”  แล้วนี่มันอะไรกัน ฮ่า...
ดูกันเอาเองละกันครับ ช๊อตเด็ดคนดังอีกแล้ว  สงสัยตอนนั่งรอรับประทานอาหารนั่งไม่เรียบร้อย ส่งเสียงดังกันน่ะครับ  ครูฝึกก็เลยตอนรับน้องใหม่กันซะหน่อย... ได้ใจครับ

 

 

อ่า...ๆๆ  อิ่ม...ร้อน...เหนื่อย... ง่วง... แต่เราก็สู้ ๆ ครับ 
หลังจากทานอาหารกลางวันกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วครูฝึกก็เตรียมพร้อมให้เรา
ได้ฝึกฝนการใช้ทักษะมือและทักษะทางด้านสายตา สมอง
โอ๊ย..ทุกส่วนแหละครับ เอางี้ง่ายเลยล่ะกันครับ 
ช่วงบ่ายเรามาฝึกเรื่อง “การผูกเงื่อน”  เช่น เงื่อนพิรอด เงื่อนกากบาท ฯลฯ 

 

 

เมื่อร่ำเรียน ฝึกฝน การผูกเงื่อนทุกเงื่อนมาแล้วทีนี้ก็มาลงมือใช้การจริง
โดยแต่ละกลุ่มได้รับมอบหมายภาระกิจในการใช้ไม้และเชือกของตนเองที่มีอยู่
มาช่วยการผูก ช่วยกันมัด ให้เป็นโครงไม้เพื่อที่จะใช้ในการใส่ถุงขยะดำ 
แต่เอ๊ะ..  บางกลุ่มก็ไม่เหมือนโครงไม้น่ะ..  แต่ส่วนใหญ่แล้วก็ประสบความสำเร็จน่ะ.. แล้วใช้ได้จริงอีกด้วย  เพราะทุกอันถูกนำไปวางไว้หน้าบ้านพักของนักเรียนแต่ละกลุ่ม...  นี่หน้าภาคภูมิใจขนาดไหน ..ปรบมือให้หน่อยครับ

 

 

เข้าสู่ภาคกลางคืนกันแล้วน่ะครับ  คืนแรกเป็นคืนที่จันทร์เต็มดวงสวยงามมากครับ 
ครูฝึกก็เลยตอนรับด้วยฐานการผจญภัยและเป็นการผจญภัยในท่ามกลางของ
ความมืดมิด มีเพียงการส่งเสียงและแสงจันทร์เป็นเพื่อนครับ  ฐานการผจญภัยนี้มีชื่อว่า
“การพิสูตรทราบ”  เป็นการใช้ประสาทสัมผัสทั้ง 5  ของเราเองกันน่ะครับ

 

 

 

 

อ่านต่อ วันที่สองได้ ที่นี่