สวัสดีค่ะ อาจารย์
มาเห็นด้วยค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ
สวัสดีครับ ครูอ้อย
ขอบคุณมากครับ ไม่เจอกันนานนะครับ ถนอมสุขภาพด้วยเช่นกันครับ
เวลาเห็นคนสองคนเดินจูงมือกันแล้ว จะให้อารมณ์สองอย่างครับ หากเป็นสามีภรรยากัน แล้วรู้สึกอมยิ้ม แต่พอให้วัยรุ่นจูงมือกันแล้ว ห่อเหี่ยวใจจริงๆครับ
สลามครับคุณครูmena
อืม ครับอาจารย์จารุวัจน์ มีบางคนให้ข้อสังเกตว่า ก่อนแต่งงานนั้น "คู่รัก" จะชิดใกล้ดังมีแม่เหล็กดูดเขาหากัน แต่หลังจากแต่งงานแล้วระยะระหว่าง "คู่รัก" นั้นจะยิ่งถ่างออกไปเป็นสัดส่วนโดยตรงกับจำนวนปีของการแต่งงาน ก็แปลกดีนะครับอาจารย์ว่าไหม?
มองเห็นชัดยิ่งกว่าส่องกระจก อิอิ
ที่ว่า "ชัด" นะอะไรหรือครับ???
ชอบมากเลยค่ะที่ว่ารั้วรักของครอบครัวนั้นแข็งแรงกว่ารั้วใดๆ จริงๆ ค่ะครอบครัวเปรียบเหมือนเกราะป้องกันฟิตนะฮฺสำหรับ SAYA และอยากให้เป็นรั้วที่แข็งแรงด้วยเช่นกัน แต่ทว่าการแยกกันอยู่เป็นระยะทางนับร้อยกิโลเมตรนี้ก็รู้สึกว่าต้องต่อสู้กับภัยรอบตัวเหมือนกันน่ะค่ะ
ลืมไปค่ะ SAYA ขอความช่วยเหลืออาจารย์นิดหน่อยค่ะ เพราะชื่อบล็อกคือ เริ่มด้วยความตั้งใจที่ดี จึงได้แวะเข้ามาเยี่ยมชม และSAYA เริ่มเข้ามาเป็นสมาชิกในไม่กี่วันนี้เอง ได้ตั้งชื่อบล็อกไว้คือ "ลิ้นและหัวใจ" และมีบันทึกหนึ่งคือ "สีดำบนหัวใจ" ได้มีคำถามมา SAYA ตอบไปแบบง่ายๆ อาจารย์ยินดีจะช่วยให้ความเข้าใจเพิ่มเติมก็ยินดีค่ะ
ต้องขอมาอัฟอย่างแรงเลยครับ ที่ไม่ได้เข้ามาตอบ มาเจออีกที่เวลาผ่านไปเกือบปีเข้าแล้ว