แก่นคำกล้า พิลาน้อย : แบบอย่างอุดมการณ์ของคนชั้นชาวนา


 

 

แก่นคำกล้า พิลาน้อย : แบบอย่างอุดมการณ์ของคนชั้นชาวนา

 

 

 

 

          แก่นคำกล้า พิลาน้อย  หรืออีกชื่อหนึ่ง คือ ตุ๊หล่าง เกิด ปี 2525 ปัจจุบันอายุ  27 ปี เขาเป็นใคร ผมเองคงไม่รู้จักเขา  ถ้าไม่ได้รายการคนค้นคนนำเรื่องราวของเขามาเสนอ  ได้รับรู้เรื่องของเขาผ่านรายการมาสัก  2 ปีเห็นจะได้  ประทับใจเขามากที่เห็นว่าเขาเป็นเด็ก ๆ ที่ช่างมีความกล้าหาญ  มีความคิด ความเชื่อ มีความมุ่งมั่น มีความเชื่อมั่นในคุณค่าของความเป็นชาวนาอย่างแรงกล้าและปีนี้เขาได้รับรางวัลคนค้นคนอะวอร์ด ในประเภทรางวัลคนนอกกรอบ ได้รับฟังประวัติและความคิดของเขาอีกครั้ง   ทำให้ต้องมาบันทึกเรื่องราวและความคิดของเขาไว้ในบล็อก แด่ชาวไร่ ชาวนา และผู้ขายแรงงานไทย
            ก่อนอื่นอยากให้ฟังประวัติโดยย่อและความคิดของเขา ที่คนค้นคนนำเสนอและเขาได้พูดหลังจากขึ้นรับรางวัลในวันนั้น ดังนี้ 

  

 

                ข้อมูลที่เราได้สดับตรับฟังในวันนั้น เพียงสั้น ๆ แต่มากมายด้วยสาระ เป็นการกลั่นกรองเอาแต่แก่น ๆ ของคำ ที่สื่อให้เห็นความกล้าหาญ  ความทรนงในศักดิ์ศรี ด้วยการมองเห็นคุณค่าแห่งความเป็นของตนที่เป็นอยู่

         ผมเห็นด้วยกับ ความคิด ความเชื่อ ของเขาอย่างยิ่ง 

         เห็นด้วยที่ว่า

               ชีวิตไม่ได้มีอะไรมากมาย และชีวิตก็ไม่ได้มีเพียงเท่านี้
               ทุก ๆคนมีหนทางเดินของตนเอง
               ทุก ๆคนสามารถเลือกที่จะทำในสิ่งที่ดี ๆ ตามที่ตนเองตั้งใจได้
               คนเราไม่ได้อยู่คนเดียวในสังคม เราจะเอาเปรียบกันไปทำไม เราจะเห็นแก่ตัวไปทำไมนักหนา เมื่อเราทำอะไรได้ เราเผื่อแผ่คนอื่นได้ สังคมจะไม่มีความสุขมากขึ้นหรือ
                คนเราต้องการความสุขในชีวิต ไม่ได้ต้องการความมั่งคั่งร่ำรวยจนล้นฟ้า
                คนเราทำอะไรไม่ควรทำไปเพื่อตนเองเท่านั้น แต่ควรทำเพื่อคนอื่น ๆเท่าที่จะสามารถทำได้ด้วย

      และเห็นด้วยกับความเห็นเกี่ยวกับความเป็นชาวไร่ชาวนาที่เขาเชื่อว่า

             อาชีพชาวนาคืออาชีพอันเป็นเนื้อนาบุญอันยิ่งใหญ่ของโลก
             เมล็ดพันธุ์เป็นชีวิตของเกษตรกร  ถ้าเราพึ่งตนเองในเรื่องนี้ได้ โอกาสที่เราจะอยู่รอดได้ในสังคม ในผืนแผ่นดินนี้ก็มีมาก

             ผมเห็นว่าชาวไร่ชาวนาในบ้านเราปัจจุบันนี้ คิด เชื่อ และ ทำ ตรงข้ามกับที่ คุณแก่นคำกล้า คิด เชื่อ และ ทำ

             ดังนั้นผมจึงเชื่อว่า ชาวไร่ชาวนาบ้านเราโอกาสที่จะอยู่รอดได้ในสังคม ในผืนแผ่นดินนี้ก็มีน้อย

       ชาวไร่ชาวนาไทยต้องเปลี่ยน ความคิด ความเชื่อ และการกระทำของตนเสียใหม่
       ลองนำอุดมการณ์ของคุณแก่นคำกล้าไปไตร่ตรองดูเถิด 
       แล้วจะเห็นว่า ถ้าเรา คิด เชื่อ และทำเป็นอย่างอื่น
...
         
       เราไม่รอดแน่ !!!!!!!!!!

                    
                           

หมายเลขบันทึก: 321818เขียนเมื่อ 21 ธันวาคม 2009 04:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:05 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

สวัสดีค่ะอาจารย์

       ขอบพระคุณค่ะที่แวะไปเยี่ยมเยียนครูอิงที่ "ลานดินกลิ่นหญ้า"

       ไม่ค่อยได้แวะมาหาอาจารย์ ด้วยภาระหน้าที่ของคุณครู และคุณแม่ลูกสอง

        มาอีกทีอาจารย์เปลี่ยนรูป  และ เปลี่ยนเป็น ข้าราชการบำนาญซะแล้ว

        ครูอิงจะส่งโค้ดเพลงให้ทางเมลนะคะ  คงเป็นช่วงหลังเลิกเรียน เย็น ๆ ค่ะ

        เพราะตอนนี้ได้เวลาแสดงบทบาทของความเป็นคุณครู และเป็นลูกน้องที่มีเจ้านายแล้วค่ะ

        ส่งท้ายปีเก่า สวัสดีปีใหม่นะคะ

สวัสดีค่ะอาจารย์

         ครูอิงเรียนให้ทราบเรื่องโค้ดเพลง ทางเมลแล้วนะคะ

         อาจารย์ลองเข้าไปดูนะคะ  ส่งเมลผ่านทาง โกทูโนว์ ค่ะ

         เพราะไม่มีอีเมล ของอาจารย์

 

สวัสดีค่ะอาจารย์

  • ขอบพระคุณค่ะที่แวะไปเยี่ยม "พื้นที่เล็ก ๆ ของคนเหงา ๆ"
  • เรื่องโค้ดเพลงครูอิงจะพยายามเรียบเรียงก่อนนะคะ ถ้าต้องขึ้นบันทึก
  • เกรงว่าจะถ่ายทอดได้ไม่ดี  อ่านแล้วเข้าใจยากหน่ะค่ะ
  • อาจจะบันทึกแบ่งปันเป็นของขวัญปีใหม่ เพราะหลายคนมากขอให้บันทึก
  • ทั้งส่งเมลมา และทั้งขอที่หน้าบล็อค
  • ส่วนเรื่องการแต่งบล็อก ครูอิงเคยบันทึกไว้ที่นี่ค่ะ อาจารย์ลองอ่านดูนะคะ เผื่อจะใช้ประโยชน์ได้บ้าง

๑ ปีที่ gotoknow กับการแต่งบล็อกง่าย ๆ สไตล์ อิงจันทร์

การแต่งบล้อกง่าย ๆ สไตล์อิงจันทร์ " ภาพพื้นหลัง"

การแต่งบล้อกง่าย ๆ สไตล์อิงจันทร์ " Color Codes สีที่ใช้ใน blog"

  • และอยากเรียนเชิญอาจารย์ไปชมภาพประทับใจและรับพรปีใหม่ที่นี่ด้วยค่ะ

พรปีใหม่กับภาพประทับใจ : ฉันรักในหลวง

ขอบคุณสำหรับรายการดีๆที่หามาให้ชมนะคะ...อยากให้มีรายแบบนี้มาลงที่เว็บนี้เยอะๆ

นอกจากนั้นยังนำไปเป็นสื่อการสอนให้นักเรียนรุ่นใหม่ได้รู้จัก...วิถีชีวิตของสังคมไทย

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับกับแนวคิด ถึงแม้ตอนนี้ผมยังไม่มีที่ทำกินเป็นของตนเอง แต่ก็ยังพยายามทำในสิ่งที่คุณคำกล้าทำ รวมทั้งพยายามนำหลักการต่างๆของปราชญ์ชาวบ้าน( อาจารย์) ท่านอื่นๆทำมาปรับและปรุงแต่งชีวิตของตนเองให้อยู่บนโลกใบนี้อย่างมีความสุขโดยไม่หวังว่าต้องร่ำรวยใดๆ เพราะสุดท้ายของชีวิตเราย่อมคืนร่างกายของเรากลับคืนสู่ธรรมชาติ เราเกิดมาตัวเปล่า ย่อมกลับไปตัวเปล่า สุดท้ายก็เหลือเพียงเรื่องเล่าในด้านดี และไม่ดีของตัวเรา

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท