ทุกๆวันที่ผ่านมา ส่วนใหญ่จะใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อน กับการทำงานที่แสนจะวุ่นวาย ทำให้ดูเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต จนนึกไม่ออกว่าถ้าวันหนึ่งไม่มีเพื่อน ไม่มีงาน ไม่วุ่นวาย ชีวิตเราจะเป็นอย่างไร...และเมื่อวันหนึ่ง นึกอยากอยู่เงียบๆ เดินช้าลง ทำให้ชีวิตวุ่นวายน้อยลง ก็พบว่าเป็นมุมสงบที่ดีอย่างบอกไม่ถูก อย่างน้อยก็ได้มานั่งบันทึกลงบล็อก ซึ่งไม่ได้ทำมานานมากกก....รู้สึกมีความสุขอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน รู้สึกสบาย มีสมาธิ และได้มีโอกาสทบทวนตัวเองกับสิ่งต่างๆที่ผ่านมา บางครั้งก็พบว่าเราได้ทำเรื่องที่ไร้สาระมากมาย ....ถ้าในวันหนึ่งๆ ได้มีโอกาสผ่อนคลาย โดยการเดินช้าลง ปลีกวิเวกจากเรื่องวุ่นวาย บ้าง ชีวิตคงเป็นสุขขึ้น และเมื่อจิตใจเป็นสุข ชีวิตก็น่าจะยืนยาวขึ้น
.....ลองหามุมสงบของตัวเองให้ได้ ในแต่ละวัน แล้วได้ทำในสิ่งที่เป็นสุข ในสิ่งที่ชอบ แล้วจะรู้ว่า ความสุขหาได้ไม่ยาก...
คนเราเมื่อมีโอกาศได้อยู่กับตัวเองบ้าง
ก็มีความสุขดีเหมือนกันนะค่ะ
แต่ในบางครั้งก็ไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะ ว่าเราอยู่กกับตังเองแล้วเรามีความสุข
ในขณะเดียวกันเพื่อนเรา ก้อไม่เข้าใจว่าทำไมต้อง ออกไปอยู่คนเดียว
โลกนี้เข้าใจอยาก
ความสุขสงบถึงจะเป็นเวลาเพียงน้อยนิด แต่ถ้าเก็บไว้ในความทรงจำเสมอไป เราจะมีความสุขสงบตลอดไปค่ะ
เชื่อมัน.