อดีต... ปัจจุบัน...อนาคต...ที่เจ็บปวด
สวัสดียามเย็นค่ะ
วันนี้องศามีโอกาสเข้ามาเขียนบันทึก
หรืออาจเป็นการบันทึกตอกย้ำความเจ็บปวด...
ของตัวเองก็เป็นได้ "เรื่องราว ความรู้สึกอันอบอุ่น
อ่อนหวาน และงดงาม ได้เริ่มขึ้นเมื่อประมาณ 10 กว่าปีที่แล้ว
ตอนนั้นอยู่ ม.4 องศาแอบปลื้มเพื่อนร่วมรุ่นคนหนึ่ง
แต่ละวันก็มักจะแอบมองตาหวานๆคู่นั้น
โดยที่เขาไม่เคยได้รู้ตัวเลย จนเราเรียนจบ ม.6
แต่ละคนก็แยกย้ายกันไปเรียนคนละที่
องศาไม่มีโอกาสได้รู้เลยว่าเขาไปเรียนต่อที่ไหน
เป็นไงบ้าง จะสุขสบายดีมั้ย ก็เฝ้าหวังว่าวันนึงเราคงได้พบ...
ได้เจอกัน...มั้ง รอคอยมาแสนนาน
กับความรู้สึกดีๆที่มีให้กับเขายังไม่มีวันจางจากหัวใจ
...แล้ววันนึง สิงหาคม พ.ศ 2552 เราก็มีโอกาสได้พบกัน
สิ้นสุดการรอคอยสักที แต่การพบกันครั้งนี้
เป็นการพบกันที่เขามาพร้อมกับเจ้าของหัวใจ
จากที่เจ็บปวดกับการรอคอย...
ต้องมาเจ็บปวดกับสิ่งที่ได้เจอ
แล้วอนาคตจะเป็นอย่างไร...ต้องเจ็บปวดแบบนี้อีกหรือ
ยอมรับนะว่าตลอดเวลา...ทั้งชีวิตที่ผ่านมาทำแต่ความดี
แล้วทำไมสิ่งที่ได้พบเจอ..ต้องเป็นแบบนี้ "
ความเห็น (6)
คิดเสียว่ามันไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิตเราหรอก องศา โลกยังอีกกว้างและมีเรื่องราวที่กว้างกว่า...เป็นกำลังใจให้
ส่งกำลังใจให้ค่ะ
เดี๋ยวก็เช้าแล้ว แล้วก็จะผ่านไปค่ะ
รักตัวเองให้มาก ๆ ดูแลตัวเองให้ดี ๆ เราต้องได้พบคนที่ใช่สำหรับเราค่ะ
(^___^)
เศร้าจังเลย แต่มันกลายเป็นอดีตไปแล้วไง ปัจจุบันยังเจ็บปวดอยู่ใช่มะ งั้นอนาคตที่ดี พรุ่งนี้คุณลืมเค้าเหมือนที่เค้าลืมคุณ(ทนหน่อยนะ)แล้วคุณจะรู้ว่าท้องฟ้าวันใหม่มันไม่เจ็บปวดอีกแล้ว ขอเป็นแรงใจให้ครับ ยิ้มนะยิ้มไว้
มีสมหวัง
มีผิดหวัง
เขาอาจจะไม่ใช่คู่ของเรานะครับ
ถ้าเราจะมีคู่ สักวันจะได้เจอเนื้อคู่นะครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ
สวัสดีค่ะ ทุกท่าน
องศา ขอบคุณนะคะที่ให้กำลังใจ
แม้ว่าจะเจ็บปวดสักแค่ไหน...ก็จะทนให้ได้
ขอบคุณค่ะ
มาเป็นกำลังใจให้องศาครับ
ถึงแม้จะช้าไปหน่อย คงไม่เป็นไร หุหุหุ