ความทรงจำที่หายไปหรือ...
ถ้าหนึ่งความทรงจำบางส่วนของคุณหายไป
และคุณไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่า
ความรู้สึกส่วนนั้นมันสำคัญต่อคุณแค่ไหน
คุณจะรู้สึกเช่นไร...?
คุณว่าไม๊
ในชีวิตของคนเราทุกวันนี้
มีหลายอย่างที่อยากจะลืม
กลับจดจำได้มั่นคง
ทั้งที่สิ่งนั้นทำให้ชีวิตคนเราไร้ซึ่งความสุข
ในขณะเดียวกันสิ่งสำคัญหลาย ๆ อย่าง
คนสำคัญหลาย ๆ คน เรากลับหลงลืมไปอย่างไม่น่าเชื่อ
ฉันอยากได้ความทรงจำบางส่วนกลับคืนมา
และพร้อมกันนี้ก็อยากให้ความทรงจำบางช่วงหายไป
แต่...ฉันไม่เคยทำได้ ...
ชีวิตไม่ได้ง่ายเหมือนหนังในตอนจบบางเรื่องเลย
....คุณว่าไม๊
ทางที่ดีที่สุดคือทำอย่างไรก็ได้ให้เราอยู่กับมันได้
คำแนะนำยอดฮิต ... แต่ทำได้ยากแสนยาก
ที่ฉันเกือบทำได้...ทุกที
ความเห็น (16)
ผมมีเรื่องเก่าก่อนมากมายที่กลายมาเป็น "ความทรงจำที่เป็นปัจจุบัน" ของชีวิต
จนบางคนบอกแซวเสมอว่า ช่างจดช่างจำไปซะทุกเรื่อง
บางเรื่อง ต้องยอมรับว่า ที่จดจำนั้น มันเป็นพลังของการใช้ชีวิตโดยแท้
โดยเฉพาะความทรงจำของชีวิตในวัยเยาว์นั่นเอง
ขอบคุณครับ
เศร้าจัง...
ไม่รู้สึกอะไรหรอก เพราะจำไม่ได้
เห็นด้วยคะอาจารย์
ว่าความทรงจำบางอย่าง
มันมีแรงขับให้ชีวิตเราดำเนินต่อไป
แต่บางช่วงที่มันหายไปมันมีพลังต่อชีวิตเรา
มากน้อยแค่ไหนก็ไม่รู้
ขอบคุณนะคะ
ที่ให้เกียรติมาแสดงความเห็น
ไม่รู้เหมือนกันนะคะ ว่าสิ่งที่หายไปมันสำคัญแค่ไหน
และเราได้ลืมใครที่สำคัญต่อชีวิตเราไปบ้าง
บางที่เราอาจจะทิ้งให้ใครสักคนให้อยู่กับการรอคอย
หรือคำมั่นสัญญาที่เราไม่มีวันที่จะจำได้เลย
มันไม่ใช่ละครแต่มันคือชีวิตจริงที่แสนเจ็บปวด
และคงไม่มีตอนจบที่สวยหรู
อยู่กับปัจจุบัน
ยินดีกับขณะนี้
การฟื้นหาความจริง
มันอาจจะไม่เป็นอย่างที่เราคาด
หรืออาจไม่ได้มีใครรออยู่เลย
มันอาจมีแค่ความว่างเปล่า...น้องรัก
สวัสดดีคะพี่ชายหายไปนานนะ
ตอนนี้เป็นไงบ้าง สุข ทุกข์ ฉันใด
ไม่เห็นติดต่อมาเลย
แต่เพื่อนของน้องบอกว่า
ยามมีเค้ามีสุข เราจะไม่ได้รับการติดต่อใด ๆ
แต่ถ้าใครเศร้าละก็จะได้รับข่าวเป้นรายนาที
จริงเปล่าจ๊ะพี่ชาย....
สวัสดีค่ะ แหมไปทักทายก่อนใครเลย ขอบคุณมากค่ะ นี่แหละเขาเรียกว่า..รักกันจริงจ้า
สวัสดีปีใหม่ค่ะ..สบายดีน่ะค่ะ
สวัสดีครับ คุณปิตานามาจิตต์
ความทรงจำที่ดีที่สุดก็ยากจะลืม ความขมขื่นระทม ก็จำฝังใจ
ทางออกก็เป็นอย่างคุณว่านั่นแหละ
ทางที่ดีที่สุดคือทำอย่างไรก็ได้ให้เราอยู่กับมันได้
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาทักทายค่ะ
- ต้องยอมกับความเป็นจริงที่เกิดขึ้นให้ได้.....สิ่งสำคัญที่สุดคือใจของเราเองค่ะ
- เป็นกำลังใจให้ค่ะ
สวัสดีค่ะ
มาชอบแมวทาอายไลน์เนอร์!!!! :) มีเพื่อนชอบพูดว่า ถ้าไม่ลืมซะทีก็ไม่เป็นไร ก็ให้จำไว้เถอะ แต่อย่าคิดถึง
จ๋า \(^-^)/
ขอบคุณคะครู
ขอบคุณนะคะ
แล้วจะเข้าไปแวะเวียนที่บล็อกครูอีกคะ
ขอบคุณนะคะ ครู
ที่คอยแวะมาให้คำแนะนำดี ๆเสมอ
ขอบคุณนะคะ
ที่แวะเข้ามาให้คำแนะนำนะคะ
ชอบข้อคิดของเพื่อนน้อง
ที่ว่า
ถ้าไม่ลืมซะทีก็ไม่เป็นไร ก็ให้จำไว้เถอะ แต่อย่าคิดถึง..จังเลย
ฝากขอบคุณคนที่คิดด้วยนะคะ
สมเกียรต คำแหง
จำลูกศิษย์ ไม่ค่อยได้ แก่แล้ว รูปไม่ชัด (เล็กไป)
ขอบคุณคะครู
แต่ความทรงจำที่มีครูคอยสั่งสอน
ยังคงอยู่คะ