เด็กในวันนี้...กับก้าวดีๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้น : หนูน้อยจ้าวเวหาภาคใต้ 1


เด็กในวันนี้จะเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพในวันหน้า ฉะนั้นอยู่ในมือของคุณแล้วล่ะ ว่าจะช่วยสร้างสรรค์ให้เขามีคุณภาพแค่ไหนและอย่างไร

       สวัสดีค่ะ....

       วันเด็กเพิ่งผ่านไปเมื่อวานนี้เอง  แต่ครูแอนก็เข้าใจว่าทุกๆ วันควรจะเป็นวันของเด็กด้วยเช่นกัน  เพราะเขาเหล่านั้นจะเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพในวันข้างหน้าได้  ก็ด้วยการบ่มฟักคุณธรรม จริยธรรม และความสามารถในตัวตนให้เกิดกับเขาเป็นอย่างดีในวันนี้และทุกๆ วันในขณะที่เขาเป็นเด็กนั่นเอง

       ก่อนวันเด็ก 1 วัน นั่นคือเมื่อวันศุกร์  ครูแอนแอบตามไปดูกิจกรรมฝึกบินเครื่องบินโฟมเล็กของเด็กๆ กับพี่ครูแหวน ที่สนามฟุตบอลมาค่ะ  ด้วยขณะกำลังอยู่ในช่วงเช้าของการทำพิธีหน้าเสาธง  จู่ๆ เครื่องบินโฟมก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าด้วยมือน้อยๆ ที่คอยบังคับวิทยุบังคับอยู่ข้างๆ สนามฟุตบอล  เครื่องบินลำน้อยนั้นบินได้ฉวัดเฉวียน  โฉบขึ้น  โฉบลง  บินว่อนไปมาอยู่กลางอากาศ  มันช่างดึงดูดใจให้ไปชม  ณ จุดเกิดเหตุนั่นดีแท้  เมื่อไปถึง....เห็นแล้วชื่นใจ...เหลือเกิน….เจ้าเด็กน้อย ม.2 ผิวคล้ำเข้มกำลังใช้มือตนเองบังคับเครื่องวิทยุบังคับอยู่  ตาก็คอยจ้องเจ้าเครื่องบินโฟมกลางอากาศนั่น  โดยมีเพื่อนๆ อีก 2 หนุ่มที่กำลังช่วยกันบอกทิศทางในการบังคับเจ้าเครื่องบินลำนั้นนั่นเอง  ไม่ไกลกันนัก  คุณครูทนงศักดิ์  ทองสินธุ์  ผู้ควบคุมทีมก็คอยลุ้นอยู่อย่างใจจดใจจ่อ  นี่แหละค่ะ เด็กในวันนี้...ที่จะเป็นผู้ใหญ่ที่มากด้วยความสามารถในวันหน้า  ด้วยการบ่มเพาะ  ฟูมฟัก เอาใจใส่ดูแลของผู้ใหญ่อย่างเราๆ

       เรื่องสืบเนื่องจาก....คุณครูทนงศักดิ์  ทองสินธุ์  คุณครูวิทยาศาสตร์ของโรงเรียนเทพาอีกท่านหนึ่ง  นำเด็กน้อยทั้ง 3 คนไปเข้าร่วมการอบรมจ้าวเวหาภาคใต้  ที่โรงเรียนวิเชียรมาตุ ที่ จ.ตรัง  มาเมื่อเดือนก่อน  ในการอบรมนั้นนักเรียนผู้เข้าอบรมจะต้องประดิษฐ์เครื่องบินของตนเองแล้วติดตั้งอุปกรณ์ต่างๆ กับวิทยุบังคับแล้วเครื่องบินลำน้อยที่ประดิษฐ์ขึ้นมานั้นก็ต้องทะยานขึ้นฟ้าได้  ซึ่งจะมีการประกวดบินในลักษณะต่างๆ ในโอกาสต่อไป

       แต่ในวันนี้...พวกเค้าทั้ง 3 ประดิษฐ์เครื่องบินน้อยๆ นั่นสำเร็จแล้ว  และมาทดลองบินกันในเช้านี้เอง  สิ่งที่ครูแอนพบเห็น  นั่นคือ  ในวันนี้พวกเค้าผ่านการปรับแก้ข้อผิดพลาดต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับสิ่งประดิษฐ์ของพวกเค้ามาอย่างดี  แต่เมื่อมาเจอข้อผิดพลาดใหม่หรือปัญหาใหม่ที่เกิดขึ้น พวกเค้าก็เก็บเกี่ยวมันกลับไปพิจารณา และจะปรับแก้ใหม่ในโอกาสต่อไป

ก่อนฝึกบินพี่ครูแหวนจะมีการนัดแนะ ซักซ้อมข้อตกลงกับเด็กก่อนจึงจะไปทดลองบิน

เมื่อบินกันเสร็จแล้ว...ก็จะกลับมาคุยกันเกี่ยวกับข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นเพื่อรอการปรับแก้

แล้วคนต่อไปก็จะรับฟังข้อผิดพลาดจากประสบการณ์ของเพื่อน

เพื่อเตรียมความพร้อมให้กับเครื่องบินของตนเองที่พร้อมจะทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าต่อไป

 

         พี่ครูแหวน  คุณครูทนงศักดิ์  ทองสินธุ์  หัวหน้าทีม  K.M. ของโรงเรียนเทพา ซึ่งยืนอยู่ใกล้ๆ กับนักเรียนหันมาบอกกับครูแอนว่า.... เดี๋ยวคงต้องให้เด็กๆ เค้าไปทำ AAR กันหน่อยแล้วล่ะ....  และแจ้งว่ากำลังจะนำนักเรียนทั้งสามไปศึกษาค้นคว้าเพิ่มเติมจากผู้รู้/ผู้เล่นเครื่องบินเล็กเพื่อขอข้อมูล/ความรู้เกี่ยวกับเครื่องบินเล็ก แบบนี้ด้วย  ซึ่งขณะนี้ก็กำลังควานหาชื่อ และ แหล่งผู้รู้ที่พอจะนำนักเรียนไปศึกษาเรียนรู้ และดูงานกับท่านผู้ใหญ่เหล่านั้นต่อไป.........

 

ป.ล.  เอ...ครูแอนชักอยากจะเห็นเจ้าตัวน้อยๆ เหล่านี้สร้างเครื่องบินลำโตๆ ในอนาคตซะแล้วสิ อิอิอิ….ครูแอนจะหวังมากไปมั๊ยเนี่ย 55555

ขอบคุณค่ะ

หมายเลขบันทึก: 326445เขียนเมื่อ 10 มกราคม 2010 10:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:12 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
  • ไปบันทึกล่าสุดของพี่แอน
  • พี่แอนปิดความคิดเห็นไว้ครับ
  • อ้าวเหรอคะ....โอ๋ว....แย่แล้ว....เปิ่นเลยครูแอนเนี่ย

    ขอบคุณ อ.ขจิต นะคะ...

    สวัสดีค่ะ

    • ใช่แล้วค่ะน้องแอน
    • เมื่อวานพี่คิมอ่านแล้ว  ไม่สามารถเม้นท์ได้ค่ะ
    • น้องแอนสบายดีนะคะ
    • เป็นอย่างไรบ้าง  งานหนักหนาสาหัสหรือเปล่าน้อง
    • พี่คิมก็เหมือนเดิม แต่ตัดใจได้เยอะแล้วค่ะ
    • ขอลุ้นนักประดิษฐ์กลุ่มนี้และเป็นกำลังใจให้นะคะ

    เด็กวันนี้ คือ ผู้ใหญ่ จะดีหรือไม่ดี

    ต้องรอลุ้นกันต่อไป

    ก็แทบหาตัวอย่างคนดีๆให้เด็กดู....ยากเหลือเกิน

    น้องแอนสุขกาย สบายใจดีนะคะ

    Pสวัสดีค่ะพี่ครูคิม

    • มืออาจพลาดไปคลิกเข้าน่ะค่ะ  เลยพี่ก็ไม่สามารถเลยอ่ะค่ะ
    • โทษทีค่ะพี่
    • น้องก็ตามเรื่องตามราวล่ะค่ะ....งานหนักหลายอยู่ค่ะพี่
    • งานใหญ่จ่อติดๆ แทบจะกระดิกตัวไปไหนไม่ค่อยจะได้แล้วค่ะ อิอิอิ
    • แต่ท่าน ว. เคยกล่าวว่า  "จงภูมิใจที่ม๊งานให้ทำ  ดีกว่าที่เราไม่มีงานทำ" ..(คิคิคิ...อันนั้น  อาจหนาวได้...แต่ก็ไม่ถึงขนาดบ้างานค่ะพี่)
    • ขอบคุณพี่ครูคิมนะคะ...พี่สาว

     

    P

    Pสวัสดีค่ะพี่นงเยาว์

    ค่ะพี่....ปัจจุบันที่สังคมเป็นเช่นนี้  ผ้าขาวเกือบจะเป็นสีเทาไปเกือบส่วนใหญ่เพราะสภาพสิ่งแวดล้อมของเขาไม่ค่อยสร้างสรรค์เค้าซักเท่าไหร่  แย่เลยค่ะ

    แต่สำหรับน้องอิฐนี่...น้าแอนแน่ใจว่าคุณแม่จะจัดสภาพแวดล้อมที่ดีและสร้างสรรค์ให้น้องแน่นอน  เป็นกำลังใจให้พี่นะคะพี่นงเยาว์ 

    อาจจะงานหนักทั้งงานครูและงานคุณแม่  แต่ก็ต้อง สู้ๆ ค่ะพี่...ขอบคุณค่ะ

    เย..พี่แอนจ๋า..ดีใจที่เข้ามาคราวนี้..ให้เม้นท์ได้แล้วจ้า..เฮ่อออ..^^

    ว่าจะแวะมาจองที่นั่งด้วยคนค่ะ..อิอิ..

    พี่แอน..ซำบายดีนะจ๊ะ..

    คิดถึงม๊ากมายจ้า..^^

    สวัสดีปีใหม่ค่ะครูพี่แอน ว้าว จ้าวเวหา หนุ่มน้อยของครูแอน เท่ห์มากๆ ค่ะ

    เป็นไงบ้างเอยคะกับวันหยุดส่งท้ายปี รับปีใหม่ ... ยังจำได้และคิดถึงเสมอค่ะ

    เป็นกำลังใจกับงานเข้าค่ะพี่แอน ... ปูก็พอๆกันเลย ... รักษาสุขภาพค่ะพี่

    Pสวัสดีค่ะอาจารย์คนเก่ง

    • ไงจ๊ะ...สนุกสนานกับนิสิตใช่มั๊ยล่ะ
    • แค่นี้ก็หายห่วงเลย...น้องพี่ซะอย่าง...สามารถอยู่แล้ว
    • คิดถึงน้องค่ะ...แต่งานยุ่งเหลือเกิน
    • ขอบคุณนะคะ

     

    Pสวัสดีค่าน้องปู

    • ตอนนี้หนูน้อยจ้าวเวหาของพี่เครื่องบินส่วนหัวหักแล้วหักอีกค่ะ
    • ก็เล่นซ้อมซะอึกทึก  ...อิอิอิ...  พอดีที่โรงเรียนกะโชว์เป็น Hilight ตอนเปิดงานวิชาการของเครือข่ายอำเภอด้วยน่ะค่ะ
    • หนุ่มๆ เลยซ้อมกันซะอึกทึกเลย
    • เพื่อหาจุดที่ดี...กับข้อที่เสียในการจะปรับแก้น่ะค่ะ
    • น้องปูดูแลตัวเองด้วยนะคะ
    • คิดถึงนะคะ....ขอบคุณค่ะ
    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท