สวัสดีค่ะ เพื่อนๆชาวโกทูโนว์ |
Sawadee ka gk2 friends |
เมื่อคุณเจอเด็กไม่พูดนิ่งๆ เงียบๆ คุณจะมีวิธีสอนเด็กยังไงค่ะลองมาบอกเล่าเก้าสิบให้ด้วยค่ะ |
When you met children who are too quiet. How you teach them? Please tell me for suggesting. |
สำหรับผู้เขียนก็ใช้วิธิแบบง่ายๆค่ะลูบหลังเด็กชวนคุยลองอ่านแล้วให้เด็กอ่านตาม แล้วพูดชมเค้าเด็กเริ่มยอมพูดแล้ว |
I had easy processing for teaching. To pat children’s back To talk The teacher read English then, they read it to follow you. After that, they accepted to talk / learn with you. |
เหตุผลที่เด็กเป็นแบบนี้โดนพ่อแม่บังคับให้มาเรียนค่ะ |
The reason which made the children did not talk because they were forced from their parents. |
เข้าใจว่าพ่อแม่หวังดี อยากให้ลูกเก่ง แต่บางทีเด็กยังไม่พร้อมที่จะเรียน |
I understood that their parents had good hope to them. Perhaps, they did not ready for learning. |
ครูผู้สอนต้องเข้าใจเด็กด้วยค่ะ ถ้าเจอเด็กแบบนี้ให้ชวนเค้าคุยค่ะ อย่าเพิ่งเร่งสอนค่ะ |
If the teacher must understand them. The teacher should advise them to talk. Do not hurry to teach. |
ถ้าเร่งสอนเด็กก็จะต่อต้าน แล้วก็จะทำให้เด็กไม่อยากมาเรียนค่ะ |
If the instructors hurry to teach. They may anti to their learning. Then, they would not like to learn it. |
* ความเห็นของผม ก็คงคล้ายๆกับของ อ.พิชชาแหละครับ
* ตอบตามหลักจิตวิทยา ก็คือ ให้เขารู้สึกปลอดภัย และ ไว้วางใจ ก่อนครับ
ใช้ กิจกรรม การสัมผัส พูดคุย
เด็กทุกคนต้องการความเข้าใจ..การให้โอกาส..และการชื่นชม..คุณberger เริ่มถูกต้องแล้วค่ะ..
เป็นโอกาส ดู จิต ดูความคิด ของเรา ไม่ใช่ของเด็ก
เห็น เสียงภายในของเราไหม
๑ ) ตัดสิน เปรี้ยง !!! ออกไปแล้ว ว่า เด็ก คนนี้ เป็นอย่างนั้น อย่างนี้ ทฤษฎ๊ว่างั้น เช่น มีปัญหา เงียบ ฯลฯ ตัดสิน แบบสายฟ้าแลบ
๒) ลืมดู ลมหายใจของตนเอง สังเกต ไหมว่า ลมหายใจของเรา หยุด ระงับ เปลี่ยนจังหวะไปนิดนึง
๓) ลืมดูกายของเรา ผ่อนคลายไหม ไหล่ตกหรือเปล่า
๔) ทำตัวของเราให้ ผ่อนคลาย ไม่ขมวดคิ้ว หายใจปกติ หน้าตา โอเค สนุกๆของเราไป เปิดพื้นที่ "ปลอดภัย" ให้ เขาเข้าใกล้
หยุดพิพากษา แล้ว การสังเกตจะเกิดขึ้น สลับ สังเกตคัวเรา กาย ใจเรา แล้ว จะสังเกต เห็นของเขา .... ไม่ใช่จะเอาแต่ สังเกตคนอื่น ถ่ายเดียว
๕) ชวนคุยแบบ Dialogue ไม่มีการตัดสิน ไม่มีครู ไม่มีเด็ก ไม่มีผู้ใหญ่ ไม่มีใครมีปัญหา ไม่ต้อง ออกอาการ "ฉันรู้นะว่าเธอ มีปัญหา ฉันจะมาช่วยเธอ"
มาชม
คงสร้างความเป็นกันเองก่อนนะครับผม...
ขอบคุณมากค่ะ คุณ small man
ทำให้เด็กมีพื้นที่ปลอดภัย และไว้ใจเรา
เคยเจอเครสแบบนี้ แรกๆนึกว่าเด็กน้อยคงกลัว
เลยไม่พูด ที่ไหนได้ เด็กน้อยเป็นใบ้
เธอชื่อพายุ
และพี่ภูมิใจเธอมาก
เพราะเธอพยายามพูดสวัสดีพี่เป็นภาษาอังกฤษ
พี่สอนเธอด้วยรูปภาพ
ค่อนยากมากสำหรับพี่ แต่ด้วยความรู้สึกสงสารจับใจ
พี่ทำสื่อสำหรับเธอ แล้วสอนเรื่องนับจำนวนเงิน บรูณากับการสอนด้วยภาพ
สอนให้เขียนชื่อตัวเอง น่าเสียดายที่เธอออกขณะเรียนป6.เทอม 2
ขณะนี้เธอเป็นช่างซ่อมมอเตอร์ไซด์ มีร้านเล็กๆเป็นของตัวเอง
และยังเรียกพี่ว่า Hello ค่ะ
อีกคนเป็นผู้หญิง เวลานี้เป็นสาวแล้ว
เขาทั้งสองคนต้องมาเป็นที่ 1 ก่อนทุกครั้งไม่ว่าจะทำอะไร
ให้อยู่ใกล้ชิด ให้เป็นผู้ช่วยครู มอบความไว้วางใจ และความรัก ความห่วงใยค่ะ
รักมาก่อน แล้วอย่างอื่นจะตามมาเอง
ขอบคุณค่ะ สำหรับประเด็นนี้
ขอบคุณ อ. วรภัทร์ ที่เข้ามาชี้แนะ เตือนสติค่ะ
สวัสดีค่ะ
การเงียบของเด็ก(อาจรวมถึงผู้ใหญ่ด้วย) คงมีหลายสาเหตุค่ะ
การชวนคุย ให้ความสนใจกับอากัปกริยาของเด็ก ก็เป็นส่วนสำคัญค่ะ เพราะหากเด็กรู้สึกวางใจ เขาจะยอมพูดค่ะ
นี่เกิดจากประสบการณ์ตรงค่ะ ตอนเด็ก ๆ คนไม่มีรากจะไม่พูดเลย(ป.1) จนคุณครูต้องตามพ่อแม่ไปคุย พาไปพบแพทย์ด้วยค่ะ... ความจริงก็แค่ไม่อยากพูด อยากฟัง แค่นั้นเองค่ะ
(^___^)
ไม่ค่อยเจอประสบการณ์เด็กเงียบค่ะ ส่วนใหญ่เคยเจอผู้ใหญ่เงียบๆๆ
ใช้วิธีรุก ตั้งรับ แบบเปิดใจ ใจเย็น จริงใจ สำคัญคือ ใจ และเวลาค่ะ
ไม่แน่ใจนะคะว่าจะใช้ได้ไหม เป็นกำลังใจครูวรรณค่ะ
เท่าที่เจอมาตอนทำค่ายนะครับ
ผมใช้วิธีให้น้องๆเล่นเกมส์ ร่วมกิจกรรมเพื่อละลายพฤติกรรมครับ
ยิ่งคนที่นิ่งๆ ไม่ค่อยพูด เอาออกมาบ่อยๆครับ ให้เขาได้แสดงออก ให้เขารู้สึกว่าเขาสำคัญ ก็ช่วยได้ครับ
บางทีที่เขาไม่พูด เพราะเขาไม่รู้จะพูดออกมายังไง จะแสดงออกอย่างไร
การได้แสดงออก ได้ร่วมกิจกรรมกับเพื่อนๆ ก็จะเป็นอีกทางที่จะช่วยให้เขาเข้าสังคมได้ในที่สุดครับ
การเข้าไปพูดคุยโดยตรง และทำให้เขารู้สึกว่าเขาสำคัญ เขาไม่ได้อยู่คนเดียว เขายังมีเรา ยังมีเพื่อนๆ
ที่อยู่เคียงข้างเขา ทำให้เขาเชื่อใจ ไว้ใจ ก็เป็นอีกวิธีที่ทำให้เด็กๆเหล่านี้ กล้าที่จะพูด และแสดงออกมากขึ้นครับ ^^
คล้ายๆตัวเองค่ะ เป็นคนไม่ค่อยพูดกับคนแปลกหน้านะคะ ในช่วงแรกๆ
คือจะอาย ไม่กล้าพูด ไม่รู้จะคุยเรื่องอะไร น่ะค่ะ
ก็ถ้าเจอแบบนี้ต้องลองชวนคุยดูค่ะ ถามว่าชื่ออะไร มาจากไหน ชอบอะไร แบบนี้ล่ะค่ะ ถ้าลองได้คุยกันสักพักแล้วเด็กก็น่าจะเปิดใจเริ่มคุยด้วยกับผู้สอนแล้วค่ะ อย่าไปเร่งรีบสอนมาก ชม.แรกอาจจะเป็น ชม.ทำความรู้จักกันไปเลยก็ได้
สวัสดีค่ะ