หนึ่งปีที่ผันผ่านมีเรื่องราวเกิดขึ้นกับชีวิตที่ได้ลิขิตให้พบกับความดีงามของผู้คนอย่างมากมาย
ในส่วนตัวได้พบกับความงามของชีวิตที่ให้ความสงบ ความสุขใจ และความเข้าใจชีวิตเพิ่มมากขึ้นอย่างมากมาย
ได้เรียนรู้จักความกลัว ความกล้า ความไม่รัก และความรักว่ามีเหตุชักนำที่สัมพันธ์กันอยู่ในทีเสมอ
แต่ละก้าวที่ได้สัมผัสเรียนรู้ มีความก้าวหน้าที่คล้ายกับมีการถอยหลังด้วย ทำให้ได้รู้จักว่าเกิด-ดับมีความหมายเป็นอย่างไร
ความแน่นอน ความไม่แน่นอนล้วนไม่ยั่งยืน มีเกิด-มีดับ แต่ที่ไม่รู้สึกว่ามีดับเป็นเพราะไปยึดมั่น เมื่อไรปล่อยวาง มันก็ดับไป
ดีใจกับตัวเองที่บางครั้งช่างสามารถจนได้ก้าวข้ามให้มีโอกาสมองย้อน สามารถจับต้องรู้จักสติได้ จับใจให้เรียนรู้ได้โดยไม่ยากนาน ทำให้ประสบพบความสงบรำงับ เพิ่มความสงบงามให้แก่ชีวิตตน
จับใจได้เหมาะ ตามรู้ได้ทัน แล้วรู้ว่ามีทีเผลอในหลายๆโอกาส จนรู้ตัวว่ายังมีเรื่องพึงฝึกฝนอยู่อีกมากมาย
ดีใจกับตัวเองที่ได้ฝึกฝนตนในวันที่ผ่านมา จนมีวันนี้ในเรื่องหลักๆของการรู้จักอภัยในยามที่ได้เจอะเจอผู้คนผู้ตกอยู่ในคลื่นอารมณ์แห่งตน รู้จักตัวเองด้วยว่าโง่และตาบอดจนหลงนำพาตัวตกลงไปในบ่อแห่งอารมณ์บ่อนั้นไปด้วยจนแปดเปื้อนใจ
การหลงตกไปนี้มีดีตรงที่ทำให้รู้จักว่าสติ มีเผลอ รู้ความต้องการ รู้ใจตนชัด รู้จักกับจี๊ด รู้ว่าอารมณ์ลบยังสงบเสงี่ยมอยู่ภายในตัวตน รู้ว่าเรื่องกินพื้นที่ที่อัตตาไม่ยอมปล่อย ยังคงมีเหลืออยู่โดยที่ยังไม่รู้อยู่อีกหลายมุม
การหลงตกไปเท่ากับได้กระตุ้นให้รู้ตัวว่า ยังมีเรื่องฝึกฝน ได้รู้ว่าด้านลบนั้นสามารถทำให้เกิด-ดับอย่างไรได้เมื่อสติมา แม้จะลำบากกับการดึงตัวขึ้นให้พ้นขอบบ่อแต่ก็ทำให้โลกภายในของตัวหลังผ่าน เหตุการณ์เติบโตงอกงาม
การอภัยสำคัญที่มีให้ตัวเองคงมีที่ยังไม่ผ่าน ยังไม่สามารถก้าวข้ามก็จะตั้งใจฝึกต่อไปเพื่อละอัตตา
อัตตาสำคัญที่ยังต้องฝึกต่อเพื่อละวางมันไปให้มันหมดอิทธิพลต่อชีวิต คือ อัตตาตัวตนที่ไม่ให้อภัยกับความไม่รู้ของผู้คนที่ผ่านเข้ามามีปฏิสัมพันธ์ด้วยกันแล้วสร้างทีเผลอไปเบียดเบียนเขาด้วยความใหญ่ของอัตตา หวังเอาไว้ว่าวันใหม่ข้างหน้าจะสามารถก้าวข้ามอัตตาที่เป็นใหญ่ตัวนี้แบบพ้นผ่าน สามารถสละการดำรงอยู่ของมันแล้วก้าวข้ามไปสู่โลกภายในที่สงบรำงับไม่เบียดเบียนผู้คนคู่ขนานกับความสว่างสดใสที่ใจครองตนไม่ให้เบียดเบียนตนไปพร้อมกันได้สมใจ
บันทึกอื่น : วันนี้วันดี
สวัสดีคะ พี่หมอเจ๊ คะ สวัสดีปีใหม่ค่ะ มาให้กำลังใจกับทุกสิ่งที่หวังไว้นะคะ
กราบงามๆ พี่หมอค่ะ ... สำหรับสิ่งดีๆ ที่ได้เรียนรู้ในหนึ่งปีที่ผ่านมา
ยังมีหลายสิ่งที่ต้องสานต่อ ยังมีหลายเรื่องที่ต้องเรียนรู้ ปรับปรุงค่ะ
พี่หมอรักษาสุขภาพนะคะ เป็นกำลังใจกันและกัน ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอ
*** จับใจได้เหมาะ ตามรู้ได้ทัน แล้วรู้ว่ามีทีเผลอในหลายๆโอกาส จนรู้ตัวว่ายังมีเรื่องพึงฝึกฝนอยู่อีกมากมาย
*** ในแต่ละวันเราก็พบแบบฝึกอย่างต่อเนื่อง...ยังมีเรื่องพึงฝึกฝนอยู่อีกมากมาย จริงๆค่ะ
สวัสดีค่ะ
365 วันผ่านไป ทุกคนก็ต้องพบ 365 วันอีกนะคะ
วันนี้ คิดถึงคุณหมอ อยากให้ไปเป็นกำลังใจครอบครัวคุณ พิกุล
ถ้าว่าง แวะไปนะคะ http://gotoknow.org/blog/k-1/328924
สวัสดีค่ะพี่หมอ นอนดึกเสมอนะคะ
มาส่งพี่หมอฝันดีค่ะ อยากให้มี ๔๐๐ วันค่ะ
สวัสดีค่ะ
น้องหมอคนคนเก่ง
แวะมาด้วยความคิดถึงค่ะ
ยินดีกับพี่หมอมาก ๆ ครับ ถึงพัฒนาการด้านใน
ผมก็ฝึกอยู่ครับ
แต่สติไม่ค่อยมั่นคง ได้มั่งเผลอมั่ง
...
จะเข้ามาเล่าให้พี่หมอฟังว่า
สัปดาห์ที่ผ่านมาผมมีโอกาสไปเรียนรู้งานที่ ร.พ.เจ้าพระยายมราช
ผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับโรคไตมาก ๆ เลยครับ
ผมเป็นคนนอกวงการสาธารณสุข พอได้รับรู้เรื่องราวแบบนี้
ทั้งประทับใจกับการทุ่มเททำงานพอ ๆ กับการตระหนกตกใจ
โรคไตใกล้ตัวมากจริง ๆ ครับ ทุกคนเสี่ยวอย่างยิ่งกับการเป็นโรคร้ายยี้
ระยะเวลาสั้น ๆ ที่ ร.พ. นี้สร้างแรงบันดาลใจให้ผมอยากลงลึกศึกษาเรื่องโรคไตแล้วเขียนเรื่องราวเผยแพร่ให้คนรับรู้เท่าที่จะมีกำลัง
ช่วงนี้ผมวุ่นวายมากครับ ไม่ค่อยมีเวลานาน ๆ ใน G2K จึงไม่ได้แวะมาทักทายพี่หมอ
มีโอกาสจะแวะมาเยี่ยมนะครับ