01-10 ณ หอพักที่ไร้เพื่อน
แอบร้องไห้ตามเคย เมื่อยังแอบคิดถึงเรื่องล้มเหลวที่ผ่านมา
เป็นอีกวันหนึ่งที่ตัวฉันได้อ่านไดอารี่เล่มที่ผ่านมา
อ่านว่าตัวฉันได้บันทึกอะไรไว้บาง
นอกจากบทความตักเตือนตนเอง
และความเศร้าที่ได้เจอมา แต่อินชาอัลลอฮฺฉันต้องผ่านกับเรื่องราวนี้ได้
อัลลาฮัมดูลิลลาฮฺ ที่ฉันไม่ศร้าโศกเสียใจมากกว่าวันที่ผ่านๆมา
เนอะ ฉันจะคิดถึงเรื่องราวความเจ็บปวดที่ผ่านมาทำไม่ ในเมื่อมันเจ็บปวดเหลือเกิน
ฉันจะต้องเป็นคนดีให้ได้มากกว่านี้ เป็นบุคคลที่อัลลอฮฺรักให้ได้
ระยะเวลาผ่านมาได้ 6 เดือน มันเป็นเวลาที่รวดเร็วมาก
นึกแล้วหัวใจของฉันก็รู้สึกดีขึ้นบางแล้วหละ กับเรื่องราวที่ผ่านมา อัลลาฮัมดูลิลลาฮฺ
เพราะได้ใช้ อัลกรุอ่าน อยู่กับอัลลอฮฺให้มาก มาบำบัดหัวใจ
การทำงานวันนี้ก็รู้สึกดี ว่างานใหม่ที่ได้ทำนั้น ดีนิดหนึ่ง แต่อาจจะมีข้อเสียการทำงานหน่อยนึง
แต่ค่าแรงน้อยจัง แต่ฉันเองไม่ใช่หรอ ที่ขอดุอาร์จากอัลลอฮฺ ของานไม่หนักมาก เพราะชีวิตเจอแต่งานหนัก จนบางครั้งเหนื่อยจนสุดจะบรรยาย ได้งานใหม่ ชวงนี้อาจจะสบาย แต่ไม่แน่ อาจจะมีงานยุ่งหลังจากนี้ วัลลอฮฺฮูอะลัม
ได้ขอดุอาร์จากอัลลอฮฺ แล้วอัลลอฮฺก็ได้ทรงประทานหนทางหาริสกีดังที่ต้องการ ถึงแม้ว่าอาจจะไม่ตรงกับใจต้องการ 100% ถึงอาจจะรู้สึกเหนื่อยบางในบางเวลา แต่ก็เป็นแนวทางการหาริสกีที่อัลลอฮฺได้กำหนดเช่นนี้แล้ว และฉันเองก็ต้องการงานแบบนี้ เลิกตามและมีวันหยุดตามวันเวลาราชการ ก็อัลลาฮัมดูลลิลลาฮฺ
เหนื่อยจังเลย!!! ที่ต้องไปคิดเรื่องไร้สาระ
Assalamualaikum
คนเรา มีหลายทางเดินที่เราไม่คาด ไม่วาดฝัน แต่มันก็มาให้เราได้เห็นได้พบเจอ
ชีวิตที่มีอุปสรรค ก็ย่อมมีอะไรบางอย่างที่พระผู้สร้างจะทดสอบ เรา ว่าเป็นบ่าวที่สามารถอยู่ ดำรงตนในแนวทางที่ศาสนากำหนดๆได้มากหน่อยแค่ไหน
สู้ๆๆ อัลลอฮฺ ทรงอยู่รอบๆ เราและเห็น การงาน การกระทำทุกๆอย่าง
แวะมาเยี่ยมเยียนเป็นกำลังใจให้เสมอ... แต่ กรณีที่อยู่คนเดียว ไม่จำเป็นต้องแอบร้องให้ก็ได้ ร้องให้ดังๆ ก็ไม่มีปัญหา เพราะไม่มีใครเห็นเหมือนกัน ก็อยู่คนเดียวไม่ใช่หรือ?
ยิ้มเข้าไว้ ยิ้มๆๆ
ร้องดัง ดัง เดี่ยวห้องข้างๆได้ยิน อิอิ
อย่างไร ขอบคุณมาก สำหรับสามท่านที่แวะมาให้กำลังใจ ถือว่ากำลังใจแต่ละคนก็มีค่ามหาศาล