ผมติดตามข่าวการพยายามต่อสู้เพื่ออนาคตของตัวเอง ของน้องๆนักศึกษาพยาบาลกลุ่มหนึ่งซึ่งหลวมตัวเข้าไปเรียนในขณะที่หลักสูตร ไม่ผ่านการรับรองของสภาการพยาบาล ผู้บริหารได้แต่แก้ตัวแบบสีข้างเข้าถู โดยเห็นชีวิตในอนาคตของคนกลุ่มหนึ่งไม่มีความหมาย ทำให้ตอกย้ำให้เห็นว่า ธุรกิจที่ไม่มีคุณธรรมมันช่างโหดร้ายเสียจริงๆ บนเหตุการณ์นี้ผมรู้สึกชื่นชมความกล้าหาญของสภาการพยาบาลที่ไม่ยอมให้ผ่านเกณฑ์ของหลักสูตร ทั้งๆที่เคยผ่านมาก่อน ซึ่งเป็นการคุ้มครองประชาชนโดยรวม และรักษาเกียรติแห่งวิชาชีพ ตอนแรกที่ีมีการไปร้องที่สภาการพยาบาล คนทั่วไปอาจคิดว่าก็น่าจะถูกแล้วเพราะน้องๆนักศึกษาเดือดร้อนจากการที่สภาการพยาบาล ไม่อนุมัติหลักสูตร แต่ที่จริงหน่วยงานที่ควรต้องรับผิดชอบคือกระทรวงศึกษาธิการ ที่ยอมให้มีการหลอกลวงอยู่ได้อย่างไรตั้งหลายปี หรือว่าไม่เคยมีการตรวจสอบกันเลยและมีการส่งข่าวสารกันระหว่างสภาวิชาชีพ กับผู้ควบคุมกำกับคือกระทรวงศึกษาธิการหรือไม่ ถ้าไม่มีควรต้องทบทวนครับ(สภาการพยาบาลก็น่าจะประกาศให้สาธารณะรู้เช่นทาง Website ว่ามีที่ใดที่ได้รับการรับรองบ้างถ้าไม่มีอย่าไปหลงเชื่อเข้าไปเรียน) อย่างไรก็ตามผมยังชื่นชมในความกล้าหาญของสภาการพยาบาลที่ไม่ปล่อยอะไรที่ไม่เป็นมาตรฐานออกมา....นึกเลยไปถึงสภาวิชาชีพของผมที่กำลังจะเข็นหลักสูตรนานาชาติออกมาจังครับ
เป็นประเด็นที่น่าสนใจคะ การสื่อสาร ระหว่างหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
กระทรวงศึกษาธิการ กับ สภาวิชาชีพ
สปสช. กับ ราชวิทยาลัย ?
หากยังมีความหลักลั่น ผลเสียก็จะตกกับผู้เข้ารับการอบรม
กรณีนี้สมควรเป็น กรณีศึกษา ให้มีการปรับปรุงในอนาคตคะ
ระบบเพิ่มพูนทักษะของแพทย์ ได้มาตรฐานมั๊ยครับ
แล้วใครจะเยียวยา ผู้เสียหายคะ