ออกค่ายผู้นำนักศึกษา

ครั้งแรกที่ฉันหนีแม่เที่ยว !!!!!

เมื่อใดที่ฉันได้ยินเสียงเพลง นี้ดังขึ้นมาเมื่อไร 
เรื่องราว และภาพในวันนั้น จะคืนและกลับย้อนมาอีกครั้ง 

เป็นวันที่ฉัน ได้เคัยงข้างเธอ เป็นวัยที่ฉัน เพลิดเพลินหัวใจ 
ล่องลอย ในโลกแห่งความฝัน ไม่มีสิ่งใดคอยฉุดรั้ง 

วันเปลี่ยนไปแค่ไหน ไม่คิด และไม่สนใจเรื่องใด 
ไม่ขอมีอะไรไปกว่านี้ 

และก็มาถึง เวลาที่เรา ต้องเดินไปตามเส้นทาง 
ที่สังคม กำหนดเอาไว้ ให้เธอและฉันต้องจากไป ....

 

ต้องขอขอบคุณผู้สร้างสรรค์เพลง "วัย" ของวง ฟลัวร์ มาก ๆ

เพลงนี้มันทำให้นึกถึงเพื่อน และครั้งแรก...

ของการหนีเที่ยวของเรา

ตอนนั้นจำได้ว่าเรียนอยู่ชั้นปีที่ ๓

เป็นเด็กกิจกรรมซะด้วยสิ

จำได้ว่าเวลาจะออกค่ายต่างจังหวัดนั้นมันยากมาก

เพราะที่บ้านมักจะไม่ให้ไปไหน

ตอนนั้นมีข่าวว่า จะมีการออกค่ายที่ อุดรธานี ๗ วัน

โอ้ววว อยากไปจังเลย

แต่ทำยังไงดี ทั้งคันรถ ไม่มีผู้หญิงเลย !!!!

อยากไป ๆๆๆ...และแล้ว ก็ได้ไป

ฮ่า ๆ

ไปถึงอุดร โทรหาแม่ ...แม่ อยู่อุดรนะ เจ็ดวันกลับ วางงงงง

แม่ งง แต่ไม่ว่าอะไร

การไปออกค่ายครั้งนี้ สนุกดี ได้ทำอาคารห้องสมุดให้กับโรงเรียน

เหมือนการออกค่ายอาสาพัฒนาในละครยังไงยังงั้น

ได้ไปอยู่ร่วมกับครอบครัวอื่น ซึ่งเขาจะเรียก คนที่เราไปอาศัยอยู่ด้วยว่า

พ่อ ฮัก แม่ฮัก

พวกท่านดูแลเราดีมาก หาผ้าห่ม กับข้าวดี ๆ ให้เราทาน

ได้เพื่อนดี ๆ หลายคน

ได้สอนนักเรียนในแถบชุมชนแถบนั้น

คุ้มค่านะ ที่หนีแ่ม่มาเที่ยว

ลมหนาวนั่งผิงไฟยามเช้า กับรูมเมทคนใหม่

ถ่ายรูปกับพ่อฮัก แม่ฮักของเพื่อน

พาแลงยามค่ำคืน กับน้อง ๆกลุ่มโครงสวัสดิสอน ( กลุ่มสอน และ สวัสดิการ )

[ขจิต ฝอยทอง]

ดีจังเลย ชอบไปค่ายเหมือนกัน ได้เรียนรู้มากเลย มาเขียนบ่อยๆๆนะครับ