ทุกย่างก้าวที่เดินมาจนถึงวันนี้ มีทั้งน่ายินดี และอุปสรรค
มีคำตอบที่ค้นหา มีทั้งคำถามที่ยังค้างคา
สิ่งใดบ้างก่อเกิดความเข้มแข็งภายในจิตใจของเราอย่างแท้จริง
จุดเริ่มต้นหรือปลายทาง ไม่มีเส้นบ่งบอกชัดเจน
ความกรุณาอันยิ่งใหญ่ของบุญกุศลและความแน่วแน่ในใจคือพาหนะเดินทาง
นานมากแล้วจนถึงปีนี้
ผมยังไม่ค่อยแน่ใจเท่าไร ว่าเพิ่งเริ่มต้นหรือใกล้ถึงแล้ว
มีอะไรให้ต้องเรียนรู้อีกมาก
ลงมือปฏิบัติทุกครั้งที่คิดได้ คือสิ่งที่ตั้งใจไว้
ความสุขใดๆของตัวเราต้องสัมพันธ์และสอดคล้องกับความสุขของคนอื่นด้วย เฝ้าเตือนตัวเอง
หมั่นเยี่ยมเยือนเพื่อนพ้องและญาติมิตร
เพราะทุกเวลาของชีวิตมีความหมาย
ที่สำคัญ อย่าเผลอลืมไปว่า ชีวิตนี้ไม่นิรันดร์
ความสุข อยู่ที่ใจ
.................
peace
ไม่มีความเห็น