ทุกชีวิตที่เกิดมา ไม่ว่าจะมาจากที่ใด
ไม่ว่าจะ เป็นและอยู่อย่างไร
สิ่งหนึ่งที่ถือเป็นสัญชาตญาณติดตัวมา
เป็นสิ่งที่ธรรมชาติสร้างมาป้องกันการสูญสิ้นของเผ่าพันธุ์
นั่นคือการเลือก “สิ่งที่ดีที่สุด” ให้กับชีวิต
แต่สิ่งที่ดีที่สุดนั้น…ไม่ได้มีเครื่องวัดเป็นบรรทัดฐาน
สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับบางคน…อาจเป็นสิ่งธรรมดาของบางคน
สิ่งที่ดีที่สุด…อาจดีที่สุดสำหรับช่วงเวลาหนึ่ง แต่ไม่เหมาะกับอีกช่วงเวลา
สิ่งที่เท่าเทียมกันของความเป็นสิ่งมีชีวิต
นั่นคือได้มีสิทธิ์ ที่จะเลือก…
แต่สิทธินั้นอาจจะถูกนำมาใช้ได้ไม่เต็มที่
เพียงเพราะมีข้อจำกัด…บางประการ
ข้อจำกัด
คือตัวการริดรอนเสรีภาพอย่างแท้จริง
สิ่งที่ดีที่สุดที่เลือก…จึงต้องอยู่ภายใต้เงื่อนไขที่เหมาะสมด้วย
บางทีสิ่งที่ดีที่สุด…อาจจะไม่ได้เป็นสิ่งเดียวกันกับสิ่งที่เลือก
บางทีสิ่งที่ดีที่สุด…อาจจะเป็นสิ่งที่จะดีที่สุดแค่เพียงได้เฝ้ามอง
บางทีสิ่งที่ดีที่สุด…อาจจะมีที่อยู่ที่เหมาะสมคือ “ความทรงจำ”
หรือบางทีสิ่งที่ดีสุด…อาจจะไม่มีอยู่จริง
แต่ไม่ว่าเราจะสามารถเลือกได้หรือไม่ก็ตาม
ขอเพียงแค่ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเอง
สิ่งที่ดีที่สุดนั้น…ก็จะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในใจเราเสมอ
ไม่ว่าสิ่งที่ดีที่สุดนั้น…จะเป็นและอยู่ตรงนี้ หรือตรงไหน
จะอยู่ใกล้หรือไกล จะเป็นอดีตหรือปัจจุบัน
คุณค่าของสิ่งนั้นก็ยังคงอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง…
และไม่ว่าเราจะได้ครอบครองในสิ่งที่ดีที่สุดหรือไม่ก็ตาม
ขอแค่รู้สึก…ให้ดีที่สุด…กับสิ่งที่ดีที่สุดในใจ…ก็พอ
ขอบคุณเดือนแห่งความรัก ที่ส่งบทความนี้มาสู่มือ
จึงขอนำมามอบต่อแด่สมาชิก G2K ทุกท่านจากใจ ในวันแห่งรักและวันดีศรีปีใหม่วันนี้ค่ะ
สวัสดีคะพี่หมอเจ๊
ส่งความรักและความสุขมามอบให้คะ
สวัสดีครับ มารับความคิดถึงนะครับ
เพิ่งกลับมาจากตรุษจีนไหว้ก๋งค่ะพี่หมอ
อิ่มอร่อยขนมไหว้เจ้าเผื่อแล้วนะคะ
สวัสดีค่ะ
* มารับความคิดถึงพร้อมส่งมอบความรักด้วยความคิดถึงเช่นกันค่ะ
* สุขกายสุขใจนะคะ
สวัสดีค่ะพี่หมอเจ๊
มาส่งความรักและความระลึกถึงค่ะ
อ่านบทความดี ๆ ทำให้รู้สึกเป็นสุขขึ้นทันใด
จะว่าไป หากเรามองสิ่งที่เกิดขึ้น ก็ย่อมมีทั้ง ดี และ เสีย ปน ๆ กันอยู่เสมอ ไม่มากก็น้อย
น้องคิดเองว่า ขอให้น้อมใจรับกับหลาย ๆ สิ่งที่ผ่านมา หยุดและพิจารณา เราจะเห็นข้อดีในเกือบจะทุกเหตุการณ์
มีความสุขในเทศกากตรุษจีนนะคะ
(^__^)